Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Fietsen voor gezondheid en plezier
15-09-2014
14 september - Hestappe
Ludo, Julien en GuidoS van de partij. Rustig rond gepeddeld vandaag (bewezen door het gemiddelde) in de omstreken van Tongeren, de renbaan, een mooie kapel die ze ergens onderweg, en met de bedoeling om naar Herstappe te fietsen. GuidoS zat er blijkbaar weer voor iets tussen, want Herstappe lag blijkbaar ergens anders. Maar het is hem vergeven ... een vergissing is menselijk, en bovendien is Herstappe maar een zakdoek groot. .
Dus vond het drietal al snel een goede reden om af te zakken naar het Ganzebroek, een kleine 70 km volstond voor vandaag. GuidoW kwam ook even goeiedag zeggen, en hij zag het latere vertrekuur vanaf september wel zitten. Afwachten om hij zijne knop volgende zondag morgen kan omdraaien. En hopelijk is de voet van Lucien volgende week voldoende genezen, want zijne kromme guidon roept om aandacht....
Het was een beetje frisjes vanmorgen, temperatuur rond de 8 graden, Het zou droog blijven. Het verlofgevoel zat er nog goed in bij Ludo en Julien, en dat betekend dat niemand de laatste weken nog stevig had gefietst. Het zou dus een rustig "vakantie ritje" gaan worden. Tegen beter weten in toch maar weer eens de GPS in vertrouwen genomen en een ritje richting Scherpenheuvel ingetikt. Aanvankelijk alles ok, via het fietsroute net naar Hasselt waar Lucien een lekke voorband moest repareren. Snel gebeurt, en verder via Kuringen, Schulen, en via wat kleine wegen aangekomen in Scherpenheuvel. Het was er kalm en het zonnetje zorgde ondertussen voor een behaaglijk gevoel. Na een "binnenste van de mens versterking" vertrokken richting Halve Maan, waar we het netwerk weer oppikten. Spijtig moesten we onze plannen herzien, omdat knooppunt 315 onbereikbaar was, dus maar weer richting grote weg, die we volgden tot waar we weer binnendoor gingen, en via Kuringen langs het kanaal naar Diepenbeek reden. Toch 93km op de teller, van de 100 hoogtemeters zullen we maar zwijgen....
Er was hondenweer voorspeld, onweer, rukwinden, zware
neerslag... en dit al vanaf s'nachts, maar desondanks was het vanmorgen nog
droog, op dreigende wolken na... GuidoS en Lucien (die nu weer aan zijn fiets
kon ) waren present. We waren het snel eens, niet te ver weg, en de
buienradar beloofde de beste kansen op droog weer zuidwaarts. Normale weg naar
Eigenbilzen, Hees, Kesselt, Vroenhoven, en van daar langs het kanaal nog een
stukje naar Kanne. Over de brug en verder langs het kanaal naar Lanaye, waar we
met grote ogen hebben staan kijken naar de omvang van de werken aan de sluis.
Het kan niet anders of dit moet de grootste sluis worden, hééél ver in de
omtrek. Wat willen ze hier in Godsnaam door gaan sturen??? Moeten we zien als
da hier klaar is...
Afin, wij verder naar Visé, en dan over Haute
Froidmont. De GPS kaart gevolgd en over kleine wegen binnendoor naar Millen,
Alde-Biezen, Hoeselt, Beverst, Diepenbeek. We twijfelden aan de intentie van de
oprukkende donkere wolken, en kozen er voor om het na 87km en 510 hoogtemeters
voor bekeken te houden. Het was, gezien de weersvoorspelling, toch nog een mooi
fietsdagje geworden.
