Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Fietsen voor gezondheid en plezier
16-11-2014
9 november - Maasmechelen
Ludo en Lucien waren op weekend, Julien, GuidoS, en Wendy hadden er wel zin in en verkozen richting Maasmechelen / Smeermaas te fietsen, en dan verder te bekijken waar het toeval en het fietsnet hun naartoe zou brengen. Voor Wendy was het vandaag afzien, blijkbaar zat er iets niet zoals het zitten moest... en wat onderweg volgens de bordjes nog leek 50km te worden, draaide op de koop toe uit op een ritje van meer dan 70 km... Resultaat: Wendy helemaal door de bonen, zoals hij zelf achteraf zei... Was dit misschien het snode plan geweest van de twee broertjes? ... we zullen het nooit weten, maar wat wel al zeker is... Wendy zal dit dipje volgende keer zeker goed weten te maken.
Het was 12 graden vanmorgen, met een zachte zuiderwind, wat een luxe voor begin november... Julien, GuidoS, Wendy en Lucien waren van dienst vandaag. De Teut op het programma vandaag, en omdat er daar vandaag cyclocross was, zouden we met de mountainbike een toertje rondom de Teut maken. Naar het sas van Diepenbeek, naar de brug van Godsheide en hier het route netwerk opgepikt. Wegwijzers 82- 98- over het natuur domain Bokrijk, in de bossen mocht het zeer duidelijk zijn... het was wel degelijk herfst, bladeren overal op de fietspaden, en soms was het wegdek zelfs zoek, gelukkig was het droog... 91 -92- Zonhoven 71- 79 langsheen de Teut, naar Hengelhoef- Kelchterhoef. 74 -75, naar Zwartberg, waar we halt hielden voor een knabbeltje. Nét voor de landingsbaan van het vliegveld, en in enkele minuten tijd kwamen drie vliegtuigjes over onze hoofden aangevlogen om te landen... 512- 508 langsheen de Cristal arena- 509 de oude mijnsite van Zwartberg, naar Winterslag- 73- 72 - 560 achter C-mine naar de Schom zo weer naar het sas van Diepenbeek. De wind was aaangewakkerd, en liet zich nu goed voelen, Nog een ommetje doorheen de Dautenvijvers, en voor de zoveelste keer deze nazomer, mochten we weer plaatsnemen op het terras van het Ganzebroek. En het was lekker in het zonnetje... Met 65 km en 205 hoogtemeters toch weer een mooi ritje meegenomen... Volgende week verkennen we de Melberg (nog maar eens)
Met z'n zessen stonden we aan de start deze morgen !!! ... Ludo, Julien, GuidoS, Patrick, Wendy en Lucien. Het was lang geleden dat er nog zoveel intresse was, zou het goede weer daar voor iets tussen kunnen gezeten hebben? Met meer dat 10 graden s'morgens, en 16 graden in 't vooruitzicht konden we niet klagen voor eind oktober. Vandaag stond een lus van 50 km op het programma vanaf Bilzen station: via de netwerk nummers 85 -68- 89- 81- 540- 80- 569- 432- 407- 114- 112- 111- 107- 110- 109- 108 -85.
Op weg dan, via Spurk naar Bilzen, waar we het fietsnetwerk oppikten. De kattenberg op, waar Wendy al ne platte dacht te hebben, en zo naar Hoeselt, binnendoor de velden naar Bolder, Wonck naar Bassenge. Er waren veel wandelaars en joggers op het asfalt vandaag. Ondertussen hadden we al door dat de wegen vettig konden zijn door de regen van de laatste dagen... maar dat kon de pret niet bederven. Van in Bassenge volgden we de Jeker, en die bracht ons over kronkelende fietspaden to in Tongeren. Even de fietsroute verlaten wegens de wekelijkse rommelmarkt, maar al snel hadden we het spoor weer te pakken. In Alt Hoeselt namen we een binnenweg naar Beverst, langheen de autostrade over het Reitje naar het Ganzebroek. Dus toch weer op het terras kunnen gaan zitten, de zon liet zich nu ook weer zien, en het was dus weer een prachtige fietsdag geweest. 75km en 435 hoogtemeters verteerd met een meerdan behoorlijk gemiddelde... Wendy en Patrick mogen tevreden zijn van hun terugkeer in het peleton.
