Omdat ze hier niet echt bewegingslesjes kennen, had ik het idee om een bewegingsparcours te doen. Ik vroeg dit aan mijn mentor, en zij vond het een leuk idee. Ik bedacht verschillende oefeningen en zocht de verschillende materialen bij elkaar. Yasmine hielp me om het parcours klaar te zetten. Eerst kwamen de jongste kleuters meedoen met het parcours. Zij hadden nog niet echt oog voor de verschillende oefeningen en de richting van het parcours, ze vonden het leuker om het materiaal wat te verkennen en ermee te experimenteren. Dit lieten we natuurlijk ook toe. We probeerden wel wat variaties (en voor sommige ook wat gradaties) in hun spel te brengen.
Daarna was het tijd voor de oudste kleuters. Ik vertelde hen dat we iets leuks hadden klaargezet. Omdat het nog wat moeilijk was om elke oefening uit te leggen in het Zweeds en dit waarschijnlijk ook te saai zou worden, nam ik een kleuter mee en deed met hem al de oefeningen voor. Ik vertelde de rest van de kleuters dat ze mochten volgen zodat ze goed konden zien wat de bedoeling was. Hierna gingen ze aan de slag. Ze konden kiezen waar ze wilden beginnen, zodat het niet te druk zou worden op sommige oefeningen, maar ze moesten wel de richting van het parcours volgen.
Ik vond dat sommige materialen een beetje te simpel waren voor de oudste kleuters (zoals bijvoorbeeld het glijbaantje), maar we moesten het doen met het materiaal dat we hadden. Bij andere opdrachten konden we het dan wel weer moeilijker maken zoals bv.: pittenzakjes gooien in de mand (de mand verder weg zetten), springen over het koord (het koord hoger maken), springen van hoepel naar hoepel (de hoepels verder uit elkaar leggen)...
De kleuters vonden het erg leuk en waren ook goed betrokken bezig.
Na al dat geklim, geklauter, gespring, gekruip, gegooi..., sloten we de les af met wat relaxatieoefeningen. We lieten de kleuters op hun rug liggen en diep ademhalen. Als ze even daarna, gekieteld werden, mochten ze rustig opstaan en nog even vrij spelen tot we naar binnen gingen.
Vandaag hadden we normaal geen stage, maar de twee oudste kleuters (die volgend jaar naar het eerste leerjaar gaan) zouden deze dag een bezoekje brengen aan de grote school. Yasmine en ik wilden dit natuurlijk niet missen. In Zweden hoort dit eigenlijk nog bij de kleuterschool, 'preschool-class' genoemd, maar dit klasje ligt al bij de lagere school. Het is eigenlijk een voorbereidingsjaar, voor ze naar de 'echte' lagere school gaan. Ze leren in dit jaar al een aantal dingen, maar er wordt nog steeds genoeg ruimte voorzien om te spelen.
We vertrokken 's morgens te voet naar de grote school, en eens aangekomen, konden de kleuters al kennismaken met hun toekomstige leerkracht en klasgenootjes. Ze deden wat kennismakingsspelletjes en er werd al gezegd dat ze vanaf nu hun vinger moeten opsteken als ze iets willen zeggen. Daarna mochten de kinderen de klas verkennen en even vrij spelen.
In dit voorbereidingsjaar zullen de kinderen les krijgen van 9u tot 11-12u, en in de namiddag mogen ze vrij spelen. Dit is een beetje gelijk aan naschoolse opvang bij ons, alleen begint het al eerder en het hoort hier nog bij de schooldag. De kinderen blijven dan spelen tot 14u30 ongeveer, vanaf dan kunnen ouders hun kinderen ophalen.
Voor de andere leerjaren is het een beetje anders: zij krijgen les van 8u tot 14u. Daarna gaan zij ook naar de 'naschoolse opvang' om spelletjes te spelen of om buiten te spelen.
Tussenin worden er natuurlijk wel speeltijden en eetpauzes voorzien.
