In tussentijd heb ik al redelijk wat lectuur gelezen in verband met "seduction" van vrouwen. (Spijtig dat alle lectuur enkel in het engels te vinden is)

Ik heb het besef dat de praktijk wat achter loopt!

Alhoewel ik daar ook vorderingen gemaakt heb; tijdens discotheekbezoeken spreek ik mensen actief aan, al moet ik toegeven dat de mensen op één hand te tellen valt, en het zich vooral mannen zijn. De reden hiervoor is dat ik bij mannen geen enkel gevoel heb van iets te moeten bereiken. Al is dit wel een goede oefening voor social-proof.

Het "sociaal" leven is er ook wat op achteruit gegaan aangezien ik mijn laatste examens had, en het bijbehorende eindwerkverdediging.

Tijdens deze eindwerkverdediging is er nog maar eens gemeld dat ik assertiever hoor te zijn. Iets waar ik via het gamen ook beter zal in worden.

Op vrijdag 7 augustus 2010, was er zo een BPU (Bar pick-up) als evenement op het forum te zien. Juist wat ik nodig had!

De BPU was om 22h gepland, maar voor wat social proof te verkrijgen, aangezien ik lange tijd niet onder de mensen was gekomen, ben ik wat vroeger ernaar toe geweest, en heb ik de nabijgelegen cafétjes bezocht en ondertussen mijn kans schoon gezien om naar mensen te kijken, en meer bepaald naar hun manier van interactie onder elkaar.

Het was dus 22h, ik met de nodige pintjes naar de afgesproken plek.

Na een tijdje kwam er een jongeman aan, en hoewel er veel volk aanwezig was wist ik direct hij een van de twee leden was waarop ik wachtte.

Ik had direct het gevoel dat we beiden op elkaar trokken, en na elkaar te vragen waarom we met the game bezig hielden werd dit gevoel enkel maar bevestigd.

Een paar minuutjes later kwam de tweede en laatste lid aan. Ik merkte direct dat hij iets meer ervaring had in het gamen. hoe? Weer een gevoel, al zal dat zeker ook te maken hebben met zijn body language, attititude,... welke o zo belangrijk zijn tijdens het sargen.

Wat is er die avond gebeurd? Op het begin van de avond een paar straten afgelopen en wat street-game gedaan. Dit liep vlot al werden de openingszinnen wel niet zelf verzonnen.

Toen het wat later werd en de vrouwen binnen in de bars gingen zitten, besloten we aan het eigenlijke werk te beginnen.

Ik had nog veel last van AA, maar ik kreeg kracht van de andere pua's aanwezig, en kon niet anders dan approachen.

Toen merkte ik dat ik totaal geen ervaring had van "wat". De "hoe" ging vlotjes en daar had ik door het streetgamen niet veel last meer van.

De "hoe" werd dan ook opgelost door de openingszinnen aangereikt door de andere pua's. Ook al voelde deze vreemd en mij oneigen aan, eens in de set had ik weer geleerd dat het niet uitmaakt wat je zegt, maar dat het gevoel welke je er inlegt duizendmaal belangrijker is.

De setjes zelf: buiten één (onzeker) blond HB6.5 na de opener "Is dat uw echte haarkleur?" telkenmale een blowout gekregen.

Maar eerlijk waar, het doet er niet toe... er bestaan geen fouten in deze leertechniek, maar enkel lessen.

Wat ik na vandaag onthoud: die ééne opener welke werkt voor mij, en het goede gevoel dat een vrouw "in-to-me" is. Laat er nog velen volgen!

Om duidelijk te zijn moet ik melden dat het "proces" al iets vroeger is begonnen. Wanneer en hoe weet ik niet meer precies, maar via het googelen werd ik in contact gebracht met de term PUA, alsook Pick-up artist genoemd. Via verder googelen kwam ik terecht aan een e-book "The game" genaamd, geschreven door Neill Strauss. Dit boek is het begin geweest van de vele veranderingen van mijn leven, en in het bijzonder van mijn identiteit. Het boek heeft namelijk mijn ogen geopend dat het verleiden van vrouwen een techniek is welke aan te leren is.

In alle eerlijkheid moet ik melden dat ik dit boek enkel horizontaal doorbladerd heb, maar toch was dit genoeg om mijn interesse te wekken.

Maar terug naar 14 mei. Na het lezen van het boek "The game" kwam ik terecht op een lair (een forum, oftewel gemeenschap van pua's of pua's in wording). In de overtuiging om ook succesvol te worden met vrouwen maakte ik me dan ook lid van dit forum. Eén voorwaarde, na de gewoonlijke rompslomp dat lid worden op een foum met zich meebrengt, wad het bijwonen van een "authentificatie". Dit wil zeggen: fysiek aanwezig zijn op een afgesproken plaats en tijdstip samen met andere leden van dit forum.