Julien en Lucien stonden er alleen voor vanmorgen, vakantieperiode hé... Een dikke 20 graden vanmorgen, met een kleine 30 graden in t verschiet, maar met weeral eens een onzekere toekomst naar de middag toe, en het geplande Welkenraedt lag nét in de verkeerde richting. Dan maar de andere kant op, dus noordwaarts naar daar waar het mooi vlak is. Via Bokrijk naar het fietspad naar Houthalen, en verder door tot Overpelt - Neerpelt. We bleven op kleine wegen, en vaak nog kleinere wegen, waar net een fiets doorkon. De netels bloeiden volop, en hingen over het fietspad, en dat betekende al snel jeukende benen voor één van ons... Al bij al een mooie rit, mede door de vele autovrije wegen. Via het kanaal van Neerpelt naar Bree, en zo weer afgezakt naar "onder". Ophoven, Meeuwen, Plokrooi, Waterschei waar we bij de plaatselijke Griek, iets gingen drinken. Lucien iest tegen de dorst, en Julien een koffie om wakker te blijven. Tja, dat komt ervan als de kleinkindjes s'nachts niet meer kunnen slapen... Benieuwd wie volgende week van de partij zal zijn,
Wat was dat allemaal vandaag, met droog weer thuis vertrokken, en moeten gaan schuilen onder de enige boom op het oude kerkplein... Net nu dat Guido zich nog eens op zijn ros had gehesen, en stond te wachten om te vertrekken. Na een telefoontje beslisten we dat het geen zin had om met zo'n slecht weer te vertrekken, en we dropen (letterlijk) af naar huis.
Na de middag dacht Lucien om toch nog iets van de dag te maken, en vertrok voor een ritje. De zon scheen, maar onderweg trokken de wolken weer samen, en net over het kanaal gingen de hemelsluizen weer open... dit waren dus de zogenaamde "pijpestelen".
Gelukkig regenjasje bij, aangtrokken en de rit afgerond, of anders gezegd... in een boog weer naar huis.
s'Avonds leek het helemaal opgeklaard, maar wetende dat een ezel zich géén drie keer aan dezelfde.... enz enz.... wijslijk thuis gebleven.
Volgende week zal het zeker wel weer beter zijn, als het goed is ==> Welkenraedt !!!
Vandaag moesten we op goed geluk vertrekken, tenminste als we niet van de regen in de drop wilden terechtkomen. De buienradar was duidelijk geweest vanmorgen... aan de maaskant hadden het de droogste kansen. Ludo en Lucien van de partij, Julien was op "toernee" , Guido zijne rug kraakte nog, en van de rest geen spoor.Via schoonbeek, Eik, Eigenbilzen, kanaal naar Lanaken. Grote plassen onderweg op de wegen, maar de temperatuur was aangenaam. Naar Rekem, het fietspad naar Kotem, de Zuid-willemsvaart (waar de werken nu een eindfase blijken bereikt hebben) naar Dilsen, het fietspad naar As, en hier vonden we een onbekend stukje fietspad, dat door onbebouwd gebied naar Rekem liep. Even halt gehouden aan de ingang van psychiatrische instelling om een hapje te eten en een slok te drinken. En toen was hij daar ... hij naderde met rasse schreden, en keek naar Ludo... de man deed teken dat hij ook wou drinken, en Ludo kon niet anders dan de oude grijsaard zijn drinkbus te overhandigen. Met veel zever en tonggedraai slurpte de bewoner de helft van de drinkbus naar binnen. Zonder een woord gaf hij ze daarna terug aan Ludo en de man vervolgde zijn weg... Ludo, duidelijk aangeslagen staarde naar zijn drinkbus, en ik zag hem denken... "daar drink ik nooit meer van". haha.
Maar was de dorstigen laven geen werk van barmhartigheid? Dat was een schamele troost, want hij was nu zelf één van de dorstigen...
Toch 105km op de teller, 210 hoogtemeters, geen topper, maar we hadden het wel nét droog kunnen houden vandaag.
Volgende week zal de vakantie uittocht al begonnen zijn, de opkomst nog magerder....