1921- Zo lang was het geleden dat het op 19 oktober zo warm was. 14 graden s'morgens, en het zou 23 graden worden omstreeks de middag... als dat geen mooie vooruitzichten waren. Ludo, Julien, GuidoS, Wendy en Lucien stonden om half negen te popelen om te vertrekken. Met z'n vijf... dat was al een hele tijd geleden. Julien voor de gelegenheid met zijn koersfiets, omdat de ketting van zijn mountainbike kuren vertoonde. We zouden de route wel aanpassen als dat nodig zou blijken. Vertrokken richting Diepenbeek centrum en de Nanofstraat naar "het klein caféke" over Tichelrij en Netelbroeken naar Kortessem. Aan het kruispunt pikten we het fietsnetwerk op en vanaf hier via veldwegen naar Wellen, Borgloon, naar Brustem. Vervolgens door enkele steegjes naar de grote weg, en ineens stonden we voor het centrum van St Truiden. Een kort intermezzo door de stad, en langs de veehallen naar het park, Dit was weer onbekend terrein voor ons, we waren hier dus nog nooit geweest. Bij de ingang was de brandweer de "levensboom" aan t draperen... wat dat ook mocht betekenen. Afin, bekijks hadden die mannen natuurlijk wel. Terug op de fiets richting Alken, en het was snel duidelijk dat Wendy het noorden kwijt was, al die binnenwegen zonder herkenningspunten ook... of was het misschien omdat hij al maanden niet meer op de fiets had gezeten?Afin, hij telde de nummertjes af, en mooi op tijd bereikten we het Ganzebroek. Heerlijk terrasweer, waar we van genoten, maar zou dit niet de laatste keer zijn dit jaar? Wij konden 70 km en 330 hm aan het saldo toevoegen. En dan daagde een zesde fietseling op, GuidoW. Hij had zijn eigen toerke van 50km gedaan, omdat hij niet zo mountainbike minded is. Onze wegwijzertjes van vandaag waren vanaf Kortessem; 122 - 121- 148- 153- 162- 161- 169- 168- 134- 135- 189- 147- 172- 180- 173- 146- 144- 145- 138- 126, en dat was een mooie keuze. Volgende week richting Juprelle.
Een prachtige morgen, wel een beetje frisjes met 6 graden, maar de zon kwam al piepen, en dat beloofde voor vandaag. Ludo, Julien, GuidoS en Lucien waren paraat met hun mountainbike. Op het programma stond "Dalhem" en Dalhem zou het worden, dikke banden of niet.... Via de grote weg naar Bilzen, en met de zon op de neus naar de Hallembaye. Hier waren we dit jaar minder vaak gepasseerd, dus bij deze was dit een beetje goedgemaakt. Via het fietspadje rond Visé, en over het kanaal en de Maas gingen we rechtsaf richting Dalhem. De beklimming is nog steeds even plezant, met een (zoals Ludo zegt) een smerige uitloop. De afdaling tot aan de afslag naar Richelle. We zouden de bekende beklimming nu eens afdalen, en dat was ook plezant. Terug via de zelfde weg, en de Hallembaye liet zich langs deze kant weer goed voelen. Julien kreeg het idee om via Eben Emael door het veld terug te rijden, over verkavelingswegen. In het begin alles ok, tot de weg tegen een boomgaard doodliep. Een single trackje wees ons de weg tussen de bomen, en voor we het goed doorhadden zaten we in het veld, letterlijk dan. Mais, bieten, hier was duidelijk al veel gerooid, en ondertussen werden de banden dikker en dikker. Maar Ludo had in de verte een boerderij gezien, we moesten alleen maar de tractor sporen volgen, en we zouden wel terecht komen. Een paar keer dicht bij de uitgraving St Piere gekomen, we hebben nu eens gezien hoe diep dat gat is. Uiteindelijk kwamen we weer in de bewoonde wereld, Riemst, Z-Z-Bolder, Martenslinde, Bilzen, en dan weer richting Diepenbeek. Het was te laat voor een dorstlesser, maar met 79km, ca 450 hoogtemeters, en een vuile fiets was het goed voor vandaag. Volgend weekend weer van datte...
Regen en nog regen vannacht, maar tegen de morgen was het nét droog aan't worden. Wie zou er vandaag gaan fietsen? Even telefonisch overlegd, en we zouden een half uur later vertrekken met de mountainbike. Ludo en Lucien waren de enigen die GuidoW zouden vergezellen. Guido zag het helemaal zitten, hij met zijn koersfiets tegen twee mountainbikers, dat moest zeker lukken, tenminste als we op de weg bleven... Langs het kanaal naar Beringen, en het knooppunt 345. Hier begonnen we aan het lusje om de Paalse plas; naar 330- 329- 523- 319 en weer terug 306 of naar het kanaal. Het begon nu weer wat te druppelen. Dertig, twee en dertig, vier en dertig, zes en dertig per uur , en Guido voelde zich in zijn sas. Regelmatig trok hij het tempo op aan de kop, de dikke banden zoemden over het asfalt, en voor we er erg in hadden waren we weer dicht bij de stal. Afgeslagen naar Louis, waar de hete soep weer stilaan bovenaan de verlanglijst komt te staan, door het slechtere weer. Julien kwam nog even vertellen over zijn opera avontuur. Toch weer 78km bij op het tellertje, met een gemiddelde in de hogere regionen. Dat belooft voor de komende weken.
