Een reisverslag voor ons en voor wie mee wil reizen.
21-12-2013
Van Ayuthaya naar Sukhotai, de allereerste hoofdstad
Met de bus reizen om een afstand van 400 a 500 km te overbruggen valt hier wel mee. De comfortabele "1e klas"bus naar Sukothai maakt slechts 1 stop in Pitsanulok, heeft een bushostess die koffie bedient, en stopt een keer om te eten ( inbegrepen) en een keer om te plassen. Dat maakt het echt wel doenbaar.
Ons logement van 800 Baht (1 BHT=1 oude Belgische frank) = 20 Kamer en ontbijt viel weeral super mee. Een bungalowcomplex, eenvoudige maar heel verzorgde gezellige kamers, en vooral supervriendelijke bediening. Fietsen te huur aan 50 BHT.
S avonds oud Sukhotai verkend met de fiets, een lekker noedelsoepje gegeten en vroeg gaan slapen. Morgen moeten we vroeg uit de veren, willen we nog wat van deze Thailand topper kunnen genieten. De bus naar Chiang Mai vertrekt smiddags al! Een dag meer hier was echt wel beter geweest.
%%%FOTO1%%%
Dankzij onze fiets en een audiogids zijn we er in geslaagd om de oude Sukhotai site in 3 uren te verkennen en te genieten van de schoonheid ervan. Dit is terecht werelderfgoed! We leerden het verschil kennen tussen de Khmer en de Thai tempels, en kregen wat meer zicht op de geschiedenis van Thailand.
De tempelruines , de boeddha's en het perfect onderhouden park met vijvers vol lotusbloemen stralen nog altijd de vredige rust en de meditatieve sfeer uit die het ooit moet gehad hebben. Vooral als je bezoek 's morgens is. Toen wij vertrokken kwamen horden bezoekers en aurocars aan.
Voor de busrit naar Chiang Mai hadden we ook een 1e klas ticket geboekt, maar daar was dit keer weinig van te merken. Veel geslapen onderweg, Rond 6 u fit aangekomen in ons hotel voor 1 nacht aan de Ping (rivier waar Chiang Mai aan ligt).
De dag mooi afgerond met een lekker Thais diner in een restaurant aan het water, en een blitzbezoek aan de bekende avondmarkt in de buurt.
Morgen vliegen we naar Mae Hon Song, in de bergen, vlakbij de grens met Myanmar. Hopelijk wordt het wat warmer daar! We hebben onze dikke fleece al vaak nodig gehad. Wie had dat kunnen denken?
We waren van plan dit met de boot te doen, doch de trip is enkel heen en terug te boeken. En Bangkok laten we nu achter ons. Dus hebben we maar taxi ingehuurd. Onderweg onderhield de vlot engels sprekende chauffeur ons met zijn verhalen over wel 35 bezoeken aan Frankrijk als reisgids voor personaliteiten en politiekers uit heel de wereld, zijn wereldreizen met de Concorde, en vooral zijn frustraties ivm de politieke kwesties in Thailand, de zakkenvullerij van het koningshuis etc. etc.
Schitterend guesthouse in een typisch oud Thais huis, met kamers in een bijgebouw, heel rustig ydillisch aan een rivier. Hier zouden we echt wel wat langer dan 1 nacht willen vertoeven. We hebben wat tijd genomen en verloren om per leenfiets onze weg en de site van de oude stad te vinden in het uitgestrekt dorp dat Ayuthaya is. Al gauw beseften we dat we hier te weinig tijd voorzien hadden. Van de oude site hebben we alleen de Wat Mahatat (=hoofdtempel)) kunnen bezichtigen. Maar ja, Sukothai staat ook nog op het programma. En dat schijnt nog mooier te zijn. S avonds nog met de tuktuk naar een openlucht spektakel op de oude site geweest. Soort historische evocatie van de oude stad Sukhotai een soort licht, klank en gekostumeerd toneel met enkele honderden spelers en figuranten. Met de historische site als waarachtig decor was dat wel heel sfeervol. Wat nog het meest zal bijblijven zijn de toneelspelende en dansende olifanten .Ayuthaya is gekend voor zijn olifantenschool. Ge kunt u niet voorstellen wat ze die beesten kunnen leren. We verstonden wel niks van het verhaal, maar het visuele spektakel was meer dan de moeite waard. Nog een interessante nota: De voorstelling begon met het beeld van de koning op het grote scherm, het volkslied galmend door de luidsprekers ging heel het stadion rechtstaan. Het is hier ook blijkbaar niet de gewoonte uitbundig te applaudiseren. Wij waren heel enthousiast, maar een enthousiast applaus bij de Thai bleef uit.
