Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
30-11-2010
Forever young I want to be forever young!(8)
NOSSA! Assim você me mata, ai ai se eu te pego, ai ai se eu te pego!!(8)
Het is beter dat jullie dit niet verstaan, het zou te schokkend zijn, maar dit was dus het lijflied in Rio samen met, Forever young I want to be forever young, do you really want to live forever, forever and ever! Het is wel toepasselijk want nu dat ik hier ben, lijkt dat inderdaad hetgeen wat ik zou willen, reizen wanneer ik wil, nieuwe mensen leren kennen op elke plaats waar je komt, de wereld ontdekken en dit wanneer ik vooral gewoon jong en gelukkig kan zijn!
RIO, ik blijf mij er over verbazen hoe gigantisch groot deze stad wel niet is! Zelfs de inwoners weten het begin en het einde niet meer, laat staan dat ze alles al eens hebben bezocht! Wat btw wel mijn doel is geworden! Hier ben ik al direct in gevlogen door de voorbije twee weken, twee keer naar Rio te trekken...
de eerste keer:
De eerste keer ben ik dus met mijn familie geweest. Gelukkig voor mij, een beetje ongelukkiger voor haar, had mijn zus daar een vestibular(ingangsexanen) waardoor mijn ouders hadden besloten om ineens met zijn iedereen te gaan om met zijn allen de toerist uit te hangen, want raar maar waar, ook al komt mijn mama van Rio en is de rest van de familie er al duizend keer geweest (zoals de meesten), zijn ze nog nooit naar de pão de açúcar of Christus geweest. Ik denk dat het rebelleren is 'al die gringo's willen daar naartoe? awel hé, dan doen wij dat niet!!' Ondanks dit zijn wij toch naar de Pão de açúcar geweest om Rio eens van bovenaf te bekijken. Spectaculair? Je kan het u niet voorstellen! En ook daar in de lucht, kon ik het einde van Rio nog lang niet zien...
Voor degenen die niet weten wat de Pão de açucar is, definitie by Marit: De pão de açucar is een toeristische trekplijster waarbij de mensen zich in "vliegende treinen" begeven om dan van berg tot berg te gaan. hierdoor kan u Rio vanuit een andere hoek bezichtigen.
Verder heb ik die dag ook nog een soort citytour gedaan met de auto waarbij mijn familie als gids diende.
Later die dag zijn we dan naar een markt in Ipanema geweest( minder bekend, maar zeker niet slechter als Copacabana). Ja dat was dus mijn hemel hé, tientallen kraampjes met zelfgemaakte dingetjes en prulletjes waar ik mij dus uren mee kan bezighouden!
'S avonds zijn we zoals hier een soort verplichting is naar het shoppingcenter getrokken.(Na dit jaar stap ik voor een jaar geen shoppingcenter meer binnen om deze marteling te compemnseren!) Dit keer om te eten wat toch al beter is dan de eerste avond waarbij we naar daar zijn gegaan om...TE WINKELEN!(verwonderlijk niet?)
Ik weet niet meer wanneer, maar ik ben dus wel ooit eens in die drie dagen zalig gaan eten met mijn familie in een australisch restaurant, outbeck. Het voorgerecht was een gaint gefrituurde cebola(ui). Op het eerste zicht zullen jullie misschien denken,'Dat kan toch onmogelijk goed zijn?!'(dit was ook mijn eerste reactie). Maar dat idee is volledig verleden tijd, ik hou van gefrituurde uien, ik hou van australian food, ik hou van Outbeck!
De volgende dag hebben we 2uur zitten wachten op de familie(broers en zussen van mijn mama) en dan nog eens een uur totdat mijn zus gedaan had met haar examen. Tijdens deze verplichte pauze was ik bijna helemaal zot geworden, hoe kan je nu niet iets doen? Jaja ik ben nog steeds dat ongeduldige mens dat nog liever ontploft van de stress dan passief te blijven zitten wachtend tot er eens actie wordt ondernomen!(je kan je niet inbeelden hoe ik hier op mijn tanden moet bijten. Iedereen komt hier altijd veel te laat!
(Nu ik zelf moet meemaken hoe frustrerend het is om altijd te moeten wachten op iemand(hier bedoel ik dus mezelf bij als laatkomer) Wil ik mij bij deze dus excuseren, maar ik ga er wel bij zeggen dat ik mij nog meer moet excuseren omdat ik weet dat het in de toekomst net hetzelfde gaat zijn, u bent gewaarschuwd.)
Nadat iedereen eindelijk was aangekomen zijn we dan naar het favoriete type restaurant geweest self-service snel, veel keus en vooral niet wachten, want als er iets is waarop ze dan weer niet willen wachten, is het wel op eten!
Na deze familiereunie zijn we dan aan onze drie uur durende tocht naar huis begonnen. Daar aangekomen had iedereen denk ik al wel in gedachten besloten, 'Ik ga vooral niet naar school morgen'.
Nu slagen we eventjes 2 doordeweekse schooldagen over om dan op donderdag te belanden. De dag waarop ik weer eens op de bus kroop om nog eens drie uur te bevriezen om in Rio te geraken. Daar aangekomen, ja je kan het al raden, werden we na dat we waren opgehaald en gegeten hadden drie uur in een kamer gedropt totdat de andere waren aangekomen. Deze kamer had iets weg van een ruimte voor AA'ers wat als effect had dat we het eerste uur maar wat ongemakkelijk zaten te wachten op verlossing. De twee laatste uren daarentegen werden opgevuld door tijddodende spelletjes waar zelfs wij 18-jarigen ons nog heel goed mee kunnen amuseren als het moet!:p
na deze gevangenisactie van AFS werden we dan uiteindelijk naar onze nieuwe school gevoerd om daar onze tijdelijke families te ontmoeten.
Zoals altijd in het begin was het wel wat vreemd, maar doordat iedereen een gastbroer/zus van de school had was dit maar voor eventjes.
De eerste avond was rustig doordat iedereen moe was van het niks doen.
Vrijdag was het dan tijd voor onze eerste dag school. Het was precies op ik een zoo binnenstapte, alleen was ik hier het dier dat iedereen moest analyseren, keuren en alle geluk ook goedkeuren. Na het school werden er al direct plannen gemaakt om samen iets te doen. Spijtig genoeg laat mijn geheugen mij hier in de steek.(buiten het feit dat ik weet wat voor kleren ik droeg, herinner mij ik me er verder niets van. Ik weet dus dat ik een kleedje droeg, wat dus wilt zeggen dat we naar een bar zijn geweest. Dit geheugenverlies werd btw door niks specifieks veroorzaakt;))
De volgende dag ben ik voor het eerst naar Copacabana geweest! Dit kan ik mij wel herinneren doordat ik daarna nog eens mocht afzien door mijn verbrande benen en schouders! Later in de avond ben ik dan onder groepsdruk mee Harry Potter gaan zien. Ergens had ik nog gehoopt dat ik ineens helemaal gepassioneerd zou zijn door dit vreemd manneke met een nog vreemdere bril, maar het enige effect dat de film op mij had was 'WAt is Dit? Is het bijna gedaan?Dit kan ik niet meer aan!'. Jaja ik ben dus geen Harry Potterfan. Uiteindelijk was het grappigste nog de dood van een ding waardoor er een aantal meisjes begonnen te wenen! Ja hier werd nog maar eens bewezen hoe verdomd melig meisjes kunnen zijn!:D
Na die film van 2uur 50 minuten gingen we dan maar naar huis omdat brazilianen veel slaap nodig hebben om de drukke dagen met AFS'ers te overleven.
De volgende dag zijn we dan nog eens naar mijn hemel geweest. Deze keer niet met mijn familie, maar met een bende van AFS'ers en Brazilianen. Later na het almoço(middageten) werd ik dan nog maar eens naar het shoppingcenter gesleept om mee een kleedje te zoeken voor mijn zus die mee zou gaan naar het eindejaarsfeest van haar vriendje.
maandag? school... En daarna volgt er een ?ik weet nog wel dat ik 'savonds ben gaan hiphop dansen! Zoals alle hobbies hier worden alle leeftijden bij elkaar gestopt om te economiseren. Resultaat= een groep van giegelende meisjes en 5-jarige jongetjes tot wanna be-michael jakson-pubers en alternatieve baardmannen van in de 30 die samen swingen op de beats van 50 cent, I take you to the candy shop(8)
dinsdag waren we vrij waardoor we deze keer besloten om eens naar een ander strand te trekken, het strand van Ipanema. Hier ben ik weeral eens verbrand, maar nu het nieuwe, deze keer was het mijn achterkant!