8 graden vanmorgen, en het beloofde een prachtig zonnige dag te gaan worden met 20 graden rond de middag. Er zou vandaag op twee ronten gestreden moeten worden, Ludo en Julien gingen de Camba classic fietsen met de mountainbike. Dat was voor Lucien zijn rechter achterpoot nog net iets te vroeg, en dus koos hij om vandaag te gaan "koersfietsen". Wonder boven wonder stond onze GuidoW om half acht paraat. Hij moest , naar eigen zeggen, van hééééél ver komen, maar ik verdacht hem ervan dat hij zijn auto ietsje verder had geparkeerd, dat zou later ook blijken... Zoals afgesproken vertrokken we rustig aan richting Bilzen, Hoeselt, Alde Biezen, en zo over het fietsnet richting taalgrens; nummers 89- 86- 113- 112- 111- 107, en via een ommetje kwamen we langs een achterpoortje Tongeren binnen, en na een ritje over de "Rempart" reden we naar het centrum, waar we de meest bekende Tongerse gestalte goeiedag gingen zeggen. Dan weer op weg, richting Bilzen, St Huibrechts Hern, en via een lusje over veldweggeletjes naar Kortessem. Hier name nwe het fietspad naar Diepenbeek, en wat later konden we on neervleien op het terras bij Louis. We hadden 70km op de teller. Ludo en Julien kwamen nu ook toe, perfect getimed. Zij hadden 75km op hun saldo bijgeschreven. Mooi voor zo'n prachtige nazomerdag.
Het zal nu van de weerman afhangen of we volgende week ook nog zo'n mooie fietsdag mogen beleven,
Ludo, Julien en GuidoS van de partij. Rustig rond gepeddeld vandaag (bewezen door het gemiddelde) in de omstreken van Tongeren, de renbaan, een mooie kapel die ze ergens onderweg, en met de bedoeling om naar Herstappe te fietsen. GuidoS zat er blijkbaar weer voor iets tussen, want Herstappe lag blijkbaar ergens anders. Maar het is hem vergeven ... een vergissing is menselijk, en bovendien is Herstappe maar een zakdoek groot. .
Dus vond het drietal al snel een goede reden om af te zakken naar het Ganzebroek, een kleine 70 km volstond voor vandaag. GuidoW kwam ook even goeiedag zeggen, en hij zag het latere vertrekuur vanaf september wel zitten. Afwachten om hij zijne knop volgende zondag morgen kan omdraaien. En hopelijk is de voet van Lucien volgende week voldoende genezen, want zijne kromme guidon roept om aandacht....
Het was een beetje frisjes vanmorgen, temperatuur rond de 8 graden, Het zou droog blijven. Het verlofgevoel zat er nog goed in bij Ludo en Julien, en dat betekend dat niemand de laatste weken nog stevig had gefietst. Het zou dus een rustig "vakantie ritje" gaan worden. Tegen beter weten in toch maar weer eens de GPS in vertrouwen genomen en een ritje richting Scherpenheuvel ingetikt. Aanvankelijk alles ok, via het fietsroute net naar Hasselt waar Lucien een lekke voorband moest repareren. Snel gebeurt, en verder via Kuringen, Schulen, en via wat kleine wegen aangekomen in Scherpenheuvel. Het was er kalm en het zonnetje zorgde ondertussen voor een behaaglijk gevoel. Na een "binnenste van de mens versterking" vertrokken richting Halve Maan, waar we het netwerk weer oppikten. Spijtig moesten we onze plannen herzien, omdat knooppunt 315 onbereikbaar was, dus maar weer richting grote weg, die we volgden tot waar we weer binnendoor gingen, en via Kuringen langs het kanaal naar Diepenbeek reden. Toch 93km op de teller, van de 100 hoogtemeters zullen we maar zwijgen....
Er was hondenweer voorspeld, onweer, rukwinden, zware
neerslag... en dit al vanaf s'nachts, maar desondanks was het vanmorgen nog
droog, op dreigende wolken na... GuidoS en Lucien (die nu weer aan zijn fiets
kon ) waren present. We waren het snel eens, niet te ver weg, en de
buienradar beloofde de beste kansen op droog weer zuidwaarts. Normale weg naar
Eigenbilzen, Hees, Kesselt, Vroenhoven, en van daar langs het kanaal nog een
stukje naar Kanne. Over de brug en verder langs het kanaal naar Lanaye, waar we
met grote ogen hebben staan kijken naar de omvang van de werken aan de sluis.
Het kan niet anders of dit moet de grootste sluis worden, hééél ver in de
omtrek. Wat willen ze hier in Godsnaam door gaan sturen??? Moeten we zien als
da hier klaar is...
Afin, wij verder naar Visé, en dan over Haute
Froidmont. De GPS kaart gevolgd en over kleine wegen binnendoor naar Millen,
Alde-Biezen, Hoeselt, Beverst, Diepenbeek. We twijfelden aan de intentie van de
oprukkende donkere wolken, en kozen er voor om het na 87km en 510 hoogtemeters
voor bekeken te houden. Het was, gezien de weersvoorspelling, toch nog een mooi
fietsdagje geworden.
