Ann was 28 jaar toen ze vermoord werd. Hij doodde haar met verschillende messteken. Haar mama Maggie Roëll
Benny was 22 jaar toen hij vermoord werd. Hij doodde hem door wurging. Zijn ouders Johan en Annie Aerts-Moelans
Carola was 21 jaar toen ze vermoord werd Hij heeft haar geslagen met een baseballknuppel toen ze sliep. Haar ouders Marcel en Ingrid De Smedt-Hooft
Glenn was 35 jaar toen hij vermoord werd. Hij doodde hem met een knipmes, recht in het hart. Zijn mama Gabby Dierckx Zijn vrouwke Natasja
Ingrid was 39 jaar toen ze vermoord werd. Hij heeft haar gewurgd. Haar mama Paula Nous
Jo was 19 jaar toen hij vermoord werd. Hij werd dood geslagen. Zijn ouders Daniël en Els De Vlieger-Maes
Jeffrey was 17 jaar toen hij vermoord werd. Hij werd neergestoken. Zijn ouders Chris en Linda Ottevaere-De Meestere
Joris was 9 jaar toen hij vermoord werd. Hij werd doodgestoken met een scherp voorwerp. Zijn ouders Jos en Magda Viville-clinckx
Karoline was 16 jaar toen ze vermoord werd. Ze kreeg een kogel in haar hoofd. Gelukkig was ze op slag dood. Haar mama, Marina Maes
Melissa was 17 jaar toen zij vermoord werd. Hij vermoordde haar op een onbeschrijfelijk gruwelijke wijze. Haar mama Francine Slootmans
Melissa was 27 jaar toen zij vermoord werd. Hij mishandelde en wurgde haar met een touw. Haar mama Reneé Bossuyt Mia was 35 jaar toen zij vermoord werd. Hij doodde haar door verstikking, vuistslagen, stampen en een messteek. Haar ouders Emiel en Greet Verschuren-Faes
Nele was 31 jaar toen ze vermoord werd. Zij doodde haar met messteken. Haar ouders Georges en Annemie Verleene-Dangreau
Patrick was 20 jaar toen hij vermoord werd. Hij werd laffelijk neergeshoten. Zijn mama Monique Matthys
Sandy was 25 jaar toen ze vermoord werd. Hij vermoorde haar op nieuwjaarsnacht. Haar mama Francine Meeuwes
Sally was 20 jaar toen zij vermoord werd. Zij werd dood geslagen. Haar ouders Michel en Lydia Van Hecke-De Decker
Stefanie was 18 jaar toen ze vermoord werd. Haar ouders Gilbert De Mulder Martine Bertelo
Steven was 20 jaar toen hij vermoord werd Zij reed hem opzettelijk dood. Zijn ouders Mil en Sonja Somers-Looymans
Sylvie was 26 jaar toen zij vermoord werd. Haar hoofd werd ingeslagen en hij gaf haar nog 26 messteken. Haar mama en vriend Chantal en Philippe Nerinckx-Depourcq
Ik hoop met het uitbrengen van een boekje, ik mijn steentje kan bijdragen om de dood, van jullie kind iets beter te kunnen verwerken. Ook wanneer niet lotgenoten dit lezen, dan weet ik dat ze meer begrip zullen opbrengen voor ons, “ Ouders van een gestorven kind ”
Het boekje ‘ Gevoelens weerspiegeld ’ is te verkrijgen bij: Marina Maes Maria Van Bourgondiëlaan 6 8000 Brugge Email: marina.maes2@telenet.be
Het boekje wordt opgestuurd na overschrijving van 15 € verzendingskosten inbegrepen. Op rekeningnummer 001-1868856-33
Vraag hulp, neem contact op met een justitiehuis in je buurt.
Weergave van gevoelens en emoties van degene die met moord werden en worden geconfronteerd. BEZOEK OOK DE SITE: WWW.OUDERSVANEENVERMOORDKIND.BE EN WWW.SPORTENVOORNABESTAANDENVANGEWELD.BE
19-02-2006
petitie
Hallo iedereen,
Mag ik vragen om dit bericht te versturen naar iedereen die jullie kennen.
Wij hopen op jullie hulp te mogen rekenen. Wij gokken op een paar honderdduizend handtekeningen en met jullie hulp zullen we daarin zeker slagen. Petities kunnen aangevraagd worden via marina.maes2@telenet.be
Wij eisen effectieve straffen voor daders van levensdelicten, doodslag en moord.
