Van Singapore via Bangkok naar Krabi gevlogen. Zuid-Thailand (Phuket, Krabi, en de eilanden in de omgeving) waar veel Thailand-liefhebbers en zonnekloppers zo over stoeffen moest zeker op ons programma staan. Om het ook te zien, en om een aantal dagen uit te rusten op het einde van de reis. We zijn intussen 4 dagen in Ao Nang, kortbij Krabi. Het zou er minder druk zijn dan in Krabi, zo werd ons verteld.
Onze conclusie nu: 20 jaar geleden moet dit een heerlijke vakantiebestemming geweest zijn. De natuur is wondermooi: de kleur van de Andamanzee varieert in alle schakeringen van turkoois, overal eilanden en eilandjes gevormd door karstrotsen en karstformaties (doet denken aan Halong Bay in Vietnam), en ontelbare mooie, soms hagelwitte stranden... Het moet hier ooit prachtig mooi geweest zijn! Alleen, alles wordt nu platgelopen door massa's toeristen uit Europa, Australië en Rusland (Aziatische toeristen zie je hier haast niet). Gewoon niet te doen. Gelukkig ligt ons overigens goed en splinternieuw hotel in een rustige zijstraat. Aan het strand verstoren tientallen luid ronkende longtailboten zonder knalpot de rust. Ze verdelen de massa dagelijks in groepjes over de omliggende eilanden en stranden. De hagelwitte stranden zijn nog altijd schoon van ver, maar ver van schoon 😏. Er zijn haast geen vuilbakken en het strand wordt niet vaak schoongemaakt. Met alle gevolgen vandien. Op de meeste eilandjes is geen of weinig logement, dus s avonds komt iedereen terug naar hier. In Ao Nang loop je s avonds over de koppen, honderden souvenirwinkeltjes, restaurants, massagesalons en tattooshops. Wat een disharmonie met de vorige 3 weken!
Maar..we hebben de eerste dag besloten er het beste van te maken, en dat is ons aardig gelukt (do what you can, where you are, with what you have 😄). De eerste dag het plaatselijke strand verkend op een schaduwrijk plekje. Ik ging een drankje zoeken, maar wist niet dat het strand langs Massagestreet en niet langs Barstreet lag. Bij de 59 genummerde open salons kon je alleen de diensten van een masseuse, en geen drankjes kopen. Dat deden op het strand af en aan lopende venters.
De 2e dag gingen we met de longtailboot naar Ralay Beach. Was heel mooi om te varen, mooi zichten, en mooi strand. De steeds aangroeiende massa op het strand genegeerd, de lekkerste op een boot gebakken banana pancake ooit gegeten, en de omgeving wandelend verkend. Ook rotsklimmers geobserveerd, en lekker gegeten in een andere baai.
De 3e dag een daguitstap island hopping met een speedboat geboekt, gaan snorkelen, het was heel leuk en sensationeel. Jos zei na het snorkelen dat hij voor het eerst gevlogen had zonder vlieger. Onze speedboot(30 passagiers) was vroeg vertrokken. We kwamen vaak als eerste aan op een strand - heerlijk was het daar -een uur later bij ons vertrek lagen er al minstens 30 speedboten, en het strand vol mensen. Door de nogal ruwe zee was de boottocht spectaculair en heel bumpy. Voor mij, eerlijk, ik was er niet gerust in en denk in t vervolg 2 keer na eer ik dit nog eens riskeer. 😳😳 Jos zegt dat hij er van genoten heeft.
Vandaag zijn we met het openbaar vervoer (een thong-sew!) naar Krabi stad gereden, en een mooi rustig boottochtje in het mangrovebos gemaakt. Ook dat was weer een voltreffer. We waren alleen in de mooie natuur. Plotseling hadden we weer het gevoel iets te ontdekken.
Verder hebben we in de late namiddag iedere dag van het zwembad in het hotel geprofiteerd, ons ook laten verleiden tot een massage, en voor de rest lekker en goedkoop gegeten.
Morgen nog een laatste dag strandvakantie - en dan voor een laatste keer de valiezen inpakken.
Veel straten vol winkels en kraamkes met Chinese blingbling prularia in rood en goudkleur. Wie dat koopt weet geen mens. Hier en daar nog pleintjes met volkse taferelen.
De metro om 23u30: veilig, efficient, ruim, proper, iedereen in contact met ....Ipad of Iphone
Ook om half twaalf s avonds is het nog druk in de metro. Het metrostel is open en zo lang dat je niet ziet waar het eindigt. En het voelt nog heel veilig. In deze politiestaat waagt niemand het om ook maar iets verkeerd te doen. Op de kleinste misdrijven staan de strengste straffen: gevangenis en stokslagen 😳😳. Voor een politieagent is de straf dubbel, dus geen corruptie. Betrapt worden of drugstrafiek: de doodstraf (wordt uitgevoerd). Sigaret op straat gooien: 50 $, etc. Singapore is dus een heel propere stad.
Hier vind je alleen maar Indische kledij- en die wordt ter plaatse genaaid. Geen westerse producten. De mensen leven hier nog hun Indische leven. Ook straten vol goud juweliers, typische restaurants, en mooie tempels vol devote mensen.