Vandaag hebben Yasmine en ik schoendozen aangeboden aan de jongste kleuters om mee te bouwen. We hebben voor schoendozen gekozen, omdat we dat hier gratis konden krijgen in verschillende schoenenwinkels en omdat dat materiaal makkelijk hanteerbaar is voor de jongsten. Ze krijgen voor de rest weinig kans om te bouwen in de klas en om op deze manier hun motorische vaardigheden te ontwikkelen.
Yasmine en ik hadden meer dan genoeg dozen verzameld en hiermee konden onze kleuters aan de slag.
Voor de activiteit begon, hadden we eerst al een klein torentje gebouwd en hier de 'living puppet', Hanna, bijgezet. Zo zagen de kleuters meteen wat de bedoeling was. We lieten hen eerst experimenteren, want ze hadden nog nooit eerder met schoendozen gebouwd. Ze hielden ervan om torens te bouwen en deze weer om te duwen natuurlijk. Na een kwartiertje merkten we dat sommige wat meer uitdaging nodig hadden, dus met hun gingen we wat verder. Het was erg leuk om hun reacties te zien en ze hebben erg betrokken kunnen spelen. De dozen zijn nog altijd een succes, want er wordt nog steeds mee gespeeld, nu ook door de oudsten.
Donderdag was het feest op stage. Het was blijkbaar feest voor alle kleuterscholen die dag. Om dit te vieren hadden de leerkrachten een leuke dag gepland. De kinderen mochten vanaf 9u al buiten spelen en na een tijdje gingen we samen in een kringetje staan om te zingen en te dansen. Maar opeens kwam er iemand aan het hek van de speelplaats staan, iets vragen aan een kleuter (dit was een leerkracht verkleedt in 'Bamse', een bekend tekenfiguur). Hij had een kaart bij en was de weg aan het zoeken naar een schat. Sommige kleutertjes hadden wat schrik, maar de meeste gingen mee om te helpen zoeken. Ze hielpen met kaartlezen (een tekening van de speelplaats), volgden samen de weg en kwamen aan bij de plaats waar de schat verstopt zou moeten liggen (de zandbak). Ze hielpen allemaal met zoeken en vonden de schat natuurlijk. Het was een doosje met gouden munten in. Iedereen kreeg een muntje en dit mochten ze gaan omruilen voor popcorn. Bamse bleef nog even bij hun om popcorn te eten en ging daarna weer weg.
We bleven nog steeds buiten, tot na de middag zelfs. Om het middagmaal ook speciaal te maken deze dag, legden ze wat hamburgers op de barbecue. We aten gezellig samen hamburgers buiten aan de tafels. Hierna mochten ze nog eventjes spelen en daarna ging iedereen weer naar binnen.
Omdat we op 1 en 2 mei hier ook vrij hadden en dus niet naar school of stage moesten, hadden we een tripje gepland naar Finland. We konden met de boot vanuit Stockholm tot in Helsinki varen voor maar 11 euro!! Deze kans lieten we natuurlijk niet schieten, dus boekten we een cabine in de boot. We vertrokken donderdagavond, moesten de nacht op de boot doorbrengen en kwamen de volgende morgen aan in Helsinki. Hier konden we de hele dag vrij rondlopen en dingen bezichtigen. 's Avonds vertrok de boot weer terug richting Stockholm. Zaterdagmorgen kwamen we terug aan en we hebben die dag dan nog wat rondgelopen in de stad. Het was een leuke reis. In Helsinki hebben we zaken gezien zoals: de markt, een stenenkerk, verschillende kathedralen, mooie natuur en gebouwen, een groot meer en het winkelcentrum. Toch vind ik over het algemeen Stockholm een mooiere stad (van wat ik gezien heb toch).