De zee hier is fantastisch, de golven zijn echt hoog, soms angstaanjagend hoog, waardoor ik al op voorhand weet dat het niet goed kan aflopen. En ja hoor daar ging ik, halfverdrinkend probeerde ik mij nog te recuperen voor het gevecht met de volgende golf, maar tevergeefs.. Toch blijft het gewoon zo leuk dat er geen einde aan komt!:D Ook ben ik mij nu aan het wagen aan het strandvolleybal waar ik mij ontzettend goed mee amuseer!
De volgende dag was een soort rustdag omdat de brazilianen geen drie dingen op een dag kunnen doen! (want buiten het strand of iets anders gaan we 's avonds nog naar iemand zijn huis om toch maar iets te doen hé) Het enigste wat ik dus die dag heb gedaan is basket samen met de schoolploeg van Bennett, weeral een mengelmoes van leeftijden, lengtes, geslachten, rassen, godsdiensten(geen idee eigenlijk) Wat het altijd nog leuker maakt:)!
Donderdag zou ik normaal gezien naar de Jardin botanica gaan, maar omdat mijn zus in een noodsituatie verkeerde en er mee dreigde om niet naar het eindejaarsfeest te gaan als ze geen nieuw kleedje vond, voelde ik mij er toe geroepen om samen met haar op zoektocht te gaan omdat ik weet dat het voor hem zoveel betekende dat ze er bij zou zijn. En mijn missie was geslaagd, we vonden een jurk EN schoenen waardoor mijn zus helemaal klaar was voor een feest!
Doordat dit feest de volgende dag plaatsvond en ze 's avonds dus ook niet thuis zou komen ging ik op vrijdag naar het huis van een andere AFS'er omdat met meer altijd leuker is dan alleen hé. Samen met haar familie en een andere AFS'er ben ik dan naar de feira de providencia geweest(een grote internationale markt) waar ik de zevende hemel tegen kwam. Nog meer zelfgemaakte dingen, maar dan uit (bijna, belgie was er niet bij, diepe teleurstelling) alle landen van de wereld. Daar ben ik dan aan een volgende zoektocht begonnen, kerstcadeaus!! EN ook hier ben ik geslaagd:D
'S avonds wou iedereen natuurlijk uitgaan, één probleem, Rio is een ellendig hoopje op de moment. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van Rio, maar wat er nu is aan het gebeuren is dus wel de negatieve zijde van Rio dat bovenkomt. Een zijde die er natuurlijk altijd wel is geweest, maar die nog nooit zo opvallend was als nu, het probleem met de trafficanten in de favelas. Ik denk dat jullie er wel iets over hebben opgevangen, maar toch zal ik het nog eens samenvatten. Er zijn altijd trafficanten/bandieten in de favelas geweest die voor problemen zorgden, maar normaal gezien was er meer een evenwicht. Nu, doordat het WK(2014) en de olympische spelen(2016) hier gaan plaatsvinden, willen ze het land veiliger krijgen. Het resultaat hiervan is dat de politie de trafficanten probeert uit te schakelen en het daar te controleren. Dit laten zij natuurlijk niet toe waardoor ze actie ondernamen. Die actie bestond uit het in brand steken van bussen en auto's(normaal gezien zonder mensen in, een keer met). de goede wijken intrekken en daarbij iedereen die hun pad kruist beroven. De politie uitdagen wat leidt tot vuurgevechten, verloren kogels(letterlijk vertaald) wat leidt tot onschuldige doden. Reactie van de regering, laten we de BOB er op afsturen om ze daar gewoon allemaal af schieten(lijkt precies een soort plaag), probleem opgelost. Natuurlijk is dit niet allemaal zo makkelijk waardoor de mensen nu al dagen met angst rondlopen en ze liever thuis blijven dan buiten gaan en het risico lopen dat er iets gebeurt.
Deze hele situatie leek voor mij een soort actiefilm, waarbij je normaal gezien de goede en de slechte hebt. Spijtig genoeg is dat hier allemaal niet zo duidelijk, toch niet voor mij... Je hebt de politie die corrupt is en ze allemaal wil opruimen en je hebt de trafficanten die dan weer vanalles verkeerd doen... Dit zorgt voor veel verontwaardiging bij mij omdat ik maar niet snap hoe ze het hier allemaal willen aanpakken en oplossen!
Door deze verwarrende en gevaarlijke situatie konden we dan wel niet uitgaan op vrijdag, maar dit werd de volgende dag wel gecompenseerd met een bbq met al de AFS'ers en dan toch uiteindelijk later op de avond een mogelijkheid om met zijn allen naar een bar te trekken in een veiligere buurt! Dit alles na heel veel gelummel, gezaag, gevraag want zo kennen we ze hé. Niets is ineens geregeld, alles moet traag gaan letterlijk alles,
als je ergens wilt geraken moet je maar best een half uur meer rekenen want die stoppen dus om de tien meter op straat zonder reden. Die zijn precies met telepathie verbonden. STOP!=>STOP!=>STOP!=>STOP!=>... uiteindelijk staat er 10man op straat te draaien en zegt er elke second ene 'waarom stoppen we?' 'Alé vertrekt nu eens?' "wat gaan we nu doen?' 'Kom we zijn weg!', maar je denkt toch niet dat er iemand beweegt? Nene want dan volgt het signaal BLIJVEN STAAN=> BLIJVEN STAAN=>BLIJVEN STAAN=>... Waardoor we daar de volgende 20 minuten nog meer de zin moeten aanhoren,'Waarom staan wij hier?' Maar dan... Is er dien ene waaghals dien het risico neemt om zich voor te bewegen en misschien als je dan een beetje geluk hebt volgen ze nog ook! Spijtig genoeg, begint na 10meter het hele proces vanaf het begin.
Oké, misschien heeft het meer iets weg van een school vissen of een kudde schapen, maakt niet uit, het blijft enorm irritant!)
Uiteindelijk waren we dus eindelijk aangekomen, waar dan ook ineens alles werd vergeten doordat iedereen zich enorm heeft geamuseerd, die avond ga ik zeker niet snel vergeten!
Zondag...tijd om terug naar Macaé te trekken, goed? neit echt, maar ik was wel blij om mijn familie terug te zien:)
Zo dit is weer eens een half boek aan informatie over mijn leven!
até à próxima!
beijos!
ps: Groot nieuws, ik ben naar THE gayparade van Rio geweest en het was fantastisch!! zwaar opgetutte travestieten met leren mini-rokjes en killer shoes, tonnen make-up en de niet te missen gigantische fakeborsten. Verliefde homokoppeltjes die is voor ene keer helemaal zichzelf konden zijn,... En dan de muziek, het was gewoon een en al feest! Nog beter, het was een familieevent!:p
later was het tijd om eens aan een nieuw blogbericht te beginnen:
Brazilië was voor mij een land van feest, muziek, armoede,... Maar nu elke dag opnieuw begin ik te ontdekken dat Brazilië meer is dan dat.
Dit gigantische land heeft zoveel te bieden en heeft zoveel verschillen gezichten dat je jaren nodig hebt om het volledig te ontdekken. Spijtig genoeg heb ik geen jaren, maar in de korte tijd dat ik hier mag doorbrengen ga ik proberen toch zoveel mogelijk van het land te zien.
2weken geleden had ik mijn eerste orientatieweekend van AFS, daar konden we dan eindelijk andere afs'ers in de "buurt" leren kennen en natuurlijk eens met iemand praten die hetzelfde ondergaat. Want misschien lijkt het niet altijd zo, maar het is moeilijker dan je verwacht en op zo'n moment dat je je dat realiseert zijn andere studenten die hetzelfde avontuur beleven, dezelfde problemen en frustraties hebben en vooral weten wat je meemaakt altijd welkom.
Op dit weekend werd ons ook duidelijk gemaakt dat alles Brazilië is, niet alleen het noordoosten waar je het typische sfeer van muziek, kleur en feest tegenkomt, maar ook het rijke europese zuiden of de werksteden of de boerderijen waar haast niks te vinden is. En dit begin ik nu ook stilletjes aan te beseffen, je kan niet spreken van dit is Brazilië, nee je moeten zeggen dit is een deel van Brazilië!
Tot hier een van mijn vele bedenkingen over Brazilië want geloof het of niet, mij amuseren hier is niet het enigste wat ik doe. Elke dag word ik geconfronteerd met teleurstellingen, verrassingen, dingen die mij verbazen, dingen die ik verafschuw en waar ik dan mee moet leren omgaan.
