Wajooo, zo snel al weer een nieuw berichtje uit Lotteland, dat zijn we niet meer gewoon ! Maar als Lotte dan opeens een dagje verlof heeft, en opeens wakker wordt om kwart over 8, en niets gepland heeft voor dat dagje verlof (stuk voor stuk zeldzaamheden), ja dan kan er al wel eens een bloghalfuurtje af. HOERA dus ! Een uitgebreider blogbericht dan gisteren, met als hoofdonderwerp: SCHOOL (aangezien iedereen mijn gezaag al beu is zet ik het gewoon op het wereldwijde web, want daar is men niet verplicht het te lezen :) lang leve het internet !). De school is net anderhalve, oké nee, één week begonnen, en ik ben het al weer beu (aha, herkent de trouwe bloglezer dit? Klopt, dit zal er vorig jaar ook wel opgestaan hebben). Er is niet veel nieuwigheid meer aan dit jaar... De klasgenoten zijn dezelfde als vorig jaar (daar heb ik geen problemen mee, de leerkrachten daarentegen... :) Nee, we zijn een braaf klasje hoor ^^), er zijn maar een paar nieuwe leerkrachten, maar die vinden het blijkbaar overbodig om nog namenrondjes of kennismakingsspelletjes te spelen...Jammer jammer! En het zijn ook dezelfde vakken als vorig jaar...Dus eigenlijk lijkt het gewoon een verlenging van mijn 5e jaar, dat naar mijn mening toch al lang genoeg geduurd heeft. De mensjes die perongeluk mijn berichten van een jaar terug ook al gelezen hebben (of eender welke persoon die ook maar iets te maken heeft met het SGC) weten dan ook dat het weer vestenloop is, Jihaa, en dat ik die vorig jaar niet zo fijn vond (er was iets met...Ah ja, hagel.). Welnu, we zijn begonnen met de voorbereidingen, en ik heb ontdekt dat ik 'm ook dit jaar niet zo fijn vind. Raar hé. Het probleem in vergelijking met vorig jaar is, dat wij L.O. hebben op de slechtste uren EVER . Dus, op een 8ste uur, wat wil zeggen dat al die fietserkes over de vest fietsen als wij aan het lopen zijn (en geloof mij, ik word beter niet gezien als ik aan het lopen ben), en dan nog een keer op een 5e uur, wat wil zeggen dat ALLE 6e jaars van ALLE naburige scholen (want in ALLE naburige scholen mogen de zesdejaars 's middags naar buiten) op de vest, of op de sportvelden rondhangen om hun bokes op te eten, terwijl wij daar dus aan het lopen zijn. Maar er is nog hoop, want de lessenroosters kunnen nog veranderd worden ! Let's hope so. Bon, nog reden tot klagen...Onze plek in de refter. Wij bezitten als school over een cafetaria. Vijfde- en zesdejaars eten 's middags in die cafetaria. In die cafetaria staan übergezellige (en ook wel een beetje vieze) zeteltjes, en dan nog een paar ronde tafeltjes. Maar het zesdejaar is een groot jaar. Dus wat doet onze school: ze zetten er in die gezellige cafetaria nog van die gigalange typische reftertafels bij (en ze zetten die ook heel erg ver van de chocomelkbron) , en ze geven vaste plaatsen. Waar zitten wij? Aan die gigalange typische reftertafels. BOEHOE ! Maar eigenlijk ook wel eerlijk, want vorig jaar zaten we al in zeteltjes ^^. Maar voor de rest amuseer ik mij wel in 't school hoor :). Ik zit naar goede gewoonte vanachter bij zowat alle vakken (behalve bij chemie en esthetica, omdat de banken voor ons niet bezet waren en we dus naar voor moesten schuiven...BUMMER), en naar goede gewoonte staan mijn papieren al vol met tekeningetjes en liedjes. En bij die amusante bezigheden komt dan nog bij dat ik me tijdens de lessen al kan verheugen op mijn naschoolse activiteiten, hetzij hobby's, hetzij theatervoorstellingen of van die dingen. En daar komt dan de volgende dag nog bij dat ik me kan bezighouden met nadenken over wie nu in godsnaam op het idee komt op een paars neon huis ergens in de linkerbovenhoek van een toneel te hangen, terwijl het eigenlijk niet zoveel nut heeft, of waarom die als neger verklede Europeaan (ik weet niet of het een Belg of een Hollander was:)) opeens met een pluimenrokje het podium over liep. Vertier genoeg, zou ik zo zeggen !
Dan toch nog snel even een blogje, voor dat de leerkrachten op dreef geraken en ons elke dag onze vrije tijd ontnemen. Mijn 2 maanden vakantie in het kort: 1 musicalworkshop in Lier, hilarisch en van die dingen, en een mooie opstarter van de vakantie. 1 reis naar Turkije. Dan denkt ne mens: Spannend, eindelijk nog eens met het gezin op vakantie, gezellig, rustig, oké, tot dan na 3 dagen ineens de helft van uw familie (en een opblaasbaar rendier) opduikt! Nog steeds gezellig, maar, helaas voor de medehotelgangers, niet meer zo rustig. We hebben daar zo ook de animatrice die de kinderdisco deed een poepie laten ruiken, hoera ! Vervolgens: 1 muuuug bangelijk kamp in een of ander boerengat in West-Vlaanderen. Vermoeiend, warm op sommige dagen (lang leve de tuinslang!), en o zo sfeervol. Dan hadden we nog, 1 musicalworkshop in Deurne, met als doel: Op 2 weken de héle ABBA-musical 'Mamma Mia' instuderen en dan ook opvoeren. Eerste gedacht: onmogelijk, Werkelijkheid: Superfijne 2 weken, en een opvoering die er, mits wat overuren de laatste week, mocht wezen! We hebben daar in het cultuurcentrum van Deurne zelfs een nacht gespendeerd (De dag erna gingen de repetities toch minder vlot...Bij mij... En dan was er plots nog maar 1 week vakantie over...Fuck. Die week heb ik dan maar volgepland met JTO-promo's, daguitstappen met friendsies die ik tijdens de vakantie niet genoeg gezien had, en slapen. Volgens mij heeft er toch iemand een stuk uit mijn vakantie geknipt ofzo... Ze was korter dan normaal.