Wij eisen tevens een goede begeleiding tijdens de opsluiting.
Het is de bedoeling om de petitie inde loop van de maand mei af te geven aan de minister van justitie. De juiste data wordt medegedeeld via de pers. Iedereen is welkom om dan mee te gaan.
Nog eventjes de werking van de vzw ouders van een vermoord kind uitleggen.
Wij zijn een vereniging van ouders die een kind verloren door moord.
Als zelfhulpgroep bieden wij een luisterend oor voor de noden van de ouders. Tevens verlenen wij informatie en bijstand bij de gerechtelijke afhandeling.
Verder bieden wij:
-Telefonische opvang vanlotgenoten.
-Wij schrijven en beantwoorden talloze brieven en mails.
-Wij bezoeken lotgenoten thuis en dit over gans het Vlaamse landsgedeelte.
-Wij geven een jaarlijkse maaltijd.
-Wij begeleiden ouders op hun assisenproces.
-We werken mee aan een herdenking van een vermoord kind
-Wij maken regelmatig iets met de naam van het kind erop.
-Om ouders nog beter te begeleiden volgen we regelmatig cursussen en forums.
-We organiseren jaarlijks een weekenduitstap.
-We leggen contacten met de verschillende hulporganisaties en verwijzen ouders naar hen door.
-We brengen allerhande paprassen in orde, zoals verzekering, kinderbijslag mutualiteit enz.
-Regelmatig gaan we gaan spreken in politiescholen en universiteiten. We proberen er onze problematiek uit te leggen.
-We maken driemaandelijks een tijdschriftje, waar ook niet lotgenoten een abonnement op kunnen nemen. 10 per jaar.
-We zorgen dat de maandelijkse praatavonden voorzien zijn van sandwiches en drank.
-Regelmatig worden er boeken aangekocht voor onze bibliotheek. Deze gaan vooral over rouwverwerking en staan ter beschikking van onze lotgenoten.
-Regelmatig zorgen we voor een gastspreker voor op onze praatavonden.
-En zo zijn er nog duizend en één ding. Eigenlijk teveel om op te noemen.
Wie ons een financieel wil steunen, mag dat altijd doen op het nummer
001-4298661-85 of een envelopje meegeven aan een van de medewerkers die op de petitie staan. Waarvoor onze dank.
Mijn zusje is dood, wat moet ik nu? Ze luisterde naar mij en gaf mij steun. Maar nu ze er niet meer is, wat moet ik nu? Met wie moet ik praten, over dingen die eigenlijk niemand interesseert. Wat moet ik nu zij dood is, zij is er niet meer. Zou ze vanaf de hemel over mij waken? Ik hoop van wel, dat heb ik nodig, ik moet iemand anders zoeken om mee te praten, maar dat wil ik niet. Met wie moet ik praten, ik weet het niet. Ik weet het niet meer. het hoeft van mij niet meer. Ik wil mijn zusje terug, dat is alles. Meer vraag ik niet, meer hoeft ik niet. Alle vrolijke momenten met haar, die kunnen nu niet meer gebeuren. Het zijn allemaal herinneringen, meer niet. Alleen maar herinneringen, maar ik wil mijn zusje terug...
In Recht van spreken geven "Ouders van een Vermoord Kind" hun ervaringen weer met de strafrechtelijke afhandeling van "hun zaak". Steeds weer blijken de contacten met het gerecht een belangrijk thema te vormen tijdens de praatavonden en andere activiteiten van de vereniging. Hier wisselen ouders ervaringen uit en vinden zij als lotgenoten steun. Nergens wordt scherper aangevoeld welk effect de houding van justitie kan teweegbrengen en hoe bepalend de maatschappelijke reacties zijn voor de verwerking van een onrecht.
Dit boek is gebaseerd op wat 45 gezinnen hebben meegemaakt. Het is geen momentopname, maar geeft aan de hand van talrijke getuigenissen een breed beeld van ervaringen die meestal jaren aanslepen. Hoe beleven ouders contacten met politiediensten en parketmagistraten? Wat betekend voor hen een autopsie en wat verwachten zij van een wetsdokter? Hoe toegankelijk zijn onderzoeksrechters voor vragen over de ware toedracht van de feiten en de stand van het onderzoek? Wat heeft het nieuwe "inzagerecht" te bieden? Wat is voor ouders belangrijk in de tussenkomsten van een advocaat? Welke bijstand kunnen justitieassistenten en hulpverleners bieden? Wat betekent het om als ouder te moeten getuigen voor een assisenhof? Hoe ervaren zij een beslissing tot internering? Welke verwachtingen hebben ouders bij de uitvoering van de gevangenisstraf en welke vragen leven er ten aanzien van de dader?