Mijn mentor vertelde me al even geleden dat ze over de aarde wilden leren met de oudste kleuters. Ze wist nog niet goed hoe ze het zou inleiden. Ik stelde voor of ik misschien een activiteit met regenwormen mocht doen. Ze was meteen enthousiast. Ik bereidde deze activiteit voor en ging met goede moed naar de klas. Eerst deed mijn mentor (zoals ze altijd doen voor ze een thema starten) een brainstorming met de kleuters. Iedereen mocht vertellen wat in hun op kwam als ze aan de aarde denken. Gelukkig was er ook een kleuter bij die aan regenwormen dacht. Zo konden we de link maken naar mijn activiteit. Ik begon met een filmpje te laten zien over hoe regenwormen leven, wat ze doen, wat ze eten, wat ze niet graag hebben, hoe ze kunnen ruiken etc. Het was wel in het Nederlands. Maar het filmpje was vrij duidelijk met genoeg beelden en symbolen, dus ze begrepen goed wat er in gezegd werd. Daarna hielden we een kort kringgesprek over wat ze gezien hadden. Opeens dook er een klein regenwormpje op (ik had een wormpje uit papier gemaakt en praatte hiermee). Hij stelde zich voor, maakte kennis met de kleuters en vertelde daarna dat hij een beetje verdrietig was. Hij legde uit dat hij graag een huisje had dicht bij de kleuters. De kleuters begonnen meteen ideeën te geven wat ze konden doen om hem te helpen. Ze hadden op het filmpje gezien dat hij graag in het donker leeft, blaadjes eet enzovoort. Ik liet hen nog een filmpje zien waarin wordt getoond hoe je een huisje voor regenwormpjes kan maken (en hoe je ze dus voor een paar dagen in de klas kan houden). Hierna gingen ze meteen aan de slag! Ze gingen naar buiten om dit huisje te maken, en kwamen ook met het idee om vriendjes te zoeken voor het regenwormpje. Mijn mentor en de kleuters waren erg tevreden en blij dat ze het regenwormpje hadden kunnen helpen.
Afgelopen week werkten we rond afval op school. Na dat de aanwezigheden waren opgenomen, trokken de oudste kleuters, ik en nog 2 andere juffen onze fluo-vestjes aan en stapten richting bos. We namen ook drinken en fruit mee, om daar het eetmomentje te houden. We hadden appels en bananen bij, en deelden deze uit toen we eenmaal in het bos zaten. Het klokkenhuis werd opzettelijk niet uit de appel gesneden. Toen de appels en bananen op waren, vroegen de kleuters wat ze met hun klokkenhuizen en bananenschillen moesten doen. Er ontstond meteen een kringgesprekje, waar er vooral gesproken werd over afval in de natuur. Toen iedereen zijn ideeën gedeeld en vragen gesteld had, deden we een experiment. De kleuters mochten een gaatje graven in de grond, waar ze daarna van alles in staken. Klokkenhuizen, bananenschillen, kauwgom, papier, een kartonnen doosje en een stukje plastic. Daarna groeven ze alles toe en verstopten het een beetje met wat takken, zodat zeker alles goed zou blijven liggen. Deze week zullen de kleuters teruggaan om te kijken wat er nog ligt en wat niet. Zo leren ze wat de natuur kan gebruiken en wat het nodig heeft, maar ook wat totaal niet en wat we dus in de vuilbak moeten gooien. Het was een fijne ervaring en een fijn experiment waarbij de kleuters erg betrokken waren. Zo simpel, maar toch zo leerrijk.
Omdat het vandaag 21 graden was en zalig weer, wilden we natuurlijk niet binnen blijven zitten. We zochten een mooie plek op om te genieten van de zon, in de mooie rustige natuur, omringd met meren... en kwamen uit bij natuurreservaat 'Viggeby'. Het was zo mooi om hier rond te wandelen en daarna neer te liggen in de zon, te genieten van de rust en van de natuur.