We zijn intussen alweer terug in Thailand. We hadden zoveel te doen en te zien in deze ongelooflijk indrukwekkende stad, dat er s avonds geen energie meer was om onze blog up to date te houden. Om ons te verplaatsen in deze megastad maakten we de eerste dag gebruik van de open tour bus, en daarna de MRT (Mass Rapid Transport = metro), en vooral de benenwagen 😄. Dat kruipt niet in uw kleren. Dit verslag van Singapore is dus in "uitgesteld relais", zoals ze dat vroeger op de tv zeiden.
Het is moeilijk alles in een kort verslag weer te geven, maar dit zijn enkele voorbeelden van wat er zoal gezegd werd als we die stad aan het verkennen waren : ziet da seg! 🙀 was da? amaai! pas op! da mag nie! kijk hier is, zie is ginder, 😳 heel lekker eh? 😋 zo duur? zweette gij ook zo? 😓 Pas op. ze komen van rechts hier. hoe hoog! nog shopping centra? wat een stortbui! ☔️ Das hier wel proper eh. Eh, hier zijn geen files.
Kort samengevat: Singapore is volgens ons een stad om met verbazing en vol verwondering te bekijken, maar we zijn er niet verliefd op geworden. Been there, seen that, done that. Singapore is een koele en zakelijke stad waar het vooral om geld draait - dat is zowat aan alles te merken: een financieel en zakendistrict bestaande uit ontelbare wolkenkrabbers waar denkelijk Wall Street niet kan aan tippen, overal shopping malls (Orchard Street = 6km enorme shopping malls) ,en commercie. Aan ieder metrostation een shopping mall. Wat ook opviel was dat alle geld dat we in handen kregen splinternieuw leek. Alsof er iedere dag vers geld gedrukt wordt.
We logeerden in de Hangout Mount Emily (bedankt voor de tip Jan en Chris!), een soort hostel bij een park, met alles op en aan wat je praktisch nodig had, meer niet (no frills, just fun - is hun slogan), gasten van alle pluimage (je kan kiezen tussen slaapzaal of prive kamer) en een prachtig dakterras met uitzicht over de stad. Een echte oase. ( Jan: ook voor ons werd Dhoby Gaud het centerpunt van onze uitstappen. We hebben vaak aan jullie gedacht 😄).
De eerste dag kozen we voor een hop-on-hop-off formule, zodat we in korte tijd een beeld kregen van wat er zoal te zien is. Hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) was een rit met het reuzenrad, The Singapore Flyer. Net voor het instappen kregen we onze eerste tropische stortbui. In Singapore is er altijd een vochtige hitte - het is er nooit minder dan 20°C, meestal rond 30°C. We hebben iedere dag regen gehad. s Avonds gegeten in Leo restaurant, en van Leo (73 jaar - werkt nog steeds als ingenieur overdag en s avonds in het restaurant) heel wat te weten gekomen over het leven in Singapore. O.a. het volgende:
Auto rijden in S is voor de gewone mens onbetaalbaar: eerst moet je een licentie kopen om een auto te mogen hebben: is goed voor 10 jaar en kost 100.000 Singapore $ = 650.000. Dan koop je een auto, betaal je jaarlijks taks ter waarde van de auto, en na 10 jaar moet je de auto laten scrappen. Zo rijden er geen oude autos. Bovendien is het kilometerrijden. Dus nog eens betalen per km. Geen wonder dat er geen files zijn! Singaporesen verplaatsen zich dus noodgedwongen met het openbaar vervoer, dat ongelooflijk goed georganiseerd en efficient is.
De 2e en de 3e dag stond de verkenning van de Arabische wijk, Little India, en Chinatown op het programma - hier waren we verwonderd om te zie hoe de verschillende etnische groepen die hier in de loop der tijden gesetteld zijn nog altijd samen wonen en de sfeer en cultuur van hun land weten te behouden. (denk aan de Statiestraat in Beringen-mijn). De typische huizen en straten zijn er nog, en vooral in en rond de moskeeën, hindoetempels, en esoterisch boeddhistische tempels in Chinatown waanden we ons even op bezoek in die landen.
Het authentiekst vonden wij Little India op zondag - dames uitgedosd met prachtige sarongs, mannen en kinderen ook op hun szondags. En in een hindoetempel konden we toevallig een interessante ceremonie met life muzikale begeleiding bijwonen. Kippenvel gaf dat! En wat een devotie van al die biddende mensen! Ontelbare stalletjes en winkels met rood- en goudkleurige prullaria in Chinatown verhinderden het zicht op de authentieke huizen, en gaven ons een Scherpenheuvel gevoel. Alleen de prachtige tempel, een stel schakende autochtone ouderlingen met supporters, en veel vuil op straat ( hoe kan dat? In deze cleane stad?) deden ons echt aan China denken. De rest: commercie!
We hebben deze boeiende citytrip afgesloten met een wandeling door "de City" op rush hour, een bezoek aan de wondermooie en indrukwekkende Marina Bay, en een originele Singapore Sling in het beroemde Raffles hotel.