Zo was 14 mei een "authentificatie". Ik weet nog goed dat dat ik lang getwijfeld heb om er aanwezig te zijn, en bij het besluiten van toch te gaan was ik al hopeloos te laat vertrokken zodoende ik niet meer op tijd kon aankomen.

De reden van het twijfelen lag in mijn overtuiging dat deze community, maar een redelijk marginaal iets zou moeten zijn, aangezien dat deze er voor uitkomen om sociaal onaanvaardbare praktijken uit te voeren, en deze dan ook nog aan elkaar beschrijven om dit nog beter te kunnen.

Toch heeft de drang om "mijn ware liefde" te vinden mij ervan overtuigd om toch aanwezig te zijn.

Iets wat ik tot op heden nog niet beklaag!, ook al heeft dit mijn leven stukje bij stukje veranderd.

Op deze meeting waren een vijftiental pua's (of in de overtuiging dat ze ooit pua zouden worden zoals mij) aanwezig. Stuk voor stuk gewone mannen welke je zo op straat zou kunnen tegenkomen. Waar er over gesproken is die avond: vrouwen! De subonderwerpen waren voor mij minder belangrijk. Het belangrijkste van die avond was dat ik niet de enige man ter wereld was die niet goed overweg kan, of kon,... en hier iets actief wou aan veranderen. De community leek me iets reëler geworden en niet meer die marginale community dat het op internet leek.

Na de meeting ging iedereen zijn weg, sommige in groep of sommige alleen, maar alleen met de bedoeling vrouwen de "sargen" (vrouwen openen met het doel op een numberclose of een kissclose,...) Ik met mijn weinige ervaring, en vooral mijn laag zelfvertrouwen, niet wetende hoe of wat,... liep er maar wat bij te lopen... Toch in een danscafe terechtgekomen kwam ik terug een pua tegen van op de meeting. Hij melde me dat hij de meeting geen geslaagde meet vond, omwille dat hij op zoek was naar lotgenoten, en geen AFC's (Average Frustrated Chump's), een groep mannen waar ik, en een groot gedeelde van de mannen op deze aardkluit tot uitmaken.

Het doelstelling tot het leren van de kunst van het versieren van vrouwen leek me terug iets doelbaarder geworden. Zeker omdat deze pua me als afscheid melde met welke vrouw hij deze nacht zou doorbrengen. Een vijftal minuten later was deze vrouw geopend en binnen de kortste keren waren deze sensueel aan het dansen.

Met een gevoel van frustratie en jaloezie heb ik het danscafé verlaten.

Bij het naar huis rijden, was ik content dat ik het had aangedurfd naar de meet te gaan, en had het gevoel dat ik de magische sleutel tot succes gevonden had. Ook al wist ik dat ervoor zou moeten werken, vallen en opstaan, toch voelde ik me al een stuk zelfverzekerder het doel te bereiken.

Rond mijn achttiende verjaardag ervoer ik het gemis van een relatie, en van (een) vrouw(en) rondom mij welke me liefhad(den), en welke ik kon liefhebben.

Natuurlijk kwam dit gevoel niet plots, maar was het eigenlijk een sluimerend proces welke toen duidelijk werd.

In deze blog ga ik beschrijven welke processen er zich afspelen, en welke invloed deze op mij hebben in de "zoektocht naar de ware".

Op het einde van het schooljaar, was ik juist (half) geslaagd voor mijn eerste bachelorjaar. Dit ging ik vieren in een plaatselijke discotheek. Logisch zou je zeggen; alhoewel...

Mijn "vrienden" welke toen in mijn leven waren, waren in feite klasgenoten. Ik kon goed overweg met deze en we hebben een hoop plezier gemaakt, maar buiten de schoolmuren spraken we niet af. Klasgenoten dus, niet meer, niet minder.

Dus de eerste keer dat ik uitging was in een plaatselijke discotheek, en op eigen houtje!

Geen probleem als je sociaal bent, en vlug vrienden maakt. Maar dit was niet het geval.

Ook was ik niet in de eerste plaats in de discotheek om plezier te maken en te feesten, er was die hunkering naar een vriendin, en dit leek me de ideale plek om potentiële vriendinnen te spotten.

Als ik er nu op terugkijk heb ik drie jaar als een muurbloempje in diezelfde discotheek rondgehangen. wat ik er aan overgehouden heb? Twee date's, na het "binnendoen" van een veel te zatte vrouw, welke ik perse nog eens wou terugzien...en een andere uit de hand gelopen flirt

....