Aangezien het altijd laat wordt, en ik dan nog naar huis moet rijden kom ik er niet meer aan toe om dezelfde week nog uit te gaan. Al ben ik mer er van bewust dat dit mijn game enorm zou verbeteren.

Deze keer had ik afgesproken met een lid welke ik een beetje bezie als mijn "mentor". Er lag wel wat druk op mijn schouders, niet alleen door dit feit dat ik toch het gevoel had dat ik me iets of wat moest bewijzen, maar ook door mijn mentaliteit.

Deze keer was ik echt naar Leuven gereden niet meer om leden vrouwen te zien openen, niet meer om zelf vrouwen te openen, maar om vrouwen te verleiden.

Ik wist zeker dat dit nog niet helemaal in mijn kunnen lag, en daarom had ik iets of wat schrik dat mijn avond niet zo geslaagd zou zijn, als ik enkel blowouts zou gehad hebben. Nu ik erover nadenk, heb ik toen wat te veel hooi op mijn vork genomen door zo een zware missie op mijn schouders te leggen.

Nuja, op het begin van de avond hadden we beide het gevoel dat de avond verdoemd was; na de gewoonlijke streetgame, zijn we de bars ingetrokken. Zeer tot onze spijt waren er weinig of geen setjes te openen. Dit door het feit dat de vrouwen boven de HB6 op één hand te tellen waren. Om die enkele setjes dan ook te approachen  had ik de moed niet, gezien ik dan niet echt keihard kon nexten, wat momenteel een mentale houvast is.

Tot ons geluk, en na veel kostbare tijd rondegedoold te hebben op zoek naar HB's, was er toch wat kwaliteit te bespeuren.

Wat ik onthoud na deze avond: heb wel een paar setjes geopend, indirecte en zelfs directe (al denk ik dat directe niet werken voor mij), en ik kon meestal een goede set houden. Zeer aangenaam en relaxt!

Dit voelt als een mes aan dat langst beide kanten snijdt. Enerzijds vindt ik het een positief feit dat ik met veel comfort een gesprek kan houden en in stijl eindigen met een HB, anderzijds merk ik dat ik niet, of te weinig escaleer. Mogelijk komt dit omdat ik de set niet wil laten doodbloeden na een mislukte actie.

Ik moet gewoon beseffen dat een aangenaam en relax en vriendelijk gesprek niet echt mijn doel is!

Deze keer om te spreken over vrouwen, maar ik kom toch vooral om nadien op jacht te gaan.

Op de meet zijn een vijftiental mensen aanwezig, en wat me opvalt is de diversiteit van redenen waarom? en hoe?.

Ik merk dat ik nog niet sociaal genoeg ben om een gesprek te beginnen en verder te zetten, iets wat me met vrouwen ook niet echt makkelijk is.

Nu een uur of twaalf is het wanneer we wat streetgame beginnen te doen. Dit loopt vlot, zeker en vast omdat ik dit nog al gedaan heb.

Mijn comfortzone is dus zeker uitgebreid.

Wat later zijn we in bars gaan sargen, en het viel me op dat ik geen angst meer heb om vrouwen aan te spreken, al een zekere overwinning op zich.

Toch is het zo dat ik mijn doelen steeds verder leg, en ik probeer dan voor meer te gaan vannacht.

Alhoewel ik wil presteren, en succes hebben, geniet ik gewoon van het feit dat ik vrouwen aanspreek! Het eindresultaat doet er gewoon niet meer toe!

Dit is een goede mentaliteit, en ik hoop deze zo lang mogelijk te behouden;

Ik gebruik nog steeds dezelfde opener welke gewoonweg werkt voor mij! Maar toch kan ik in gesprekken toch wat inspiratie terugvinden.

Ik wil twee fieldreports geven, al moet ik eerst melden dat ik zeker tien andere vrouwen aangesproken heb waar dit zeker en vast niet voor gewerkt zou hebben!

FR1: Ik zie achter mij een blonde HB7.5 staan, ik ga ernaartoe en open ze zoals gewoonlijk. Mijn opener werkt nog maar eens die avond, al was ze in dit geval iets teveel ge-negt, dus ik geef vlug een compliment om ze wat ongedaan te maken. In de bar stond de muziek redelijk hard, en omdat ik mijn techniek wou proberen trek ik ze mee naar een rustigere hoek in de bar. Ik begin met mijn routine, maar ze wordt weggetrokken door een van haar mannelijke vrienden. Ik ga dan maar terug bij mijn wings staan, en een paar minuten later maak ik terug contacht met haar, en wijs haar er op dat ze stout geweest is door van me weg te gaan. Ik draai me terug om zonder af te wachten wat haar reactie is.

Een tiental minuten later verlaten we d bar, en ik kom op een idee! Tijdens het buitengaan, neem ik de hand vast van de HB7.5, en neem ze mee naar buiten. Buiten kom ik niet echt uit mijn woorden, maar ik maak haar toch duidelijk dat ik met haar wil afspreken, en na het vragen van haar nummer krijg ik deze. Ik sluit af met een kus op de wang, dit waar ik met een kis-close had moeten afsluiten, maar voor mij was dit al goed genoeg.

FR2: Later de avond wou een wing een setje openen, maar hij wou dat ik wingde. Ik wacht een vijftal seconden, en dan open ik de vriendin welke hij geopend had.

Ik open met mijn ondertussen gewoonlijke opener, en deze keer werkt hij gelukkig ook. Ik ben nog niet echt zeker genoeg om te wingen, omdat ik de andere zijn set ook niet naar de kloten wil helpen!

Ik zie dat mijn set een sigaret vastheeft, en ik kom op een geniaal idee (welke ik van de Keys to the VIP had). Aangezien ze een exotisch type lijkt, neem ik haar sigaret uit haar hand, en gooi deze op de grond. Ze kijkt me verwonderd aan, en ik zeg serieus "Nu kunnen we dansen". Ik neem haar hand vast, en we beginnen te dansen.

Zoals ik vermoed had, kon ze uitstekend exotisch dansen. Toch was ik steeds er met mijn volle gedachten bij en dacht ik steeds van "nu naar haar toe gaan", en kort daarna "nu van haar weg dansen", om toch wat push-pull te verkrijgen.

Dit helpt want wat later trekt ze me kort tegen haar aan.

Omdat ik niet echt wist hoe verder te gaan, zei ik maar dat we zo weg gingen, en dat ik haar nummer wou, welke ze me gegeven heeft.

Als ik de avond nog overloop denk ik toch steeds aan de twee #close's, al moet ik mezelf verplichten om deze niet te romantiseren.