Het moest er eens van komen hé, een winterblogbericht. Toch spijtig dat dat dan al in de herfst moet. Kijk, ik ben voorstander van winter en sneeuw enzo, maar ik vind de herfst eigenlijk ook wel leuk, en aangezien die al later was begonnen heb ik daar nog niet voldoende van kunnen genieten. Ja, ik ben een 4-seizoener (eigenlijk een beetje zoals een 4seizoenendekbed of een four seasonshotel, of is er ook niet zo'n pizza?), ik vind elk seizoen leuk. De zomer, omdat dan de zon schijnt en omdat ik nu eenmaal van zomerpicknicks hou (ook van andere picknicks, maar toch vooral de zomerse), de lente omdat dat meestal de voorbode van de zomer is en omdat dat na de winter komt, die ik meestal beu ben voor hij gedaan is, de herfst omdat dan de blaadjes vallen en de winter voor de sneeuw en de gezelligheid van het binnenkomen na een koude wandeling (bij deze opsomming heb ik geen rekening gehouden met regen en hagel, daar die in alle seizoenen kunnen voorkomen (zij het in het ene wat vaker dan het andere) en ik daar zowiezo een hekel aan heb, voor meer informatie over die persoonlijke afkeer verwijs ik u door naar een blogbericht van lang geleden over de vestenloop). En nu is het dus winter, voor ik mij daarop voorbereid had. Het is te zeggen, nu was ik per toeval vorige week wel een winterjas en een warme trui gaan kopen, maar mentaal was ik daar nog niet op voorbereid. Dat wil zeggen, ik was niet voorbereid op elke ochtend een kwartier vroeger opstaan omdat je een kwartier nodig hebt om je koubestendig in te pakken, ik was nog minder voorbereid op nog vroeger opstaan omdat je je glijdend moet verplaatsen omdat wandelen onmogelijk is, en nog het allerminst op nog vroeger opstaan omdat het openbaar vervoer niet goed om kan met sneeuw en gladdigheid. Met als gevolg dat ik nu moe ben. Maar héy, ik heb terug elke avond een excuus om warme chocolademelk te drinken en jeaaj, sneeuwballengevechten (in het middelbaar is het niet cool om sneeuwballengevechten te houden op de speelplaats, het mag trouwens niet eens, maar tot mijn grote vreugde is dat geen enkel probleem in het hoger, driewerf hoera voor 1JOU!) !
De eerste sneeuw en extreme koude hebben ook wel als gevolg dat ik al iets te vroeg in kerstsfeer was. Ik speel al twee weken nonstop kerstliedjes (en liedjes spelen hangt samen met heel luid meebrullen, daar kan ik niets aan doen, sorry buurvrouw) en ik kijk al weken uit naar de kerstverlichting op straat, die sinds vanmorgen ook effectief brandt, hoera! Nu nog die typische kerstmuziekjes die door de straten klinken in de kerstvakantie (en eventueel een kerstmarktje hier of daar) en mijn kerstgeluk kan niet meer op, en dat in de herfst.
Peoples, geniet nog van de sneeuw en de kerstsfeer en de rest van de herfst, en wie zin heeft in warme chocomelk, u weet mij wonen (en wie het niet weet moet er dan maar achterkomen) !
