Doeme toch, min twee deze morgen, de half gesmolten sneeuw van gisteren was vannacht weer aangevroren, de achtergebleven bandensporen en voetstappen op het wegdek waren weer hard als versteend, hierop was fietsen gewoon onmogelijk. Het gezonde verstand vertelde ons om vandaag onze tweewielers te laten rusten... Lucien zijn driewieler (bakfiets) voelde zich wel thuis op deze ondergrond, al was het hier en daar ook wel schuiven, maar van omvallen geen sprake. Na een ritje naar Diepenbeek centrum zakte ook hij af naar Lowie, want we zouden samen iets gaan drinken, en een gesprekje gaan voeren over een mogelijke fietsuitstap in 2015. Zuid West Engeland en Zuid Frankrijk waren al ter sprake gekomen in de voorbije weken, en vandaag kwam er een derde voorstel => van Diepenbeek naar Oostenrijk !!! In vijf dagen, ritten van om en bij de 150km, over kleinere wegen... dat zou zeker moeten gaan lukken. En dat voorstel viel meteen in de smaak bij Ludo, Julien en Wendy, er werd al meteen een favoriete week uitgekozen, er komt zeker nog een vervolg op dit gesprek, en misschien nog meer geintresseerden...
Desondanks de winterse buien die voorspeld waren voor vandaag, leek de buienradar ons vanmorgen goedgezind, het zou droog blijven in de voormiddag. De thermometer om en bij het vriespunt, en een stevige droge zuiderwind, konden de pret ook niet bederven, en dus waren Ludo, GuidoS, Wendy en Lucien weer op post. Binnendoor naar Beverts, Bilzen, de Kimpel, waar we de nummerkes oppikten. Naar AldeBiezen, Rijkhoven, Grote Spouwen, Herderen... het was niet overal even proper op de landwegen, maar de droge nacht en de strakke wind hadden goed werk geleverd, het viel dus wel mee... Naar Riemst, waar we de grote weg kruisten naar Heukelom, Zussen, Kanne. De slingerberg naar beneden deze keer, maar onderaan direct rechts omhoog naar het Engels- Canadees oorlogsmonument. Dat was even doorduwen ... maar wel de moeite waard, niemand had het nu nog koud,
Via Kanne city en langs het kanaal naar de brug van Vroenhoven, Kesselt, Hees, Eigenbilzen, Munsterbilzen, Eik, en dan weer naar de vertrouwde aankomst. Juist ja... soep!! We waren "content" want toch maar weer 65km en 450 hoogtemeters bij op de teller vandaag.
3 graden vanmorgen, een matige westenwind, en nog wat na-gedruppel, het immers vannacht weer stevig geregend. En toch weer met zes aan de start. Ludo, Julien, GuidoS, Freddy, Wendy en Lucien. Vertrokken richting sas van Diepenbeek en Genkersteenweg, en vervolgens naar de Vennestraat waar de voor het eerst de nieuwe imposante fietsbrug verkenden. Het wegoppervlak was nog niet volledig klaar, we reden over een spiegelgladde ondergrond naar de overkant. Dan een paar straten omgereden om het fietsroute netwerk op te pikken, vanaf het punt 509 volgden we 508- 512- 39- 529- 70- 33- 32 aan de rand van Meeuwen. Hier stelden we vast dat we moesten kiezen; ingaan op de traktatie van Guido en huiswaarts te keren, of nog een klein ommetje te maken langsheen de Dorpermolen. We kozen voor het eerste, omdat we Guido zeker niet wilden teleurstellen...
Dus naar de grote weg Meeuwen - Genk, waar we aan de terugtocht begonnen. Ludo kon het niet laten om in Waterschei plat te rijden, en steevast de leiding te nemen in de "meeste platte banden van het jaar" competitie. Die prijs is hem graag gegund... Vandaag thuis gekomen met 63km en 139 hoogtemeters op de teller.
Tradities zijn er om gevolgd te worden, daarom fietsten wij vandaag op onze eerste rit van het nieuwe jaar nog maar eens naar de Hallembaye. Temperatuur rond het vriespunt, en zou vandaag naar de 6graden kunnen stijgen, Desondanks glinsterende ijsplekken her en der op de weg zouden we het er toch maar op wagen... Deelnemers: Ludo, Julien, Freddy, Wendy en Lucien. We vertrokken we voorzichtig richting steenweg naar Bilzen, want daar zou het fietspad wellicht ijsvrij zijn door het dooizout. Naar Bilzen centrum, de brugstraat op en afsplitsen naar Martenslinde. Wendy moest spijtig genoeg terug huiswaarts keren, wegens nasleep van griep. Spijtig, maar wellicht beter zo... Bij het oversteken van het ronde punt legde Ludo zich even bij de feiten neer, en hij niet alleen maar zijn fiets ook... hij had deze ijsplek immers niet gezien. Geen erg, toen we hem uit zijne kader hadden geholpen bleek alles ok, maar probeerde hij zijn gezicht te redden met iets over vallende ziekte... afin... een uitleg zoals een andere zekers...
Verder naar Riemst, Eben-Emael. De zon deed goed werk, en de plaatselijke ijs en rijmplekken verdwenen zienderogen. Zonder problemen bereikten we de voet van de Hallembaye, en begonnen we aan (noem het maar) de eerste "beklimming" van het jaar...
We waren niet alleen, dit jaar waren er al vrij veel fietsers, en zelfs volledige groepen met racefiets met volgwagen op weg... Dit is ooit anders geweest. Na een hapje en een foto-moment op het hoogste punt van de rit, keerden we terug via dezelfde weg, naar Eben-Emael, Riemst, Bilzen, Spurk, Diepenbeek. Totaal : 62km en 388 hoogtemeters op de teller vandaag.
Zoals gewoonlijk was de warme soep welkom, en na wat gepalaver keerden we voldaan huiswaarts. Volgende week een vlakke rit.
Vandaag thuis gekomen met 63km en 139 hoogtemeters op de teller. 