In dit boek schetsen de ouders niet alleen de problemen en verwachtingen, maar beschrijven zij ook uitgebreid hun positieve ervaringen met justitie. Waar dat mogelijk is, formuleren zij concrete en haalbare voorstellen.
Recht van spreken is bedoeld voor iedereen die te maken heeft met deze problematiek of er belangstelling voor heeft.
Recht van spreken
140 bladzijden. Kostprijs 15 verzendingskosten inbegrepen.Op rekeningnummer:001-4298661-85 met vermelding: "Recht van spreken"
OUDERS VAN EEN OVERLEDEN KIND vzw 23ste Landelijke Dag Zaterdag 25 maart 2006 Cultureel Centrum Ter DilftBornem __________________________________________________________
Onzichtbaar maar niet afwezig
________________________________
Van onze 23stelanddag gaanwe wederom een bijzondere dag maken voor ouders van een overleden kind, hun familie, hun vrienden en de broers en zussen.
De Landelijke Dag duurt een ganse dag, maar men kan ook een halve dag deelnemen; de inschrijvingsprijs blijft echter dezelfde.
Het programma bevat verschillende onderdelen.
In de voormiddag spreekt Kris Gelaude, auteur en vrijwillig vormingsmedewerkster.
De titel van haar referaat is : Onzichtbaar maar niet afwezig .
Het verlies van een kind veroorzaakt een pijn die nooit meer geheeld wordt. Vanaf dat ene, verpletterende ogenblik, kan je alleen maar spreken in beelden en herinneringen.
Maar woorden brengen niets terug, ze blijven altijd ontoereikend.Toch is er soms een taal te vinden die zegt: al zien we, horen of voelen we jou niet meer, toch blijf je levenslang in ons bestaan aanwezig. Alleen symbolen kunnen dat. Even zichtbaar en herkenbaar maken, wat zelfs de dood niet kan ontnemen. En rituelen geven je de ruimte om verbondenheid uit te tonen en te scheppen, om voor jezelf de weg tussen herinnering en voortbestaan, stap voor stap aan te leggen.
Aansluitend op dit referaatvolgen er twee getuigenissen:
Enerzijds getuigt een ouder die nog vroeg in de rouwverwerking staat, anderzijds komt een ouder aan het woord die reeds enkele jaren zijn kind moet missen.
In de namiddag zijn er zes workshops voorzien die allen in het verlengde liggen van de thematiek van de voormiddag.
De bedoeling van de workshops is de ouders de gelegenheid te geven hun emoties te delenen andere lotgenoten beter te leren kennen.
Workshop 1: Ons kind overleed onlangs
Deze workshop staat open voor ouders die hun kind de laatste twee jaar verloren hebben.
Workshop 2: Ons kind overleed een tijdje terug
Deze workshop is bedoeld voor ouders die hun kind reeds meer dan twee jaar moeten missen.
Workshop 3: Ons kind was nog jong
Deze workshop is specifiek bedoeld voor ouders die een jong kind verloren hebben.
Workshop 4: Ons kind was jong-volwassen
Deze workshop is specifiek voor ouders die hun kindop jong-volwassen leeftijd verloren hebben.
Workshop 5: Ouders maar kinderloos
Deze workshop richt zich naar ouders die kinderloos worden na het verlies van een of meerdere kinderen.
Workshop 6: Napraten met de spreekster
Workshop voor ouders die nog willen napraten met Kris Gelaude.
Voor de workshops wordt de dag zelf ingeschreven, in volgorde van aankomsts morgens, met een limiet van 25 personen per workshop. .
Aan deze workshops kunnen alleen ouders deelnemen.
Als alternatieven voorde workshops zijn er :
Sfeerbeelden en muziek
Bezoek boekenstanden met kalligrafie en fotoruimte
Gewoon een beetje bijpraten in de cafetaria.