Druilerig deze morgen, niet koud maar een beetje onvoorspelbaar. Julien en Guido S besloten om om half negen te vertekken, Ludo en Lucien bleven bij het geplande vertrekuur, en waren tegen half acht aan de inschrijvingen van "Kom op tegen Kanker". Zeker niet extreem vroeg, maar toch stonden alleen onze twee fietsen tegen de balustrade... binnen ook geen fietsers te bekennen aan de inschrijvingen... we waren inderdaad van de allereersten ... zelf toen we vertrokken waren er geen andere fietsers in aantocht, op één enkeling na!! En daar zat het weer natuurlijk voor iets tussen, we werden in de voorbije weken en maanden gewoon veel te veel verwend. Oranje pijlen volgen voor de 100km route was de opdracht, en die stonden er in overvloed. Via Diepenbeek, Beverst, Hoeselt, richting Tongeren, waar in Riksingen het centrale controlepunt in het "buurthuis St Gertrudus" zich aandiende. Hier waren ook slechts een paar groepjes vertrokken, en we waren ook hier alleen. Heel vreemd, we reden een georganiseerde fietstocht en we hadden nog geen medefietsers ontmoet op 38km... Vervolgens reden we naar "de walen" over meestal kleine wegen, Diets-Heure, Crisnée, en met een boogje weer terug naar Riksingen voor een tweede bezoekje aan de centrale controlepost. Zegge en schrijve ... na 75 km zagen we pas de eerste mede fietsers aan de controle, en plots viel Ludo's oog op twee bekende fietsen, van Julien en GuidoS. Zij waren later vertrokken, en kozen voor de 65km route en zodoende waren we louter toevallig weer met zijn vieren. Dat was al een tijdje geleden . Het laaste deel van de route via Kortessem, Rapertingen en Ginderover weer naar het vertrekpunt. Thuisgekomen met 110km en 560 hoogtemeters op het tellertje. Hopelijk kunnen we volgende week weer terug naar ons vertrouwde drooog weertje...
Het beloofde en prachtige fietsdag te worden, 12 graden in de morgen en dit zou tot boven de 20 graden gaan stijgen tegen de middag. Verder was de zon van de partij, en vreemd genoeg slechts 2 medefietsers, Ludo en Julien. Maar geen erg, we zouden een terras gaan doen in Duitsland. Vorig jaar een beetje misgelopen, omdat we uiteindelijk in Vaals een plaatsje vonden, dat was wel dicht bij het drielandenpunt, maar dit jaar zou het echt een terras in Duitsland moeten worden. Naar Maastricht via Eigenbilzen, Margraten, Cadier-en-Keer, Vaals, en zo reden we Aken stad binnen. Nog een beetje vroeg, nog weinig terrasjes te zien, en dus besloten we tot pal in het centrum door te fietsen. Bij het eerste terras mochten we onze fiets niet stallen, en omdat we deze ook niet op onze schoot konden nemen reden we maar naar de buren. Hier mochten de fietsen wel toekijken, en bovendien was de timing perfect.... een jongedame net begonnen de stoelen en tafeltjes te ordenen. De koffie en de Apfelstrudel smaakte heerlijk, de dag was toen al helemaal geslaagd!! Meer nog, we hebben geleerd dat Julien een derde oog heeft, en dat hij met twee vorken tegelijk dubbel zo snel kan eten, waarvan bewijzen, zie foto. . Ondertussen liet het zonnetje zich van zijn beste kan zien, maar wij moeten weer terug. Via dezelfde weg terug naar Vaals, en in een stevig tempo naar Maastricht. Het gemiddelde steeg en steeg en steeg.... Achteraf verdachten we de Apfelstrudel van geheime ingrediënten. Moeten we volgend jaar zeker overdoen! Weer aangekomen in ons thuisdorp, hadden we nog tijd voor een korte halte bij Louis, in de hoop dat we ons avontuur konden delen, maar het was ijdele hoop.... Toch maar weer 125km bij op de teller, en alhoewel het lange tijd bergop ging, slechts 625 hoogtemeters. Volgende week de jaarlijkse rit voor het goede doel; Kom op tegen Kanker. Hopelijk voor deze rit wat meer volk present om 7uur....
De eerste verrassing van de dag, was de temperatuur. Slechts 12 graden vanmorgen, wel droog weer voorspeld, twijfel dus over de kledij... er was immers slechts een maximum van 19 graden voorspeld. Ludo en Lucien waren weer de enige liefhebbers vandaag. Op het programma : Wandre met een verrassing. Wij op weg, proberen de route op de GPS te volgen, wat aanvankelijk geen probleem was. Binnendoor Beverst, Hoeselt, Herderen, tot op zeker moment we weer voor een vreselijke onverhard veldpad stonden. Hier geen twijfel, dat werd omkeren met ons koersfietskes. Even de kaart uitgezoemd op het kleine scherm, en via een omwegje terug naar de route gereden. Vreemd, vanaf nu wees mijn Garmin me in de tegenover gestelde richting... en dat kon helemaal niet, we wisten wel welke richting we uit moesten. Tegen beter weten in dus blijven volharden in de juiste richting tot we realiseerden dat we een short-cut hadden gemaakt naar de retour van de route. Doeme, de techniek had ons toch weer liggen !!! Plotseling doemde een donkere lucht op boven Visé, en er was twijfel, maar een beleefde tegenligger riep ons toe dat het niet regende....