We hadden ook van alles meegebracht om te barbecuen, ideaal bij dit weer. Het was een hele fijne namiddag. Kijk zelf maar naar de foto's
In mijn kleuterschool hier vieren ze ook Pasen, maar niet op dezelfde manier als bij ons. Ten eerste mogen zij geen Godsdienst geven. Je hebt natuurlijk sommige scholen waar ze dat wel geven, maar hier niet. Zij vieren Pasen door zich te verkleden in een 'Påskkärring', dit is een soort van paasheks (de meisjes doen dit vooral, de jongens kiezen soms gewoon iets of verkleden zich als een soort van Paas-mannetje: een hoedje met veren en een gekleurd kledingstuk). De paasheks is geen enge zwarte heks zoals bij Halloween, maar een vrolijke heks met veel gekleurde kleren. De kinderen gaan dan verkleed rond, delen paaskaartjes uit, zingen liedjes voor de mensen/ouders en krijgen dan soms ook wat snoep in de plaats... De Påskkärring komt zogezegd elk jaar bij Pasen, daarom verkleden zij zich hier in. Daarna gaat ze weer terug naar een bepaald eiland en viert daar feest met de andere heksen tot volgend jaar.
Het middageten was op deze dagen ook niet zoals gewoonlijk. Er werd een hele lange en mooie tafel gedekt waar iedereen aan kon en ze aten een heus paasbuffet. Dit was erg gezellig en lekker! Marie, de kokin, had goed haar best gedaan.
Ik ging ook met de jongste kindjes mee naar de paas-parade. Hier kwam iedereen verkleed samen (als een paasheks weliswaar), wandelde een kleine route en kreeg een gevuld paasei op het einde. Overal hoorde je muziek en zag je blije gezichtjes. De parade eindigde bij een grote boom versierd met veren. Hier deden alle kindjes een dansje rond om de parade af te sluiten. Het waren leuke paasdagen op school! De kleutertjes hun paasvakantie bestaat uit vrijdag, zaterdag, paaszondag en paasmaandag. Zij krijgen geen twee weken zoals wij, maar zij vinden dat ook helemaal niet erg....
Vorige week was het eindelijk zover: Benne, mama en papa, Lien en Lore, mijn meter en mijn nonkel kwamen me bezoeken. Na een lange dag vol heen en weer gereis van de luchthaven tot aan mijn kot, waren ze allemaal gearriveerd. Hun hotel lag niet zo ver van mijn kot af, dus dat was wel mooi meegenomen. We hebben allerlei leuke dingen gedaan zoals: Norrköping en Stockholm bezocht, een kijkje genomen op mijn scholen, terrasjes gedaan, af en toe van het zonnetje kunnen genieten... Het waren fijne dagen! Jammer genoeg kwam hier ook een einde aan en moest ik na 5 dagen alweer afscheid nemen... Al zal het nu niet meer zo lang duren eer ik terug ben, nog ongeveer 7 weken! Dat lukt nog wel
Het was 'boeken-dag' op stage, afgelopen woensdag. Iedereen mocht zijn favoriete boekje meebrengen van thuis en hier konden ze dan de hele dag in lezen, kijken, over vertellen... Ook lazen de leidsters op sommige momenten wat boekjes voor. Ik ging eerst meehelpen bij de kleintjes, hier gingen ze beginnen met boeken lezen. Ze lazen van elk kindje een boekje voor en dit duurde ongeveer zo'n drie kwartier, tot bijna een uur. Ik vond het wat raar, omdat na een tijd hun aandacht verdween, zeker die van de 1,5-jarigen. De leidster vertelde me dat ze het belangrijk vonden dat elk boek van elk kindje aan bod kwam, dus dat ze dat daarom deden. Ik kon haar ergens wel begrijpen, maar ik zou het dan eerder verspreid hebben over enkele dagen of over een hele week... Zo komt ook ieder kindje aan bod, en hier hoeven de kleintjes niet zo lang stil te zitten en te luisteren. Namiddag ging ik bij de oudste kleuters mee volgen, mijn mentor ging hier wat boekjes voorlezen die zij hadden meegebracht. Ik zelf had ook wat Nederlandstalige boekjes bij die mama me had opgestuurd. Ik zei tegen haar dat ik ook graag eens een boekje zou voorlezen (ik had dit al een aantal keer geprobeerd met de Zweedse boekjes, maar dit was niet altijd even makkelijk). Mijn mentor was meteen enthousiast en vond het ook leuk dat ik Nederlandstalige boeken bij had. Ze stelde voor om deze ook eens echt in het Nederlands voor te lezen aan hun en te kijken wat ze er van zouden begrijpen. Dit wilde ik natuurlijk heel graag doen. Ik koos wel nog voor een boekje met simpelere prenten (Dottie's eieren), omdat ik het nu toch in een vreemde taal zou voorlezen voor hun en dat hier de moeilijkheid was (dacht ik). Tijdens het lezen werkte ik zoveel mogelijk met geluiden, emoties, mimiek, gebaren... zodat de boodschap hopelijk duidelijk zou zijn. Toen het boek uit was, vroeg ik samen met mijn mentor waar het boek over ging, wat er gebeurde, hoe het eindigde enzovoort! Ze konden allemaal perfect aangeven wat er gebeurde, hoe Dottie zich voelde op sommige momenten, waarom ze alle dieren af ging, hoe het eindigde... Ik vond het zo leuk om te zien dat kinderen je toch kunnen begrijpen, ook al spreek je een totaal andere taal....
