|
-15muggenbeten
-een oorontsteking
-honderden foto's
-een ervaring rijker
-fobie voor de bus
-veel nieuwe contacten
-...
later was het tijd om eens aan een nieuw blogbericht te beginnen:
Brazilië was voor mij een land van feest, muziek, armoede,... Maar nu elke dag opnieuw begin ik te ontdekken dat Brazilië meer is dan dat.
Dit gigantische land heeft zoveel te bieden en heeft zoveel verschillen gezichten dat je jaren nodig hebt om het volledig te ontdekken. Spijtig genoeg heb ik geen jaren, maar in de korte tijd dat ik hier mag doorbrengen ga ik proberen toch zoveel mogelijk van het land te zien.
2weken geleden had ik mijn eerste orientatieweekend van AFS, daar konden we dan eindelijk andere afs'ers in de "buurt" leren kennen en natuurlijk eens met iemand praten die hetzelfde ondergaat. Want misschien lijkt het niet altijd zo, maar het is moeilijker dan je verwacht en op zo'n moment dat je je dat realiseert zijn andere studenten die hetzelfde avontuur beleven, dezelfde problemen en frustraties hebben en vooral weten wat je meemaakt altijd welkom.
Op dit weekend werd ons ook duidelijk gemaakt dat alles Brazilië is, niet alleen het noordoosten waar je het typische sfeer van muziek, kleur en feest tegenkomt, maar ook het rijke europese zuiden of de werksteden of de boerderijen waar haast niks te vinden is. En dit begin ik nu ook stilletjes aan te beseffen, je kan niet spreken van dit is Brazilië, nee je moeten zeggen dit is een deel van Brazilië!
Tot hier een van mijn vele bedenkingen over Brazilië want geloof het of niet, mij amuseren hier is niet het enigste wat ik doe. Elke dag word ik geconfronteerd met teleurstellingen, verrassingen, dingen die mij verbazen, dingen die ik verafschuw en waar ik dan mee moet leren omgaan.
Dit was ook het onderwerp van de orientatie, maar natuurlijk moest er ook tijd zijn om samen te lachen, je te amuseren, gaint pizza's te eten en een bar op te vullen met 30 luidruchtige studenten van over de hele wereld!
Tijdens dit weekend moest ik in het huis van een meisje slapen die volgend jaar naar een ander land zou trekken. Ze stond dan ook te springen(letterlijk!) om haar gringa te ontmoeten en mij te overstelpen met duizenden vragen over Brazilië en Europa! Hier werd weer eens de gastvrijheid van de Brazilianen bewezen, je kan je haast niet, niet welkom voelen!!:p
Het weekend was snel voorbij er verliep zoals elk afs-weekend met heel veel gepraat en spelletjes waar ik vaak het nut zelfs niet van inzie. Maar hoe kan het ook anders, ik heb mij er wel heel goed geamuseerd! Een ander voordeel van zo'n orientatie is dat je eens een andere stad te zien krijgt, deze keer het mooie vítoria wat 7uur van Macaé ligt.
Die zondag moest ik met een paar anderen dan ineens vanuit vítoria het vliegtuig nemen naar Campo Grande een stad in de "buurt" van Pantanal en Bonito waar ik dan 7 dagen zou blijven.
oké vanaf nu gaan we het chronologisch doen want ik ben in de war aan het geraken:
ZONDAG ben ik ik dus aangekomen in Campo Grande waar we(ik en 4andere studenten) moesten overnachten samen met de mensen die van Sao Paulo toekwamen. De reis was georganiseerd door Belobrasil organisatie die samenwerkt met afs wat dus betekende dat we met allemaal uitwisselingsstudenten waren van over heel brazilië. Aangezien dat er weinig van AFS wilden deelnemen aan deze trip werden we samengestoken met rotarystudenten wat uiteindelijk even tof bleek te zijn!
Die zondagavond zijn we bijna direct gaan slapen doordat iedereen moe was en we nog veel lange dagen tegemoet gingen.
MAANDAG waren we er helemaal klaar voor om de bus naar pantanal op te stappen om dan ineens te horen te krijgen dat we met 6 mensen van bus zouden wisselen. De andere bus vanuit het Zuiden van Brazilië zou ons een uur later oppikken om dan zo verder te rijden naar Bonito. Een uur later was dan toch weer eens op zijn Braziliaans, want dat ene uur waren er dus toch wel uiteindelijk 4 geworden. En wat doet ne mens als hij vier uur in de lobby van een hotel moet wachten? inventief zijn met een appelsien tot hij helemaal pappig van is geworden:p!