En nu is het dus terug school...En ik ben tot de constatatie gekomen dat ik het NIET gemist heb (behalve de chocomelk onder de middag, die heb ik wel gemist). MAAR over minder dan een jaar ben ik er al vanaf, en wat daarna komt (en wat blijkbaar ook iedereen wil weten, behalve ik) is nog een groot mysterie, spannend hé :p
Laten we dan gewoon verdergaan en doen alsof het vorige week was dat ik mijn laatste berichtje schreef, en niet 2 maanden geleden... En het is VAKANTIE. Mijn rapport kon er mee door, geen herexamens, vakantietaken, bon, laat ons het erop houden dat ik mijn vakantie verdiend heb. Een drukke vakantie zal het worden. 1 kamp, 2 musicalstages, en als klap op de vuurpijl, een gezinsreis, hallelujaaah, we zijn nog nooit met ons gezin alleen op vakantie geweest.Er was altijd wel een of andere grootouder bij, kwestie van de kindjes ook eens te kunnen dumpen ;-). Naar waar trekken we? Naar Turkijeeeee, het land van de zon, zwembaden,cocktails en pure ontspanning, hoera ! Volgende week vertrekken we, wie ons uitwuiven wil moet dat vooral doen, we vertrekken rond 3 uur 's morgens. Op het moment is de eerste stage aan de gang; de moevementstage, voor kindjes van 10 tot 16 jaar, moehahahaha, ik ben de alleroudste ! En door die leeftijdsbeperking is het waarschijnlijk de laatste keer dat ik deze stage doe (want volgend jaar ben ik al 18,klinkt het niet volwassen?). Maar bon, ik amuseer me rot, mede door een of andere geschifte blondine die deze stage ook al 3 jaar doet (da's even lang als ik). En ik zie deze blondine 1 keer op een jaar, want door haar sociale leven (dat zich verdorie voor 99% in Hove afspeelt, terwijl ze toch in Lier woont) is afspreken in het jaar niet mogelijk. Waarom is deze blondine geschift? Een voorbeeldje: Er wordt gevraagd van rond een dialoog een situatieschets te maken, dus wie jullie zijn, wat jullie onderlinge relatie is, en waar en wanneer de dialoog zich afspeelt. Iedereen komt heel begrijpelijk af met: we zijn zusjes, beste vriendinnen, en weet ik veel wat voor logische personages, Ellen zegt: 'als we deze dialoog nu eens als 2 Poolse fruitpluksters doen ?'. Geschift. Verder worden er in de oudste groep nogal wat uitdrukkingen dubbelzinnig opgevat, met groepslachbuien tot gevolg (geef toe: bijna iedereen boven de 12 denkt dubbelzinnig als ze de zin 'knijp in je parkietje' horen.). Helaaaaas is deze stage morgen al voorbij, met als afsluiter een toonmomentje om 16u. En aangezien dit toonmomentje nog volledig in mekaar gezet moet worden, kunnen we er op rekenen dat we morgen getiranniseerd gaan worden, en volledig onder stress komen te staan, om dan om 4 uur te merken dat het toch nog goed is gekomen. Hier spreekt een ervaringsdeskundige ;-). Wat ik nog allemaal gedaan heb tot nu toe ? Op het grasveldje van de muziekschool gezeten, ijsjes gegeten, op datzelfde grasveldje gezeten by night, milkshake gedronken, ijsjes gegeten, op café geweest, ijsjes gegeten, frieten gegeten, zelf milkshake gemaakt, koekjes gemaakt én opgegeten... Oké, tel nu de calorieën maar. Gelukkig dat ik er deze week ook al pakken verbrand heb (pakken is relatief). Toekomstige plannen: Shoppen (da's calorieën verbranden), zwemmen, zonnen, lezen, bruinen, lekker eten, en dan zal juli toch al bijna voorbij zijn, en dan zijn we in de helft. Shit zeg.
De zon schijnt hoerahoera ! En een logisch gevolg van de zon is (bij mij dan toch): IJSJES ! Helaas wilt er niet altijd iemand mee, en alleen een ijsje gaan halen is betrekkelijk zielig, dus dat doe ik niet, want ik wil niet zielig lijken. Met andere woorden: Als je iemand zoekt om een ijsje mee te gaan eten: Call me ! Als ik niet midden in mijn schoolwerk zit (tenzij ik het al beu ben) ga ik zowiezo mee ! Verder nog nieuws uit Lotteland: Mijn examen klarinet is al gepasseerd, musical ook, dus nu enkel nog zang te gaan (het weekend voor de examens beginnen begot !). Alles is vrij tot zeer vlot verlopen en ik denk dat ik, voor de eerste keer in 5 jaar, niet gepiept heb tijdens mijn klarinetexamen ! Als dat geen applausje waard is ! Verder ga ik dit weekend doorbrengen in de tuin, mét schoolboeken, want jawel, wonder boven wonder, ik ben begonnen met al voor de examens te leren, en aangezien dat die 9 juni pas beginnen kan dit geklasseerd worden onder VOORUITWERKEN ! Halleluja, da's nog eens een applausje waard (en dat brengt het totale aantal op 2, volgens onze applausmeter) .
!LET OP! Het is niet omdat ik hier nu aan het verkondigen ben dat ik voor school ga werken dat ik niet te vinden ben voor een korte pauze in de vorm van een ijsje, of een drankje ofzo hé, laat dit u dus vooral niet tegenhouden om mijn gezelschap te vragen voor een drie/vieruurtje !