Dit was ook het onderwerp van de orientatie, maar natuurlijk moest er ook tijd zijn om samen te lachen, je te amuseren, gaint pizza's te eten en een bar op te vullen met 30 luidruchtige studenten van over de hele wereld!
Tijdens dit weekend moest ik in het huis van een meisje slapen die volgend jaar naar een ander land zou trekken. Ze stond dan ook te springen(letterlijk!) om haar gringa te ontmoeten en mij te overstelpen met duizenden vragen over Brazilië en Europa! Hier werd weer eens de gastvrijheid van de Brazilianen bewezen, je kan je haast niet, niet welkom voelen!!:p
Het weekend was snel voorbij er verliep zoals elk afs-weekend met heel veel gepraat en spelletjes waar ik vaak het nut zelfs niet van inzie. Maar hoe kan het ook anders, ik heb mij er wel heel goed geamuseerd! Een ander voordeel van zo'n orientatie is dat je eens een andere stad te zien krijgt, deze keer het mooie vítoria wat 7uur van Macaé ligt.
Die zondag moest ik met een paar anderen dan ineens vanuit vítoria het vliegtuig nemen naar Campo Grande een stad in de "buurt" van Pantanal en Bonito waar ik dan 7 dagen zou blijven.
oké vanaf nu gaan we het chronologisch doen want ik ben in de war aan het geraken:
ZONDAG ben ik ik dus aangekomen in Campo Grande waar we(ik en 4andere studenten) moesten overnachten samen met de mensen die van Sao Paulo toekwamen. De reis was georganiseerd door Belobrasil organisatie die samenwerkt met afs wat dus betekende dat we met allemaal uitwisselingsstudenten waren van over heel brazilië. Aangezien dat er weinig van AFS wilden deelnemen aan deze trip werden we samengestoken met rotarystudenten wat uiteindelijk even tof bleek te zijn!
Die zondagavond zijn we bijna direct gaan slapen doordat iedereen moe was en we nog veel lange dagen tegemoet gingen.
MAANDAG waren we er helemaal klaar voor om de bus naar pantanal op te stappen om dan ineens te horen te krijgen dat we met 6 mensen van bus zouden wisselen. De andere bus vanuit het Zuiden van Brazilië zou ons een uur later oppikken om dan zo verder te rijden naar Bonito. Een uur later was dan toch weer eens op zijn Braziliaans, want dat ene uur waren er dus toch wel uiteindelijk 4 geworden. En wat doet ne mens als hij vier uur in de lobby van een hotel moet wachten? inventief zijn met een appelsien tot hij helemaal pappig van is geworden:p!
Toen de bus er eindelijk was moesten we ons als nieuwkomers in het portugees voorstellen terwijl 22 vreemden u zaten te bestuderen, leuk is anders, zeker wanneer de groep wordt gedomineerd door mexicanen. Definitie van een mexicaan: Luidruchtig, grof en het heeft veel aandacht nodig!
Met deze mensen zou ik dus mijn 9dagen doorbrengen, een tegenslag? Misschien op het eerste zicht, maar uiteindelijk bleek het dus dat ik echt een ongelofelijke groep had en dat zelfs de mexicanen heel goed meevielen;)(ik weet ineens al wat mijn volgende bestemming wordt, Mexico!). Dat ik ben gewisseld van groep was maar goed ook, de andere groep werd gedomineerd door australiers, die kunnen niet zonder alcohol, bleek uiteindelijk....
Deze dag hebben we niet veel meer gedaan dan aan het zwembad gezeten aangezien we zo laat aankwamen op onze eerste bestemming. 's avonds zijn we nog wel naar het het centrum geweest wat bestond uit tientallen dezelfde toeristische winkeltjes(jongens zien zoiets, maar meisjes moeten dus toch wel echt elke winkel binnen, je weet toch nooit of je iets nieuws tegenkomt? niet dus... buiten misschien die ene waar je beeldjes kon vinden van twee varkentjes die elkaar langs achter namen(de varkentjes vertegenwoordigden twee braziliaanse ploegen) of eentje waarbij een speler van de ene ploeg een speler van de andere ploeg ophing! sadistisch? Nee natuurlijk niet! Dat is gewoon de passie voor je voetbalploeg uitdrukken!!:p)
DINSDAG; De volgende dag was het dan eindelijk tijd om iets meer avontuurlijks te doen. Stonden we daar met onze belobrasilrugzakskes en sportschoenen aan om de wilde natuur van Brazilie te trotseren en de prachtige watervallen te bewonderen. Dit kan ik eigenlijk niet met woorden beschrijven hiervoor moet je de foto's bekijken en zelfs dan kun je je niet voorstelllen hoe mooi het daar was! Ik voelde mij precies Jane en was al aan het wachten tot ik mijnen Tarzan voorbij zou zien slingeren!
Wat de watervallen nog veel spectaculairder maakten was dat je er door kon zwemmen en dan kwam je in grotten terecht waar je echt prachtige dingen kon zien, op een na dan, want in de laatste grot waar we naartoe gingen zei de gids ons dat we een wens moesten doen en dan achter ons kijken. Ik die dan ook zo goedgelovig was wenste hetgeen wat ik het allerliefste wilde, wannneer je dan achter je kijkt en een rots ziet in de vorm van een gigantische penis begin je toch wel eventjes te twijfelen aan je eigen wens;)!
's avonds gingen we dan luisteren naar een man die ons meer ging vertellen over slangen en het nut daarvan. Op zich niet echt interessant wanneer je nog niet alles kunt verstaan, maar na een uitleg van een uur, volgde de aankondiging dat we een van de slangen mochten vasthouden. Niet alleen heb ik nu foto's met een slang, ook heb ik een slangenkus gekregen wat waarschijnlijk mijn vreemdste en gevaarlijkste kus ooit was!:p
Na deze uitzonderlijke uitstap zijn we dan teruggegaan naar het hotel waar we dan met zijn allen weer eens op onze favoriete plaats gingen zitten, aan het zwembad. Jaja het vakantiegevoel kwam direct weer boven!
WOENSDAG heb ik echt iets fantastisch gedaan! Ik ben gaan snorkelen tussen honderden vissen! In het begin dacht ik dat het allemaal niet zo spectaculair zou zijn, maar echt eens dat je onder water gaat stap/zwem je ineens in een heel nieuwe wereld! Ik zou echt niet meer zijn bovengekomen als mijn neus niet volgepropt zat met water en elk lichaamsdeel een beetje begon te bevriezen=s We hebben zelfs een snorkeltocht gedaan, wat volgens mij nog wel een grappig zicht is als je 20 mensjes voorbij ziet drijven in een rivier van een meter 20 diep! Na dit deel in het water volgde er ook nog een wandeling door een natuurgebied waar we weer eens de dieren konden bewonderen(als je ze al kon vinden..).
Hierna volgde nog een almoço(lunch) wat echt op elke plaats verschillend is. Soms is het een mysterie wat je aan het eten bent, maar dan is het gewoon een kwestie van vooral niet nadenken! Het spijtige daar was wel, voor mij die verslaafd is aan desserten, dat die daar altijd maar gelatine eten, zo'n blubberig mengsel met een flashy kleur is toch niet echt het smakelijkste wat er te vinden is.. Geef mij dan toch maar de Belgische rijsttaart!
Na de verplichte rustpauze aan het zwembad was het dan weer eens tijd om verder te gaan. Deze keer was onze bestemming een créche voor armere kinderen. De boodschap achter dit bezoek weet ik nog altijd niet. Maar naar mijn weten was het vooral een hele foute aangezien we naar daar trokken als rijke (in hun ogen) toeristen die er eventjes de kerstman gingen spelen met alle cadootjes die we daarvoor moesten kopen. Dan volgde het spelen voor een half uur en dan was het weer tijd om te vertrekken. Ik weet niet of het gewoon aan mij ligt, of dat het wel degelijk een zoo-effect heeft. Het waren precies aapjes in een kooi gestoken en je mocht er eens naar gaan kijken, het enige wat er ontbrak was het bordje dat zei 'gelieve de dieren niet te voeden'. Wat er dan ook voor zorgde dat ze snoep hebben kunnen eten waar dat ze een maand van volzitten!!
en en en.... We gingen weer eens eten. Daarna gingen we nog eens naar het centrum aangevuld met de andere groep die van Pantanal kwam. Wanneer we terugkwamen was het al direct drama omwille van deze reunie, er hadden mensen drank gekocht wat strict verboden was op deze trip. Dit zorgde ervoor dat er al direct 9mensen gestraft zouden worden, hoe? dat wisten we toen nog niet....