Toen de bus er eindelijk was moesten we ons als nieuwkomers in het portugees voorstellen terwijl 22 vreemden u zaten te bestuderen, leuk is anders, zeker wanneer de groep wordt gedomineerd door mexicanen. Definitie van een mexicaan: Luidruchtig, grof en het heeft veel aandacht nodig!
Met deze mensen zou ik dus mijn 9dagen doorbrengen, een tegenslag? Misschien op het eerste zicht, maar uiteindelijk bleek het dus dat ik echt een ongelofelijke groep had en dat zelfs de mexicanen heel goed meevielen;)(ik weet ineens al wat mijn volgende bestemming wordt, Mexico!). Dat ik ben gewisseld van groep was maar goed ook, de andere groep werd gedomineerd door australiers, die kunnen niet zonder alcohol, bleek uiteindelijk....
Deze dag hebben we niet veel meer gedaan dan aan het zwembad gezeten aangezien we zo laat aankwamen op onze eerste bestemming. 's avonds zijn we nog wel naar het het centrum geweest wat bestond uit tientallen dezelfde toeristische winkeltjes(jongens zien zoiets, maar meisjes moeten dus toch wel echt elke winkel binnen, je weet toch nooit of je iets nieuws tegenkomt? niet dus... buiten misschien die ene waar je beeldjes kon vinden van twee varkentjes die elkaar langs achter namen(de varkentjes vertegenwoordigden twee braziliaanse ploegen) of eentje waarbij een speler van de ene ploeg een speler van de andere ploeg ophing! sadistisch? Nee natuurlijk niet! Dat is gewoon de passie voor je voetbalploeg uitdrukken!!:p)
DINSDAG; De volgende dag was het dan eindelijk tijd om iets meer avontuurlijks te doen. Stonden we daar met onze belobrasilrugzakskes en sportschoenen aan om de wilde natuur van Brazilie te trotseren en de prachtige watervallen te bewonderen. Dit kan ik eigenlijk niet met woorden beschrijven hiervoor moet je de foto's bekijken en zelfs dan kun je je niet voorstelllen hoe mooi het daar was! Ik voelde mij precies Jane en was al aan het wachten tot ik mijnen Tarzan voorbij zou zien slingeren!
Wat de watervallen nog veel spectaculairder maakten was dat je er door kon zwemmen en dan kwam je in grotten terecht waar je echt prachtige dingen kon zien, op een na dan, want in de laatste grot waar we naartoe gingen zei de gids ons dat we een wens moesten doen en dan achter ons kijken. Ik die dan ook zo goedgelovig was wenste hetgeen wat ik het allerliefste wilde, wannneer je dan achter je kijkt en een rots ziet in de vorm van een gigantische penis begin je toch wel eventjes te twijfelen aan je eigen wens;)!
's avonds gingen we dan luisteren naar een man die ons meer ging vertellen over slangen en het nut daarvan. Op zich niet echt interessant wanneer je nog niet alles kunt verstaan, maar na een uitleg van een uur, volgde de aankondiging dat we een van de slangen mochten vasthouden. Niet alleen heb ik nu foto's met een slang, ook heb ik een slangenkus gekregen wat waarschijnlijk mijn vreemdste en gevaarlijkste kus ooit was!:p
Na deze uitzonderlijke uitstap zijn we dan teruggegaan naar het hotel waar we dan met zijn allen weer eens op onze favoriete plaats gingen zitten, aan het zwembad. Jaja het vakantiegevoel kwam direct weer boven!
WOENSDAG heb ik echt iets fantastisch gedaan! Ik ben gaan snorkelen tussen honderden vissen! In het begin dacht ik dat het allemaal niet zo spectaculair zou zijn, maar echt eens dat je onder water gaat stap/zwem je ineens in een heel nieuwe wereld! Ik zou echt niet meer zijn bovengekomen als mijn neus niet volgepropt zat met water en elk lichaamsdeel een beetje begon te bevriezen=s We hebben zelfs een snorkeltocht gedaan, wat volgens mij nog wel een grappig zicht is als je 20 mensjes voorbij ziet drijven in een rivier van een meter 20 diep! Na dit deel in het water volgde er ook nog een wandeling door een natuurgebied waar we weer eens de dieren konden bewonderen(als je ze al kon vinden..).