Julien en Lucien stonden er alleen voor vanmorgen, vakantieperiode hé... Een dikke 20 graden vanmorgen, met een kleine 30 graden in t verschiet, maar met weeral eens een onzekere toekomst naar de middag toe, en het geplande Welkenraedt lag nét in de verkeerde richting. Dan maar de andere kant op, dus noordwaarts naar daar waar het mooi vlak is. Via Bokrijk naar het fietspad naar Houthalen, en verder door tot Overpelt - Neerpelt. We bleven op kleine wegen, en vaak nog kleinere wegen, waar net een fiets doorkon. De netels bloeiden volop, en hingen over het fietspad, en dat betekende al snel jeukende benen voor één van ons... Al bij al een mooie rit, mede door de vele autovrije wegen. Via het kanaal van Neerpelt naar Bree, en zo weer afgezakt naar "onder". Ophoven, Meeuwen, Plokrooi, Waterschei waar we bij de plaatselijke Griek, iets gingen drinken. Lucien iest tegen de dorst, en Julien een koffie om wakker te blijven. Tja, dat komt ervan als de kleinkindjes s'nachts niet meer kunnen slapen... Benieuwd wie volgende week van de partij zal zijn,
Wat was dat allemaal vandaag, met droog weer thuis vertrokken, en moeten gaan schuilen onder de enige boom op het oude kerkplein... Net nu dat Guido zich nog eens op zijn ros had gehesen, en stond te wachten om te vertrekken. Na een telefoontje beslisten we dat het geen zin had om met zo'n slecht weer te vertrekken, en we dropen (letterlijk) af naar huis.
Na de middag dacht Lucien om toch nog iets van de dag te maken, en vertrok voor een ritje. De zon scheen, maar onderweg trokken de wolken weer samen, en net over het kanaal gingen de hemelsluizen weer open... dit waren dus de zogenaamde "pijpestelen".
Gelukkig regenjasje bij, aangtrokken en de rit afgerond, of anders gezegd... in een boog weer naar huis.
s'Avonds leek het helemaal opgeklaard, maar wetende dat een ezel zich géén drie keer aan dezelfde.... enz enz.... wijslijk thuis gebleven.
Volgende week zal het zeker wel weer beter zijn, als het goed is ==> Welkenraedt !!!
Vandaag moesten we op goed geluk vertrekken, tenminste als we niet van de regen in de drop wilden terechtkomen. De buienradar was duidelijk geweest vanmorgen... aan de maaskant hadden het de droogste kansen. Ludo en Lucien van de partij, Julien was op "toernee" , Guido zijne rug kraakte nog, en van de rest geen spoor.Via schoonbeek, Eik, Eigenbilzen, kanaal naar Lanaken. Grote plassen onderweg op de wegen, maar de temperatuur was aangenaam. Naar Rekem, het fietspad naar Kotem, de Zuid-willemsvaart (waar de werken nu een eindfase blijken bereikt hebben) naar Dilsen, het fietspad naar As, en hier vonden we een onbekend stukje fietspad, dat door onbebouwd gebied naar Rekem liep. Even halt gehouden aan de ingang van psychiatrische instelling om een hapje te eten en een slok te drinken. En toen was hij daar ... hij naderde met rasse schreden, en keek naar Ludo... de man deed teken dat hij ook wou drinken, en Ludo kon niet anders dan de oude grijsaard zijn drinkbus te overhandigen. Met veel zever en tonggedraai slurpte de bewoner de helft van de drinkbus naar binnen. Zonder een woord gaf hij ze daarna terug aan Ludo en de man vervolgde zijn weg... Ludo, duidelijk aangeslagen staarde naar zijn drinkbus, en ik zag hem denken... "daar drink ik nooit meer van". haha.
Maar was de dorstigen laven geen werk van barmhartigheid? Dat was een schamele troost, want hij was nu zelf één van de dorstigen...
Toch 105km op de teller, 210 hoogtemeters, geen topper, maar we hadden het wel nét droog kunnen houden vandaag.
Volgende week zal de vakantie uittocht al begonnen zijn, de opkomst nog magerder....
Druilerig deze morgen, niet koud maar een beetje onvoorspelbaar. Julien en Guido S besloten om om half negen te vertekken, Ludo en Lucien bleven bij het geplande vertrekuur, en waren tegen half acht aan de inschrijvingen van "Kom op tegen Kanker". Zeker niet extreem vroeg, maar toch stonden alleen onze twee fietsen tegen de balustrade... binnen ook geen fietsers te bekennen aan de inschrijvingen... we waren inderdaad van de allereersten ... zelf toen we vertrokken waren er geen andere fietsers in aantocht, op één enkeling na!! En daar zat het weer natuurlijk voor iets tussen, we werden in de voorbije weken en maanden gewoon veel te veel verwend. Oranje pijlen volgen voor de 100km route was de opdracht, en die stonden er in overvloed. Via Diepenbeek, Beverst, Hoeselt, richting Tongeren, waar in Riksingen het centrale controlepunt in het "buurthuis St Gertrudus" zich aandiende. Hier waren ook slechts een paar groepjes vertrokken, en we waren ook hier alleen. Heel vreemd, we reden een georganiseerde fietstocht en we hadden nog geen medefietsers ontmoet op 38km... Vervolgens reden we naar "de walen" over meestal kleine wegen, Diets-Heure, Crisnée, en met een boogje weer terug naar Riksingen voor een tweede bezoekje aan de centrale controlepost. Zegge en schrijve ... na 75 km zagen we pas de eerste mede fietsers aan de controle, en plots viel Ludo's oog op twee bekende fietsen, van Julien en GuidoS. Zij waren later vertrokken, en kozen voor de 65km route en zodoende waren we louter toevallig weer met zijn vieren. Dat was al een tijdje geleden . Het laaste deel van de route via Kortessem, Rapertingen en Ginderover weer naar het vertrekpunt. Thuisgekomen met 110km en 560 hoogtemeters op het tellertje. Hopelijk kunnen we volgende week weer terug naar ons vertrouwde drooog weertje...