DONDERDAG was het dan tijd voor de rafting, iets waar eigenlijk niet veel over te vertellen valt omdat het eerder een teleurstelling was. Het was ik weet niet hoeveel kilometers rivier en uiteindelijk maar drie mini-watervallen! Zelfs in Frankrijk was het spectaculairder! Maar alle geluk kan je zoiets altijd leuk maken als je drie boten hebt volgeladen met studenten en heel veel water..!
Ik weet het niet meer zeker, maar ik veronderstel dat we ook deze avond aan het zwembad hebben doorgebracht samen met de andere groep. Deze keer was heel gezellig omdat er een paar muzikale mensen aanwezig waren die al direct voor het kampvuureffect zorgden!:)
VRIJDAG zijn we dan naar de gruta da lagoa d'azul geweest, een prachtige grot waarin je kon afdalen. Het mooiste aan deze grot was toch wel de helder blauwe rivier die er helemaal beneden doorliep. Naast de schoonheid ervan was het er natuurlijk ook wel gevaarlijk aagezien dat te veel geluid een van de gigantische pieken kon laten afbreken. Gelukkig hadden we toch wel ons veiligheidshelmpje om ons te beschermen tegen dat rotsblok van 10ton dat 90meter diep zou vallen, met een snelheid van ik weet niet hoeveel, maar ja iets is beter dan niets zeker?;)
Zoals jullie wel kunnen zien heb ik de grot dus levend verlaten waardoor ik alle geluk naar het feestje kon dat er voor die avond gepland stond!:p De brazilianen houden van carnaval, wat dus ook wil zeggen dat ze er van houden om zich te verkleden! Het was al direct sfeer, maar voor sommige was het blijkbaar niet genoeg, er begonnen er weer eens een paar ergens in de donkere hoekjes te drinken met als resultaat dat het feestje dat begon met 60 mensen eindigde met een stuk of 20. Niet dat iedereen was beginnen drinken, maar al de geen die nog maar verdacht werden waren ondertussen gegijseld in het hotel. Het leek wel een klopjacht!
ZATERDAG was het dan tijd om te vertrekken. Voor het grootste deel van onze groep naar pantanal, maar spijtig genoeg voor 3 fantastische meisjes naar huis omdat ze hadden gedronken. Het was misschien een stomme fout., maar echt heel de groep vond het zo spijtig dat ze weggingen.
Het was misschien maar 5dagen, maar onze groep was toen al enrom close.
Eigenlijk had onze groep nog geluk, bij de andere groep werden er 9 geelimineerd! En hierbij werd ineens bewezen hoe graag die australiers drinken!:D
Na 5uur bevriezen in een bus met airco en dan weer 2uur uitdrogen in een pré-historische bus zonder, waren we eindelijk aangekomen in het rijk van de natuur, de muggen en de apen. Na een korte intro werden we al direct ingedeeld in groepen voor onze eerste activiteit, de mijne, een safari. Op zich was de safari leuk, maar door al het lawaai dat de truck produceerde kregen we niet veel te zien.
Wanneer we terug waren hadden we dan pauze, Naia en ik die de beste slaapplaats ooit hadden ontdekt(de hangmatten) waren al snel van de wereld waardoor we bijna de presentatie over pantanal hadden gemist. Alle geluk waren we juist op tijd dankzij mijn natuurlijke klok!
Hierna was het weer eens tijd om te eten. Daar in pantanal was het dessert zelfs nog vreemder dan in Bonito waardoor ik het zelfs al helemaal niet meer kon eten. Tot op deze dag ben ik er zelfs nog altijd niet uit wat het juist moest voorstellen.
Aangezien het in pantanal niet zo zonnig is als in Bonito gingen we met zijn allen naar een soort relaxruimte waar we weeral eens konden niksen:p
ZONDAG hebben we de dag gestart met een wandeling in de bossen van pantanal. Deze keer konden we als we heel stil waren vanalles zien, zoals apen die het geluid van woeste leeuwen produceerden( wist je dat apen beginnen gooien met kokosnoten en andere dingen als je je camera pakt of er nog maar naar wijst? Ik nu wel!), papegaaien, toekans,... Ook werd ons verteld over de verschillende bomen en planten die er te vinden waren en echt het was heel interessant! Na deze trektocht was het dan tijd om op piranha's te gaan vissen. Moeilijk? Nee ik heb er zelfs 4 gevangen, en met mijn gebrek aan geduld wil dat dus wel zeggen dat ze heel snel bijten! En niet alleen de piranha's beten, als je niet oppaste bestond er een kans dat je een krokodil had gevangen wat meer als één keer is gebeurd doordat die maar op de loer blijven liggen, anderhalve meter van u!
Na de middag hadden we dan nog eens een trektocht, deze keer te paard, wat ik persoonlijk de leukste van allemaal vond!
Nu waren we aanbeland bij onze laatste avond die al direct iets helemaal anders beloofde, we gingen kamperen in de bossen. Het was misschien toeval, maar juist die avond was het ook halloween wat het alleen nog maar spannender maakte! Daar in de bossen hebben we bananen (=dubbelzinnige grappen) en zoete aardappelen zitten verwarmen, de slechte humor van de mexicanen moeten aanhoren en zijn we de bossen eens gaan verkennen om 2uur 'snachts!
Voor mij had het allemaal nog veel langer mogen duren, maar spijtig genoeg moesten we al om 5uur opstaan voor de tenten af te breken en terug te keren naar het hotel. Waar we dan na een snel ontbijt als stinkerige zombies in de bus naar huis werden gesmeten.
Waarom dat mijn reis naar huis 3dagen heeft geduurd is mij nog altijd een raadsel, maar uiteindelijk heb ik wel heel het zuiden vanuit de bus mogen bewonderen!(niet echt speciaal..)
Wanneer het einde van de trip begon aan te breken was ik wel een beetje bang dat mijn braziliaanse familie en mijn klas mij al lang vergeten zouden zijn niets was minder waar. Ik werd direct onthaald met knuffels en vragen wat mij al direct een goei gevoel gaf. Dat mijn ouders ook heel veel bij belobrasil zijn gaan klagen in verband met hun slechte organisatie is ook nog eens een andere manier om u te laten zien dat ze ook wel echt om u geven!:)
Als je dit zinnetje leest veronderstel ik dat je het einde van het blogbericht hebt gehaald, proficiat hiervoor!;)
De titel zegt al genoeg hé, ik ben dus voor het eerst terug naar Rio geweest na mijn aankomst en ben er echt helemaal weg van!!:)
Maar we zullen misschien ergens bij het begin beginnen, namelijk het week daarvoor.
Aangezien het hier niet verplicht is om elk uur te volgen, kunnen we soms als onze hersenen al het studeren en opletten niet meer aankunnen een paar uurtjes iets anders gaan doen. Dit betekent hier dus heel lang lunchen(hier lunchen ze twee keer omdat die niet ontbijten) en daarna rondlopen in het centrum, gewoon effe niks doen(ik ben er al heel goed in aan het worden!=s). Dichtbij mijn school is er ook een park en die donderdag was er weer eens iets te doen. Deze keer waren er allemaal kraampjes van organisaties die hun ding voorstelden. In één van die kraampjes kwam de bejaardenbond bijeen. Het leuke was dat ze allemaal showkes hadden voorbereiden! Het beste daarvan was toch wel een groepje oudjes die een dansje deden op lady gaga!(I want your love and i want your revange,...I want your love,love love love(8)). Het was fantastisch om te zien, ik was al direct een fan!
In het weekend zouden we normaal HET AFS-weekend hebben, maar wat bleek, dat de president van AFS Macaé zich weer al eens had vergist. Stonden we daar met onze koffers, vol hoop te wachten om dan weer al eens teleurgesteld te worden. Het was al helemaal een teleurstelling omdat we hierdoor een schooluitstap naar Rio hebben gemist! Het goede aan dit misverstand was wel dat ik dan toch mee de verjaardag van een vriendin kon gaan vieren zaterdag.