S Morgens hebben we nog genoten van ontbijt in de tuin van ons fijn guesthouse. Zaterdagavond moeten we in Chiang Mai zijn, want zondagmorgen hebben we een vlucht naar Mae Hong Son, in de bergen bij de grens van Myanmar geboekt. De volgende twee dagen staan nog twee busritten van 6 uur en een bezoek aan Sukhotai op het programma.
Een paar keer geluncht in een klein thais bistroke in de buurt. Voor het terras staat een kraamke waar koffie in verschillende uutvoeringen wordt gemaakt. Jos noemt hem "de alchemist"
Vandaag een long tail boat gehuurd en een rondvaart op de "klongs"(=kanalen) van Bangkok gedaan. Was indrukwekkend de vervallen houten armtierige huisjes op de oevers te zien, in contrast met de schittering van tempels en dure wolkenkrabbers in de nieuwe city.
Namiddag met de lijnboot en de skytrain naar de nieuwe stad, samen met Kris van Jos. Shopping malls, kantoorgebouwen, Starbucks cafes, en ontelbare streetfood- en koopstalletjes . Dat was het meest typerende van de "crazy" stad waar met de auto geen doorkomen aan us.
Morgen is de Bangkok episode voorbij en rijden we noordwaarts met de taxi naar Ayuthaya, de vroegere hoofdstad.
Gisteren morgen hoorden we ambiance, muziek, kreten en gezangen in de middelbare school hier vlak in de buurt. Wij natuurlijk nieuwsgierig een kijkje gaan nemen aan de poort. En we werden uitgenodigd om binnen te komen door enkele fiere leerkrachten. Iedereen zong uit volle borst . Sommigen oefenden als cheer leaders. Ze hadden er blijkbaar lol in. Ze oefenden voor een schoolmanifestatie volgende vrijdag. Een buitenkansje was dat voor ons.
Jos werkt al jaren en Bangkok. Eens was hij mijn (Lut) baas bij Duracell. De gelegenheid om elkaar nog eens terug te zien. Het werd een warm wederzien, een gezellig Thais diner in het moderne bangkok, een bezoek aan de Klong Toei nachtmarkt, en een pint in een van de streetbars.