Uitzonderlijke prestatie ook vandaag: ik heb met een frisbee gegooid (meerdere malen zelfs) en minstens 50 % van de worpen konden gevangen worden, per ongeluk, of niet per ongeluk, dat laten we in het midden ! (Komaan, de applausmeter wacht ! ) En verder wou ik ook nog even kwijt dat mijn msn messenger vreemd doet. Hij wil namelijk niet stoppen met aanmelden, en die ronddraaiende ventjes in de rechteronderhoek van mijn scherm irriteren mij mateloos.Naar 'Aanmelden annuleren' luisteren ze ook niet, ik denk dat ze last hebben van dansvibes.
Bon, tot de volgende zullen we maar zeggen! Waarschijnlijk zal dat een examengerelateerde klaagzang zijn, bereid u al maar voor !
(Nog een maand voor de vakantie trouwens, HOERA HOERA HOERA ! )
Woehoew, een half uurtje over ! Al een paar hectische weken zijn achter de rug, nu nog een zestal hectische weken te gaan. De muziekschoolstress is zo goed als voorbij (enkel nog 2 examens, maar dat komt wel goed), en ik heb geen grove fouten gemaakt, tekst vergeten of vals gezongen (denk ik toch). En dat was dan de fijne stress, en nu komt de stoeme stress, die ze ook wel examens noemen. En ik heb mij voorgenomen om op voorhand te werken (net zoals de vorige 5 jaar, vreemd dat het me elke keer weer niet lukt), dus daar mag ik wel eens snel aan gaan beginnen, tussen de grammaire-examens en vertalingen van Latijn door. Extra stressfactor is het feit dat een deel van onze examens deze keer mondeling zijn, wat wil zeggen dat we recht voor leerkrachten komen te zitten, en dat die u dus kunnen uitlachen in uw gezicht. En ik vind het bij schriftelijk al zo ambetant als leerkrachten over mijn schouder zitten mee te lezen, omdat ik af en toe wel eens héél belachelijke dingen opschrijf als ik het antwoord niet weet. En als ik dus nu een antwoord niet weet heb ik waarschijnlijk zoveel schrik om mij belachelijk te maken dat ik pas, en dat is allesbehalve positief, want, héél soms, kloppen mijn verzinsels wel. Bon, nog effie stressen dus. Niet zo fijn, en ik wou dat het weer vorige week was ! Of terug krokusvakantie. Of al zomervakantie. Of al eind volgend jaar. Niet dat ik al weet wat ik dan ga doen, maar dan heb ik wel 3 maanden vakantie, aha ! En wat er daarna komt dat zien we dan wel, maar ik weet nu al zeker dat het niets met Frans, Latijn of andere talen (behalve misschien Nederlands) zal zijn. En ook niets met wetenschappen of wiskunde, want dat ben ik al beu. Blijft er nog veel over? Iemand suggesties ?
'k zal hier alvast een lijstje geven van redenen waarom het de komende weken weeral niet gaat lukken om een fijn berichtje te schrijven .
- Vrijdag 01/05, repetitiedag Musical + voorstelling (19u, auditiezaal) - Zaterdag 02/05, Bloemenconcert Lierse Jeugdharmonie Leo XIII (19.30u, Vredeberg, tickets bij mij voor vrijdag) EN Daarna afterparty bij een van de leukste poezen van het land (vraag met niet waarom het een poes is, die naam was er ineens), met de leukste poezen van het land (idem) - Zondag 03/05, ben ik nog steeds bij de leukste poes van het land met de leukste poezen van het land. - Maandag 04/05-Vrijdag 08/05: Veel te veel schoolwerk. Stomme taken ! - Vrijdag 08/05: Klasconcert zang - Zaterdag 09/05: CD-opname met koor, Hurraaaaaay =D - Zondag 10/05: Lierische kunsten, het festival van Lier (Noooooot :)) : 13.30u, Cantiones in de Jezuïetenkerk, 15u, Feel the spirit in de Sint-Gummaruskerk, 17u, musical in de auditiezaal .
Voel u vrij om te komen kijken :) Naar een van de velen, of naar allemaal, als je echt geen ander leven hebt .
Maar bon, dan moet ik mij toch weeral niet meer verantwoorden hé !
Joekes ! Stand van zaken na 1 week school: Nog steeds slaapachterstand van vorig weekend (harmonieweekend, daar slaapt men niet.), de deadline voor langetermijntaken nadert, en de examens helaas ook. Tijd om misschien terug in actie te schieten, na een vakantie zonder schoolboeken (ik heb mijn schooltas niet eens opengedaan). Probleem is ook dat hét festijn van de Lierse muziekschool, de Lierische Kunsten (10 mei, in en rond de muziekschool), nadert, en dat het repetities REGENT ! Plus dan nog ons harmonieconcert volgende week (2 mei, 19.30u, Vredeberg, kaarten bij mij !) en het toonmoment van de musical (1 mei, 20u?, Auditiezaal SAMWD, Gewoon komen! ). Gevolg daarvan is dat 1 mei zowel voor de harmonie, als voor de musical een repetitiedag is, en ik kan mij nog steeds niet in twee splitsen. Maar omdat we vorige week al een repetitieweekend van de harmonie hebben gehad, denk ik dat ik voor de musical ga gaan.