Voor kinderen (van 7 tot 16jaar) is er een apart programma
vVrij bezoek aan - fotoruimte - boeken- en brochurestand OVOK - kaarten en kalligrafiestand
vOntmoetingsgelegenheid
14.00 u.Workshops of alternatief programma
15.30 u.Koffiepauze
16.00 u.Poëzie doorMarinus van den Berg
16.30 u.Afronding
Kinderprogramma voor broers en zussen (van 7 tot 16 jaar).
In groepjes volgens leeftijd delen kinderen en jongeren hun verhaal over het verlies van broer of zus met elkaar. Aan de hand van fotos, een fotoboek of een fotoalbum komen we er toe te vertellen wie die broer of zus eigenlijk is. We roepen herinneringen aan broer of zus op om uit deze deugddoende herinneringen kracht en energie te putten om dit verlies in ons leven geleidelijk aan te verweven. We gaan hierbij ook creatief aan het werk.
In de loop van de namiddag gaan we ons ontspannen. We gaan de sportieve toer op. Onder begeleiding doen we met de jongste kinderen allerlei spelletjes in het zwembad en/of spelen we in de speeltuin terwijl we met de ouderen op de klimmuur gaan.
Vergeet dus niet sportieve kledij te dragen, sportpantoffels en jullie zwemgerief mee te brengen.
Bornem is centraal gelegen en met de autote bereiken via:
·E17: afrit St-Niklaas, richting Temse
·E19: afrit Mechelen (Dendermonde) te Battel, richting Willebroek
Bij het binnenrijden van Bornem tonen wegwijzers je de weg naar Ter Dilft. Er is parking rond het Cultureel Centrum Ter Dilft.
Met de trein ?Geen probleem, het station ligt 10 minuten te voet van het Cultureel Centrum Ter Dilft. Vanuit alle streken van Vlaanderen rijden er treinen via St-Niklaas naar Bornem.
MOEILIJKHEDEN OM TER PLAATSE TE GERAKEN ??
Inschrijvers kunnen dit vermelden op hun inschrijving.
Rosa Van Parijs probeert dan mensen te vinden die je naar Bornem willen meenemen.
Wil je wel heel duidelijk uw telefoonnummer vermelden a.u.b.
KOM JE VOOR HET EERST ??
Beslissen om in te schrijven is voor sommige mensen is het een hele stap; dikwijls een moeilijke keuze, een stap in het onbekende.
Het is ook bijzonder; een dag met honderden lotgenoten, allemaal met elkaar verbonden door het verlies van een kind.
Als je dit zelf wil, kan je met hen praten.
Er is ook gelegenheid om met een OVOK-medewerker te praten; je kan een medewerker herkennen aan een opgespelde badge.
Op het inschrijvingsformulier hierbij gevoegd, is er mogelijkheid om aan te geven dat je voor het eerst naar de landelijke dag komt.
DEELNAME ENKEL NA VOORAFGAANDELIJKE INSCHRIJVING EN BETALING VÓÓR 20 MAART a.u.b.!!
INSCHRIJVINGSINFORMATIE
Om organisatorische redenen dient men vooraf in te schrijven met het inschrijvingsformulier dat hierna volgt.
Deelnameprijs volwassenen :20
Deelnameprijs kinderen : 10
In de deelnameprijs is inbegrepen: een informatiemap, deelname in de organisatiekosten, broodjesmaaltijd met koffie of thee. Warme dranken of frisdrank: bij het onthaal vóór aanvang van het voormiddagprogramma en tijdens de pauze in de namiddag. Voor de kinderen zijn een broodjesmaaltijd, drankjes en versnaperingen voorzien.
We vragen je vriendelijk om het bedrag vooraf te storten op het rekeningnummer 001-2985898-23 van vzw OVOK, 8200Brugge.
Wil je a.u.b. op het overschrijvingsformulier, bij mededeling, de familie-naam van de ingeschreven persoon / personen vermelden. Dit vergemakkelijkt de administratie vooraf en het onthaal op de landelijke dag zelf.
+ TERUGZENDEN VÓÓR 20 MAART a.u.b., naar :
O.V.O.K. vzw
p/aRosa Van Parys, Varenslaan1, 8200Brugge
Telefoon en fax: 050 / 38 77 24
e-mail:rosavanparys@skynet.be
Inschrijven kan ook via website van OVOK : www.ovok.be
INSCHRIJVINGSFORMULIER LANDELIJKE DAG 19 MAART
VOOR OUDERS LOTGENOTEN EN HUN GEZIN
(1) OUDERS: naam, voornaam: .
