Er zijn van die dingen die als waardemeter optreden in het leven. In de sport zijn dat titels of records, in de kunst kunnen dat cultuurprijzen zijn en in de wetenschap een waardevolle vondst. Het kan om een algemeen aanvaarde waardemeter gaan, maar het kan er ook eentje zijn die erg persoonlijk is. Een bewijsstuk voor jezelf dat je goed geboerd hebt, iets wat je doet achterom kijken met zekere trots, iets waarvan je weet dat het je op een manier onderscheidt.

Ik heb mijn sporen verdiend in het nachtleven, als jager. Je mag er in’t openbaar niet mee te koop lopen, want veelwijverij wordt veel vaker scheef dan recht bekeken. Ik zou er nochtans niet van schrikken als die scheefkijkers ook niet schuldig zijn aan scheefschaatsen of op z’n minst, foefelen in tijde van vrijgezelschap. Je mag in’t openbaar ook niet te uitbundig mee lopen pronken met je verhalen omdat het al snel als opschepperij wordt gezien. Natuurlijk zijn er typetjes die vooral graag opscheppen, overdrijven, om naam en faam te verwerven, of simpelweg om blauwtjes te verdoezelen. Ik hou niet van opscheppen, van verhaaltjes daarentegen hou ik maar al te meer. Happy ending of niet, daar hangt heeft het niets mee te maken. De avonturen, daar draait het om.

Zo ben ik bijvoorbeeld trots op mijn eigen fladderend verleden. Ik heb dat leventje bewust geleid, ik heb dat met veel plezier geleid, met pieken en dalen, en vooral, ik ben er blij om dat ik het zo wild heb beleefd. Ik zal er nooit spijt van hebben, want het maakt deel uit van mijn leven. Ik denk met warme, harde of koude gevoelens terug aan die onvergetelijke waardemeters in dat fladderverleden die bewijzen hoe uitbundig een fladderaard fladderen kan…

Zo ben ik ooit in Leuven tijdens één academiejaar in eenzelfde studentenwoning beland. Ik liep na een nachtje uit met een meisje mee naar haar kot, steeds verder weg van het centrum, en steeds meer bedacht ik me:”Hier ben ik al eens geweest.” Uiteindelijk draait ze een straat in waar ik datzelfde jaar al eens overnacht had, en wat blijkt, ze gaat dezelfde deur binnen. Lig ik gewoon een verdiep hoger te neuken dan enkele maanden eerder, met haar kotgenote.

Er was ook die nacht waarop ik met een meisje aan de arm naar haar kot trok. In de drukke donkere straten riep een tegenligger het meisje toe:”Niet met die kerel meegaan, hij is gisteren nog met een ander meegeweest!” Heel kort vroeg ze of het waar was, en ik zei dat het meer dan waar was. Erom liegen leek me te gek, ik ben trots op mijn escapades.