Het beloofde en prachtige fietsdag te worden, 12 graden in de morgen en dit zou tot boven de 20 graden gaan stijgen tegen de middag. Verder was de zon van de partij, en vreemd genoeg slechts 2 medefietsers, Ludo en Julien. Maar geen erg, we zouden een terras gaan doen in Duitsland. Vorig jaar een beetje misgelopen, omdat we uiteindelijk in Vaals een plaatsje vonden, dat was wel dicht bij het drielandenpunt, maar dit jaar zou het echt een terras in Duitsland moeten worden. Naar Maastricht via Eigenbilzen, Margraten, Cadier-en-Keer, Vaals, en zo reden we Aken stad binnen. Nog een beetje vroeg, nog weinig terrasjes te zien, en dus besloten we tot pal in het centrum door te fietsen. Bij het eerste terras mochten we onze fiets niet stallen, en omdat we deze ook niet op onze schoot konden nemen reden we maar naar de buren. Hier mochten de fietsen wel toekijken, en bovendien was de timing perfect.... een jongedame net begonnen de stoelen en tafeltjes te ordenen. De koffie en de Apfelstrudel smaakte heerlijk, de dag was toen al helemaal geslaagd!! Meer nog, we hebben geleerd dat Julien een derde oog heeft, en dat hij met twee vorken tegelijk dubbel zo snel kan eten, waarvan bewijzen, zie foto. . Ondertussen liet het zonnetje zich van zijn beste kan zien, maar wij moeten weer terug. Via dezelfde weg terug naar Vaals, en in een stevig tempo naar Maastricht. Het gemiddelde steeg en steeg en steeg.... Achteraf verdachten we de Apfelstrudel van geheime ingrediënten. Moeten we volgend jaar zeker overdoen! Weer aangekomen in ons thuisdorp, hadden we nog tijd voor een korte halte bij Louis, in de hoop dat we ons avontuur konden delen, maar het was ijdele hoop.... Toch maar weer 125km bij op de teller, en alhoewel het lange tijd bergop ging, slechts 625 hoogtemeters. Volgende week de jaarlijkse rit voor het goede doel; Kom op tegen Kanker. Hopelijk voor deze rit wat meer volk present om 7uur....
De eerste verrassing van de dag, was de temperatuur. Slechts 12 graden vanmorgen, wel droog weer voorspeld, twijfel dus over de kledij... er was immers slechts een maximum van 19 graden voorspeld. Ludo en Lucien waren weer de enige liefhebbers vandaag. Op het programma : Wandre met een verrassing. Wij op weg, proberen de route op de GPS te volgen, wat aanvankelijk geen probleem was. Binnendoor Beverst, Hoeselt, Herderen, tot op zeker moment we weer voor een vreselijke onverhard veldpad stonden. Hier geen twijfel, dat werd omkeren met ons koersfietskes. Even de kaart uitgezoemd op het kleine scherm, en via een omwegje terug naar de route gereden. Vreemd, vanaf nu wees mijn Garmin me in de tegenover gestelde richting... en dat kon helemaal niet, we wisten wel welke richting we uit moesten. Tegen beter weten in dus blijven volharden in de juiste richting tot we realiseerden dat we een short-cut hadden gemaakt naar de retour van de route. Doeme, de techniek had ons toch weer liggen !!! Plotseling doemde een donkere lucht op boven Visé, en er was twijfel, maar een beleefde tegenligger riep ons toe dat het niet regende....
Naar Wandre dus, waar we aan de voet van de bekende 14 procenter nu ineens rechts af sloegen. En daar doemde ineens een 17 procenter op ... gemiddeld !!! Dit was de verrassing: Rue Tesny ... en er kwam geen eind aan, waar waren we aan begonnen, na elke bocht weer een steil stuk, eentje om te onhouden. Boven gekomen trok Ludo zijn windvest aan, want het was nog steeds maar 13 graden en we gingen nu afdalen via een 15 procenter terug naar Wandre. Ook dit was er eentje om te onhouden, zeker in de andere richting ... Nu stond de pijl op mijn Garmin eindelijk weer in de goed richting, en reden we via Vivegnis, Heure-le-Romain, Bassenge, Wonck, Eben-Emael, Kanne naar het kanaal. Langs het water naar Eigenbilzen met wind op kop, vanaf hier binnendoor naar Louis. We hadden een dikke 100km, en 670 hoogtemeters op de teller. Geen hoogvlieger, maar de verrassing in Wandre liet zich wel nog steeds voelen in de benen... En toen arriveerde Julien met de mountainbike, en in zijn koorkostuum... ook dat was een verrassing. Volgende week gaan we nog eens een terraske doen in Duitsland, hopelijk met wat meer volk....