.. .
.. .. ..
KINDEREN : voornaam én geboortedatum: .
.. .. ..
.. .. ..
Adres:(straat en nr.):
(postnr. en gemeente): ..
(2) Telefoon: Fax: E-mail: ...
zullen aanwezig zijn
met volwassenen ,en betalen vooraf (20 x ..) = ..
op rekeningnummer 001-2985898-23 van vzw O.V.O.K., 8200 Brugge.
Het is als ouder van een overleden kind, mijn eerste ontmoeting met de zelfhulpgroep Ouders Van een Overleden Kind :JA / NEEN
(1) Wil a.u.b. deze naam/namen vermelden, bij mededeling op het overschrijvingsformulier, indien verschillend van de naam van de rekeninghouder.
(2) Bedoeling is enkel om een communicatiemiddel te hebben, voor het geval dat we U moeten contacteren. Deze informatie wordt in geen enkel geval aan andere personen of instanties doorgegeven.
Wij vragen een meer toegankelijke en goedkopere rechtshulp
Op het vlak van de informatie- en adviesverlening zouden hulpverleners zoals het O.C.M.W. of een centrum voor slachtofferhulp, in samenwerking met de Balie, een bijzonder aanbod kunnen doen voor familieleden van een vermoord persoon.
Op het vlak van de procedurele bijstand is een actieve opvolging van het dossier door de advocaat noodzakelijk. Als onderdeel van de opdracht zou men met de advocaat een aantal duidelijke afspraken moeten maken, waaronder bijvoorbeeld een regelmatige ( maandelijkse ) voorlichting omtrent de stand van het onderzoek.
Een advocaat heeft een belangrijke functie als raadsman en 'begeleider' van de familieleden. Ook hij dient tijd vrij te maken om te luisteren naar zijn clënten en om op verstaanbare wijze het dossier toe te lichten. Overdreven hoge erelonen en andere misbruiken zouden meer publiek aangeklaagd moeten worden, bijvoorbeeld via de verbruikerorganisaties.
Huisartsen en sociale hulpverleners zouden spontaan contact moeten opnemen met een gesin waarvan iemand vermoord is. Dit veronderstelt dat er regionaal afspraken gemaakt worden tussen bepaalde sociale dienstenen justitie. Onzen inziens zou de onderzoeksrechter of de procureut des Konings onmiddelijk na de moord of de ontvoering het initaitief kunnen nemen om een centrum voor slachtofferhulp of een andere hulpverleningsdienst in te schakelen. Een hulpverlener kan dan onmiddelijk naar het gezin gaan.
Enkele aandachtspunten: ° zich luisterend opstellen ° actief nagaan of geen praktische of admistratieve hulp geboden moet worden en deze hulp zelf leveren of mogelijk maken. ° informatie geven op juridisch, gerechtelijk en sociaal vlak, tevens de ouders voorbereiden op ondervragingen door de gerechtelijke diensten en andere onderzoeksverichtingen ° oog hebben voor de mogelijke uiteenlopende beleving van beide ouders en dit bespreekbaar stellen ° aandacht hebben voor de andere gezins- of familieleden zoals kinderen en grootouders ° de ouders advies en steun geven bij het nemen van bepaalde beslissingen of bij bepaalde gebeurtenissen ° contact opnemen of aanwezig zijn op moeilijke momenten zoals de verjaardag van het kind of van de feiten, op feestdagen enz.
Vanavond op vtm om 22.10 u, is er recht van antwoord.
Het gaat over de voorwaardelijke invrijheidsstelling.
Een paar mensen uit de oudergroep, net als ikzelf, hebben hieraan meegewerkt.
Hopelijk wordt er niet teveel in geknipt en komt de boodschap goed over naar de buitenwereld toe.
Ik meen te mogen spreken in naam van alle 'ouders van een vermoord kind'.
Stop ermee, laat een moordenaar niet vrij na een derde van zijn straf. Straffen moeten volledig uitgezeten worden.
Plus dat daders beter moeten begeleid worden vooraleer ze terug in de maatschappij stappen.
Ik hoop dat we hierop positieve reacties krijgen.
