Vroeger (in het pre-Luna tijdperk), was 'ladiesnight' een activiteit die minimum één keer in de week doorging. Vaak ook meermaals per week. Op donderdagavond vaste avond in 'den appel' met vriendinnen. Inclusief glaasje(s) witte wijn, kirr en/of irish coffee... Op vrijdag en/of zaterdag volgde meestal opnieuw een ladiesnight met deels dezelfde vriendinnen, deels andere... en normaalgezien met etentje. Op voorhand werd nauwelijks iets geregeld of afgesproken, want de meesten onder ons waren/zijn vrij en ongebonden, dus konden we zonder de minste problemen spontaan zijn.
En toen kwam Luna. En sindsdien is het hier altijd wel een beetje ladiesnight! Mijn meisje en ik... Ieder moment alleen met ons tweetjes is onbetaalbaar, onmisbaar en onevenaarbaar. Ook al waren die pre-Luna-ladiesnights écht wel leuk, de ladiesnights met ons tweetjes, daar kan niets aan tippen.
Maar toch... zo af en toe begint het toch wel eens te 'kriebelen'. Zo spontaan als vroeger lukt natuurlijk niet, maar met nog veel baby-bezoek-cava in de frigo en een kast vol aperitiefhapjes valt zoiets wel snel te regelen! De twee ladies van op mama's werk wilden wel eens met eigen ogen komen kijken hoe de kleine meid gegroeid was. En of de opvoeding wel naar behoren gebeurt. En terwijl ze er dan toch waren wilden ze gerust helpen om de voorraad baby-bezoek-cava te doen slinken. En eigenlijk... één glaasje cava is zo snel uit: of ze niet meteen konden blijven slapen? Ladiesnight in pyama met één kleine lady, één grote lady en twee grote collega-ladies! Natuurlijk kon dat!!
En waarom niet meteen de week goed inzetten? Dus maandagavond na het werk met drie grote ladies en een koffer vol slaap- en toiletgerief de kleine lady opgehaald in de crèche. Luna begreep niet zo goed waarom de vertrouwde avondroutine niet gevolgd werd, maar al die aandacht liet ze zich zéér welgevallen!! Terwijl de mama nog een halfslachtige poging deed om de avondroutine toch nog een klein beetje te respecteren werd Luna toevertrouwd aan de goede zorgen van de collega-ladies. Het babykamertje mét de uitgebreide garderobe van de kleine meid werden uitvoerig becommentarieerd en Luna werd zelfs in haar 'berenpakje' gewurmd om te zien hoe schattig ze daar mee stond. Ons klein meisje staat met àlles schattig, dus daar bestond eigenlijk al geen twijfel over. In de standaard avondroutine wordt Lunaatje bij thuiskomst uitgekleed, krijgt ze een badje en daarna in pyama nog een flesje voor het slapengaan. De kleine meid was dan ook begrijpelijk verward door het feit dat ze nu werd aangekleed en niet werd uitgekleed. En dan nog wel in haar berenpakje. De verwarring werd alleen maar groter toen de collega lady een beentje in de arm-opening van het berenpakje probeerde te manouvreren. Tot dan toe was Luna zeer meegaand een begripvol geweest, maar hierop volgde toch onmiskenbaar protest. In een poging om toch terug naar de routine over te stappen werd het badje gevuld en werd de kleine lady door de twee collega-ladies en onder toeziend oog van de mama, uitgebreid gewassen en kreeg ze haar pyamaatje aan...
Lunaatje werd met de collega-ladies in de zetel geïnstalleerd (Luna met haar flesje melk, de ladies met de fles cava), de hapjes werden uitgehaald, er werd nog even een telefonische 'Luna-update' gegeven aan de papa en dan kon er 'geladiesnight' worden...
De kleine meid heeft genoten van haar allereerste ladiesnight... De grote meid heeft er ook van genoten trouwens! Al was Luna de enige lady die op dinsdagmorgen écht uitgeslapen was...
Na 5 zalige lange maanden zwangerschapsverlof is het echte leven hier begonnen... Vijf maanden lang mocht Luna zo lang slapen als ze zelf wou. En vooral: ook mama kon heerlijk lang in bed blijven liggen! Als alleenstaande mama gezegend zijn met een baby'tje dat houdt van lange nachten, waar kan een mens nog meer van dromen. De kleine meid sliep met gemak 14 of 16 uren aan één stuk. En als we andere mama's mogen geloven is dat een zegening die kan tellen!
Maar sinds begin januari is het vakantiegevoel hier definitief voorbij. Luna moet naar de crèche, mama moet naar het werk. Niets aan te doen, dat moet nu eenmaal. Dus werd het even zoeken naar een ochtendroutine die zowel voor het kleine meisje als het grote meisje haalbaar bleek. Want toegegeven: het grote meisje heeft het moeilijker om 's morgens fris en monter op te staan dan het kleine meisje. Dat komt natuurlijk omdat Luna iedere avond op een vast tijdstip, zijnde 19u, in haar bedje wordt gestopt. De mama zou ook beter op een vast en vroeg tijdstip onder de lakens kruipen, maar dat deel van de routine hebben we hier dus nog niet onder de knie. Soit... dat doet nu eigenlijk niet ter zake...
