Het beloofde en prachtige fietsdag te worden, 12 graden in de morgen en dit zou tot boven de 20 graden gaan stijgen tegen de middag. Verder was de zon van de partij, en vreemd genoeg slechts 2 medefietsers, Ludo en Julien. Maar geen erg, we zouden een terras gaan doen in Duitsland. Vorig jaar een beetje misgelopen, omdat we uiteindelijk in Vaals een plaatsje vonden, dat was wel dicht bij het drielandenpunt, maar dit jaar zou het echt een terras in Duitsland moeten worden. Naar Maastricht via Eigenbilzen, Margraten, Cadier-en-Keer, Vaals, en zo reden we Aken stad binnen. Nog een beetje vroeg, nog weinig terrasjes te zien, en dus besloten we tot pal in het centrum door te fietsen. Bij het eerste terras mochten we onze fiets niet stallen, en omdat we deze ook niet op onze schoot konden nemen reden we maar naar de buren. Hier mochten de fietsen wel toekijken, en bovendien was de timing perfect.... een jongedame net begonnen de stoelen en tafeltjes te ordenen. De koffie en de Apfelstrudel smaakte heerlijk, de dag was toen al helemaal geslaagd!! Meer nog, we hebben geleerd dat Julien een derde oog heeft, en dat hij met twee vorken tegelijk dubbel zo snel kan eten, waarvan bewijzen, zie foto. :-). Ondertussen liet het zonnetje zich van zijn beste kan zien, maar wij moeten weer terug. Via dezelfde weg terug naar Vaals, en in een stevig tempo naar Maastricht. Het gemiddelde steeg en steeg en steeg.... Achteraf verdachten we de Apfelstrudel van geheime ingrediënten. Moeten we volgend jaar zeker overdoen! Weer aangekomen in ons thuisdorp, hadden we nog tijd voor een korte halte bij Louis, in de hoop dat we ons avontuur konden delen, maar het was ijdele hoop.... Toch maar weer 125km bij op de teller, en alhoewel het lange tijd bergop ging, slechts 625 hoogtemeters. Volgende week de jaarlijkse rit voor het goede doel; Kom op tegen Kanker. Hopelijk voor deze rit wat meer volk present om 7uur....