Het harmonieweekend was trouwens top. Want, wat hebben we daar geleerd: - Gotcha is een verraderlijk spel, vertrouw niemand, zelfs je vrienden niet ! - Laat uw dirigent slapen 's nachts, da's altijd beter voor de repetities 's morgens - Zorg ervoor dat je tijdens de quiz bij Annelies en mij in de ploeg zit. Winst gegarandeerd. - Geef nooit waterpistooltjes aan jongeren als ze niet mogen spuiten tenzij voor een spel. Dat loopt mis. (Laat op deze momenten ook geen plastieken flessen, bakken of wat dan ook slingeren. Wraakzuchtige mensen zijn tot veel in staat) - Speel nooit Platte Truus/Dikke Berta in een veld vol netels ! - Scheid leeftijden in de slaapkamers. De nachtrust van de jongsten komt in gevaar wanneer ze met praatgrage tieners op een kamer liggen die in het bezit van een gsm zijn. - Laat de zak met spekken van voor je neus weghalen als je al misselijk bent. Zeggen dat je stopt helpt niet, want je stopt toch niet. - 3 curryworsten per maaltijd KAN, en als je er voor zorgt dat je naast mensen met een soortgelijke eetlust zit valt het niet eens op.
Nee, die titel gaat niet over de verwaarlozing van deze blog, want dan zou ik nog gaan kwaadspreken over mijzelf, en dat is niet zo gebruikelijk, dan wel zeer stom. De titel slaat op het feit dat het nu, deze woensdag 8 april, reeds kwart over zes is, en dat ik nog geen eten heb gehad. En ik zou kunnen gaan eten, want het zijn gewoon boterhammen, en de tafel is al gedekt (voorbeeldige kindjes zijn wij toch), maar we hebben hier geleerd dat de beleefdheid verwacht dat men wacht met eten tot iedereen aan tafel zit. En dat is niet het geval. Want onze teergeliefde oudertjes zijn weg, en ik weet niet naar waar, maar ik heb wel een vermoeden. Aangezien zij drie dagen geleden opeens begonnen zijn met het renoveren van hun slaapkamer, en twee dagen geleden opeens beseften dat ze dan wel een nieuwe slaapkamer (meubilair dus) moesten kopen, vermoed ik dat ze naar ikea of dergelijke paradijzen zijn. En zoals de traditie vraagt hebben ze dan natuurlijk na hun tocht door de winkel een ijsje gekocht, en dat zal dan wel de reden zijn waarom ze te laat zijn. Da's dus verwaarlozing: Uw kinderen zomaar onwetend thuis laten zitten zonder eten, terwijl u zelf een ijsje aan het eten bent in een winkel waar die kinderen nota bene graag mee naartoe zouden gegaan zijn. SHAME ON YOU , oudertjes, SHAME ON YOU ! Ondertussen kan ik mijn eigen getyp (en da's heel luid, want ons toetsenbord kan hier elk moment uit elkaar vallen) niet meer horen door de geluiden die mijn maag begint te maken als die slechtgezind wordt. Enfin, dan kan ik maar beter blijven typen tot ze thuis zijn, want anders moet ik mij beneden zitten vervelen, en dan gaat het nog trager. Dus, wat heb ik deze week al gedaan: Verbazingwekkend veel ijsjes gegeten, met kartonnen sandwichborden door Lier gelopen, mijn reputatie ten spijt, naar een toneelstuk (verbazingwekkend grappig om bestemd te zijn voor leeftijd 6 en ouder) gaan kijken, geslapen (dan toch elke ochtend tot 9 geslapen,om dan nog een uurtje proberen het hamergeklop/geboor/... te negeren), gefacebookt (da's tegenwoordig een officiële hobby), en mezelf benoemd tot logistiek assistente van de verbouwingswerken hierboven, wat vooral inhoudt dat ik zelf mijn handen niet moet vuilmaken maar dat ik dan wel eens een keertje kook, of dat ik de slaapkamers op de site van ikea doorzoek.
Ze zijn nog steeds niet thuis. Gedekkie toch.
Ehh... Wat heb ik dan vorige week gedaan: Naar Parijs geweest, de toerist uitgehangen (compleet met foute souvenir), ijsjes gegeten (damn, dat komt echt niet goed met mij, en mijn lijn), zonder problemen de metro genomen (da's een applausje waard), gehuppeld op de champs elysées (da's eigenlijk niets meer dan een brede meir, mét auto's), liedjes gezongen op de Eiffeltoren (die in principe indrukwekkend, maar echt lelijk is), en zo van die dingen die elke toerist daar wel doet. Ah ja, laten we vooral ook het luidop roddelen niet vergeten. Fijne bezigheid, tenzij de mensen over wie er geroddeld wordt ineens Nederlands blijken te spreken. Pijnlijk. Dat roddelen is ook moeilijk af te leren, en ik moet mij werkelijk inhouden om, nu ik terug in België ben, niet luidop opmerkingen te maken over mensen, hun gewoontes en hun kledij. Gelieve mij erop te wijzen als ik dat toch perongeluk doe !
JA! EINDELIJK, ze zijn thuis. FOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOD !
En dan is er ineens weer een overbodig kwartiertje, waarin Lotte denkt: Ach, dan schrijf ik nog maar een blogje ! Want wat doet een mens anders als net al zijn herseninhoud oververmoeid is geraakt door het beschrijven van zijn karakter in 15 lijnen (niet zomaar 15 lijnen, nee, 15 DUITSE lijnen)?! Juist ja, na het maken van zo'n opdracht heb je nog maar 2 opties: Of je schrijft een blog waarin je je frustratie van je afschrijft, of je kruipt in bed om er gedurende 2 dagen niet meer uit te komen,want dat is exact de tijd die nodig is om zoiets te verwerken. En ik heb geen 2 dagen tijd dus ik koos de eerste optie. Deze blog krijgt dan ook meteen de prijs van moeizaamst gecreëerde blog EVER. Niet omdat ik geen onderwerpen vind, want lullen kan ik als de beste, maar omdat ik nu aan het typen ben op mijn mama haar laptop, en die vindt het nodig om midden in een zin opeens ergens anders in het tekstvak te beginnen. Dolletjes. Dus normaal zou ik in het kwartiertje dat ik hier overhad, voor ik naar het theater vertrek (cultuur snuiven, ja), heelder epistels kunnen schrijven, maar omdat ik door mister laptop himself constant onderbroken word, moet ik hier al ophouden, en dat voor er ook maar iets nuttig is gezegd... Jammer maar helaas.