Hierna volgde nog een almoço(lunch) wat echt op elke plaats verschillend is. Soms is het een mysterie wat je aan het eten bent, maar dan is het gewoon een kwestie van vooral niet nadenken! Het spijtige daar was wel, voor mij die verslaafd is aan desserten, dat die daar altijd maar gelatine eten, zo'n blubberig mengsel met een flashy kleur is toch niet echt het smakelijkste wat er te vinden is.. Geef mij dan toch maar de Belgische rijsttaart!
Na de verplichte rustpauze aan het zwembad was het dan weer eens tijd om verder te gaan. Deze keer was onze bestemming een créche voor armere kinderen. De boodschap achter dit bezoek weet ik nog altijd niet. Maar naar mijn weten was het vooral een hele foute aangezien we naar daar trokken als rijke (in hun ogen) toeristen die er eventjes de kerstman gingen spelen met alle cadootjes die we daarvoor moesten kopen. Dan volgde het spelen voor een half uur en dan was het weer tijd om te vertrekken. Ik weet niet of het gewoon aan mij ligt, of dat het wel degelijk een zoo-effect heeft. Het waren precies aapjes in een kooi gestoken en je mocht er eens naar gaan kijken, het enige wat er ontbrak was het bordje dat zei 'gelieve de dieren niet te voeden'. Wat er dan ook voor zorgde dat ze snoep hebben kunnen eten waar dat ze een maand van volzitten!!
en en en.... We gingen weer eens eten. Daarna gingen we nog eens naar het centrum aangevuld met de andere groep die van Pantanal kwam. Wanneer we terugkwamen was het al direct drama omwille van deze reunie, er hadden mensen drank gekocht wat strict verboden was op deze trip. Dit zorgde ervoor dat er al direct 9mensen gestraft zouden worden, hoe? dat wisten we toen nog niet....
DONDERDAG was het dan tijd voor de rafting, iets waar eigenlijk niet veel over te vertellen valt omdat het eerder een teleurstelling was. Het was ik weet niet hoeveel kilometers rivier en uiteindelijk maar drie mini-watervallen! Zelfs in Frankrijk was het spectaculairder! Maar alle geluk kan je zoiets altijd leuk maken als je drie boten hebt volgeladen met studenten en heel veel water..!
Ik weet het niet meer zeker, maar ik veronderstel dat we ook deze avond aan het zwembad hebben doorgebracht samen met de andere groep. Deze keer was heel gezellig omdat er een paar muzikale mensen aanwezig waren die al direct voor het kampvuureffect zorgden!:)
VRIJDAG zijn we dan naar de gruta da lagoa d'azul geweest, een prachtige grot waarin je kon afdalen. Het mooiste aan deze grot was toch wel de helder blauwe rivier die er helemaal beneden doorliep. Naast de schoonheid ervan was het er natuurlijk ook wel gevaarlijk aagezien dat te veel geluid een van de gigantische pieken kon laten afbreken. Gelukkig hadden we toch wel ons veiligheidshelmpje om ons te beschermen tegen dat rotsblok van 10ton dat 90meter diep zou vallen, met een snelheid van ik weet niet hoeveel, maar ja iets is beter dan niets zeker?;)
Zoals jullie wel kunnen zien heb ik de grot dus levend verlaten waardoor ik alle geluk naar het feestje kon dat er voor die avond gepland stond!:p De brazilianen houden van carnaval, wat dus ook wil zeggen dat ze er van houden om zich te verkleden! Het was al direct sfeer, maar voor sommige was het blijkbaar niet genoeg, er begonnen er weer eens een paar ergens in de donkere hoekjes te drinken met als resultaat dat het feestje dat begon met 60 mensen eindigde met een stuk of 20. Niet dat iedereen was beginnen drinken, maar al de geen die nog maar verdacht werden waren ondertussen gegijseld in het hotel. Het leek wel een klopjacht!