Zoals ik al in mijn vorige bericht had gezegd waren er de voorbije weekenden wedstrijden tussen scholen. Zo ook dit weekend, waardoor ik vanaf 'smorgens verplicht was om in sporthal mijn klasgenootjes en zus te gaan aanmoedigen. In de avond was het dan tijd voor de uren voorbereiding om dan met zijn allen naar de discotheek Samoa te trekken. Ondanks mijn killershoes heb ik mij daar toch echt heel goed geamuseerd, maar wat wil je met al die feestbeesten!;)
Zondagochtend was het iets minder leuk. Ik moest om 9uur opstaan (wou ook echt:)) om mijn zusje te gaan aanmoedigen bij het voetballen. Al bij al is mij dat zeer goed gelukt. Wakker was ik nog niet echt, maar dat veranderde al snel wanneer mijn zus haar voet had bezeerd tijdens het voetballen. Ze kon niet meer staan van de pijn waardoor ze het veld werd afgedragen en naar het ziekenhuis werd gereden. Mijn mama in de ambulance en ik en mijn zus samen met de papa de ambulance aan het achterna racen. Ik dacht dat mijn ouders gingen beginnen wenen, het scheelde ook niet veel. Ik vond dit precies wat overdreven, want ze had tenslotte maar haar voet omgeslagen. Maar dan moet je er natuurlijk ook wel rekening mee houden dat dit Brazilie is. Uiteindelijk bleek het ook allemaal niet zo erg te zijn als het allemaal leek, alle geluk.
Nu eventjes een uitzonderlijke onderbreking van mijn leven vanwege de politiek. Ik weet niet of jullie het daar te horen krijgen, maar deze zondag waren het dus verkiezingen wat leidt tot heel veel eindeloze discussies over nuttige en onnuttige zaken. In mijn ogen is de legalisatie van marihuana echt niet het grootste probleem van Brazilie en toch bestaat er een partij die dit als doel nastreeft!
Oké nu zijn we bij volgend weekend. Ik sla schooldagen over en vertel enkel een weekenden,reizen en hoogtepunten vertellen
wordt vervolgd...
Ik heb juist ontdekt dat dit blogbericht nog niet af was en ik had er al een heel nieuw in mijn hoofd! Ik ga het er dus allemaal nu eventjes in het kort uitgooien want ik ben het typen een beetje beu(ben al drie keer opnieuw begonnen!)
Dus Ik ben naar Rio geweest, ergens in een weekend in het verleden. Daar ben ik spijtig genoeg maar 2dagen gebleven, wat veel te kort is om deze gigantische stad waar zoveel te doen en te zien is volledig te ontdekken. Gelukkig wonen er nog mensen van AFS waardoor ik altijd terug kan gaan want dat is iets wat ik zeker van plan ben. Op zich is het een lelijke stad, maar het heeft echt zo'n mooie plekken, zoals de parken, musea,.. Verder kan je er natuurlijk ook uitgaan wat we dan ook hebben gedaan!:)
Maar natuurlijk is dit lang niet het enigste wat we hier doen hé. Want doordat het de eerste keer was dat ik een belgisch wezen zag(Maar nu komt misschien het raarste van allemaal, ze was misschien wel van belgie, maar we spreken toch geen nederlands met elkar, zelfs niet als we met twee zijn!) moesten we dit toch wel vieren met een soort internationaal feestje. Dit hield in dat iedereen iets van een ander land ging klaarmaken. Het voorgerecht was braziliaans, het hoofdgerecht was italiaans(pasta!) aangezien er ook twee italianen waren en dan als afsluiter de belgische rijsttaart(en brownies). Na veel te veel gegeten te hebben was het dan weer eens tijd om mijn ongeluk in het spel boven te halen bij het kaarten en daarna bij het uitbeeldspelletjes(dit kan ik nog op het portugees steken) Maar ondanks mijn ongeluk was het een heel leuke avond!
Dan weer in MAcaé was het weer eens tijd voor een week school, met uitzondering van één dag. De dag waarop we op uitstap gingen naar 3kleine eilandjes. Voor de meesten hier betekent dat een dagje uitslapen. Maar voor mij als AFS'er was dit een kans om weer eens iets nieuws te zien. En het was het vroeg opstaan waard. Ik heb misschien niet veel bijgeleerd(daar zijn de excursies hier niet voor) Maar ik heb mij wel ontzettend goed geamuseerd met het zwemmen, kwallen vangen, rotsspringen,...!
Na deze week school was het nog eens tijd voor vakantie wat hier een mooie uitvlucht is om het saaie MAcaé te verlaten. Deze keer trok ik met mijn familie naar Teresópolis een stad in de bergen. En ja je kunt het al raden, bergen=koud!. Spijtig genoeg besefte ik dat pas veel te laat waardoor ik totaal niet voorbereid was(niamand eigenlijk). Wat het dan nog allemaal een beetje erger maakt is dat ze hier geen verwarming kennen, waardoor de douche de enige warme plaats was! Gelukkig staat teresópolis er om bekend dat je er heel goedkope kleren kunt kopen waardoor ik de drang niet kon weerstaan om een trui en een lange broek te kopen!
ahja Teresópolis=koude en winkels, niet meer als dat, maar het lijkt daar echt een andere brazilie!
Dan wanneer we terug waren was mijn enigste dag school van die week aangebroken. Wat zelfs geen echte dag school bleek te zijn doordat er een band kwam optreden. Een band die een mix speelde van braziliaanse hiphop,rap,samba en mpb. Ze waren goed, zo goed zelfs dat ik de cd heb gekocht!:)
En we gaan weer reizen. Deze keer naar Cabo Frio, een stadje met stranden en plaatsen om uit te gaan. Meer heb je niet nodig hé als je met een paar vriendinnen gaat! De eerste avond zijn we naar de op deze moment meest populaire film in Brazilie gaan kijken, tropa de elite2 een film die gaat over de politie, de regering en de favelas in Rio. Het was allemaal zo gruwelijk en onecht voor mij dat is er van verschoot dat het er in het echt ook zo aan toe gaat, alleen dan een softversie. (spelen ze de film in Belgie?) De film is direct na de verkiezingen verschenen en na het zien ervan beggrijp ik ook waarom pas erna. Na de film besloten we dan om een feestje te bouwen in het hotel
De volgende dag zijn we naar het mooiste strand geweest dat ik ooit heb gezien, het gefotoshopt strand vanuit de boekjes werd realiteit(foto's voor jullie jaloers te maken volgen later;)). In de avond zijn we dan uitgeweest naar een soort danscafé met een paar mensen die we hebben leren kennen in het hotel. Dit danscafé had zowel een band als een dj wat al direct voor de sfeer zorgde en nog beter, ze draaiden daar geen funk. Wat ik wel heb mogen aanhoren is andere braziliaanse muziek, waar ik nu al helemaal weg van ben! Het leuke aan de muziek hier is dat alle muziek een specifiek dansje heeft(zoals als zotten van de ene naar de andere kant springen!) en ook al versta je er niks van, je gaat er helemaal in mee! Na deze twee dagen van feest was het tijd voor een luie dag. Dit betekende dat het vermoeiendste wat we hebben moeten doen is naar het strand lopen en als kreeften terugkomen(dit geld vooral voor mij).
Ahja even een mededeling, deze dagen hebben wij zelf moeten koken, wat vooral veel slechte spaghetti en koekskes betekende.(zo heb ik mij toch even in het kotleven kunnen inleven!) en die kamer moeten onderhouden wat eigenlijk niet zo goed is gelukt(het was een stort!)...
Ja dit waren mijn afgelopen weken in het "kort". Sowieso dat ik de helft ben vergeten, maar echt het gaat hier allemaal te snel hé. Ik wil zoveel vertellen maar ik vergeet het allemaal direct!
wist je dat...
-Er bepaalde plaatsen zijn waar meer homo's wonen zoals Cabo Frio?(het was er aan te zien!:p)
- je in de morgend verbrand en pas in de avond vuurrood ziet?( ik weet het uit ervaring)
- De ideale braziliaanse vrouw rondingen heeft, er mag dus wel wat vlees aan zitten( ik wist dat Brazilie iets voor mij was aangezien dat je hier echt wel gigantisch veel moet eten!)?
- de politie de drugs- en wapenhandel in favelas probeert te stoppen door ze gewoon te vermoorden?
- je favelas op bepaalde dagen kan bezoek als een soort zoo doordat de politie de wijk afsluit en niemand zijn huis mag verlaten?
-er zoiets bestaat als farrof(weet niet de juiste schrijfwijze) dat smaakt en er uitziet als zand maar dat je op de een of andere manier na een tijd toch wel lekker begint te vinden?
-dat je enkel maar moet vragen om te kussen?Niet meer communiceren, veel geld uitgeven aan trakteren, uw charmes gebruiken,... nee gewoon doen(dat vragen hoeft zelfs niet altijd!)