Woensdag 19 maart was het de deadline voor mijn tweede paper. Deze moest gaan over 'education for sustainable development' (= duurzame ontwikkeling in het onderwijs). Je moest het hebben over verschillende visies hierop, over verschillende visies/acties/theorieën in België en als laatste moest je ook nog bespreken hoe België er voor staat, hoe we er aan werken, wat er nog beter kan... etc. In totaal heb ik zo'n 7 pagina's volgeschreven. Ik vond het interessant om hierover dingen op te zoeken en zo ook bij te leren, zelfs nog over België. Duurzame ontwikkeling in het onderwijs kan je zo een beetje zien als werken rond thema's als honger in de wereld, mensenrechten, fair-trade, armoede, gezondheid, diversiteit, opwarming van de aarde... van die dingen.
Wel interessant dus en nu besef ik weer eens opnieuw dat deze thema's ook heel belangrijk zijn om rond te werken in de kleuterklas.
Voor we deze paper moesten maken, kregen we natuurlijk eerst een beetje les rond duurzame ontwikkeling in het onderwijs, maar de rest was zelfstudie en opzoekwerk.
Op mijn eerste paper voor dit vak heb ik trouwens een A gehaald (is het hoogste dat ze hierop gaven),
dus hopelijk kan ik dit zo blijven volhouden en zal deze paper ook goed zijn!
Van andere vakken of papers heb ik nog geen punten gekregen, maar dat zullen jullie wel te horen
Vorige week zondag was het zo mooi weer, dat een paar vrienden, vriendinnen en ik besloten om iets te gaan drinken! We maakten eerst een klein fietstochtje (zonder dikke winterjas!!) en toen we een gezellig cafeetje zagen in de stad, kozen we om buiten op het terras te zitten. We bestelden allemaal iets om te drinken, maar dit was toch duurder dan verwacht. Mijn pint kostte 65 kronen (ongeveer 7 euro!). Daarom hebben we het maar traag opgedronken en genoten van de zon! Het was blijkbaar 15 graden die dag, dus we konden natuurlijk niet binnen blijven zitten. De rest van de week is het ook nog mooi gebleven, altijd rond de 10, soms 14-15 graden (en dat is veel voor hier en voor de tijd van het jaar). Ze zeiden dat het dit weekend opnieuw kon beginnen sneeuwen, maar dat heeft het nog niet gedaan. Laten we hopen dat het ook niet meer gaat beginnen, want dit mooie lenteweer is zalig!! Zo mag het voor mij altijd blijven !
Dinsdag, 4 maart, was het 'Vette dinsdag' hier in Zweden, oftewel 'Fettisdagen' genoemd. Dit is de dag voor Aswoensdag en omdat het dus de laatste dag is voor de vasten begint, vieren ze dat hier door 'Semlor' (of Fettisdagsbullar) te eten. Dit zijn ronde deegbollen gevuld met room en een soort van amandelspijs.
