Het is zover, onze spullen zijn ingepakt en uit het huis. In de loop van deze week wordt de container gevuld, samen met custom clearance en een museum clearance voor de enkele artistieke spullen. Ze moeten de hele boel kunnen klaren om op 2Aug te verschepen, zodat container ongeveer aankomt wanneer de familie in Chennai landt. Enfin, dat is het meest ideale scenario...:-P
Ondertussen een nieuwe fase van mijn verblijf in PHC, die waarvan ik de nog resterende nachten zal vertoeven op een keiharde matras, en in een quasi leeg huis. Ik heb mezelf van het huis nu ook afstand gehouden, door mij nu in Anouk's kamer te vestigen. Mijn opvolger mag nu in de Master Bedroom. Ik gun het hem...:-)
Vermits ik deze week naar Belgie ga vr 2 dagen seminarie komt mijn vervanger vanavond toe in PHC. Het wordt tijd, want die militairen van ons (we hebben er nu 16 op de Base en 6 in de Compound) beginnen wel een beetje teveel te zagen. Hun co0mmander probeert mij nu ook nog te zien, ik ben er bijna 30% van mijn tijd met die pippo's bezig. Eind in zicht speelt misschien ook mee.
Nicolas, mijn vervanger, zal dus ook in zelfde huis verblijven. Privacy weg, leegstaand huis, harde matras... gelukkig niet lang meer. En dan weer spijtig om bepaalde redenen. Ze zijn toch zo lief meneer, en tegelijk zo arrogant. Het leven is een spel, soms ook letterlijk. Je krijgt er maar geen vat op.
Gister vadertjesdag. Kindjes belden mij op, aangename verassing, ik was er niet blijven bij stilstaan. Pieter heeft aan de telefoon voorgedragen en het was mooi, met een juiste intonatie. Hij zal het zondag nog es doen vooraleer ik mijn laatste drie weken in PHC zal dienst doen (het klinkt weer militaristisch, sorry). Eventjes terug in de familie zal heel veel deugd doen.
En in verband met India, .... Heb daar momenteel geen tijd voor, het is daar momenteel ook nog niets voor mij om in te roeren. We doen het zoals Caesar eerder zei: Veni, Vidi, Vinci...zoals gewoonlijk (zoals Raymond zingt)