Dit mag doorgestuurd worden naar iedereen die jullie kennen. Uiteindelijk zal dit schrijven zijn eigen weg bewandelen, ook bij niet ouders terrecht komen van een vermoord kind. Mijn vraag is dus wat zouden jullie eisen mocht er een kind van jullie vermoord worden, de volledige straf uitzitten of een derde? Wij zijn van plan om hierrond een petitie te starten, we kunnen dus veel hulp gebruiken. Wie hieraan wil meewerken, stuur me dan een mailtje. In naam van alle ouders bedankt ik jullie.
Jij bent overgetelijk geworden in mijn leven. Jij zult altijd in mijn gedachten zijn. Ik zal nog van je dromen en je stem nog horen. Ik kan niet begrijpen, dat jij weg bent voorgoed.
Jij bent overgetelijk geworden in mijn leven. Jij zult altijd met mij meegaan op de levensweg. Ik zal heimwee naar je hebben. Ik had je nog zoveel willen vragen. Ik had je langer willen vasthouden.
Jij blijft een litteken in mijn bestaan. Jij blijft een teken van liefde in mijn leven. Aan jou zal ik mij optrekken. Jou gedenkend zal ik groeien en krachtig worden. Ik zal vol levensmoed verder gaan. Jij onzichtbaar bij mij.
Dit is één van de meest pijnlijke taken die treurende nabestaanden te wachten staat. Resten de kleren die men het liefst aan intieme vrienden schenkt, of aan familieleden van de overledene. Verscheidene mensen hebben mij verteld, dat hun goed deed nog jaren later een goede vriend of broer of kind van hun overledene één van diens favoriete kledingstukken te zien dragen. Maar ook hier loert het gevaar van overhaaste beslissingen: al te snel is men geneigd meteen maar alle boeken, schilderijen, bepaalde meubelstukken of persoonlijke bezittingen, zoals een vulpen, een horloge, een halsketting, een arband enz. weg te doen, waar men later spijt van heeft. Nadat de ergse pijn voorbij is, vinden overlevenden het vaak prettig iets van de overledene bij zich te hebben of te dragen zoals bijvoorbeeld een horloge of een ketting. Wanneer nostalgie in de plaats gekomen is van louter pijnlijke herinneringen, worden allerlei voorwerpen belangrijk vanwege hun associaties, die misschien nog een tikkeltje droevig zijn, maar toch ook veel vreugde verschaffen. Behalve de kleren, die niet door de overlevende gedragen kunnen worden, kunnen andere beslissingen betrefende personnlijke bezittingen beter uitgesteld worden tot de perspectieven anders liggen, dus over zo'n jaar of twee na het overlijden. Een vriendin van mij kwam er pas drie jaar na de dood van haar man toe om zijn bureau op te ruimen. Eerder was te pijnlijk voor haar en ze zou niet in staat zijn geweest over een en ander een verstandig oordeel te vellen. Wat men zich voor ogen moet houden bij verhuizingen, het verkopen van een huis, of het opruimen van eigendommen van de gestorvene, is dat men er wat tijd overheen moet laten gaan. Het duurt jaren eer een verdriet helemaal verwerkt is en belangrijke beslissingen zouden minstens een jaar moeten worden uitgesteld.
U wordt vriendelijk uitgenodigd op het concert met Ottone Brass Quintet
Met als voorprogramma Het Waregems Juniorencocert o.l.v. Paul De Meyer
Op zaterdag 4 februari 2006 Om 20 u in de Sint Amanduskerk Kwaremont -Kluisbergen Het geheel wordt gepresenteerd door Fred Brouwers Genummerde toegangskaart: 25 ( middenbeuk ) Niet genummerde toegangskaart: 20 ( zijbeuk ) Kaarten te verkrijgen bij Paul Vande Walle tel. 055 38 80 37 Of na pverschrijving op rek.: 285-0516471-72
Na het concert wordt een drank aangeboden in het Gemeentelijk Ontmoetingscentrum op het Kwaremontplein. De opbrengst van het concert is ten voordele van: Vzw Ouders van Verongelukte Kinderen
Laten we stilstaan. en genieten van de schaduw van de winter de kou en de eenzaamheid die ons kwelt en dan voetje voor voetje afdalen naar de troost en de warmte van de nacht.
Een dader ( moordenaar ) krijgt een tweede kans en hij krijgt 20 jaar.