Ik weet ondertussen echt niet meer hoe lang ik hier al ben, dus vanaf nu stop ik gewoon met dat bij te houden en ga ik mij speciaal voor nelly helemaal inzetten voor een nieuw blogbericht!:)
Vorige week heb ik eindelijk mijn eerste brief aangekregen(bij deze heel erg bedankt moeke!). Spijtig genoeg is er nog een andere verdwenen, maar ik blijf hopen dat ik hem ooit eens te zien ga krijgen! Nu over mijn afgelopen twee weken(je moet geen structuur verwachten, ik ga mijn best doen, maar ik heb hier echt nog geen structuur dus ik kan jullie dat eigenlijk ook niet geven en mijn geheugen laat mij op sommige dagen gewoon in de steek). Dus ik ga jullie gewoon alles vertellen wat ik interessant genoeg vind! Vorig vorig weekend was eigenlijk een heel saai weekend waarin ik niet veel heb kunnen doen doordat iedereen het eerste gevreesde examen moest afleggen als toelating voor een universiteit. Dit betekende dus met andere woorden dat iedereen moest studeren zoals meestal buiten ik. Gelukkig had ik nog mijn 2de jongere zus en twee andere afs-studenten waarmee ik dan uiteindelijk toch nog iets kon gaan doen. We zijn met zijn vieren naar de place to be getrokken, het winkelcentrum(dit is geen grap, dat is echt de plaats waar je iedereen tegenkomt!). Oké dit weekend is voorbij want dit is het enige wat ik mij er van herinner.
Tijdens de week zit ik eigenlijk vooral op school, maar het speciale van die week was wel dat ik die dinsdag mijn eerste match heb gespeeld met mijn nieuwe ploeg. En we zijn gewonnen, iets wat ik al lang niet meer had meegemaakt!:) Deze match vond plaats tijdens mijn school, maar mijn ouders vonden het oke dat ik gewoon de namiddaglessen voor bekeken hield. Wat ik niet wist was dat bijna heel mijn klas hetzelfde zou doen, waardoor dat ineens iedereen daar op de tribune zat om voor mij te supporteren, zo lief, maar ik ging helemaal dood van de stress! Ergens in die week zijn we ook de zaal gaan bekijken voor het eindejaarsfeest, wat toch wel wat anders is dan in belgie. Hier betalen de studenten bijna alles zelf(waarmee ik dus de ouders bedoel) wat echt wel heel veel geld is, maar ze hebben het er allemaal voor over! Natuurlijk proberen ze ook geld op andere manieren te krijgen door bijvoorbeeld themadagen, wat ineens ook verklaart waarom wij op sommige dagen allemaal in het roos zijn of in onze pyjama rondlopen(ze zijn hier misschien allemaal een beetje gek, maar ook hier doen ze dat niet zomaar)
Vorige vrijdag was ik dan eindelijk weer voor een paar dagen af van school. Vrijdag zelf zijn er na het school een paar meisjes van de klas gekomen en hebben we met zijn vieren gezelschapspelletjes gespeeld zoals monopoly en war. Hier werd weer al eens bewezen hoeveel ongeluk ik in het spel heb want ik was er altijd als eerste aan!(dit belooft voor de toekomst!) Die zijn dan ook 'savonds blijven slapen waardoor we laat sliepen en veel te vroeg moesten opstaan. Dit was doordat mijn zus en een vriendin lessen volgen op zaterdagochtend voor de toelatingsproeven en ik zo lief dat ik was had beloofd dat ik een paar van mijn klas zou komen aanmoedigen bij hun volleymatch(om 8u 'smorgens!) tijdens de scholenwedstrijd. Dit is een wedstrijd waarbij verschillende scholen uit Macaé het tegen elkaar opnemen in verschillende disciplines zoals basketbal,vollery,schaken,voetbal,.... Uiteindelijk heb ik ze nooit zien volleyballen want brazilianen zijn niet echt stipt en ik wou niet echt de hele dag in die sporthal blijven zitten. In plaats daarvan ben ik zoals gewoonlijk gaan lunchen met het gezin. Die avond was weer heel rustig, we hebben gewoon met heel het gezin films gehuurd en popcorn(zoete!!) gegeten. Zondag was het weer al eens vroeg opstaan. Deze keer omdat ik samen met mijn zus mee ging wandelen in een optocht van partido verde.(korte uitleg; op deze moment voeren alle partijen campagne omdat het binnekort verkiezingen zijn. Dit is duidelijk te merken aan de honderden vlaggen, posters,... die je overal ziet hangen) wat een heel feestelijk gebeuren was met het partijlied en allemaal dansende mensen.( zie je het al voor je met de partijen van belgie? ik wil niet weten hoe het lied van vlaams belang zou klinken!)Daarna zijn we dan weer met een paar gaan lunchen aan het strand om daar dan ook voor de rest van de dag te blijven.
Zaterdag had ik ook nog een interessant gesprek met mijn mama en jongste zus tijdens het eten van regenbollen(te vergelijken met smoutebollen maar beter) over het racisme in Brazilie, want ook al zie je het niet direct, het is dus nog steeds een heel gevoelig punt. Het ging o.a over hoe je zwarten,afrikanen,negers,... mag noemen want ook hier is dat allemaal niet zo makkelijk. Dit werd mij al snel duidelijk gemaakt aan de hand van een hilarisch voorbeeld, namelijk hoe de regering vroeger de berekening van het bevolkingsaantal aanpakte(vroeger is echt nog maar een paar jaar geleden). Omdat ze ook de kleur wilden weten deden ze het volgende, je kreeg een aantal opties waaruit je mocht kiezen en dan moest je het passende aanduiden. Gewoon zwart, blank,.. zeggen kon absoluut niet, dus wat deden ze, je kon kiezen uit: chocolade bruin, koffie met melk, kaneelkleur, getoast brood, bruin zoals bonbonsetc. Kan je het u al voorstellen? zitten die daar allemaal boterhammen te roosteren om effe de juiste kleur te vinden(zo stelde ik het mij toch voor). Omdat zoals je zelf al wel kunt raden dit geen oplossing is, vragen ze vanaf nu geen huidskleur meer!(misschien niet zo'n slecht idee hé?)
AFS heeft ons voor het vertrek uitgelegd dat er verschillende fases zijn gedurende uw reis. Eén van die fases is de fase waarin je je begint te ergeren aan de nieuwe cultuur en ik denk dat ik er nu midden in zit! Niet dat ik mij opwind over alles hé, maar bijvoorbeeld wel over het feit dat iedereen van mijn leeftijd zo lui en verwend is! Ze zijn niets anders gewoon dan dat hun ouders alles voor hun doen en hun maar overal naartoe brengen, die kunnen echt niks zelf. Het ergste is dan nog dat de meesten in maart naar de universiteit vertrekken en dat betekent dus voor bijna iedereen weg uit Macaé. Hoe gaan die het alleen redden? als die zelfs nog niet weten hoe ze de bus moeten nemen? kleren wassen? Iedereen is hier zo afhankelijk van zijn ouders en eigenlijk kan ik het hun niet kwalijk nemen want zo zijn ze gewoon opgevoed. Soms kan je ze echt gewoon vergelijken met klein kinderen in een puberlichaam! Hier heb ik dus al iets ontdekt waar ik aan moet wennen, maar mij zeker niet aan wil aanpassen Afs zegt dat je door dit jaar zelfstandiger wordt, maar ik zie dat hier precies nog niet direct gebeuren...