Hier bestaan ondertussen ook al varianten op zoals bijvoorbeeld een Semla met room en pudding, een Semla uit bladerdeeg... Maar een échte Zweedse Semla is dus gemaakt met room en amandel.
In de kleuterschool moesten ze hier natuurlijk ook aan meedoen. Alles stond in teken van 'Semlor'. Elk kindje mocht zijn eigen Semla maken, rollen, duwen en bakken. Achteraf konden ze dit ook nog opvullen met room en confituur (i.p.v. de amandelspijs wegens allergische kindjes). Ze hebben genoten en gesmuld. Het was erg leuk en ook leerrijk voor mij. Het recept heb ik meegekregen en nu kan ik eindelijk zeggen dat ik iets typisch Zweeds kan bakken.
Omdat we heel graag eens een
ijshockeywedstrijd live wilden bijwonen en dat hier toch wel een bekende sport
is, gingen Yasmine, Carole en ik zaterdag naar eentje kijken. Linköpings HC
speelde tegen HV71. Het was een fietstochtje van 20 minuutjes en toen we
aankwamen was er al erg veel volk te zien. Het was een grote arena waar wij
helemaal bovenaan zaten. Toch hadden we nog een redelijk goed zicht. Als er
sport op TV te zien is, zap ik dat meestal weg. Maar zon wedstrijd in het echt
zien, is totaal anders. Al dat volk, de muziek, de sfeer, de spanning Het was geweldig om dat eens mee
te maken! Een ijshockeywedstrijd bestaat
uit 3 keer 20 minuten (exclusief pauzes tussenin en het stoppen van de tijd),
maar ik heb elke minuut aandachtig gevolgd. Heel chique om het team te zien
samenwerken, om het publiek te horen juichen, om te spannende muziek te horen Linköping begon niet zo sterk naar
mijn mening, maar na de eerste pauze waren ze dit wel. Uiteindelijk wonnen ze
met 5-1 waarbij ze het vijfde punt nog maakten in de laatste 15 seconden!!! Heel
spannend dus, al waren ze anders ook gewonnen.s Avonds gingen we nog naar Annas
verjaardagsfeestje, waar we de fijne dag afsloten!
Afgelopen maandag hadden we een afspraak met onze mentor, Helene Öhlin. Zij zal ons begeleiden in onze stage die we hier doen en ons zoveel mogelijk dingen bijleren.
Toen we bij het schooltje aankwamen, was onze eerste indruk wat minder. Het zag er een redelijk oud en niet zo modern huis uit. Het leek totaal niet op een school. Maar vanaf dat we Helene zagen en zij ons verwelkomde, verdween dit gevoel meteen. Ze liet ons de hele 'school' zien en liet ons ook al kennis maken met de kleuters.
In België bestaat een school uit zo'n 10-tal klassen, dit schooltje had eigenlijk maar 1 klas van 25 kleuters. De leeftijd gaat van 1 tot 5 jaar. Alle kleuters spelen hier ook gewoon samen en af en toe worden er activiteiten in leeftijdsgroepen gedaan.
De school begint al om 7u30 en eindigt rond 17u. Niet iedereen komt zo vroeg en ook niet iedereen blijft zo lang. De ouders kiezen eigenlijk wanneer ze hun kind naar school brengen en wanneer ze het komen ophalen (dit moeten ze wel steeds doorgeven aan de leerkrachten, zodat zij een overzicht hebben van wie wanneer komt).
Omdat de school al om 7u30 begint, is er natuurlijk ook ontbijt, tussendoortjes en een middagmaal voorzien. Dit middagmaal wordt elke dag vers gemaakt door een kokkin die daar vast werkt.
Er heerst een huiselijke sfeer in dat schooltje, wat het wel heel gezellig maakt.
In Belgische kleuterklasjes is de klas meestal verdeeld in hoeken en het bestaat vaak maar gewoon uit één ruimte.
