|
APRIL...
We zijn in maand 9 aanbeland. Dit is de maand waarin je bang wordt en beseft dat dit fantastische jaar op zijn einde aan het lopen is. De stress die ik had om naar Brazilië te komen is niets te vergelijken met het gevoel dat ik nu heb over het vertrek.
Ik heb mij er altijd over verbaast hoe veel gelijkenissen iedereen zijn uitwisseling vertoont. Dezelfde moeilijke momenten, dezelfde eerste 3 ongemakkelijke maanden, dezelfde problemen, dezelfde verassingen, dezelfde veranderingen en dezelfde confrontatie met jezelf.
Zo zal denk ik ook nu wel iedereen de nood hebben om toch in deze laatste maanden nog iets van het land te ontdekken en er nog ten volle van te genieten!
Ik had dit idee in ieder geval wel en daarom ben ik nog maar eens voor een weekend naar Rio geweest. Alhoewel het deze keer toch wel anders was. Normaal gezien ga ik altijd met brazilianen, maar deze keer heb ik gewoon met buitenlanders opgetrokken! Voor mij is dit iets heel speciaals en het was dan ook totaal anders.
Mijn gewoonlijke groepje van brazilianen werd vervangen door 2 belgische brazilianen(sarah en mathilde) en 4belgische bolivianen(eva, jessica, Berdien en Jorik).
De eerste avond ben ik naar een universiteitfeestje geweest van een vriendin van mij die filosofie studeert in Rio. Filosofie... Dat zegt al wel genoeg zeker?? Je kwam er vanalles tegen, van die kleine harige mannen die iets weg hadden van trollen, tot dansende hippies die bijna letterlijk aan het zweven waren! We konden ons er amuseren door gewoon die shakende massa te observeren, maar meer was er dan ook niet aan.
De volgende dag zijn Sarah en ik (nog eens) de pão de açúcar( suikerbrood of die bergen die je dan met karretjes beklimt) gaan aanschouwen. En ja...Rio de Janeiro blijft mooi hé. Elke keer verbaas ik mij weer over deze gigantische stad die zich met al zijn charmes tussen de zee en bergen heeft opgedrongen.
In de avond hebben we voor de eerste keer de boliviaanse belgen gezien. Na veel rondgebel en gebrekkig portugees kwamen we er eindelijk uit waar, wanneer en hoe we zouden afspreken wat toch wel een enorme prestatie was. Na 8maanden heb ik dan uiteindelijk nog eens Jorik en eva teruggezien. Wel raar om zo'n stukje België in Brazilie tegen te komen. Voor mij zijn het altijd gescheiden werelden gebleven tot die moment dan. Ik zag weer helemaal voor mij hoe hard België, de cultuur, de mensen, mijn leven daar met hier verschilt. Hier in Brazilië voel ik helemaal niet de behoefte om het mensen naar hun zin te maken, brazilianen lijken content met alles. Ja niet alles, maar toch wat je doet, wanneer en hoe maakt niet uit, het komt er ooit wel eens van. Deze houding waar ik ooit zo geirriteerd van werd, begin ik altijd maar meer te appreciëren. Ik weet niet of jullie het nog herinneren, maar ik ben(was verleden) echt zo'n stressbol. Ja inderdaad ik was dat ding waar mensen uit woede en frustratie in knijpen. Maar hier in Brazilië is dat allemaal niet meer het geval, ik ben rustig en laat het allemaal op mij afkomen. Maar, zodra je een Belg bij mij neerplant word ik terug die nerveuze trien die wilt dat alles goedloopt!
In het begin was het misschien eventjes wennen om iedereen terug te zien, maar uiteindelijk heeft iedereen wel enorm veel te vertellen wat het dus allemaal zo leuk maakt! Na veel gepraat, zijn we dan met een groep van gringos naar lapa geweest. Hier ga ik niet verder over uitbreiden, maar laten we zeggen dat ik die avond niet snel ga vergeten...:)
Uitgaan tot laat is leuk, maar opstaan, dat is toch altijd eventjes moeilijk. Tenslotte zijn we er dan toch uitgeraakt om naar de markt van ipanema te gaan(de hippiemarkt) en daarna naar Santa Teresa( een wijk waar je met een mini-treintje naartoe kan gaan.) Verder zijn we dan ook de misterieuze trap gaan bezoeken waar ik al zo lang over bezig was en het was dan ook de moeite!
Spijtig genoeg hebben we wel de zonsondergang gemist waar ik nog veel langer over bezig ben geweest, maar ik weet, ooit zal ik hem zien...Het enige wat er daarna niet mocht ontbreken was een rodizio van pizza(pizza a volonté) waar je zowel zoute als zoete pizzas kan eten. Voel je het gevoel van afschuw al opkomen?? Niet nodig, zoete pizzas zijn zalig, ik zal jullie dat nog wel bewijzen!
De allerlaatste dag heb ik Sarah nog een stukje van het centrum laten zien waar je een sterk contrast waarneemt tussen de oude bouwstijl en de moderne blokken die er tussen gewringd zijn. Na dit stukje cultuur was het dan spijtig genoeg al weer tijd om terug naar Macaé te keren.