Blijkbaar straal ik iets uit waardoor andere mannen jaloers worden van het moment ze me zien, zelfs al kennen ze me niet. Ze zijn met een vriendin op pad, en toevallig ken ik haar, ik knik vriendelijk goeiedag zonder meer, en op slag voelen die mannen zich bedreigd. Op zich terecht, denk ik soms, als het een meisje betreft waarmee ik geregeld de lakens deel, maar ook onterecht omdat ik indien ze in ander gezelschap zijn heel afstandelijk doe wanneer ik naar hen knik. Eén man in het Leuvense spant de kroon als het op minderwaardigheid aankomt, en terecht. Hij is namelijk tot twee maal toe ij zo na bedrogen, door twee verschillende meisjes, met tweemaal dezelfde man. Ondergetekende. Ooit had ik een vriendin-studente die, na een nachtje fuiven met gekus jarenlang een gewone vriendin bleef, tot dat plots uitgroeide tot een seksrelatie. Gewoontegetrouw kwam ze iedere dinsdag zonder bellen mijn studentenhuis binnen, kwam ze mijn kamer binnen, hadden we seks waarna we nog lekker wat praten en ze weer vertrok. Het leuke was dat we allebei van kleurige sokken hielden en die dan ook steevast aanhielden tijdens de seks. We waren er dol op. Als ze haar regels had pijpte ze me en stuurde me daags nadien een sms dat ze het fantastisch vond. Wat wil je als man nog meer? Als ze mijn kot verliet hoefde ik haar de deur niet te wijzen. Ze vertrok al even sereen en zedig als ze gekomen was, en vanuit mijn zetel hoorde ik haar hakken over de straat wegtikken. Het bezorgde me keer op een gelukzalig gevoel, die discrete aanpak, van een onzelfzeker ogend jong meisje die zelfverzekerd elke week na de avondles haar minnaar gaat neuken. Ze had een ander vriendje, daar vertelde ze me over. Soms waren ze een koppel, soms hadden ze gewoon seks. Ooit is hij te weten gekomen dat ik ook seks met haar had, en hij kon er absoluut niet tegen. Dat maakte mij zijn meerdere. Mij maakte het niet uit dat ze ook met hem neukte, zolang ze het ook maar met mij deed. Enkele jaren later, ik had nog eens zin in een avondje licht vertier en trok naar een café dat erom bekend staat. Wie een simpel avontuurtje wil kan er steeds terecht, en zo ook ik. Ik zag haar staan, erg mooi, maar zonder pretentie; Het type dat zodanig vrolijk is dat ze per definitie naïef maakt.  Haar irritante en van slechte smaak en humor doorspekte –letterlijk doorspekt- vriendin verdroeg ik zelfs. We kusten uitvoerig en via moderne technologie hielden we digitaal contact, met af en toe de neiging om het avontuurtje nieuw leven in te blazen als de nood hoog stond. Ze moest passen voor een nieuw avontuur, want, ze had een nieuwe vriend in haar leven. Het kwakkelde wat in de beginfase, en ze twijfelde tussen relatie met hem en avontuur met mij. Hij kwam erachter dat ze contacten met iemand onderhield waar hij niet tegen kon. Toen hij vernam dat het weer om mij ging die roet in zijn eten kwam gooien trok hij waarschijnlijk een erg zuur gezicht. Voordien knikte hij soms nog wat geforceerd goeiedag als ik hem op straat kruiste, sinds hij weet dat ik zijn liefdesleven tot tweemaal toe dwarsboomde kan een geforceerde goeiedag er ook niet meer af. Alweer onderspit voor hem, en ik, ik vind het alweer een ereteken van koene nachtridder, vriend van de avontuurlijke meisjes.

Als ik door de straten van Leuven rij ga ik soms wel eens wat egotrippen in mijn bovenkamer en denk ik aan elke straat waar ik passeer of ik er al eens geneukt heb. Soms denk ik dat het een uitdaging zou zijn om een stadsplan voor me te nemen of ergens op te hangen en aan te duiden waar ik overal geslapen heb. Als ik daar in een andere kleur de woonplaats nog op aanduid van al de meisjes die bij mij geslapen hebben, dan stijgt mijn voldoening waarschijnlijk nog.

Velen tillen erg zwaar aan vrije seks. Ze vragen wel eens aan iemand of ze al eens een onenightstand hebben gehad, en veroordelen of beoordelen het dan als iets vreemds. Ik vind er niks mis mee. Ik hou van avontuurtjes, ik hou van vele meisjes, elk op haar manier, en vaak zijn het nog leuke meisjes ook. Als zo iemand me raar bekijkt omwille van mijn open houding ten aanzien van vrije seks voel ik me soms ietwat slecht omwille van mijn onzedige gedrag, edoch, ik voel vooral onbegrip. Dat onbegrip doet meer pijn, je kan hen het plezier er niet van uitleggen, ze staan niet open voor een gesprek. Jezus toch, het is maar seks, het is toch maar wat plezier met twee. Ik vrij nu eenmaal graag met meisjes. Ik loop graag alleen, ik badminton graag met twee, ik picknick graag met een groep vrienden, en ik hou van fladderen met meisjes, mag dat dan niet...

05-10-2011, 21:24 Geschreven door Max Forrester