Een maand ! Da's toch een persoonlijk recordje ! En zoals altijd heb ik weer de nodige excuses (schoolwerk, hobby's, én het feit dat het niet mogelijk is om een blog te schrijven op onze andere pc, waar ik meestal gebruik van maak), maar daar ga ik niet over uitwijden, want dat heb ik al zoveel gedaan. En nu heb ik dus wel effie tijd, omdat ook de muziekschool van Lier (mijn tweede woonst) pedagogische studiedagen heeft, waardoor ik nu ineens 2 uur extra tijd heb. Daarbij komt dan nog dat de leerkrachten ons deze week extra goed gezind zijn, en we daardoor huiswerkloos zijn vandaag (en gisteren). Ondertussen (dus tussen vandaag en mijn vorige bericht) ben ik al verjaard (HOERA!), heb ik een massa cadeaus gekregen, en heb ik een geweldige musicalstage achter de rug. Ik geniet nu volop van het zeventienjarige leven (volwassen dat ik geworden ben, niet normaal), alleen jammer dat je hier in België op je 17 nog steeds school/leerplichtig bent. Da's voorlopig zo een beetje de overbodigheid in mijn leven, maar waarschijnlijk (volgens al de boekskes toch) zal ik later toch blij zijn dat ik een diploma heb, en zal ik me realiseren dat mijn jeugd de zorgelooste (da's een woord dat volgens mij niet juist gespeld kan worden) jaren van mijn leven geweest zijn en meer van die zever/spek/zeik/... . Dat is dus nu nog niet het geval, want wij worden onder druk gezet met langetermijntaken, en ze weten dat dat niets voor mij is, want daarbij is planning vereist, en dat staat niet in mijn woordenboek. En wij krijgen dus de indruk (zie het begin) dat wij niets te doen hebben terwijl we eigenlijk al onze tijd nodig hebben voor theaterbesprekingen, leesbelevingsverslagen, en muziekbeluisteringen. En ik weet het goed genoeg. ^^ Voor de rest is er ook in mijn leventje niets ophefmakend gebeurd, behalve dan het feit dat de zon zich eindelijk weer eens heeft laten zien, wat mij zo ontzettend vrolijk maakte dat ik vandaag heel de dag heb lopen zingen (van zeven maal zeventig maal tot I'm yours, u vraagt, wij draaien !). Hierbij mijn excuses aan klasgenoten die hierdoor gehinderd werden, maar ik denk niet dat dat er zoveel zijn :). & omdat ik geacht wordt een extra lang bericht te schrijven als goedmaker voor mijn lange stiltes, kan ik tot slot ook nog iets zeggen over de musicalstage. Ik mocht namelijk, na al mijn ervaring als zijnde voorwerp (zie: balkon), mijn cv uitbreiden, met rollen als 'bliksem' (waarover ik heel erg positieve commentaren kreeg), 'griezelboom' (die was net iets te schattig, sorry Jakoba, voor mijn schattigheid) en 'Munchkin' (dat is eigenlijk geen voorwerp, maar omdat zij hun armen naar 't schijnt niet kunnen bewegen en enkel kunnen waggelen als pinguïn-wannabees voeg ik het toch maar toe aan mijn lijstje). Laat die aanbiedingen nu maar komen ! Ik voel gewoon dat er een carrière als stervoorwerp op mij wacht !
Nog 10 dagen dus, maar daar ga ik jullie verder niet mee lastigvallen. Nee, het is gewoon een berichtje ontstaan uit tijdsoverschot, aangezien woensdag niet de meest geliefde dag is om testen te doen, mij niet gelaten. Het enige wat ik tegen morgen moest klaarspelen was een opstel schrijven over mijn visie over de aanpak van jeugdcriminaliteit, piece of cake, mwaha, crimineel als ik ben ! 'Een van de belangrijkste waarden die volgens mijn bescheiden visie gerespecteerd moet worden in een jeugdinstelling is de eigenwaarde, aangezien die jongeren zichzelf door de jaren heen zijn gaan bekijken als de onverbeterlijke delinquent (aah, wat een woord!)'. Eigenwaarde op zich is ook ontzettend belangrijk, helaas is het in dit huis niet echt mogelijk om die wat hoog te houden, daar er hier een manspersoon rondloopt van rond de meter 75 met bruine krullen die het blijkbaar nodig vindt om te pas en te onpas te laten vallen dat zijn huisgenoten lelijk zijn. Probeer dan jezelf maar eens positief te zien ! (ik overdrijf hoor, na 17 (!) jaar ben ik het wel gewoon, en er is niets mis met mijn eigenwaarde). Na deze ongetwijfeld boeiende mededelingen rond ik af. De aanblik van mijn spiegelbeeld in de ruit hierboven schreeuwt dat het douchetijd is. Met andere woorden : Wat is mijn haar toch weer vettig ^^ Salaat !