Naar Wandre dus, waar we aan de voet van de bekende 14 procenter nu ineens rechts af sloegen. En daar doemde ineens een 17 procenter op ... gemiddeld !!! Dit was de verrassing: Rue Tesny ... en er kwam geen eind aan, waar waren we aan begonnen, na elke bocht weer een steil stuk, eentje om te onhouden. Boven gekomen trok Ludo zijn windvest aan, want het was nog steeds maar 13 graden en we gingen nu afdalen via een 15 procenter terug naar Wandre. Ook dit was er eentje om te onhouden, zeker in de andere richting ... Nu stond de pijl op mijn Garmin eindelijk weer in de goed richting, en reden we via Vivegnis, Heure-le-Romain, Bassenge, Wonck, Eben-Emael, Kanne naar het kanaal. Langs het water naar Eigenbilzen met wind op kop, vanaf hier binnendoor naar Louis. We hadden een dikke 100km, en 670 hoogtemeters op de teller. Geen hoogvlieger, maar de verrassing in Wandre liet zich wel nog steeds voelen in de benen... En toen arriveerde Julien met de mountainbike, en in zijn koorkostuum... ook dat was een verrassing. Volgende week gaan we nog eens een terraske doen in Duitsland, hopelijk met wat meer volk....
Het zou bijzonder warm worden vandaag, maar Ludo en Lucien zouden de Cristal Alken classic gaan meepakken. Om half zeven s'morgens al volop zon, temperatuur om en bij de 20 graden. Ludo met zware armen en Lucien met een zere keel vertrokken "aan't oude Zwin" met de fiets naar Alken. Toch al heel wat mensen op de been, tuiniers, borstelaars, hang-ouderen... En in de brouwerij aangekomen zagen we dat het goed was, supersnelle bewaakte fietsenstalling, vlugge inschrijvingen. Hier kregen we tot onze verrassing een rugnummer mee, en dat moesten we opspelden. Zou dit een nieuwe trend worden? Wielerterroristen herkenning? Voor ons niet gelaten...
De route: Alken naar Ulbeek, Hoepertingen, Gutshoven, Heers, "cote d'opheers", Bergilers, Hodeigne, Remicourt, Donceel, Horion-Hozemont, Awirs, "cote de Beguines", Engis, "cote de stockay", Hermalle sur Huy, Flone, "cote de Kérite", en ondertussen was het reeds dik boven de 30 graden, doorheen Stockay, St Georges sur Meus, Awirs, "cote d'en Cowa", Roloux, Fexhe le Haut Clocher, Fooz, Lantin, bevoorrading op de bekende wielerpiste, Juprelle, Paifve, Sluizen, Millen, waar we even het terrasje van de waterburcht moesten gaan verkennen, en dan verder naar Romershoven, Beverst, Diepenbeek. Niet meer terug naar Alken gereden, we hadden onze kilometers: 155 km, en 1050 hoogtemeters, dat was de prijs voor de geleverde inspanningen.
Mooie rit, goede organisatie, vlotte en degelijke bevoorradingen, volgend jaar weer ....
Twaalf graden vanmorgen vroeg, en het zou richting 22 graden gaan. Julien en Lucien waren de werkers van dienst, de rest had zeker verlof,
Beetje ochtendnevel bij het vertrek maar het beloofde gewoon een prachtige dag te worden. En dat werd het ook, al namen we wel weer een risico: gebruik maken van de fiets gps !!! Lucien had vooraf een route uitgezet, we zouden ons weer eens laten leiden. En deze keer ging het eigenlijk wel goed, slechts één keer voor een stuk kiezelweg geland onderweg. Langs fietsvriendelijk wegen over Romershoven naar Tongeren, Juprelle, Awans, Grace-Hologne, Jemeppe, Flemalle, mooi en steil afdalen door kleine Luikse gehuchtjes tot naar de Maas in Ivoz-Ramet, en dan weer stevig omhoog naar Neuville-en-condroz, en hier begon dan de fameuze afdaling van de rue de Trente-six-tournants, die eigenlijk afgesloten was voor alle verkeer. Op de fietsers na natuurlijk, die konden nog net langheen de barricade. Mooi, rustig, en een goede keuze voor vandaag. Beneden gekomen aan de brug was het andere koek, of beter gezegd stof ... wegenwerken in een mergelrijke ondergrond, kurkdroog en een centimeter dik, gelukkig hier geen langsrijdend verkeer. Voor ons althans reden al de Vespa's de goede kant uit... Met de fiets trotseerden we dan ook de omleiding voor de brug, en al vlug waren we het water over. Dat betekende klimmen, van Engis omhoog naar St Georges, Verlaine, tot op de grote weg... naar Crisnee, Tongeren. Nog een ommetje via de Glain berg, en we dan waren we bij Louis met 115km op de teller, en nét geen 950 hoogtemeters. De rit van vandaag catalogeren we bij de "voor herhaling vatbare ritten".