Deze school was eigenlijk een echt huis, waar in elke kamer iets anders te doen was. Zo had je een bouwkamer, een knutselkamer, een beweegkamer, een poppenkamer, de eetkamer... Sommige dingen zijn dus hetzelfde als bij ons, maar op een andere manier ingedeeld of weergegeven.
Er werken hier 3 kleuterleidsters en nog eens 3 kinderverzorgsters. Elke kleuterleidster heeft een eigen leeftijdsgroep die ze apart neemt als ze een leeftijdsgebonden activiteit doen. De kinderverzorgsters helpen waar nodig. Omdat het lange dagen zijn, werken ze hier in posten.
Na onze rondleiding en kennismaking, zijn we in een aparte ruimte onze datums voor de stage gaan bespreken en hebben we nog wat gebabbeld over hoe hun systeem en ons systeem werkt.
Ik kijk er erg naar uit om hier stage te doen, want ik denk dat hun manier van werken ook wel een meerwaarde heeft die ik zeker nog ga kunnen gebruiken in mijn toekomst!
Deze namiddag hebben we weer wat cultuur
opgesnoven. We zijn naar het vliegmuseum gegaan. We besloten om met onze fiets
tot daar te rijden. Het was een mooi museum, waarvan het laatste gedeelte
helemaal gerenoveerd was. Je kon er (natuurlijk) verschillende vliegtuigen
bekijken, maar je kon ook zelf eens een vliegtuig proberen te besturen, zelf
eens in de cockpit zitten, in oude passagiersstoelen zitten... Het was zeker de
moeite! De vliegtuigen kwamen allemaal uit de jaren 1900 en verder.
Oorlogsvliegtuigen, zweefvliegtuigen, helikopters... Noem maar op!
Vrijdagavond mochten we weer gaan uit eten bij een studente die een internationale avond organiseerde. Iedereen die wou komen, mocht komen, maar moest wel iets klaar maken dat typisch is van het land waarvan hij/zij afkomstig is.
Yasmine en ik wilden hier graag aan mee doen, omdat er ook veel mensen naar toe gingen die we ondertussen al goed kennen, maar ook om weer nieuwe mensen te leren kennen.
We besloten om chocomousse te maken... Al was het eerder een chocosaus geworden....
Het had niet lang genoeg in de frigo kunnen staan jammer genoeg, maar ze vonden het allemaal wel heel lekker dus zo erg was het niet!
Er was nog een andere jongen van België gekomen die we nog niet kenden. Hij had stoofvlees gemaakt, dit was goed gelukt!
Voor de rest heb ik veel lekkere, soms vernieuwende dingen kunnen proeven.
Spanje: tortilla de patata
Japan: rijst met vis
Duitsland: bladerdeeg met spekjes en ajuin en/of met paprika
Nederland: Groentesoep (ze vond geen boerenkool hier, zei ze, dus had ze maar soep gemaakt )
Afgelopen donderdag hadden we ons eerste examen van het vak 'Film and Video'. Spannend!!! We moesten onze film tonen aan de leerkracht en aan de andere groep. Het onderwerp van onze film was: De fantasie van een kind. Dit probeerden we te tonen door een kindje dat een gewone, kartonnen doos in 't oog kreeg. Ze kroop hier in en kwam uiteindelijk in een hele andere wereld terecht. Deze wereld hebben wij weergegeven in de vorm van Stop Motion (allemaal foto's achter elkaar trekken van figuurtjes en deze snel achter elkaar laten afspelen).
Achteraf gaven we nog extra uitleg over het thema van de film, waarom we dat gekozen hadden, wat we geleerd hadden... etc. We waren allemaal een beetje zenuwachtig, maar dit was uiteindelijk nergens voor nodig, want de leerkracht was erg tevreden over onze film. Hij vond het een goed thema en zei dat we het goed en juist uitgewerkt hadden. Oef!!! Eén examen van de drie al overleefd. Nog twee te gaan. Ik heb mijn persoonlijke paper al volledig af en aan mijn academische paper ben ik ook al begonnen. Op zondag 9 maart moeten we de papers doormailen naar onze leerkracht. Ik heb dus nog wel eventjes de tijd.