WOEHOEW ! Februari is ingegaan ! En dat wil zeggen dat ik, en iedereen met mij, kan beginnen aftellen ! Waaahaaaant (tatatataaaa) over exact 17 dagen wordt deze blogschrijfster 17 ! (heej, wauw, dat had ik zelf nog niet gezien, 17 dagen, 17 jaar...Muhahaha) En wat verwacht ik dan? Cadeautjes, om bij het leukste te beginnen, zeer veel smsjes, oldschool kaartjes, en taart (mama?) ! Ik kan u ook al vertellen dat 27 februari in de vakantie valt, maar laat dat u vooral niet tegenhouden een cadeautje te kopen ! Ik sta steeds open voor van die attenties, zowel voor als na de vakantie. Voilà, da's dan ook al weer duidelijk ! Voor de rest wil ik u nog graag, met gepaste trots, melden dat ik nu reeds anderhalf stuk van de film 'Le fabuleux destin d'Amélie Poulain' kan spelen, namelijk 'Comptine d'une autre été: l'après-midi, en de helft van 'la dispute', wat een hele prestatie is (in mijn ogen dan toch) voor een amateur. En verder heb ik dan zaterdagmorgen klarinetexamen, jawel, op 14 februari, dag van de liefde, oftewel Valentijn. Laat ons hopen dat de jury met hun hoofd al zo bij de romantische avond, die hen vanzelfsprekend te wachten staat, zit dat ze mij dan maar prachtpunten geven. En laat ons hopen dat er geen gefrustreerde vrijgezellen tussenzitten die op Valentijn standaard chagrijnig zijn (want dat zou wel eens NEFAST kunnen zijn voor mijn punten). Nog een reden om af te tellen: De vakantie begint bijna ! En aangezien ik een topvakantie in het vooruitzicht heb mag de tijd die ons nog rest voor het eindelijk zaterdag 21 februari is zeer snel voorbijgaan. Wat ga ik doen in de vakantie? Topvraag, zeer voorspelbaar antwoord: Lotte gaat nog maar eens een musicalstage doen ! Prijs u gelukkig allen die deelnemen, want jullie zullen wel een traktatie krijgen, en mijn klasgenoten niet ! MUAHAHAHAHAHAHAHA !
Gegroet aan u allen, en vergeet niet... 27 FEBRUARI !
Of tussen 'Der Körper' en l'écriture phonétique, een blogje, bij wijze van ontspanning. Want ik heb weer eens iets ontdekt. In alle theaterstukken/musicals/toonmomenten die ik tot nu toe heb meegedaan (voor zover ik kan onthouden natuurlijk), heb ik nog NOOIT iemand gemeen moeten spelen. Enkel seutjes en flauwe trezen (denk ziekelijk streefkind, mormoon, ...), en, niet te vergeten, balkon (denk: Romeo & Julia, 4 meisjes van 15, waarvan 3 Julia's en 1 voedster, wat doen we met de 4de ?). Dit alles besefte ik toen ik voor een komend project (meer info volgt wellicht nog) de rol van Mary Poppins kreeg, jaja, in real life is dat ook een voze trien, maar wat als Mary Poppins nu eens Bert de schoorsteenveger zou vermoorden, en in een vrouwengevangenis terecht zou komen ? Ik zal het u zeggen, Mary Poppins is geen doetje. Mary Poppins is een b.i.a.t.c.h., net als alle andere wijven in dat kot natuurlijk. Dus daar ben ik wel eens blij mee. :)
of hoe een middagje shoppen je mood compleet kan veranderen.
De meest deprimerende dag van het jaar is volledig verwerkt ! En dat door middel van 2 nieuwe broeken en een hemdje, gekocht in de solden, aan halve prijs, meer moet dat dus niet zijn ! Ik zei nog toen ik op de grote roze (ja, op een of andere manier zijn de meeste van die borden roze) borden 'Superprijzen' zag staan: 'Oeh, daar moeten we naar toe, dat heeft mijn mama mij geleerd !', en ja hoor, daar moesten we zijn ! Vanaf heden is Lotte de trotse bezitter van 2 boyfriendfit jeansen, onelegant misschien, maar oh zo comfortabel. En dan wou ik het nog helemaal compleet maken met een zeer vrolijke aardbeitjesriem, maar toen bleek dat ik die enkel kon dragen als ik mijn broek tot over mijn navel trok, en dat is geen gezicht, of als ik hem open liet hangen, en dat is al helemaal belachelijk. Dus heb ik dat gelaten (toch jammer, voor 1 euro,...). Eeeeeeeeeeeeeeeenn... Ik heb verjaardagscadeautjes gekocht. 1 voor een vriendin die morgen verjaart. En nog 1tje voor een vriendin die 2 juni verjaard is, en die dat nog tegoed had. Ik ben dus enorm trots op het eerste, omdat het op tijd komt, en eigenlijk ook op het tweede, omdat het nogal funny is (ofdat de bestemmeling het ook zo funny vindt is nog maar de vraag; Ik hou je op de hoogte!).
Aahja, by the way, ik heb ondertussen al terug een 50-tal smsjes in mijn inbox, blijven sturen is de boodschap !
De derde maandag van januari zou de meest deprimerende dag van het jaar zijn. Volgens de krant komt dat door nieuwjaarsvoornemens die verschwunden lijken, de financiële kater na de feestdagen, en meer van die dingen. Volgens mij niet, want ik had geen nieuwjaarsvoornemens, en eerder een financiële heuvel dan een kater. En toch had ook ik een deprimerende dag. Daar zal ook wel ergens een wetenschappelijke verklaring achterzitten, maar dat kan mij nu eens niets schelen. En als het u wel iets kan schelen, zoek het dan op. Voor mij was het een baaldag omdat we nieuwe plaatsen hebben gekregen in onze 'thuisklas', en dat is niet zo erg, want ik zit niet naast een gefrustreerde strever die persé elk woord wil noteren, of naast een hopeloze puber die zich niet meer wast omdat hij toch terug gaat stinken, maar toch. Nu zit ik niet meer elk lesuur naast dezelfde persoon, en dat is nefast (schoon woord, schoon woord) voor mijn innerlijke rust, een waarde die ik persoonlijk erg hoog acht. Nee, oké, het is niet zo erg, en ik kan perfect nog een babbeltje doen met mijn huidige buur en da's sociaal en blablabla, ik hoor het ons mama al zeggen, ware het niet dat we het niet moeten wagen om onze mond nog open te doen in die klas, tenzij om een of ander interessant weetje aan de klas kenbaar te maken, dat dan nog eens te maken heeft met het lesonderwerp. En meestal ben ik daar niet toe in staat. Dus dat wil zeggen dat ik vanaf nu 4 lesuren per week mijn mond moet houden (dat zijn dus 200 minuten !), en da's een ramp, want ik kan niet zwijgen. Verder gebeurde er vandaag nog iets wereldschokkends, waarvan ik nog niet zeker weet of ik het wel overleef. Er zijn zomaar 200 smsjes uit mijn inbox VERDWENEN ! Dat staat dus gelijk aan 200 herinneringen, gewoon weg. Herinneringen aan de allereerste première van Oliver Twist, stress-smsjes, toitoi-smsjes, herinneringen aan mijn 16de verjaardag, van gewone Happy B-day-smsjes tot mopjes van Catoo, herinneringen aan vakantievoorbereidingen, Normandië-smsjes, gaande van mopjes van mijn mama over het feit dat ik die maandagochtend van de trap ben geslagen tot hyperactieve smsjes van Kim die vraagt of da'k er klaar voor ben, samen met allemaal onbenullige smsjes die op een of andere manier toch een herinnering ophaalden. *Snif*. De enige hoop die mij nu nog rest is de mobistarman.