Ik meen mij te herinneren dat ik hier vorige keer in een vlaag van overmoed heb neergepoot dat mijn schoolwerk gemakkelijk te plannen was. Vergeet dat. Ik neem dat volledig terug, het heeft hier nooit gestaan. Ik heb net een week vakantie gehad (leuk hé!) en ik heb per ongeluk niks gedaan (enfin, niks is een groot woord, ik heb een taak afgemaakt, eentje). Dat is niet mijn schuld, mijn vakantie raakte vanzelf volgepland! Dus dacht ik vanmorgen 'Lotte, het is de laatste dag van je vakantie, je bent om 8 uur wakker en je hebt tot nu toe nog niks voor school gedaan, doe iets!', en het bleef bij denken (wat al wel het verste is dat ik deze week ben geraakt hoor!). Mijn vocabulaireboekjes liggen hier zelfs al naast mij! Ondertussen vind ik het al bijna de moeite niet meer, want ik moet nog douchen en ik moet nog weg en zo (vandaar deze blog, ik ben de tijd aan het doden tot ik kan zeggen dat het echt de moeite niet meer was). Voor de rest had ik eigenlijk echt een leuke vakantieweek hoor! Ik heb mensen teruggezien die ik miste (niet genoeg weliswaar, maar ik heb er nu toch een paar gezien), ik heb wafels gegeten (want eten is een belangrijk aspect van vakantie), ik heb familytime gehad (want family is een belangrijk aspect van vakantie...Ok, nee, family is een vrij tot zeer belangrijk aspect van mijn leven. Bijna belangrijker dan eten ;)), ik heb ehmm...cultuur gesnoven, en ik heb vooral niet aan school gedacht, waar ik toch wel even nood aan had. Nu zijn de batterijen weer opgeladen en kan ik er weer effie tegen('t Is gelijk bij een gsm, hoe vaker je de batterij oplaadt, hoe minder lang die meegaat...Lees: Tijd voor de volgende vakantie!) ! Die vocabulaireboekjes liggen hier aandacht te trekken gelijk zot...Waarom ook die schreeuwende kleuren altijd...Zwart zou beter staan! Om maar te zeggen: ik ga misschien toch wel iets doen, kwestie van toch een beetje bij te blijven...Adios vrienden !
Goeiendaaaaag ! :) Week 4 van het studentenleven is ingegaan en het begint al weer te wennen (en soms al weer te vervelen). Ik ken ondertussen de weg naar de meeste lokalen zonder als een verdwaalde toerist naar de pijltjes te moeten staren en weet al welke boeken ik zonder problemen thuis kan laten om een rugblessure te voorkomen. Waar ik ook al ontzettend geoefend in ben is onder de pauzes een automaat zoeken om mezelf van de nodige cafeïne te voorzien om niet in slaap te vallen én dan nog eens op tijd terug in het juiste lokaal op de juiste plek geraken (want dat is niet zo gemakkelijk als het lijkt). Voorlopig lijkt mijn schoolwerk ook makkelijker te plannen dan vorig jaar (zou het iets te maken hebben met het feit dat ik mijn hobby's gehalveerd heb?), wat heel erg leuk is ! :) Het kan ook zo lijken omdat ik het werk (meestal) leuker vind dan vorig jaar (Hoewel franse oefeningen toch nog steeds niet tot mijn favorieten behoren: 'racontez que vous avez fait pendant le week-end', hallo, dat zal ik wel gewoon in het nederlands vertellen tegen wie het moet weten hoor!). Verder heb ik vandaag ontdekt dat ik veel schoenen heb (nee, niet te veel, gewoon veel). Ik moest namelijk vandaag (ok, eigenlijk vorige week ook al, maar het is er door mijn ultradrukke studies enzo maar vandaag van gekomen) mijn schabben (want ik heb helaas geen persoonlijke schoenenkast) in de familiale schoenenkast opruimen (ik wou uitruimen typen, maar dat houdt ook in dat er dingen weggegooid moeten worden volgens mij, en ik doe niet aan het weggooien van schoenen, want da's zonde). Nu is volgens mij de beste manier om zoiets aan te pakken alle schoenen op de grond gooien en terug schikken, toch? Was dat effe verschieten zeg, toen er daar een schoenenberg ontstond die zo ongeveer tot aan mijn knieën kwam (ok, da's iets overdreven, maar twaren er toch veel), vooral omdat al die schoenen op mijn tenen vielen, wegens een kleine inschattingsfout. Nu heb ik het die-rotkast-gaat-niet-meer-dicht-want-Lottes-schoenen-steken-er-uit-probleem heel praktisch opgelost door een schab van mijn gezusterte in te pikken (sorry marijntje, maar al wat er van u stond paste op één rek en gij hebt een schoenenkast boven!) en de helft van mijn schoenen naar mijn kamer te verhuizen (ja nee, ok ze zijn nog niet op mijn kamer, ze staan beneden in een zak aan de trap, da's toch al een begin?) en nu, hou u vast, geraakt de kast gewoon terug dicht. En 't is niet dat je moeite moet doen om ze dicht te krijgen hé, ze valt als het ware vanzelf dicht. Wat een prestatie, ik ben er zelf enorm trots op (anders had ik er ook geen halve blog aan gewijd) en dat zou iedereen maar beter zijn. Ik verdien een prijs, of een oorkonde op zijn minst. Tot slot nog een ontdekking vandaag: Hoe lelijk mijn paarse nagellak ook mag zijn, als hij open en bloot gewoon wat staat te wezen en ik kom hem tegen heb ik gegarandeerd één of meer paarse nagels, wat vreselijk irritant is, want de dissolvant is bijna op en zo in het openbaar verschijnen is sociale zelfmoord. Dus als ik een van de dagen niet meer buiten wil/kan komen...Blame de nagellak.