ZATERDAG was het dan tijd om te vertrekken. Voor het grootste deel van onze groep naar pantanal, maar spijtig genoeg voor 3 fantastische meisjes naar huis omdat ze hadden gedronken. Het was misschien een stomme fout., maar echt heel de groep vond het zo spijtig dat ze weggingen.
Het was misschien maar 5dagen, maar onze groep was toen al enrom close.
Eigenlijk had onze groep nog geluk, bij de andere groep werden er 9 geelimineerd! En hierbij werd ineens bewezen hoe graag die australiers drinken!:D
Na 5uur bevriezen in een bus met airco en dan weer 2uur uitdrogen in een pré-historische bus zonder, waren we eindelijk aangekomen in het rijk van de natuur, de muggen en de apen. Na een korte intro werden we al direct ingedeeld in groepen voor onze eerste activiteit, de mijne, een safari. Op zich was de safari leuk, maar door al het lawaai dat de truck produceerde kregen we niet veel te zien.
Wanneer we terug waren hadden we dan pauze, Naia en ik die de beste slaapplaats ooit hadden ontdekt(de hangmatten) waren al snel van de wereld waardoor we bijna de presentatie over pantanal hadden gemist. Alle geluk waren we juist op tijd dankzij mijn natuurlijke klok!
Hierna was het weer eens tijd om te eten. Daar in pantanal was het dessert zelfs nog vreemder dan in Bonito waardoor ik het zelfs al helemaal niet meer kon eten. Tot op deze dag ben ik er zelfs nog altijd niet uit wat het juist moest voorstellen.
Aangezien het in pantanal niet zo zonnig is als in Bonito gingen we met zijn allen naar een soort relaxruimte waar we weeral eens konden niksen:p
ZONDAG hebben we de dag gestart met een wandeling in de bossen van pantanal. Deze keer konden we als we heel stil waren vanalles zien, zoals apen die het geluid van woeste leeuwen produceerden( wist je dat apen beginnen gooien met kokosnoten en andere dingen als je je camera pakt of er nog maar naar wijst? Ik nu wel!), papegaaien, toekans,... Ook werd ons verteld over de verschillende bomen en planten die er te vinden waren en echt het was heel interessant! Na deze trektocht was het dan tijd om op piranha's te gaan vissen. Moeilijk? Nee ik heb er zelfs 4 gevangen, en met mijn gebrek aan geduld wil dat dus wel zeggen dat ze heel snel bijten! En niet alleen de piranha's beten, als je niet oppaste bestond er een kans dat je een krokodil had gevangen wat meer als één keer is gebeurd doordat die maar op de loer blijven liggen, anderhalve meter van u!
Na de middag hadden we dan nog eens een trektocht, deze keer te paard, wat ik persoonlijk de leukste van allemaal vond!
Nu waren we aanbeland bij onze laatste avond die al direct iets helemaal anders beloofde, we gingen kamperen in de bossen. Het was misschien toeval, maar juist die avond was het ook halloween wat het alleen nog maar spannender maakte! Daar in de bossen hebben we bananen (=dubbelzinnige grappen) en zoete aardappelen zitten verwarmen, de slechte humor van de mexicanen moeten aanhoren en zijn we de bossen eens gaan verkennen om 2uur 'snachts!
Voor mij had het allemaal nog veel langer mogen duren, maar spijtig genoeg moesten we al om 5uur opstaan voor de tenten af te breken en terug te keren naar het hotel. Waar we dan na een snel ontbijt als stinkerige zombies in de bus naar huis werden gesmeten.
Waarom dat mijn reis naar huis 3dagen heeft geduurd is mij nog altijd een raadsel, maar uiteindelijk heb ik wel heel het zuiden vanuit de bus mogen bewonderen!(niet echt speciaal..)
Wanneer het einde van de trip begon aan te breken was ik wel een beetje bang dat mijn braziliaanse familie en mijn klas mij al lang vergeten zouden zijn niets was minder waar. Ik werd direct onthaald met knuffels en vragen wat mij al direct een goei gevoel gaf. Dat mijn ouders ook heel veel bij belobrasil zijn gaan klagen in verband met hun slechte organisatie is ook nog eens een andere manier om u te laten zien dat ze ook wel echt om u geven!:)
Als je dit zinnetje leest veronderstel ik dat je het einde van het blogbericht hebt gehaald, proficiat hiervoor!;)
beijos x x x
|