In de komende maanden, gedenken wij speciaal deze jonge mensen die vermoord werden. Sandy,26 jaar, 1-1-1998 Ines,37 jaar, 1-1-2002 Kim,11 jaar, 4-1-1994 Ken,8 jaar, 4-1-1994 Wendy, 19 jaar, 1-1997
WIST JE DAT ! ° Je een gesprek met de onderzoeksrechter kan aanvragen. Je kan bij hem terecht met allerlei vragen. Je kan bijkomende onderzoeksdaden stellen.
° Je familliale verzekering, geheel of gedeeltelijk de advokaat betaalt.
° Slachtofferonthaal kunnen je begeleiden bij inzage van het dossier. Zij kunnen je helpen bij de aanvraag voor het schadefonds.
° Slachtofferhulp Bij hen kan je terecht voor psychologische begeleiding. Op aanvraag komen zij ook aan huis. Ze helpen je bij de praktische zaken. Ze verwijzen je door naar de juiste personen.
° Pioniers Ze zijn er nog. Politiemensen, die niet kunnen verwerken dat een moord onopgelost blijft. Ook als het dossier reeds gesloten is, zoeken zij verder na hun diensturen. Ze vechten vaak tegen windmolens. Maar ze geven niet op. In naam van ons allen. Proficiat en dank u wel.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Je dood kwam véél te vlug.
Mijn leven, zou ik willen geven, om je nog eenmaal, te kunnen knuffelen.
Het kan niet meer. Je bent weg, ver weg. Het doet verdomd veel pijn.
We konden, nog zoveel dingen samen doen. We hadden, elkaar nog zoveel te vertellen,
Ik mis je, ik wil je terug, Ik wil je nog eenmaal, een kus kunnen geven. Ik wil je nog eenmaal, in mijn armen nemen,
Al was het maar, om echt afscheid, te kunnen nemen, Maar ... Het kan niet meer, Je dood kwam veel te vlug.
17 lentes jong, je levensstengel brak middendoor. Je kreeg de tijd niet om te leven. Eigenlijk .... was je te rechtschapen voor deze wereld. Je was te rechtuit. Je had geen schrik. Onrecht stond niet in je woordenboek.
Je gedroeg je als een beschermengel. Soms iets teveel. Je had je eigen visie en mening over het leven. Je was bang van pijn. Niet alleen lichamelijk, of voor jezelf. Maar ook bang, om iemand pijn te doen, of te kwetsen. Je kon het ook niet hebben, te zien hoe een ander werd gekwetst. Altijd trok je partij voor de zwakkere.
Lieve meid, waar je ook bent??? Eén ding weten we zeker, daar is geen pijn meer. Daar vind je rust. Daar kan je dromen over de dingen, die je alleen en samen met anderen nog zou doen.
Je zal het ons niet komen vertellen, dat weten we, maar als er leven is na de dood, dan zien we elkaar zeker terug. Dan gaan we verder met ons leven, die nu gestopt is. Want zonder jou is niets meer hetzelfde. Wij allen missen je en hopen dat we elkaar ooit terug zien.
Marina
Je foto
Telkens ik naar je foto kijk, Kijk je mij aan. Het is alsof je me iets wil zeggen. Je straalt rust en vrede uit
Telkens als ik naar je foto kijk, Geef je me een vreemd gevoel. Het is alsof je me zegt Huil niet, ik ben er toch.
Telkens ik naar je foto kijk, Zie ik een troostende blik, Alsof je me wil zeggen, Mamsy het leven gaat verder Telkens ik naar je foto kijk Zie ik je rustgevende blik Je geeft me het gevoel Ik ben gelukkig nu! Telkens ik naar je foto kijk, Fluister je, Niemand zal me nog zo erg pijn doen Ik heb mijn rust gevonden
Marina Telkens ik naar je foto kijk Zeg je me Niemand kan me nog pijn Stuur jou pijn en verdriet weg Leer terug gelukkig zijn.
Marina
Meisje, je bent dood. ik heb je verloren. je bent verdwenen, maar . . . niet uit mijn hart. Meisje ik heb je niet begraven, maar je as uitgestrooid.
Je kan nu meereizen, op de wolken, naar ongekend oorden. Naar het onzichtbare, voor ons mensen.
Meisje, je bent nu veilig, niemand kan je nog iets doen. Je bent dood, verdwenen, Maar vergeten . . . Nee, dat ben je niet. Zolang ik leef, woon je in mijn hart.
