De situatie is bij onze terugkeer niet verbeterd, inderdaad. We moesten in Lagos reeds vaststellen dat Shell en Total na de autobommen van December besloten heeft de families niet naar Port Harcourt te laten afzakken.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Tenslotte zijn de activiteiten van de militanten van MEND weer opgeschroefd. Laatst weekend hebben ze een vrachtschip van BACO (zoiets als MAERSK) gekaapt om hun fuelreserves aan te dikken, maar daarmee gijzelen ze nu nog eens 7 extra Filipijnen. Dinsdag ochtend hebben ze een Brit en een Amerikaan die op weg waren naar hun werk in Port Harcourt gekidnapt voor losgeld. De regering doet er nog steeds evenveel aan: niets dus.
De Italianen (2) en een Libanees houden ze nog steeds gegijzeld sedert begin December. Die ene Italiaan die vrijgelaten is, was waarschijnlijk ziek geworden, en hebben ze hoogst waarschijnlijk voor diezelfde reden gelost, samen met de 5 Chinezen die een week geleden werden ontvoerd uit hun residentieel kamp.
Daarbovenop heb je de criminaliteit in het algemeen, die de kop opsteekt, want gezien de verkiezingen in het verschiet, hebben de politici geen aandacht voor herstel van orde, maar wel alleen voor de toekomst van hun eigen portemonnee. Het geval waar de Nederlander overleed is ook een staaltje van naïef Management vanwege de Koreanen in omgaan met de huidige situatie. Omdat op het eiland Bonny niet veel cash-geld omhanden is, en de subcontractors, alsook personeel betaald moet worden hebben ze met een bootje vol expats een boekhouder meegestuurd met een pakketje van om en bij de 125,000 EUR (=25Mio NGN). Een of andere lokale binnen Hyundai zal zijn vriendjes ingelicht hebben, en zo was de overval afgesproken. Van zulk scenarios zijn wij en vele anderen op de hoogte en zijn dergelijke risicos inschatbaar. Vandaar mijn onbegrip dat die Koreanen dit zo hebben late doorgaan. De Holanders (2) waren van een service company uit NL overgevlogen om machines te onderhouden van Hyundai in Bonny. (maw ze waren hier maar voor een dag of 2-4). In het bootje waren nog Koreanen mee en 2 Naval Officers. Wanneer de piraten in de lucht schoten om bootje te stoppen, zouden ze gevlucht zijn en de Navy op de piraten geschoten hebben. In het cross-fire gevecht is 1 Nederlander een bootsman en Naval officier gedood, en enkele Koreanen gewond. De bandieten zijn toch aan boord gekomen, hebben het geld genomen en de overige inzittenden met rust gelaten, dus geen expats-ontvoering (buit was al groot genoeg). Dag nadien is nog een Koreaan aan zijn verwondingen bezweken.
Triestige balans, maar nogmaals, dit zou bij ons niet gebeuren.
Ik heb de volgende dag toch mensen naar Bonny per boot gestuurd, en heb die jonge kerels gegarandeerd dat hun trip, zonder naval officers, wel veilig zou verlopen. Ik heb zelf mijn kandidaat-opvolger moeten kalmeren, man die gaat zon situaties niet aankunnen, maar eerder mee panikeren met de rest.
Soit, ergste voor ons was zaterdag, wanneer Anouk terugkwam van ballet-klas. De auto zat vast in een traffic-jam, een van de zovelen, was het niet dat Navy officers vonden dat hun auto er eerst doormoet terwijl de Mopol (gewapende politie) het verkeer regelde en hun auto een beetje die van de Navy stoorde. Na wat op elkaar te hebben geroepen, en een Navy een Mopol bij de kraag had en meesleurde begonnen ze in de lucht te schieten. Onze auto was vlakbij en kon nog weg nog weer. Onze chauffeur is onmiddellijk uit de auto gesprongen en heeft Anouk meegenomen in de straat een beetje verderop. De affaire escaleerde gelukkig niet, en na enkele minuten kon onze driver met Anouk terug naar de auto en verder rijden naar de compound. Anouk kwam er met een shock vanaf, maar deze scenarios hou ik liever van mijn familie weg.
Daarmee is dus de knoop voor ons doorgehakt en vliegt Katrien binnen een week of 2 naar Belgie, om daar schooljaar af te werken. Ik zal hier dan wel vrijgezel blijven.
Het is ook zo dat Katrien en Sherley (mijn schoonzus) nog 50% vd families (Europees) uitmaken in Port Harcourt. Ik vrees dat we zowiezo de boel niet meer kunnen rekken. Met Port Harcourt gaat het van kwaad naar erger.
Met de uiteindelijke datum wachten we tot we te horen kregen van ons Management wat er met ons in Augustus moet. Verhuizen nu of niet?
Allee, laten we hopen dat het einde in zicht, hopen want ik zie het einde niet echt
.
|