Freddy en GuidoW hadden rustig hun eigen 65km gereden, van hoogtemeters geen sprake, maar ze waren ons wel voor op het terras. Tenslotte dan ook nog een oude bekende ontmoet die zich nu ook een echte fiets met de grote "S" heeft aangemeten.
Prachtig fietsweer voorspeld voor vandaag, zonnig, droog, en een zacht briesje uit het zuiden. Om en bij de 20 graden tegen de middag, wat kan een fietser zich nog meer wensen... een paar medefietsers misschien??? Maar Ludo en Lucien stonden er vandaag alleen voor, Julien had weer koorkoorts, Guido S zijne rug was blijkbaar nog steeds niet in orde, van Freddy, Guido W, Patrick of de anderen weer geen spoor. Met ons twee op pad dus, naar Kortessem, Borgloon, via Heers naar Waremme. Hier reden we richting Huy, en aan de kerncentrale van Tihange bereikten we de Maas. Het jaagpad in deze regionen zijn duidelijk niet van dezelfde kwaliteit als bij ons langs het Albertkanaal. Maar ja, wij waren daar om te fietsen, niet om de wegen te keuren. Even een ongepland "klim" ommetje gemaakt via Bas-Oha, en dan weer naar de Maas daar beneden om deze te volgen tot vlak voor Marche-les-Dames. Rechtsaf nu naar Vezin, het was nu stevig op de pedalen duwen om weer uit dat gat te geraken. Eens bovengekomen werd het feest; goed asfalt kaarsrecht voor ons, lichtjes glooiend en met de wind in de rug, natuurlijk ging de snelheid hier "een beetje" omhoog tot een stuk boven de 40km/h. De stukken valsplat namen we in één ruk mee, het ging dus goed vooruit. Tot dat een lekke achterband van Lucien het tempo drukte... Tja. Zoals gewoonlijk was dat natuurlijk snel verholpen en iets later waren we in St Truiden. Via de steenweg naar Hasselt, in Alken even halt gehouden om op een terras iets te drinken want Ludo zijn tank "oftewel drinkbus" was leeg. Vervolgens naar Wimmertingen, Hasselt, Rapertingen weer naar Diepenbeek. Het resultaat van vandaag: 160 km op de teller, 810 hoogtemeters, en toch maar 20minuten later thuis ... zegt dat iets???
Volgende week zal het spannend worden, want dan is ook Ludo "verontschuldigd". Benieuwd wie er gaat opdagen....
En we waren weer met 3. Julien, Freddy en ik zelf waren om 7u op de afspraak. Guido S. zit nog steeds met rugproblemen en Guido W. zit waarschijnlijk waar hij altijd beweert te zitten. Lucien was op weekend en bij afwezigheid van onze vertrouwde wegkapitein moesten we dus even overleggen over de te kiezen bestemming. Vermits Lucien en ik de week voordien Zoutleeuw net niet gehaald hadden en de wind goed zat om met wind in de rug te eindigen werd voor deze richting gekozen. We besloten ons lot toe te vertrouwen aan de garmin die stond te schitteren op het stuur van Julien. Ofwel gebruikt Julien de verkeerde batterijen, ofwel spelt hij Zoutleeuw op een speciale manier ofwel is dat ding gewoon tilt geslagen bij het horen van het woord Herckenrode. Hoe dan ook tot Kuringen verliep ons tocht in de te verwachten richting. Herckenrode passeren bleek echter een onmogelijke opdracht. Misschien heeft Guido S. de gps van zijn broer gemanipuleerd. In ieder geval na God's wegen zijn ook de wegen van deze gps ondoorgrondelijk. We werden richting Zonhoven gestuurd. Het parcours was zeer mooi maar onvoorspelbaar. Nadien ging het via Genk naar Zutendaal, van daaruit langs het kanaal opnieuw richting Hasselt. Het was een mooie rit van net meer dan 90 km. Julien vroeg mij wel op een bepaald ogenblik langs het kanaal waar volgens mij het diepste punt was. Een logische vraag vermits mijn schoonzoon Johan (bij momenten ook mattelaar & spattelaar) hier onderzoek naar verricht. Indien de dienst van de scheepvaart deze week een vreemd signaal heeft opgevangen uit het kanaal dan ben ik ervan overtuigd dat Julien daar stiekem z'n gps gedropt heeft.