Het zou bijzonder warm worden vandaag, maar Ludo en Lucien zouden de Cristal Alken classic gaan meepakken. Om half zeven s'morgens al volop zon, temperatuur om en bij de 20 graden. Ludo met zware armen en Lucien met een zere keel vertrokken "aan't oude Zwin" met de fiets naar Alken. Toch al heel wat mensen op de been, tuiniers, borstelaars, hang-ouderen... En in de brouwerij aangekomen zagen we dat het goed was, supersnelle bewaakte fietsenstalling, vlugge inschrijvingen. Hier kregen we tot onze verrassing een rugnummer mee, en dat moesten we opspelden. Zou dit een nieuwe trend worden? Wielerterroristen herkenning? Voor ons niet gelaten...
De route: Alken naar Ulbeek, Hoepertingen, Gutshoven, Heers, "cote d'opheers", Bergilers, Hodeigne, Remicourt, Donceel, Horion-Hozemont, Awirs, "cote de Beguines", Engis, "cote de stockay", Hermalle sur Huy, Flone, "cote de Kérite", en ondertussen was het reeds dik boven de 30 graden, doorheen Stockay, St Georges sur Meus, Awirs, "cote d'en Cowa", Roloux, Fexhe le Haut Clocher, Fooz, Lantin, bevoorrading op de bekende wielerpiste, Juprelle, Paifve, Sluizen, Millen, waar we even het terrasje van de waterburcht moesten gaan verkennen, en dan verder naar Romershoven, Beverst, Diepenbeek. Niet meer terug naar Alken gereden, we hadden onze kilometers: 155 km, en 1050 hoogtemeters, dat was de prijs voor de geleverde inspanningen.
Mooie rit, goede organisatie, vlotte en degelijke bevoorradingen, volgend jaar weer ....
Twaalf graden vanmorgen vroeg, en het zou richting 22 graden gaan. Julien en Lucien waren de werkers van dienst, de rest had zeker verlof,
Beetje ochtendnevel bij het vertrek maar het beloofde gewoon een prachtige dag te worden. En dat werd het ook, al namen we wel weer een risico: gebruik maken van de fiets gps !!! Lucien had vooraf een route uitgezet, we zouden ons weer eens laten leiden. En deze keer ging het eigenlijk wel goed, slechts één keer voor een stuk kiezelweg geland onderweg. Langs fietsvriendelijk wegen over Romershoven naar Tongeren, Juprelle, Awans, Grace-Hologne, Jemeppe, Flemalle, mooi en steil afdalen door kleine Luikse gehuchtjes tot naar de Maas in Ivoz-Ramet, en dan weer stevig omhoog naar Neuville-en-condroz, en hier begon dan de fameuze afdaling van de rue de Trente-six-tournants, die eigenlijk afgesloten was voor alle verkeer. Op de fietsers na natuurlijk, die konden nog net langheen de barricade. Mooi, rustig, en een goede keuze voor vandaag. Beneden gekomen aan de brug was het andere koek, of beter gezegd stof ... wegenwerken in een mergelrijke ondergrond, kurkdroog en een centimeter dik, gelukkig hier geen langsrijdend verkeer. Voor ons althans reden al de Vespa's de goede kant uit... Met de fiets trotseerden we dan ook de omleiding voor de brug, en al vlug waren we het water over. Dat betekende klimmen, van Engis omhoog naar St Georges, Verlaine, tot op de grote weg... naar Crisnee, Tongeren. Nog een ommetje via de Glain berg, en we dan waren we bij Louis met 115km op de teller, en nét geen 950 hoogtemeters. De rit van vandaag catalogeren we bij de "voor herhaling vatbare ritten".
Freddy en GuidoW hadden rustig hun eigen 65km gereden, van hoogtemeters geen sprake, maar ze waren ons wel voor op het terras. Tenslotte dan ook nog een oude bekende ontmoet die zich nu ook een echte fiets met de grote "S" heeft aangemeten.
