Luang Prabang, de vroegere hoofdstad van Laos (nu is dat Vientiane!), is uitgeroepen tot werelderfgoed. Waarom dat zo is hopen we de volgende dagen te ontdekken. Eerste indrukken: mooi gelegen, aan de Mekong, nog een andere,veel minder ontwikkelde wereld, ziet er intiem en gezellig uit, veel backpackers, en heel goedkoop. Vanavond hebben we barbecue op zn Laotiaans gedaan, in een gezellig lokaal restaurantje. Dat betekent vlees bakken en tegelijkertijd soep koken op een vuurpot die in een gat in de tafel gezet wordt. Daarbij ieder een pintje. Kostprijs: 50000 kip (=lokale munt) = 5 alles samen. En t was lekker.
Hier hebben we 2x gelogeerd en 3x van kamer veranderd. Niet zo leuk, maar de laatste kamer met reuzejacuzzi heeft veel goed gemaakt. Iedereen is ongelooflijk vriendelijk en hartelijk in het noorden van Thailand. We kennen al 1 woord Thai: "kopunkaaaa" = dankuwel, zeg ik (vrouw) - een man zegt "kopunkraaab". En of we dat al vaak gezegd hebben! De reactie is altijd 🙏, met de gevouwen handen voor het gezicht, en een 😊 als toemaatje.
Laatste avond Chiang Mai - lekker eten en jamsessie bij Dash
Tof restaurant waar vele Westerlingen elkaar vinden, en lekker eten. Iedere dag life muziek (mag nooit ontbreken op onze reizen). Voorbijgangers wippen spontaan binnen om mee te spelen of te zingen. Dit was een mooie afsluiter.
Onze reis is halfweg. 5 dagen Chiang Mai was de laatste etappe in Noord Thailand. Morgen vliegen we naar Luang Prabang in Laos. Het was niet de bedoeling hier zo lang te blijven, maar door de drukte ivm Nieuwjaar is onze tweedaagse uitstap naar Chiang Rai in het water gevallen. Reizen is soms ook een beetje stress. We wisten dat het hoogseizoen was, maar dat alle 500 op booking sites aangeboden hotels in Chiang Mai tot de laatste kamer volgeboekt zouden zijn hadden we echt niet kunnen denken. Om wat flexibiliteit te hebben hadden we maar 2 van de 5 overnachtingen vastgelegd . De rest zouden we ter plaatse regelen. Uiteindelijk Zijn we 4 keer van hotel veranderd, en van de Trip naar Chiang Rai is niets in huis gekomen want ook daar was alles volgeboekt. Gelukkig hebben we toch slapens gevonden. Gisteren in een afgeleefd vochtig "resort" buiten Chiang Mai. Vandaag in een mooie kamer met jacuzzi (goed van geprofiteerd!).
Al met al hebben we wel wat tijd verloren dus, maar door ons langer verblijf hadden we ook de kans om deze drukke toeristenstad wat beter te leren kennen. Echt aantrekkelijk vinden we ze niet, maar het is er wel "bruusend". In de oude stad veel mooie tempels (het tempel-verzadigingspunt nadert!), en vooral straten vol markten, eetkramen en -stalletjes, bars, massa's toeristen (wel 90% aziaten), kalende dikbuikige westerlingen van middelbare leeftijd met frele aziatische liefjes, overal massagesalons op straat en in huizen, en overal ambiance.
We hebben de streek ten noorden van Chiang Mai en het leven buiten de stad per fiets verkend onder begeleiding van een prive gids. Was echt wel leuk. En gisteren zijn we het spektakel aan de beroemde Doi Suthep tempel , gelegen op een berg, gaan bekijken (leek wel Lourdes!). Voor de rest in de stad rondgefietst en gewandeld, en van de lekkere Thaise keuken genoten. Nu hebben we het hier wel gehad. We kijken uit naar de volgende etappe: 4 dagen Laos. Als we morgen aan vliegtickets geraken dan lassen we ook 4 dagen Singapore in.
