Het is gelukt om veilig en wel in het Noord eiland aan te komen na een 3u durende tocht met de Ferry van Picton naar hoofdstad Wellington. Veel tijd om de hoofdstad te bezichtigen was er niet en ik ben dan ook niet veel verder geraakt dan het knappe 'Te Papa' museum. "Whakapapa" was de volgende bestemming en ligt te midden van de vulkanen. Het was in dit afgelegen dorpje zonder bar waar we oudjaar gevierd hebben. Om ons toch wat feestelijk te amuseren hebben we onze outfit uit plastic zakken gemaakt om zo aan de feesttafel te zitten. Het avondeten was zo als steeds overheerlijk. Na het aftellen, het knallen van de poppers en het toeteren, verzenden van nieuwjaarsberichten naar de andere kant van de wereld waar het net middag geworden was, zijn we redelijk vroeg gaan slapen (rond 2u). Op nieuwjaarsdag stond ons namelijk een stevige wandeling te wachten. de " Tongariri crossing" behoort tot de top 10 dagwandelingen ter wereld. Het was inderdaad de schoonste wandeling die ik gedaan heb. De variatie van uitzichten en prachtigen natuurelementen geven de 18.5km lange trektocht een uniek karakter. De vulkaankraters, de 'mars'achtige vlakten, de rode vulkanische rotsformaties, de stinkende gele zwavelmeren, het blauwe meer vlak aan de zwarte lava-uitlopers, de opstijgende dampen met prachtige achtergronden, het is onbeschrijflijk en zelfs niet op foto weer te geven.
Na de calamiteiten die we in het Zuid-eiland moesten trotseren zijn de weer-goden ons na de oversteek naar het noord eiland ons beter gezind. Elke dag stralend mooi weer en temperaturen tussen de 25 en de 30C. Veel te warm om in Taupo in de warmwatervallen te liggen, aan de monding van het riviertje was de watertemperatuur al wat aangenamer. Het liefst van al had ik een uur voordien in het azuurblauwe water willen springen met een rekker aan mijn voeten van de 47m hoge rotsen maar je moest op voorhand inschrijven en dan had ik nog niet gezien hoe prachtig het daar was. Later die dag zijn we het geothermisch gebied 'Te Puia' in "Rotorua" gaan bezoeken. De tot 20m hoge opspuitende geyser heb ik niet zien exploderen. Jammer maar het gebied was zeker een bezoek waard. Alleen al om echte kiwi-vogels te kunnen zien (weliswaar achter glas) of de opborrelde modderpoelen te aanschouwen. "Rotorua" moet zowat het ongezondste gebied van NZ zijn want overal zijn er opstijgende naar rotte eieren stinkende gassen en modderpoelen aan te treffen. De 'mooiere' eigenschappen van het dorpje zijn het prachtige museum en de Maori-cultuur die in een cuturele avond voorstelling verteld wordt door enkele Maori's. Ze serveren zelfs een op traditionele maaltijd om je duimen en vingers van af te likken.
Niet veel verder in "Waitomo" zijn grotten met bijhorende glimwormen te bezichtigen. Via een black water rafting zijn de grotten en de glimwormen het best te ontdekken. Hoewel de nightabseil in een 50m diepe grot nog spectaculairder is om de glimwormen te aanschouwen. Je wordt volledig omgeven door de glimwormen. Zo mag mijn bureau op mijn volgende job ingericht worden ;-)
De volgende bestemming was "Piahia" aan de 'Bay of Islands'. Het was wel lang rijden, een 8-tal uur vooraleer we deze bestemming bereikt hadden, gelukkig werd er regelmatig een sanitaire stop ingelast. De publieke toiletten in Kawakawa moeten de schoonste toiletten ter wereld zijn, denk ik en menig fototoestel wordt hier dan ook geactiveerd.
De Bay of Island hebben we verkend vanop 'The Rock', een authentieke boot met een zeer familiale sfeer. De bemanning kent iedereen vrijwel onmiddelijk bij naam en is niet verlegen om een babbeltje te slaan en meer uitleg over de bay te geven. Tijdens de 24u op deze stabiele boot viel er ook altijd wat te beleven: Snorkelen, met paintball-geweer op een plastic eend schieten, poolen (mits de ballen af en toe van plaats wijzigde), vissen, dineren, nachtkayak of nachtzwemmen.Tijdens het nachtzwemmen of nachtkayaken kan je de melkweg zien aan de hemel en de fluoriscerende algen in het water geven deze activiteiten nog een extra speciale dimensie. Tijdens een uitstapje naar 1 van de 144 eilanden hadden we een prachtig uitzicht op gans de bay op de top van het eiland en konden we na de beklimming en de afdaling nog even relaxen op het strand.
Helaas was ons avontuur op "The Rock" onze laaste groep-activiteit want nadat we roze schapen konden aangapen op de terug weg naar Auckland was het tijd om afscheid te nemen. Met diegene die nog enkele dagen in de voormalige hoofdstad verblijven zijn we op vrijdag nog gaan Canyoningen. De laatste dagen heb ik dan gebruikt om de stad wat te ontdekken. De skyline van Auckland vanop de vulkanische krater 'Mt Eden' is knap maar nog beter zijn de views vanop het uitzichtdeck van het zuidelijk halfronds grootste bouwwerk, Aucklands Skytower.
Zo, de mooije tijd in Nieuw Zeeland zit er bijna op. Maandagmorgen 6u vliegen we terug naar Australie voor een volgend avontuur. Tot dan.
P.S. de fotos van het Noordeiland staan ook online.