Het was 12 graden vanmorgen, met een zachte zuiderwind, wat een luxe voor begin november... Julien, GuidoS, Wendy en Lucien waren van dienst vandaag. De Teut op het programma vandaag, en omdat er daar vandaag cyclocross was, zouden we met de mountainbike een toertje rondom de Teut maken. Naar het sas van Diepenbeek, naar de brug van Godsheide en hier het route netwerk opgepikt. Wegwijzers 82- 98- over het natuur domain Bokrijk, in de bossen mocht het zeer duidelijk zijn... het was wel degelijk herfst, bladeren overal op de fietspaden, en soms was het wegdek zelfs zoek, gelukkig was het droog... 91 -92- Zonhoven 71- 79 langsheen de Teut, naar Hengelhoef- Kelchterhoef. 74 -75, naar Zwartberg, waar we halt hielden voor een knabbeltje. Nét voor de landingsbaan van het vliegveld, en in enkele minuten tijd kwamen drie vliegtuigjes over onze hoofden aangevlogen om te landen... 512- 508 langsheen de Cristal arena- 509 de oude mijnsite van Zwartberg, naar Winterslag- 73- 72 - 560 achter C-mine naar de Schom zo weer naar het sas van Diepenbeek. De wind was aaangewakkerd, en liet zich nu goed voelen, Nog een ommetje doorheen de Dautenvijvers, en voor de zoveelste keer deze nazomer, mochten we weer plaatsnemen op het terras van het Ganzebroek. En het was lekker in het zonnetje... Met 65 km en 205 hoogtemeters toch weer een mooi ritje meegenomen... Volgende week verkennen we de Melberg (nog maar eens)
Met z'n zessen stonden we aan de start deze morgen !!! ... Ludo, Julien, GuidoS, Patrick, Wendy en Lucien. Het was lang geleden dat er nog zoveel intresse was, zou het goede weer daar voor iets tussen kunnen gezeten hebben? Met meer dat 10 graden s'morgens, en 16 graden in 't vooruitzicht konden we niet klagen voor eind oktober. Vandaag stond een lus van 50 km op het programma vanaf Bilzen station: via de netwerk nummers 85 -68- 89- 81- 540- 80- 569- 432- 407- 114- 112- 111- 107- 110- 109- 108 -85.
1921- Zo lang was het geleden dat het op 19 oktober zo warm was. 14 graden s'morgens, en het zou 23 graden worden omstreeks de middag... als dat geen mooie vooruitzichten waren. Ludo, Julien, GuidoS, Wendy en Lucien stonden om half negen te popelen om te vertrekken. Met z'n vijf... dat was al een hele tijd geleden. Julien voor de gelegenheid met zijn koersfiets, omdat de ketting van zijn mountainbike kuren vertoonde. We zouden de route wel aanpassen als dat nodig zou blijken. Vertrokken richting Diepenbeek centrum en de Nanofstraat naar "het klein caféke" over Tichelrij en Netelbroeken naar Kortessem. Aan het kruispunt pikten we het fietsnetwerk op en vanaf hier via veldwegen naar Wellen, Borgloon, naar Brustem. Vervolgens door enkele steegjes naar de grote weg, en ineens stonden we voor het centrum van St Truiden. Een kort intermezzo door de stad, en langs de veehallen naar het park, Dit was weer onbekend terrein voor ons, we waren hier dus nog nooit geweest. Bij de ingang was de brandweer de "levensboom" aan t draperen... wat dat ook mocht betekenen. Afin, bekijks hadden die mannen natuurlijk wel. Terug op de fiets richting Alken, en het was snel duidelijk dat Wendy het noorden kwijt was, al die binnenwegen zonder herkenningspunten ook... of was het misschien omdat hij al maanden niet meer op de fiets had gezeten?Afin, hij telde de nummertjes af, en mooi op tijd bereikten we het Ganzebroek. Heerlijk terrasweer, waar we van genoten, maar zou dit niet de laatste keer zijn dit jaar? Wij konden 70 km en 330 hm aan het saldo toevoegen. En dan daagde een zesde fietseling op, GuidoW. Hij had zijn eigen toerke van 50km gedaan, omdat hij niet zo mountainbike minded is. Onze wegwijzertjes van vandaag waren vanaf Kortessem; 122 - 121- 148- 153- 162- 161- 169- 168- 134- 135- 189- 147- 172- 180- 173- 146- 144- 145- 138- 126, en dat was een mooie keuze. Volgende week richting Juprelle.
Een prachtige morgen, wel een beetje frisjes met 6 graden, maar de zon kwam al piepen, en dat beloofde voor vandaag. Ludo, Julien, GuidoS en Lucien waren paraat met hun mountainbike. Op het programma stond "Dalhem" en Dalhem zou het worden, dikke banden of niet.... Via de grote weg naar Bilzen, en met de zon op de neus naar de Hallembaye. Hier waren we dit jaar minder vaak gepasseerd, dus bij deze was dit een beetje goedgemaakt. Via het fietspadje rond Visé, en over het kanaal en de Maas gingen we rechtsaf richting Dalhem. De beklimming is nog steeds even plezant, met een (zoals Ludo zegt) een smerige uitloop. De afdaling tot aan de afslag naar Richelle. We zouden de bekende beklimming nu eens afdalen, en dat was ook plezant. Terug via de zelfde weg, en de Hallembaye liet zich langs deze kant weer goed voelen. Julien kreeg het idee om via Eben Emael door het veld terug te rijden, over verkavelingswegen. In het begin alles ok, tot de weg tegen een boomgaard doodliep. Een single trackje wees ons de weg tussen de bomen, en voor we het goed doorhadden zaten we in het veld, letterlijk dan. Mais, bieten, hier was duidelijk al veel gerooid, en ondertussen werden de banden dikker en dikker. Maar Ludo had in de verte een boerderij gezien, we moesten alleen maar de tractor sporen volgen, en we zouden wel terecht komen. Een paar keer dicht bij de uitgraving St Piere gekomen, we hebben nu eens gezien hoe diep dat gat is. Uiteindelijk kwamen we weer in de bewoonde wereld, Riemst, Z-Z-Bolder, Martenslinde, Bilzen, en dan weer richting Diepenbeek. Het was te laat voor een dorstlesser, maar met 79km, ca 450 hoogtemeters, en een vuile fiets was het goed voor vandaag. Volgend weekend weer van datte...