Mobistarman, jij bent mijn enige hoop, de enige manier om al mijn herinneringen terug te halen. (en anders zal ik ze voor heel mijn leven moeten onthouden)
Eindelijk nog eens een teken van leven uit Lotteland, na 10 dagen van eindeloze stilte op deze blog. Tussen de levensgrote blokken wiskunde en de miljarden koorrepetities door vond ik dan toch nog eens de tijd om de wereld op de hoogte te houden van mijn oh zo boeiende leventje. Punt 1: Vanwaar die blokken wiskunde? Die hebben zich opgestapeld gedurende de 2 weken dat de school alweer bezig is. Hoe kan dat? Wel, als je 8 uren wiskunde per week hebt, en je krijgt elke les een paar oefeningen mee, die je maar eens moet oplossen, verbeteren kan via blackboard, dan worden die paar oefeningetjes snel een hele toren, als je er niet op tijd aan begint. En ik ben er niet op tijd aan begonnen. Maar goed, ze zijn nu bijna allemaal verwerkt, en ik ben trots op mezelf. Punt 2: Vanwaar die miljarden koorrepetities? Wel, we hebben zaterdag (en zondag) concert, en het is niet simpel. Da's vlug uitgelegd. Voilà, daarom is het dus 10 dagen geleden. En misschien lijkt dat voor sommige mensen onder jullie (ik noem geen namen) een eeuwigheid, voor mij waren ze veel te snel voorbij, en ik had niet alle tijd die ik nodig had om alles te doen wat ik nog wilde doen. Ik ben bijvoorbeeld tijdens deze solden, nog maar in 2 winkels binnen geweest, buit: 1 paar schoenen, da's gene vette. Ik zou dus nog graag een gaatje in mijn agenda vinden voor een uitgebreide shopdag. Misschien is brossen een optie (of misschien niet, want een jaar huisarrest heb ik er net niet voor over) ? Anywaaaaay, het komt er op neer dat de komende maanden (bijna) al mijn weekends vol zitten, en dat het lijkt alsof ik bij de planning van een vriendinnenweekendje altijd de stoorzender ben. Tof tof :).
To-do-list voor morgen: Op tijd opstaan, en dus niet om kwart voor 8, nog een wiskunde-oefening maken, naar school gaan, 8 slaapverwekkende uren (okee, 7, L.O. telt niet mee) proberen door te komen, een 'koffieke' (Voor outsiders: Traditioneel familiebezoek, vraag er maar niet naar ^^), een koorrepetitie (verbaast het jullie?), en niet te laat in bed, zodat 'k zaterdag toch nog wat stem over heb.
Dan ga ik nu ook maar slapen, anders is de kans groot dat ik het einde van Fysica niet haal morgen, en dat willen we toch niet missen .
Jaja, dit is een blogbericht onder (weliswaar lichte) dwang. Gedwongen door mijn eigen moeder, waar gaat de wereld toch naartoe ?! En dit is ook wel een beetje een blogbericht om te melden dat de geodriehoek, waarvan ik hier een maand geleden de ingebruikneming had aangekondigd, ondertussen is gebroken. Gewoon, ineens, tsjak, hoek eraf, ondanks het feit dat op het zakje 'flexibel/buigzaam' staat. Anyway, ik kan het nog gebruiken hoor, en maar best, want iets of iemand met een hoek af mag je niet discrimineren (het zou nogal een asociale boel zijn in mijn familie, haha, mopje... ) . Verder wil ik dan toch even melden dat ik vandaag vier tot vijf keer bijna ben gevallen, maar nooit helemaal, een prestatie waar ik toch bijzonder trots op ben. Ik wil bij deze ook even aan de mode-ontwerpers van deze tijd vragen om eens mooie moonboots te ontwikkelen, sneeuwbestendig, goed warm, antislip, met een modieuze toets, het is een uitdaging. Ik zou graag morgen al een paar hebben, want het gaat nog harder vriezen, en dus nog gladder zijn, warm aankleden geblazen dus (d.w.z.: kousenbroek onder broek, skisokken over kousenbroek, topje,liefst thermisch en in-de-broek-steekbaar, 2 t-shirts, 2 truien, jas, muts, sjaal, en wanten). Het helpt ook om niet voortdurend te denken 'het is koud', heb ik me laten vertellen, maar probeer maar eens te denken 'oeh, ik heb het zo warm, terwijl het snot uit je neus druipt,je tenen gevoelloos zijn, je oren erafvriezen, en je uit je vel bibbert. Ik hou het dus bij warm aankleden, en natuurlijk zo lang mogelijk blijven binnenzitten tijdens speeltijden en middagpauzes (en dat is een voorrecht dat alleen de laatstegraders van het college gegeven is!).