Ik zit hier nu ondertussen 5 weken dus het wordt misschien eens tijd dat ik nog is de moeite doe om een nieuw blogbericht te plaatsen!:) We zullen beginnen bij het begin: Ik ben van familie veranderd, ik weet het voor de meesten is dit oud nieuws, maar wie weet, voor mensen die facebook afzweren en geen contact hebben met de buitenwereld is dit misschien het eerste wat ze er van horen!
deel 1; Ik ben 2 weken geleden veranderd omdat mijn ex-familie echt niks voor mij was en dit was btw wederzijds. Ik zal het is effe proberen voor de laatste keer in het kort uit te leggen. Dus hier in Macaé zijn we met 2 afs'ers, een italiaan(mannelijk) en de belg(vrouwelijk, dit ben ik). Normaal gezien zou ik in zijn familie gedropt worden en hij in die van mij. Maar zijn familie zag een meisje niet zitten( je kent dat wel verliefd, seks, zwanger, de maandelijkse humeurswisselingen,...(nee eigenlijk weet ik de reden niet:p)), maar in ieder geval ze moesten het niet hebben dus hebben ze alles omgedraaid. Eén probleem , ook mijn familie wou liever den italiaan(mannelijk) dan de belgische(vrouwelijk en dus niet zo geliefd hier hé:D). Dit maakte mijn ex-mama mij heel graag duidelijk wat dus niet echt een thuisgevoel creert. Ze heeft de familiewissel die ik 2 weken geleden heb ondergaan zelfs zelf voorgesteld, lief hé. Dit was ook niet de enige reden, ik woonde daar in een gevaarlijkere buurt waar ik niet echt buiten kon en mijn familie deed niks met mij: resultaat= ik begon mij redelijk eenzaam te voelen, want zoals de meesten wel weten, ik ben wel wat meer mensen en drukte gewoon hé!;) De familiewissel ging eigenlijk sneller dan verwacht, mijn ex-familie heeft er wat haast achter gezet. (Voor wie zich het moest afvragen het afscheid verliep heel kalm, in januari is er misschien zelfs al een 14-jarig japannerke dat mij komt vervangen) Wat ik natuurlijk niet erg vind want ik ben heel gelukkig in mijn nieuwe familie.
deel 2; Mijn nieuwe familie bestaat uit een mama Margareth, een papa Maylton en twee leuke zussen van 14(Nadine) en 17(Nicole). Mijn oudste zus kende ik al van in mijn klas en is zelf voor een halfjaar naar de VS geweest met AFS, dus ik voelde mij hier bijna direct thuis! Mijn leven hier verschilt echt hard van mijn ex-leven in aeroporto, hier heb ik echt tijd te weinig! De dagen vliegen voorbij en buiten dat ik nu ook kan uitgaan en dingen kan doen met vrienden is er nu ook de familytime die ik bij mijn vorige familie niet had, wat mij toch heeft doen beseffen hoe belangrijk het wel niet is! Een voorbeeld, gewoon al samen lunchen, echt dat is een pak leuker dan daar zielig alleen zitten! Of elke zaterdag samen ergens iets gaan eten en iets gaan doen:) Ja nu woon ik bij een heel hechte familie en ik merk het verschil!
Dan nu over mijn dagelijks leven. Op deze moment is het nog allemaal ene chaos, mijn hobbies zijn nog niet echt duidelijk, het enige wat ik weet is dat ik basket wil doen, maar een ploeg vinden voor meisjes is een hele uitdaging!Eerst speelde ik in een jongensploeg, en je denkt dat dat leuk is hé, maar dat is het dus niet, of toch niet voor mij, want ik ben niet alleen een meisje, ik ben ook nog is een meisje uit een ander land wat u veel gestaar, rare opmerkingen en verlegen jongens oplevert. Ook wil ik naast basket nog andere hobbies doen, maar dat is hier allemaal moeilijk te vinden, maar ik geef mijn zoektocht nog niet op!
Naast hobbies moet ik natuurlijk ook nog naar school hé. Ondertussen versta ik al meer van het portugees, maar het maakt de lessen er echt niet interessanter op, wij hebben bijna elk vak 2uur achter elkaar en dan zijn dat nog eens allemaal wetensschapsvakken! Dit betekent dus mijn persoonlijke hel, want ik ben hier duidelijk gene exacte wetenschapper!:)
En dan hebben we nog de leukste tijd van de week, het weekend! Eindelijk uitslapen en natuurlijk uitgaan!:p Dat uitgaan betekent hier niet perse naar een discotheek, vaak is dat gewoon een danscafé of het strand, als ze maar tequila hebben hé! Want naast cachaça(weet niet of het juist geschreven is, te veel c's) houden die echt van tequila en cocktails!:) En zo'n danscafé, niemand danst, totdat ze genoeg gedronken hebben dan beginnen ze te dansen en hoe! Ik voel mij hier echt de preutse belgische, want zo kan ik niet dansen ze:p
Vorig weekend ben ik ook naar Buzios geweest, een toeristisch stadje 2uur van hier. Het staat bekend voor zijn mooie stranden, goed uitgaansleven en natuurlijk mooie jongens en ik kan ze geen ongelijk geven! Ik kon eindelijk is uit Macaé en het was echt heel leuk en veel te duur voor effe een voorbeeld te geven, een groot pak friet=20 reais=9euro, de wc=5reais=2,5euro, echt afzetterij! Daar aan het strand heb ik ook allemaal nieuwe typische braziliaanse dingen moeten proeven. Eén van die dingen was iets raars met garnalenstaarten in! Mijn zus heeft dat voor mij gekocht,maar vanaf dat die verkoopster merkte dat ik een buitenlandse was werd die echt helemaal gek, die moest en zou met mij op de foto gaan! Daar ging mijn poging om anoniem te blijven, ik moest rechtstaan en iedereen zat mij aan te staren alsof ik nen aangespoelde walvis was(zo begin ik mij hier ook wel te voelen)! Dus buzios, iemand van mijn klas heeft daar een tweede huis in zo'n afgesloten woonwijk met een sauna, zwembad,... En we waren met 7 meisjes wat dus betekende, overdag strand, daarna sauna en zwembad, dan wanneer dat iedereen klaar was(3uur later met die tonnen schmink en duizende kledingwissels (die verschoten er zelf van dat een meisje van europa weet hoe ze zich moet schminken!:p)) vertrokken we naar het centrum rond 22u voor te shoppen(de winkels zijn tot 24u open!), te eten rond middernacht en daarna een leuke bar te zoeken en geloof mij er was genoeg keus! Het leuke aan buzios is dat daar 's avonds alleen maar jonge mensen rondlopen wat heel veel sfeer geeft! Het rare aan buzios is dat iedereen daar op straat zit te drinken en nog vanalles anders te doen zonder dat iemand er van opkijkt(buiten ik)! Zo waren dus mijn 4 dagen in buzios en we hebben al besloten dat we zeker teruggaan:p! Dit was echt wel vakantie in mijn vakantie!!
Oké ik moet afronden!!
Tchau, beijos! xx
ps; mijn nieuw adres voor moest je het ooit eens nodig hebben:):
Nu ben ik hier ondertussen 2 weken en ik moet jullie dan toch effe meedelen hoe het hier is!
Het is hier leuk, maar tot nu toe niet fantastisch. Ik heb echt een leuke familie, maar op het vlak van dingen gaan doen en uitgaan botst het enorm! Dit is wel een beetje een probleem, want ik vlieg geen duizenden kilometers en laat niet alles achter om hier dan een jaar niks te zitten doen hé:) Maar er is hoop, ik ben met iemand van AFS gaan praten, zij heeft dan weer met mijn ouders gesproken en gezegd dat ze mij niet zo moeten overbeschermen. Zij zien mij letterlijk als den baby in huis, wat echt wel een hele aanpassing is, zeker als je ooit bij de "oudere" hoorde! Maar nu hebben ze gezegd dat ze mij iets vrijer zouden laten!
Door dit kleine detail is mijn leven hier niet echt zo spannend en boeiend. Maar ik zal is proberen er iets over te vertellen hé:
Dus ik ga ondertussen al 2 weken naar school en dat valt hier allemaal heel goed mee, soms moet ik mij tijdens de lessen wel wakker houden want om 6u opstaan en dan uren naar een taal luisteren waar je niks van verstaat is enorm slaapverwekkend! Ik heb zoals niet veel van jullie zullen verwachten 2 keer per week een hele dag school, dat wil dus zeggen van half 8 tot 5, zot hé!! Op die dagen gaan we dan lunchen in een restaurant, waar je van een buffet kunt nemen, uw eten wordt daarna gewogen en dat is dan de prijs. Lastig systeem, die van mijn klas zijn er al op getraind en die kunnen dat inschatten, maar ik.. Om het dan toch effe over het eten te hebben, braziliaans eten kan echt zalig zijn!! Soms eten die hier wel rare dingen en die eten ook alles te samen, rijst, patatten, groenten, banaan, vlees, chipsachtige patatten,..en natuurlijk bonen! Ik probeer hier alles wat typisch braziliaans is uit te proberen, maar alles van drinken, dessert,.. is hier zo zoet, je bent gewoon puur suiker aan het binnen kappen!