Vandaag bezoeken we de bezienswaardigheden in de buurt. Het is maar de straat oversteken, het blokje om, en we zijn in het prachtige Grand Palace. Tenminste als we ons niet laten vangen door de nep-wachters, die je proberen wijs te maken dat alles vandaag gesloten is omdat het zogezegd een feestdag van de Boeddha is. Hun echte intentie is je een goedkope tuktuk rit aan te smeren om iets anders te bezoeken, om je zo in een of andere commerce te krijgen. Ze zijn erg gewiekst, maar gelukkig waren we verwittigd. Met een bezoek aan het Grand Palace kan je wel een dag vullen. En het is ook de mooiste en sierlijkste aziatische architectuur die we Tot nu toe gezien hebben. Wat hiervoor geofferd is op menselijk en materieel vlak, daar denk je echter best niet over na. Gewoon genieten van de schoonheid , de glans en glitter, en de onvatbare oog voor detail. In de Wat Prah tempel, deel van het complex, is de Emerald Boeddha gehuisvestd, ongeven door oogverblindende glitter en glans. Dit is het heiligdom waar deAziaten blijkbaar voor komen ( een aziatisch Lourdes). Voor de tempel worden bloemen en wierook geofferd. Binnen vol biddende mensen zittend op de grond. En met welke overtuiging en overgave! De Boeddha brengt duidelijk veel inspiratie en levensvreugde in het hier en nu, anders dan het lijdensverhaal dat onze kerk zo kenmerkt. Je ziet hem hier in vele formaten en gedaantes, en vaak lachend. De "Emerald" Buddha is met zijn 66cm ondanks zijn kleine gestalte de belangrijkste. De "reclining" Boeddha in de Wat Pho is met zijn 46 meter lengte en 15 meter (!!) hoogte allicht een van de grootste en meest indrukwekkende. Met de overzet geraakten we bij de Wat Arun, aan de overkant van rivier. Deze tempel is alleen te bezichtigen of te beklimmen langs de stijle trappen aan de buitenkant. Jos kon het niet laten, en kreeg als beloning een uitzicht op de moderne skyline van Bangkok. Stad met 9.000.0000 inwoners! (Tussen haakjes: "Wat"betekent tempel). Overal in Bangkok zie je versierde en bebloemde foto van de koning, in het groot en het klein. Als je dat Grand Palace bezocht hebt vermoed je dat hij de status van een soort afgod heeft. Ondanks de principes van het boeddhisme staan religie en macht toch kort bij elkaar En moet de koning qua respect niet onderdien. In de Wat Prah mag je enkel binnen zonder schoenen en deftig gekleed. In de troonzaal, al even vol pracht en praal, is hoed en pet afzetten verplicht. In beide fotograferen verboden.
Na enkele dagen Bangkok plannen we een grote toer met meest bekende plaatsen in het noorden. Ayuthaya, de oude hoofdstad, de tempelsite van Sukhotai, dan Chiang Mai de 2e grootste stad (Kerstmis), naar de bergstammen van Mar Hong Son, Chiang Rai en de Gouden Driehoek. Daarna 4 dagen Luang Prabang in Laos (Nieuwjaar).
In Zuid Thailand verblijven we enkele dagen in het regenwoud van Khao Sok, en dan waarschijnlijk een weekje uitblazen om en rond de paradijselijke eilanden en stranden in het Zuiden. Een deel gepland geboekt, een deel niet. Na 1 dag Bqngkok beseffen we al dat een dag meer beter was geweest om alles te zien wat we zouden willen zien.
We zijn fijn gelogeerd, aan de oever van de Chao Phraya, vlakbij alle oude bezienswaardigheden. Namiddag noodgedwongen wat bijgeslapen ( een nacht slaap gemist!).
Onze wandeling in de omliggende straten van deze volkse buurt en een bezoek aan de imposante Flower Market maakte deze dag toch nog de moeite waard. Het straatbeeld doet een beetje aan Hanoi denken: overal eetstalletjes en kraamkes op de stoepen. Mensen leven en eten hier gewoon buiten. Wegens het weer,maar vooral dat gebrek aan beter, denken we.
Tijdens ons Diner op het terras vsn Restaurant Deck pal tegenover de Wat Arun gaven we vooral onze ogen de kost! Zie foto
Vandaag een long tail boat gehuurd en een rondvaart op de "klongs"(=kanalen) van Bangkok gedaan. Was indrukwekkend de vervallen houten armtierige huisjes op de oevers te zien, in contrast met de schittering van tempels en dure wolkenkrabbers in de nieuwe city.
Vandaag bezoeken we de bezienswaardigheden in de buurt. Het is maar de straat oversteken, het blokje om, en we zijn in het prachtige Grand Palace. Tenminste als we ons niet laten vangen door de nep-wachters, die je proberen wijs te maken dat alles vandaag gesloten is omdat het zogezegd een feestdag van de Boeddha is. Hun echte intentie is je een goedkope tuktuk rit aan te smeren om iets anders te bezoeken, om je zo in een of andere commerce te krijgen. Ze zijn erg gewiekst, maar gelukkig waren we verwittigd. 