Hoera hoera ! Gedaan met depressieve blogberichten, slaaptekort, en stress, TIJD VOOR VAKANTIE ! :D Vanaf heden dinsdag 16 december 10 over 10 is mijn vakantie ingegaan, en ik ben dan ook niet van plan om nog schoolboeken of ander verderfelijk materiaal vast te nemen voor 5 januari, wanneer de school terug begint. Ik ga nu enkel ook nog leuke dingen doen (en nee daar hoort mijn kamer opruimen niet bij), want daar dient vakantie voor, toch? Alleen jammer dat er tussen nu en die vakantie nog een rapport zit, en dat dat rapport dan weer onvermijdelijk samenhangt met een verschrikkelijke kersttocht, gevolgd door opgewarmde zure chocomelk, die toch maar opgedronken, omdat iedereen het zo koud heeft. Mijn vakantie is al goed gevuld, vooral de eerste week, maar voorstellen zijn steeds welkom ! Ik sta open voor veel (maar dus enkel leuke dingen), zolang het voor mij maar niet te veel moet kosten, want daar heb ik niet de mogelijkheden toe (lees:ik ben bijna blut). Tot hier dit berichtje, ik wou mijn blijdschap gewoon even kwijt :D
Een week gedaan, nog een te gaan ! Da's dus al den helft ! En tot nu toe heb ik nog geen verkeerde hoofdstukken/vakken geleerd, of vragen gekregen waarvan ik dacht 'waar heeft m da in godsnaam gehaald?!'. En da's positief, want dat wil zeggen dat ik tot nu toe al bij bijna elke vraag (niet elke, want van sommige wist ik waar het antwoord zich bevond in de cursus, maar niet meer wat het inhield) iets heb ingevuld. En dat is uitzonderlijk ! Dus ik ben tot nu toe al zeer tevreden over mijn prestaties (tot dat de punten er zijn, en dan waarschijnlijk niet meer). Het is ook nog niet voorgevallen dat ik papieren van belang ben kwijtgeraakt, behalve dan het studie-overzicht van Nederlands, maar dat heb ik dan weer kunnen lenen van studiegenootje Anke, en dan nog, dat is niet levensnoodzakelijk, je leert toch gewoon wat je gezien hebt ? Onze instudeerdersgroep heeft intussen weer wat meer vorm gekregen. We hebben een clan op netlog (alhoewel ik meer facebooker ben tegenwoordig), met daarop al onze vervolgverhalen, geschreven tijdens studie-uren, onze vrijdagstudieverhalen (op vrijdag nemen de instudeerders het niet zo nauw met de regeltjes) en andere fratskes. Helaas wordt er in onze vervolgverhalen nogal veel geroddeld, wat ons liet besluiten te clan te beperken tot 5 members. Jullie kunnen dus niet meegenieten van Ankes hilarische blogbericht over vrijdag, en daarom zal ik zelf zo'n beetje in het kort toelichten wat er allemaal gebeurde. Het begon braaf, met 2 uurtjes van opperste concentratie in de polyvalente zaal. Maar dat was dan ook wel genoeg rust voor de rest van de dag. In de refter liep het al volledig mis, op den duur verschenen er zelfs uit het niets vodden op onze tafel. Raar. Ze is ook vanzelf terug verdwenen. In de namiddag, in de studiezaal, hadden we de pech dat er voor ons een bank vrij was, en dat daar toch wel een studiemeester kwam zitten. Gelukkig zijn wij creatief genoeg om ook met dergelijk toezicht briefjes rond te geven, hetzij stiekem meeschuiven met een kaft, hetzij iets minder subtiel gewoon werpen, naar achter of naar voor. Door middel van die briefjes wisten wij ook allemaal dat twee van onze instudeerderseliteleden dringend naar het toilet moesten. Dat kan voorvallen, maar dit was echt dringend. Dus zodra de bel gegaan was, hoorden alle mensen die op dat moment in de studiezaal aanwezig waren een geklikklak van Ankes hakken, eerst op een normaal tempo, en dan steeds sneller en sneller, tot ze dus, in hun sprintje, tegelijk de deur door wilden en genoodzaakt waren te vertragen. Tegen het einde van de pauze horen wij vanuit de gang een gelach, gegier eigenlijk, en meteen daarna zien we Heidi en Anke terug de studiezaal inkomen, al lachend. Dus natuurlijk vragen wij wat er aan de hand is, maar in plaats van een uitleg krijgen we een imitatie te zien: Een polonaise door de gangen, bestaand uit twee poetsvrouwen en een leerkracht. Wat een sfeer heerst er toch onder dat personeel !Ook erg grappig was dat de betreffende kuisvrouw langskwam op het moment dat Heidi en Anke heel overtuigend door de studiezaal aan 't polonaisen waren. Het tweede uur van de namiddag hebben we wat gezwanst met de opzichtster van dienst, en ze wou het misschien niet helemaal toegeven, maar ze vond ons wel grappig ! Tijdens de speeltijd zijn we getrakteerd op speculaas, omdat we toch zo'n honger hadden, en de wafels op waren, en het derde uur na de middag kwam er van studeren ook totaal niets meer, want een van ons was op het onzalige idee gekomen om 4 briefjes rond te geven, wat neerkomt op aanpakken-schrijven-doorgeven-aanpakken, en ondertussen de gesprekken op de verschillende briefjes uit elkaar te houden. Een vrij tot zeer nutteloze, maar toch fijne vrijdagmiddag, kort samengevat ! :D En na dit met jullie gedeeld te hebben ga ik mij nu terug verdiepen in de middeleeuwse letterkunde .
) . 