Omdat mama graag om 8u start met werken moet ze stipt om 7.30u op de autostrade zijn. Twee minuten later staat garant voor lange files en véél later op de werkplek zijn! Omdat de kleine meid eerst nog naar de crèche moet en mama graag nog een babbeltje doet met de crèche mevrouwen, moeten we stipt om 7.15u thuis vertrekken. Opnieuw: twee minuten vertraging kan voor problemen zorgen! Voor de ochtendroutine betekent dit dus het volgende: mama's wekker loopt af om 6.15u, wassen, aankleden, flesje warmen, flesje voor de kleine meid en ontbijt voor de grote meid meenemen naar de babykamer, om 6.45u wordt de kleine meid wakker gemaakt, wordt ze aangekleed (kleertjes liggen al klaar van de avond voordien, zeer belangrijk, want geen tijd voor garderobe-twijfels op dat uur van de morgen! Idem voor de kleren van de mama trouwens...), mama geeft Luna haar flesje terwijl ze zelf ontbijt (héél 'tricky', want er mag niet gemorst worden met de cornflakes en zo, anders gaan er kostbare minuten verloren!!), Luna krijgt nog net tijd om een boertje te laten, waarna ze in de maxi-cosi wordt gelegd, mama haar handtas en autosleutels neemt (die ook al moeten klaarliggen van de avond voordien...) en we richting crèche kunnen vertrekken.
Dat lukt inmiddels behoorlijk, onze ochtendroutine, al zijn er heel veel valkuilen: de 'snooze'knop op mama's wekker (grootste valkuil), weersomstandigheden die toch écht een andere outfit vragen dan de kleren die de avond voordien werden klaargelegd, sleutels die onvindbaar zijn, morsen en vlekken maken (Luna gedraagt zich op dit punt voorbeeldig, mama daarentegen trapt geregeld in die valkuil...), flesjes die niet vlot genoeg worden leeggedronken, boertjes die niet snel genoeg komen (daar heeft mama niets mee te maken, dat is volledig Luna haar verantwoordelijkheid), pampertjes die nog 'gevuld' worden net op het moment dat we vertrekkensklaar zijn (opnieuw Luna en niet de mama!), fopspenen die spoorloos verdwenen zijn, autoruiten die nog ijsvrij moeten gemaakt worden,...
Maar alles bij elkaar genomen lukt het ons behoorlijk goed. De kleine meid wordt nu zelfs al wakker op het juiste uur! Mocht Lunaatje nu nog het onderscheid leren tussen weekdag (vroeg opstaan) en weekend (lang uitslapen), dan zou het helemaal perfect zijn...
Lunaatje wordt binnenkort al 6 maanden... Hoog tijd dus voor de allereerste zwemles! Er werd een badpakje in mini maat aangeschaft voor het kleine meisje. In het roze, dat spreekt voor zich. Er werd ook een badpak in een niet-zo-mini-maat aangeschaft voor het grote meisje. Niet in het roze, dat spreekt ook voor zich. De verzorgingstas, zwemtas en handtas werden klaargezet en oma werd ingeschakeld om ons te helpen alles organisatorisch wat in goede banen te leiden. Oma vanzelfsprekend met eigen handtas en met uitgebreid fotografie materiaal. Kleine meid werd in de maxi-cosi geïnstalleerd en de hele handel werd richting zwembad verhuisd.
Omdat het onze allereerste babyzwemles was en we als voorbeeldige leerlingen een goede indruk wilden maken op de watergewenning-juf, waren we ruimschoots op tijd. Aankomst om 12u aan het zwembad. De babyzwemles vindt plaats van 13.15u tot 13.45u. En de kleine meid was eigenlijk al behoorlijk moe toen we vertrokken... Luna werd nog een uur en een kwart geëntertained in de cafetaria van het zwembad. Alle speeltjes, liedjes, boekjes, grimassen, zangtalenten,... werden uit de kast gehaald om ons meisje wakker te houden. Om dan uiteindelijk een uitgeput meisje in haar mini badpakje te wringen! Die timing zullen we volgende week toch eens moeten herbekijken!
De kennismaking met het aangenaam warme zwembadwater viel gelukkig in de smaak. Of ze nu met haar voetjes in het water trappelde, met haar hoofdje onder de waterstraal werd gehouden of met haar buikje in het water lag, Luna vond het allemaal wel goed. Het feit dat ze van de watergewenning-juf een rode bal kreeg om mee te spelen zorgde onmiddellijk voor een grote vriendschap met die juf. Die helaas niet zo heel lang bleef duren... De eerste 10 minuutjes van de les vond Luna nog wel fijn. Het kennismakingsspelletje met de andere kindjes kon er ook nog net bij, maar daarna had ze het gehad. Met mama in het water spelen is super, maar we doen NIET mee in groep en we doen vooral NIET wat de juf zegt. Dat wordt nog leuk als ze binnen een jaar of twee naar school moet...
Omdat de kleine meid nogal luid protesteerde en de akoestiek in zo'n zwembad haar stemvolume alleen maar versterkt, werden we door de juf naar het ander badje gestuurd om wat 'rustiger te worden'. Het bleek wel te helpen, want Luna vond het terug véél fijner om in het water te spelen als ze een gans zwembadje voor zich alleen heeft... Toch nog wat werk aan de sociale vaardigheden van ons kleine meisje... Naar het einde van de les toe verhuisde het hele babyklasje, waarvan Luna toch echt wel de jongste spruit was, naar 'ons' badje. Dat werd met een zeer ernstige en bedenkelijke blik van onze kleine meid gevolgd, maar er volgde niet opnieuw protest. Het water was warm, mama was dichtbij en eigenlijk was ze gewoon te moe om zich nog kwaad te maken.
Alhoewel... Ze was het duidelijk niet eens met mama's beslissing dat de zwemles voorbij was en krijste het hele zwembad bijeen van het moment dat ze uit het water werd gehaald tot ze volledig was aangekleed. Een theatraal gevoel voor drama is haar absoluut niet vreemd! Terug in de maxi-cosi viel ze vrij snel in slaap... De eerste zwemles hebben we achter de rug! Op naar volgende week! En met dank aan oma om met ons mee te gaan, want zwemles met zo'n 6-maandertje, het blijkt een hele onderneming...