Slechts twee gegadigden deze morgen, Ludo en Lucien. Nochtans een heel winderige morgen, veel donkere wolken, en slechts hier en daar een straaltje zonlicht. We zouden best in de buurt blijven, dat was duidelijk... De geplande hoogtemeter rit zat er dus niet in vandaag, het zou eerder een slalom tussen de donkere wolken worden... Via kleine wegen richting Tongeren, St truiden, Zoutleeuw, over veldwegen en vaak met de wind pal op de neus, als rasechte flandriens. Geland in Wilderen, en na een kleine lus terug richting Diepenbeek. Vanaf nu was het wind in de rug, bijna als vanzelf dus. Even de gelegenheid aangegrepen om in Alken een blik te werpen op een ander soort tweewieler, die er ook mag zijn... Mooie dingen maken ze tegenwoordig in India. Op een paar druppels na hebben we het droog kunnen houden, en bij Louis zelf op het terras gezeten. Nog even gezelschap gekregen van GuidoS en Karine, die op wandel waren. Met 100km en toch nog 570 hoogte meters zat het erop voor vandaag... Volgend weekend zonder den deze, omdat die dan enkele dagen "ergens" aan de Rijn verblijft....
Slechts 2 graden was het vanmorgen, wind uit noordelijke richting, Julien, Ludo, Freddy en Lucien wilden desondanks van het zonnig en droge fietsweer genieten. Guido's rug was blijkbaar nog niet terug in orde en van de andere Guido ook geen nieuws. De start verliep via een kleine omweg langs de Leliestraat want Ludo die dacht dat het "warm" zou zijn buiten, was maar al te blij toen Freddy hem een paar warme handschoenen aanbood... nog een grap over de "billen van een engel" en weg waren we.
Via Munsterbilzen naar het Albertkanaal, Rekem, een stukje door de Maasvallei naar de Zuidwillemsvaart, Maasmechelen, Lanklaar, Neeroeteren, rustig verder gepeddeld langs het water. Tijdens de "schaft" hebben we van een toevallige wandelaar nog wat bijgeleerd oven een bekende Diepenbekenaar(???), verder naar Bree, Bocholt, en toen beslisten we om maar binnendoor huiswaarts te rijden, omdat de rit anders te lang zou worden. Via het Kolikbos en kleien wegen richting Meeuwen, en langs de grote weg naar Hoevezavel, Genk, Diepenbeek. Te laat om nog een omweg te plegen bij Louis, dus even halt gehouden onderweg in hoevezavel voor een drankje. Al bij al een mooie rit geweest, maar toch een kleine domper op de uitstap toen Lucien in Winterslag een scherp gat in het fietspad te laat gezien had ... resultaat: twee banden met een "snakebite", plat dus. Met vereende krachten was het euvel snel verholpen. Na 128km en 160 hoogtemeters weer thuis.
Gevolgde route: Brug Munsterbilzen, 69-505-533-65-558-131-54-559-58-53-52-51-57-56-55-48-44-47-13-12-11-07-211-08-203-205-209-206-207-530-531-03-04-richting 33 tot op de Weg naar Zwartberg, Genk, Diepenbeek
Om 7u een berichtje van Lucien: "Gaat niet vandaag, rug geblokkeerd". De dag voordien hebben onze dames, Lucien en ik de Tom Boonenclassic gefietst. Toen liet Lucien's rug zich reeds voelen, hopelijk is hij volgende week opnieuw van de partij. Om half 8 verschenen Freddy en Julien op het appel. Julien moest om 11u terug zijn om te repeteren voor de opera en voor Freddy was het reeds even geleden. Vandaar werd het een toer van 72km door de Haspengouwse velden. Het werd een mooi ritje en we zijn vooral blij dat Freddy er terug bij is.