8 graden vanmorgen, en het beloofde een prachtig zonnige dag te gaan worden met 20 graden rond de middag. Er zou vandaag op twee ronten gestreden moeten worden, Ludo en Julien gingen de Camba classic fietsen met de mountainbike. Dat was voor Lucien zijn rechter achterpoot nog net iets te vroeg, en dus koos hij om vandaag te gaan "koersfietsen". Wonder boven wonder stond onze GuidoW om half acht paraat. Hij moest , naar eigen zeggen, van hééééél ver komen, maar ik verdacht hem ervan dat hij zijn auto ietsje verder had geparkeerd, dat zou later ook blijken... 
Zoals afgesproken vertrokken we rustig aan richting Bilzen, Hoeselt, Alde Biezen, en zo over het fietsnet richting taalgrens; nummers 89- 86- 113- 112- 111- 107, en via een ommetje kwamen we langs een achterpoortje Tongeren binnen, en na een ritje over de "Rempart" reden we naar het centrum, waar we de meest bekende Tongerse gestalte goeiedag gingen zeggen. Dan weer op weg, richting Bilzen, St Huibrechts Hern, en via een lusje over veldweggeletjes naar Kortessem. Hier name nwe het fietspad naar Diepenbeek, en wat later konden we on neervleien op het terras bij Louis. We hadden 70km op de teller. Ludo en Julien kwamen nu ook toe, perfect getimed. Zij hadden 75km op hun saldo bijgeschreven. Mooi voor zo'n prachtige nazomerdag.
Vandaag moesten we op goed geluk vertrekken, tenminste als we niet van de regen in de drop wilden terechtkomen. De buienradar was duidelijk geweest vanmorgen... aan de maaskant hadden het de droogste kansen. Ludo en Lucien van de partij, Julien was op "toernee" , Guido zijne rug kraakte nog, en van de rest geen spoor.Via schoonbeek, Eik, Eigenbilzen, kanaal naar Lanaken. Grote plassen onderweg op de wegen, maar de temperatuur was aangenaam. Naar Rekem, het fietspad naar Kotem, de Zuid-willemsvaart (waar de werken nu een eindfase blijken bereikt hebben) naar Dilsen, het fietspad naar As, en hier vonden we een onbekend stukje fietspad, dat door onbebouwd gebied naar Rekem liep. Even halt gehouden aan de ingang van psychiatrische instelling om een hapje te eten en een slok te drinken. En toen was hij daar ... hij naderde met rasse schreden, en keek naar Ludo... de man deed teken dat hij ook wou drinken, en Ludo kon niet anders dan de oude grijsaard zijn drinkbus te overhandigen. Met veel zever en tonggedraai slurpte de bewoner de helft van de drinkbus naar binnen. Zonder een woord gaf hij ze daarna terug aan Ludo en de man vervolgde zijn weg... Ludo, duidelijk aangeslagen staarde naar zijn drinkbus, en ik zag hem denken... "daar drink ik nooit meer van". haha.
Druilerig deze morgen, niet koud maar een beetje onvoorspelbaar. Julien en Guido S besloten om om half negen te vertekken, Ludo en Lucien bleven bij het geplande vertrekuur, en waren tegen half acht aan de inschrijvingen van "Kom op tegen Kanker". Zeker niet extreem vroeg, maar toch stonden alleen onze twee fietsen tegen de balustrade... binnen ook geen fietsers te bekennen aan de inschrijvingen... we waren inderdaad van de allereersten ... zelf toen we vertrokken waren er geen andere fietsers in aantocht, op één enkeling na!! En daar zat het weer natuurlijk voor iets tussen, we werden in de voorbije weken en maanden gewoon veel te veel verwend. Oranje pijlen volgen voor de 100km route was de opdracht, en die stonden er in overvloed. Via Diepenbeek, Beverst, Hoeselt, richting Tongeren, waar in Riksingen het centrale controlepunt in het "buurthuis St Gertrudus" zich aandiende. Hier waren ook slechts een paar groepjes vertrokken, en we waren ook hier alleen. Heel vreemd, we reden een georganiseerde fietstocht en we hadden nog geen medefietsers ontmoet op 38km... Vervolgens reden we naar "de walen" over meestal kleine wegen, Diets-Heure, Crisnée, en met een boogje weer terug naar Riksingen voor een tweede bezoekje aan de centrale controlepost. Zegge en schrijve ... na 75 km zagen we pas de eerste mede fietsers aan de controle, en plots viel Ludo's oog op twee bekende fietsen, van Julien en GuidoS. Zij waren later vertrokken, en kozen voor de 65km route en zodoende waren we louter toevallig weer met zijn vieren. Dat was al een tijdje geleden 