Het weekend daarop is die grote blonde nog eens naar Macaé gekomen!;) Ja eerst elkaar maar twee keer in 8maanden zien en dan direct elk weekend, je zou het bijna te veel kunnen noemen als we ons niet zo goed zouden kunnen amuseren!
Ook het weekend daarna is Sarah naar Macaé gekomen, maar daar zijn we niet lang gebleven. Het was vakantie wat gelijk staat aan vluchten!! Die avond nog werd ik gebeld door een vriendin en uitgenodigd om met haar mee naar buzios te gaan. Wie slaagt dit aanbod nu af?!( buzios=paradijs! echt een vakantie, gewoon strand en uitgaan). Na veel gezoek en bezorgdheid van mijn ouders waren we er de volgende dag tegen de avond eindelijk aangekomen! Doordat het al laat was zat het strand er niet meer in, maar de sauna kon er ook nog wel mee door.. Daar maakten we al direct kennis met onze buren die toevallig bestonden uit 9jongens;) Eentje van hen had een dubbele nationaliteit en raadt eens wat de tweede was?? Jaja belg!! Hij kon zelf nederlands..Of toch iets: 'Mag ik je suf neuken?", "mag ik uw tetten zien?" en "We zouden beter naakt zijn!", altijd nuttig niet?? Je moest maar eens toevallig een paar gewillige nederlandstalige meisjes tegenkomen hé(wij waren niet gewillig, enkel Nederlands sprekend)
Na deze ontmoeting zijn we naar het centrum getrokken waar het savonds altijd een feest is! Je hoeft zelfs nergens binnen te stappen, beter zelfs van niet, want door de grote toestroom van toeristen is buzios enorm duur! Gelukkig hebben we uiteindelijk een discotheek gevonden met een redelijke inkomsprijs waar we ons de rest van de avond hebben laten gaan! Zet twee belgen samen en dat geeft al direct een feest, zet er dan nog een paar brazilianen bij en... het geeft merda!:p(B)
De avond vloog en voor dat ik het wist moesten we ons bed al weer uit om ons luie-zelf naar het strand te slepen. Zo intelligent als we allemaal waren had niemand van ons geld of gsm bij waardoor ons een wandeling in de felle zon te wachten stond. Aangekomen konden we onze routine verderzetten, eten, zwembad, sauna en uitgaan. Als je je amuseert zeggen ze dat de tijd vliegt en het is niet gelogen. Ik zat precies in een raket, voor dat ik het besefte waren deze paar dagen vakantie voorbij!
Het weekend dat nu is gepasseerd ben ik, je mag eens drie keer raden(1,2,3)..., naar Rio geweest, wat een verrassing niet?? Echt ik begin Rio zelfs niet meer als een uitstap te zien, eerder als mijn toevluchtsoord als Macaé mij teveel wordt. Deze keer was het oorspronkelijk om mijn zus haar appartement van meubels te voorzien, maar omdat ik niet geschikt ben voor deze zoektocht en nog veel minder een nuttige bijdrage kan leveren, ben ik mijn weekend gaan doorbrengen met Mathilde(waalse belg). De eerste avond hebben we doorgebracht met het kijken van films wat hier een uitzonderlijk tijdsverdrijf is. De volgende dag hadden we dan afgesproken met Kerrin(duitse) waar we dan de rommelmarkt mee zijn afgestrompeld en daarna een indianenmuseum gaan bezoeken met echte indianen!! Die zaten daar allemaal aan zo'n pijp te lurken die de geur van weed verspreidde. Op het einde hebben ze nog een paar van hun dansen voorgedaan die ze gebruiken om dingen aan God te vragen. Het was heel interessant en leerrijk, we hebben zelfs nog een paar vragen gesteld, o.a. over hun kleding. Blijkbaar zouden ze enkel in de stad een short dragen omdat het verplicht is, maar voor de rest dragen ze das roupas da natureza(de kleren van de natuur). Mijn eerste gedacht was van die lappen of bladeren, maar al snel had ik door dat hun kleren helemaal niet zoveel stof inhielden!
Misschien heb ik in mijn eigen stad geen comité, maar dat betekent niet dat ik niet naar dat van een andere stad zou gaan. Zo was het dan ook heel toevallig dat ze daar in Rio juist dat weekend een reunie hadden waardoor ik eindelijk actie kon ondernemen voor het realiseren van een mini-uitwisseling en het ziet er positief uit!!
'S avonds hebben we er dan echt een gringo-avond van gemaakt. We zijn met zijn allen samen uitgegaan in Lapa(Martin=amerikaan, sarah, mathilde en ik=belgen en kerrin=duitse). We zijn naar een of andere donkere discotheek geweest waar we als vrouwen weer eens gratis binnen mochten. Wat hou ik er toch van om een vrouw te zijn, ik heb er nog nooit zoveel voordelen van gezien als hier in brazilie!:p
até logo!!
24-04-2011, 00:00
Geschreven door Marit 
|