Om half 8 hielden Danny en ik (Julien) rendez-vous bij Marie-Roos. We wisten dat Ludo en Lucien de Bloesemtocht hadden gereden en daardoor waarschijnlijk niet meer capabel waren om vandaag terug op hun fiets te geraken en Guido S. zat aan de Moesel en Van Freddy en Guido W was er geen spoor te bekennen. Dus zijn we maar met ons 2 vertrokken en omdat Danny wat wou trainen in de 'hoogte' hebben Aarschot vervangen door Zuid-Limburg: Moas Herk, Alken, Hoepertingen, Zepperen (waar het fietsroutenetwerk ons dwars over een kerkhof voerde maar we waren nog niet dood dus fietsen we maar verder), St.-Truiden, Klein-Gelmen, Heers, Borgloon, Gors-op-Leeuw, Vliermaal, Hoeselt, Romershoven en om 11.30u en 94 km later zaten we bij Louis. Ik denk dat Danny dacht: laat nu de bergskes maar komen; ik ben getraind! - door Julien S.
.
Vandaag moesten we op goed geluk vertrekken, tenminste als we niet van de regen in de drop wilden terechtkomen. De buienradar was duidelijk geweest vanmorgen... aan de maaskant hadden het de droogste kansen. Ludo en Lucien van de partij, Julien was op "toernee" , Guido zijne rug kraakte nog, en van de rest geen spoor.Via schoonbeek, Eik, Eigenbilzen, kanaal naar Lanaken. Grote plassen onderweg op de wegen, maar de temperatuur was aangenaam. Naar Rekem, het fietspad naar Kotem, de Zuid-willemsvaart (waar de werken nu een eindfase blijken bereikt hebben) naar Dilsen, het fietspad naar As, en hier vonden we een onbekend stukje fietspad, dat door onbebouwd gebied naar Rekem liep. Even halt gehouden aan de ingang van psychiatrische instelling om een hapje te eten en een slok te drinken. En toen was hij daar ... hij naderde met rasse schreden, en keek naar Ludo... de man deed teken dat hij ook wou drinken, en Ludo kon niet anders dan de oude grijsaard zijn drinkbus te overhandigen. Met veel zever en tonggedraai slurpte de bewoner de helft van de drinkbus naar binnen. Zonder een woord gaf hij ze daarna terug aan Ludo en de man vervolgde zijn weg... Ludo, duidelijk aangeslagen staarde naar zijn drinkbus, en ik zag hem denken... "daar drink ik nooit meer van". haha.
Druilerig deze morgen, niet koud maar een beetje onvoorspelbaar. Julien en Guido S besloten om om half negen te vertekken, Ludo en Lucien bleven bij het geplande vertrekuur, en waren tegen half acht aan de inschrijvingen van "Kom op tegen Kanker". Zeker niet extreem vroeg, maar toch stonden alleen onze twee fietsen tegen de balustrade... binnen ook geen fietsers te bekennen aan de inschrijvingen... we waren inderdaad van de allereersten ... zelf toen we vertrokken waren er geen andere fietsers in aantocht, op één enkeling na!! En daar zat het weer natuurlijk voor iets tussen, we werden in de voorbije weken en maanden gewoon veel te veel verwend. Oranje pijlen volgen voor de 100km route was de opdracht, en die stonden er in overvloed. Via Diepenbeek, Beverst, Hoeselt, richting Tongeren, waar in Riksingen het centrale controlepunt in het "buurthuis St Gertrudus" zich aandiende. Hier waren ook slechts een paar groepjes vertrokken, en we waren ook hier alleen. Heel vreemd, we reden een georganiseerde fietstocht en we hadden nog geen medefietsers ontmoet op 38km... Vervolgens reden we naar "de walen" over meestal kleine wegen, Diets-Heure, Crisnée, en met een boogje weer terug naar Riksingen voor een tweede bezoekje aan de centrale controlepost. Zegge en schrijve ... na 75 km zagen we pas de eerste mede fietsers aan de controle, en plots viel Ludo's oog op twee bekende fietsen, van Julien en GuidoS. Zij waren later vertrokken, en kozen voor de 65km route en zodoende waren we louter toevallig weer met zijn vieren. Dat was al een tijdje geleden 