Mae Hong Son, een juweeltje ver in de bergen, aan de grens van Myanmar
Dit is een absolute aanrader voor ieder die NoordThailand bezoekt. Een klein idyllisch dorp in de bergen, enkel te bereiken per vliegtuig (35 ), of langs de weg als je er niet tegenop ziet in ongeveer 6 u 1864 bochten te doorstaan. Wij kozen dus voor het vliegtuig. Mae Hong Son (betekent: olifantenkwekerij-in vallei aan rivier). Toeristische aantrekkingspunten zijn de bezoeken aan de volksstammen, boottochten, trekkings in de natuur, de olifantenkwekerij, en het charmante dorp. Gelegen rond een mooi meertje met indrukwekkende Chan tempels.
We logeerden dit keer in een nature resort, 7km buiten het dorp. Heel mooi, in het nationale park, maar vochtig en koud. Het personeel warm aangekleed, met pelsen muts, winterjas, en teensletsen. Alles voelde vochtig aan. De haardroger kwam goed van pas om ons bed op te warmen.
De bezoeken aan de longneckdorpen waren aan ons niet besteed omdat het blijkbaar meer uitbuiting en menselijke zoo met inkomgeld geworden is dan authenticiteit. Deze stam is gevlucht uit Birma, en kreeg een woonplaats aangeboden door een rijke man uit Bangkok, op voorwaarde dat ze Zichzelf en hun tradities openstelden voor het toerisme. Waar het geld naartoe gaat kan je zo al raden!
We lieten ons vergezellen door een prive gids om te doen wat wij wilden, en het werd een superdag! Een "mini"trekking van 5 u in de wildernis (was "maxi" voor ons), een longtail boottocht op de rivier tot aan de grens van Birma, en de mooie Chan tempels op de heuvels. Die gaven een heel mooi uitzicht over de vallei,de bergen, en Mae Hong Son.
De laatste halve dag hebben we genoten van de voorbereidingen van Childs Day, een kleurrijk marktje waar alle scholen van omliggende etnische gemeenschappen hun creaties te koop aanboden. Kerstavond zou iedere groep ook zang en dansvoorstellingen geven, maar dat
Van Ayuthaya naar Sukhotai, de allereerste hoofdstad
Met de bus reizen om een afstand van 400 a 500 km te overbruggen valt hier wel mee. De comfortabele "1e klas"bus naar Sukothai maakt slechts 1 stop in Pitsanulok, heeft een bushostess die koffie bedient, en stopt een keer om te eten ( inbegrepen) en een keer om te plassen. Dat maakt het echt wel doenbaar.
Ons logement van 800 Baht (1 BHT=1 oude Belgische frank) = 20 Kamer en ontbijt viel weeral super mee. Een bungalowcomplex, eenvoudige maar heel verzorgde gezellige kamers, en vooral supervriendelijke bediening. Fietsen te huur aan 50 BHT.
S avonds oud Sukhotai verkend met de fiets, een lekker noedelsoepje gegeten en vroeg gaan slapen. Morgen moeten we vroeg uit de veren, willen we nog wat van deze Thailand topper kunnen genieten. De bus naar Chiang Mai vertrekt smiddags al! Een dag meer hier was echt wel beter geweest.
%%%FOTO1%%%
Dankzij onze fiets en een audiogids zijn we er in geslaagd om de oude Sukhotai site in 3 uren te verkennen en te genieten van de schoonheid ervan. Dit is terecht werelderfgoed! We leerden het verschil kennen tussen de Khmer en de Thai tempels, en kregen wat meer zicht op de geschiedenis van Thailand.
De tempelruines , de boeddha's en het perfect onderhouden park met vijvers vol lotusbloemen stralen nog altijd de vredige rust en de meditatieve sfeer uit die het ooit moet gehad hebben. Vooral als je bezoek 's morgens is. Toen wij vertrokken kwamen horden bezoekers en aurocars aan.
Voor de busrit naar Chiang Mai hadden we ook een 1e klas ticket geboekt, maar daar was dit keer weinig van te merken. Veel geslapen onderweg, Rond 6 u fit aangekomen in ons hotel voor 1 nacht aan de Ping (rivier waar Chiang Mai aan ligt).
De dag mooi afgerond met een lekker Thais diner in een restaurant aan het water, en een blitzbezoek aan de bekende avondmarkt in de buurt.
Morgen vliegen we naar Mae Hon Song, in de bergen, vlakbij de grens met Myanmar. Hopelijk wordt het wat warmer daar! We hebben onze dikke fleece al vaak nodig gehad. Wie had dat kunnen denken?