Terug naar school. Tijdens één van die lunches zijn we met zijn vieren bij iemand van de klas gaan koken, aleja zij deden het meeste en ik mocht toekijken( ik voelde mij nogal stoem, iedereen kan hier koken! Maar mijn mama hier gaat mij het leren:)) Het was wel heel leuk en natuurlijk waren we weer veel te laat terug op school,maar dat maakt hier allemaal niks uit! Ze hebben ook foto's van mij bekeken en die denken dat ik gek ben in België door al die stratenloopfoto's!
Aangezien dat ik nog niet echt uit mag, heb ik dit weekend met mijn nichtje en mama in de living zitten dansen, ze hebben mij de forro(brazilaase dans met twee) en de samba geleerd, of dat toch geprobeerd:p Ik ben wel één keer uitgeweest met mijn zus en vrienden van haar. Toen zijn we naar een discotheek geweest waar ze alleen maar braziliaanse funk draaien. Braziliaanse funk is zoiets waarvan iedereen zegt dat hij het slecht vindt, maar uiteindelijk staat iedereen er op te shaken! Dat betekent dus uw kont in allerlei moves forceren, want dat is ook het enige wat die gebruiken! Als die dan met ne gast dansen is het nog erger, die meisjes zitten wanhopig alle moeite te doen om die zijn aandacht te krijgen terwijl die venten ongeinteresseerd tegen de muur staan te leunen! Tot nu toe heb ik de manier gevonden om dit niet te moeten doen, gewoon in het engels of nederlands beginnen en ik heb natuurlijk ook nog mijn broer en zus+ vrienden die er niet aan mogen denken dat ik mij laat doen door een of andere galinha want die denken dat die er in België niet zijn!;p
Ondertussen ga ik ook nog steeds naar de kerk, maar het blijft heel eng! Iemand heeft het mij proberen uit te leggen, maar ik heb uiteindelijk moeten zeggen dat het voor mij een andere wereld is, zij zien het als iets bovennatuurlijks terwijl ik het als een fysieke reactie zie die ze zelf veroorzaken, maar ja who knows!(?) Nog zoiets met die kerk, die hebben hier getunede bijbels, die bestaan echt in alle kleuren en vormen, er zijn er zelfs roze met haar op! Naar de kerk gaan is hier nogal populair, daarom dat ik binnekort ook naar een katholieke kerk ga en ooit eens naar een bijeenkomst van mensen die in spirits geloven, benieuwd wat dat gaat geven!
Oké ik ga afronden, als ik wat meer te vertellen heb kom ik nog is terug
4 augustus, de perfecte dag om eindelijk meer te vertellen over mijn leven in Brazilië!:)
Ik hou van Brazilië, maar toch mis ik dingen van België, zoals de goeie frieten en chocolade, de taal (hoe lelijk ze ook mag zijn) en natuurlijk mijn vrijheid, want als ik dit met België moet vergelijken,zeg ik jullie dat jullie enorm vrij zijn! Op dit moment zijn de enige dingen die ik kan doen, naar school gaan en dingen doen met mijn familie, allemaal heel leuk, maar ik word er een beetje zot van dat ik niks kan gaan doen met mensen van school! Ik hoop dat dit snel gaat veranderen, maar uit wat ik heb verstaan kan dat nog wel effe duren(3 maanden!)...
Oké nu de positieve dingen aan Brazilië en de rare gewoontes en natuurlijk wat ik hier tot nu toe al heb kunnen doen
30/07, die dag ben ik eindelijk in Rio geland, Ik heb het fameuze beeld gezien vanuit het vliegtuig, maar vanaf die afstand stelde het niet veel voor, ik wil dus zeker nog is teruggaan naar Rio, voor dat, maar natuurlijk ook voor deze gigantische stad te bewonderen! Ikzelf woon in Macaé, we moesten dus nog 3u in de auto zitten om daar te geraken! Op mijn tweede dag in Brazilië zijn we naar de winkel geweest voor fruit en groenten, daar moest ik als een kleuter alle namen herhalen, maar het was leuk om iets te doen. In het weekend zijn we ook naar het strand geweest, het is daar zalig, knokke, oostende,.. het stelt allemaal niet veel voor vergeleken met de stranden van Brazilië!:)
(ik ben hier nog maar een week en mijn frans en nederlands zijn ondertussen al verslechterd! ik denk in het Engels, want mijn portugees is nog te slecht.. Het is een heel moeilijke taal qua uitspraak!)
Zondag ben ik naar de kerk geweest. Kennen jullie die kerken die je ziet in telefax omdat die zo raar zijn? Ik ben naar zo´n kerk geweest en geloof mij, in het echt is het nog erger! Je gaat daar binnen en je denkt, ah dit is gewoon moderner, niet zo stijf. En eigenlijk heb je dan nog gelijk, maar het gaat verder dan dat. De muziek begint, niet de gewone nanaanana, maar de dengdngdeng met drums, een elektrische gitaar en zangers. Opeens komt er een hele bende histerisch springende, half-dansende mensen binnen(het congres) en die staan daar zeker een half uur een feestje te bouwen in het midden van de kerk! Daarna gaat iedereen terug zitten en dan mogen er mensen naar voor komen om iets te zeggen of om jezus te ontmoeten(dit was het meest normale van het hele ding). Nu komt het hé, op een bepaald moment beginnen die dus te bidden, en dien priester is die precies aan het bezweren en dan wordt die muziek luider en ja hoor dan beginnen er ineens mensen te wenen en die beginnen helemaal te schokken en dan lopen er mensen rond om er voor te zorgen dat die niet volledig door draaien, en dan beginnen die te vallen en shaken die verder op de grond! Dit was allemaal zo eng om in het echt mee te maken, ik wou echt weglopen, maar ik heb mezelf kunnen bedwingen:) En dit wordt gewone een wekelijks ritueel op zondag..
Ondertussen ga ik al 3 dagen naar school and I like it, dat ga je mij niet snel horen zeggen, maar eindelijk kan ik buiten komen! In het begin was iedereen te verlegen om tegen mij te praten, maar ondertussen is dat veranderd. Nu ben ik blijkbaar beroemd op mijn school, omdat ik de outsider ben, volgens mij is er zelfs een soort competitie rond, wie van de jongens gaat de estrangeiro voor het eerst playen, want hier ben je super mooi enkel en alleen omdat je niemand verstaat en niemand u, raar hé? Maar ze moeten het zelfs niet proberen, want geloof mij, de jongens dat ik hier heb gezien stellen niet veel voor en die zijn zo klein! (Ik mis de grootte van de Belgische jongens!) En mijn broer laat het ook niet toe, hij zegt dat hij jongens gaat slagen als die mij mooi vinden of iets willen, maar ik denk/hoop dat dat een grap is!:)
PS M&M: Ik vond het armbandje heel mooi en draag het bijna altijd, op de een of andere manier hoop ik dat het mij geluk gaat brengen:)
Ahja dat is nog zo iets, mijn toekomst staat vast, ik ga met mijn broer trouwen! Dat is nog zo iets raar, de ex van mijn broer haat mij, die is jaloers omdat ik hier woon. Dat is blijkbaar nog niet zo abnormaal omdat hier in Brazilië iedereen een beetje verliefd is op zijn broer! Ik zie dit nog steeds als incest, dus daar gaat mijnen toekomstige(ook den enige mooie dat ik tot nu toe heb gezien:))
PS JOCHEM; ik dacht al dat ik dat getokkel op elk voorwerp herkende, renard mijn Braziliaanse broer drumt ook!
Vandaag heb ik mijn 18de verjaardag gevierd. In het begin dacht ik dat het niks ging voorstellen, maar uiteindelijk heb ik zelfs 2 afscheidsfeestjes gekregen, eentje van mijn klas en eentje thuis, met als gevolg dat er volgens mij weer 2kilo bij is!(ik ga hier echt eindigen als een walvis!)
Oké, nu weten jullie hoe het hier is en kunnen jullie stiekem jaloers zijn;)
XX Marit
Ahja Ik heb vandaag mijn eerste travestieten gezien!!( of ik denk toch dat het de eerste zijn..)
hej! ik ben eindelijk aangekomen na 3 verschillende vluchten! Op deze moment is België wel het laatste waar ik aan denk,;) Alles is hier nieuw(zelfs het toetsenbord) en ik kan niet wachten tot ik alles kan ontdekken! Ik ga dus nu al stoppen want ik ben bij mijn familie(ze zijn geweldig!) Morgen heb ik een feestje en dan kan ik jullie al veel meer vertellenn, ik zal is gaan checken wat voor hotboys hier rondlopen en natuurlijk ga ik ook mijn verloren uitgaanstijd inhalen!;p
