DAG 13 - 17 : Canal de la Marne à la Saone - (0rconde - Bienville â Donjeux â Mouillerys - Chaumont)
Sinds een paar dagen is het zeer hard werken geblazen, terwijl de zon ongenadig op onze schouders brandt. En dat tijdens de vakantie We voelen onze voeten, handen, rug en schouders niet meer
Het kanaal van de Marne naar de Saone is ongeveer 225 km lang en telt even 114 sluizen. Gemiddeld elke 2 km een sluis dus. Alstublieft! Niet om te lachten, keihard labeur!
Ook de spelregels veranderen steeds: hier worden de sluizen manueel bediend door een sluiswachter, die elke boot een stuk volgt. Je moet dus s ochtends een afspraak maken voor de dag een afspraak op zijn frans: 9 uur is ergens tussen half 9 en half 10 . Op de koop toe houden ze nu elke middag een siesta van 12.00 tot 13.30!
Dus willens nillens moeten we elke middag stoppen. We lassen dan maar een extra zwembreak in. Dounia weet het ondertussen en staat steeds op tijd in zwemvest paraat ( ze zwemt prima, maar met de vest kunnen we haar makkelijker uit het water trekken).
Het eerste deel van het kanaal is een onaantrekkelijk saai en recht stuk dat door de graanvelden van de Champagne streek loopt. Vanaf Saint Dizier volgt het kanaal terug de natuurlijke kronkels van de Marne, die ernaast loopt maar onbevaarbaar is. Soms varen we via een enge brug over de Marne!
We belanden in heuvelland, met weien en sparrenbossen. We zitten duidelijk hoger: het water waarin we dagelijks zwemmen is frisser
s Avonds platte rust: happy hour op het dek (mét zoutjes!), lezen in het gras, genieten van de krekels die stilaan meer en meer van zich laten horen of zoals gisteren peddelen achter een eetbak die Dounia vol enthousiasme in het water kiepert
23-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
29-07-2006
29-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
29-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
DAG 18 - 21 : Canal de la Marne à la Saone (Chaumont â Poulangy â Heuilly Cotton â Pontailler sur Saone)
Het weer is omgeslagen; de hittegolf is voorbij, het onweer volgt elkaar in sneltreinvaart op. Er zitten er enkele serieuze bij, met bliksemschichten die totaal verblinden. Gezellig! Soms wanen we ons in Friesland
Dat Hollandse komt trouwens ook meer en meer terug in de tuintjes van sluishuisjes. De tuinkabouter, paddestoel en kruiwagen microbe is overgewaaid: allemaal miniatuurspullen waar oleanders of lavendel in gepland wordt. Brrrrrrrr
Maar het zuiden komt nabij de tarwevelden hebben plaats gemaakt voor zonnebloemen!
Na de tunnel van Langres (5 km) zijn we aan de reeks neerwaardse sluizen begonnen: 43 in totaal ( tegenover een kleine 70 opwaards!). Op de een of andere manier gaat dit veel vlotter. We worden veel beter op de radar gevolgd door VNF, die er ook voor zorgen dat de meeste sluizen open staan wanneer we toekomen. Een deel is automatisch, maar sommigen moeten nog met de hand bediend worden. Terwijl Jacques de ziel uit zijn lijf staat te draaien (en ik citeer hem: zo zijn viriliteit kan tonen J) , houd ik de boot dankzij een spelen met de 2 motoren op zijn plaats.
Er zijn zo goed als geen toeristen op dit kanaal ( natuurlijk niet, voor je plezier moet je die 125 sluizen natuurlijk niet doen). We meren s avonds aan op ongelooflijk idyllische plekjes in het midden van de natuur. Dounia haalt haar hart op in de velden en tussen het riet soms vindt ze een rotte vis waarmee ze zich parfumeert waarop een wasbeurt aan de oever volgt.
Wij genieten van de rust en de eenzaamheid.
30-07-2006 om 00:00
geschreven door Jutta
02-08-2006
DAG 22 - 24 : Saone (Pontailler - St Jean de Losne)
Zodra we het kanaal van de Marne naar de Saone verlaten, merken we ze: boottoeristen!!! Ze zijn makkelijk te herkennen aan de manier waarop ze voor een sluis wachten: liefst horizontaal op de rivier (zodat het water volledig versperd wordt voor tegenliggers) en kris kras door elkaar. Ze goochelen met touwen en geraken er zelf in verward. Ze besturen hun boot alsof ze in de botsautootjes zitten ... Een te ontwijken specie, wil je zelf niet in de miserie komen of schade oplopen... De haven van Pontailler is een uitvalsbasis voor deze huurbootjes. Jammer genoeg hebben we dringend electriciteit en water nodig, dus moeten we wel aanleggen. Net wanneer we een rustig plekje menen te hebben gevonden, komt er zo een drijvende caravan met 6 volwassenen en 8 kinderen (alstublieft!!!) naast ons liggen. Zelfs Dounia wordt er nerveus van. De volgende nacht hebben we het anker dan maar uitgegooid in een zijarm van de Saone, met enkel wat koeien als gezelschap - en de erbij horende vliegen en dazerikken. Om Dounia uit te laten moeten we met de reddingsboot naar de wal varen: een hele belevenis voor de juffrouw. Sindsdien mag niemand meer weg met de kano zonder haar! In St Jean de Losne is het grote schoonmaak en proviand inslaan. Aangemeerd voor een wasserette heeft Jacques even 3 machines gewassen en gedroogd. Ik ben ondertussen naar de lokale 'grand surface' geweest: een intermarché. Ik heb het zelfs klaar gekregen dat de gerant van het spel mij én mijn twee volle karren met de wagen naar de boot voert... Charmes? of gewoon veel geld gespendeerd en dus een 'lucratieve' klant? Erna zoeken we de haven op voor wat kleine reparaties en een grote wasbeurt voor de Majari. Het is nodig! Sinds een paar dagen is Dounia uitermate tegendraads. Ze heeft haar kussen stuk gebeten, ze is vreselijk kieskeurig wat eten en drinken betreft, ze is ongelooflijk wispelturig en luistert slecht (wat we niet gewoon zijn van haar). Een bezoekje aan de dierenarts geeft uitsluitsel: haar hormonen zijn op hol geslagen, ze is schijnzwanger. Ze blijkt zelfs melk te produceren, wat het vele likken verklaart. Dankzij de medicijnen moet het binnen een kleine week beter te gaan. Het is te hopen!