We waren van plan dit met de boot te doen, doch de trip is enkel heen en terug te boeken. En Bangkok laten we nu achter ons. Dus hebben we maar taxi ingehuurd. Onderweg onderhield de vlot engels sprekende chauffeur ons met zijn verhalen over wel 35 bezoeken aan Frankrijk als reisgids voor personaliteiten en politiekers uit heel de wereld, zijn wereldreizen met de Concorde, en vooral zijn frustraties ivm de politieke kwesties in Thailand, de zakkenvullerij van het koningshuis etc. etc.
Schitterend guesthouse in een typisch oud Thais huis, met kamers in een bijgebouw, heel rustig ydillisch aan een rivier. Hier zouden we echt wel wat langer dan 1 nacht willen vertoeven. We hebben wat tijd genomen en verloren om per leenfiets onze weg en de site van de oude stad te vinden in het uitgestrekt dorp dat Ayuthaya is. Al gauw beseften we dat we hier te weinig tijd voorzien hadden. Van de oude site hebben we alleen de Wat Mahatat (=hoofdtempel)) kunnen bezichtigen. Maar ja, Sukothai staat ook nog op het programma. En dat schijnt nog mooier te zijn. S avonds nog met de tuktuk naar een openlucht spektakel op de oude site geweest. Soort historische evocatie van de oude stad Sukhotai een soort licht, klank en gekostumeerd toneel met enkele honderden spelers en figuranten. Met de historische site als waarachtig decor was dat wel heel sfeervol. Wat nog het meest zal bijblijven zijn de toneelspelende en dansende olifanten .Ayuthaya is gekend voor zijn olifantenschool. Ge kunt u niet voorstellen wat ze die beesten kunnen leren. We verstonden wel niks van het verhaal, maar het visuele spektakel was meer dan de moeite waard. Nog een interessante nota: De voorstelling begon met het beeld van de koning op het grote scherm, het volkslied galmend door de luidsprekers ging heel het stadion rechtstaan. Het is hier ook blijkbaar niet de gewoonte uitbundig te applaudiseren. Wij waren heel enthousiast, maar een enthousiast applaus bij de Thai bleef uit.
S Morgens hebben we nog genoten van ontbijt in de tuin van ons fijn guesthouse. Zaterdagavond moeten we in Chiang Mai zijn, want zondagmorgen hebben we een vlucht naar Mae Hong Son, in de bergen bij de grens van Myanmar geboekt. De volgende twee dagen staan nog twee busritten van 6 uur en een bezoek aan Sukhotai op het programma.
Een paar keer geluncht in een klein thais bistroke in de buurt. Voor het terras staat een kraamke waar koffie in verschillende uutvoeringen wordt gemaakt. Jos noemt hem "de alchemist"
Vandaag een long tail boat gehuurd en een rondvaart op de "klongs"(=kanalen) van Bangkok gedaan. Was indrukwekkend de vervallen houten armtierige huisjes op de oevers te zien, in contrast met de schittering van tempels en dure wolkenkrabbers in de nieuwe city.
Namiddag met de lijnboot en de skytrain naar de nieuwe stad, samen met Kris van Jos. Shopping malls, kantoorgebouwen, Starbucks cafes, en ontelbare streetfood- en koopstalletjes . Dat was het meest typerende van de "crazy" stad waar met de auto geen doorkomen aan us.
Morgen is de Bangkok episode voorbij en rijden we noordwaarts met de taxi naar Ayuthaya, de vroegere hoofdstad.
Gisteren morgen hoorden we ambiance, muziek, kreten en gezangen in de middelbare school hier vlak in de buurt. Wij natuurlijk nieuwsgierig een kijkje gaan nemen aan de poort. En we werden uitgenodigd om binnen te komen door enkele fiere leerkrachten. Iedereen zong uit volle borst . Sommigen oefenden als cheer leaders. Ze hadden er blijkbaar lol in. Ze oefenden voor een schoolmanifestatie volgende vrijdag. Een buitenkansje was dat voor ons.
Vandaag een long tail boat gehuurd en een rondvaart op de "klongs"(=kanalen) van Bangkok gedaan. Was indrukwekkend de vervallen houten armtierige huisjes op de oevers te zien, in contrast met de schittering van tempels en dure wolkenkrabbers in de nieuwe city.