Wat is dit? Waar ben ik? Wat doe ik hier? Oké, Lotte, dit is je blog, je bent op je 'schrijf-eens-een-blogje'-pagina, en wat je doet is een blogbericht schrijven. Ehm... Hoi. Hallo. Leest er nog iemand dit? Zo nee, wat een geluk dat ik er dan zelf plezier aan beleef, anders zou het zonde van de moeite zijn. Zo ja, jullie hebben nu de eer een stukje te lezen van een topjournaliste-in-spé (sommige mensen noemen het liever gewoon 'studente journalistiek', maar dat klinkt zo stom). Jawel, u leest het goed, ik heb een richting gekozen, ik ben ingeschreven geraakt, en wonder boven wonder, ik ben zelfs begonnen ! Journalistiek dus. Dat houdt in dat ik voor school ook al een blog heb moeten opstarten, maar no way dat ik daar mijn beklag ga doen over teveel werk en van die toestanden, wat tot nu toe toch het hoofddoel van mijn blog was. Dus heb ik nu twee blogs (hoera, hoera!). Op deze moment ben ik aan het babysitten, en slapen die kids, dus heb ik tijd zat. Als een voorbeeldig studente heb ik natuurlijk al een deel van die tijd gebruikt om voor school te werken, maar helaas heb ik maar één cursus bij en is recht echt niet boeiend genoeg om een hele avond mee te vullen (zeker niet als er al een halve ochtend mee ingenomen was), en daarbij, mijn fluostift is bijna leeg (mijn fluostift staat hier voor 'de fluostift die ik gisteren leende/stal van mijn zusje, sorry, Marijntje, ik koop er wel eens een nieuwe ;-)). Dus, breng ik jullie (of mezelf, als ik dit later per ongeluk alzheimer zou krijgen en dit allemaal vergeten zou zijn en deze blog zou tegen dan nog bestaan) even op de hoogte van hoe het zit met mijn leven ondertussen. Mijn leven bestaat sinds twee weken uit de volgende dingen: Opstaan, de trein nemen, op school zitten, de trein nemen, schoolwerk maken, zien hoe mijn vrienden het stellen op facebook, slapen, opstaan, de trein nemen, op school zitten, en ga zo maar door (dit is een vereenvoudigde weergave, mijn talrijke eetmomenten verspreid over de godganse dag zijn hier bijvoorbeeld niet in opgenomen), en dan het weekend volledig volplannen met allerlei leuke dingen zodat ik mijn schoolwerk tijdens de week kan doen op de daarop voorziene (haha, net of ik plan dat soort dingen) momenten. Klink ik niet ontzettend saai zo? Gefopt, ben ik namelijk niet. Ok, dat kan ik hier en nu niet bewijzen, maar neem het maar gewoon van mij aan, ok? Afgesproken ! (STEL dat niemand dit nu leest, ben ik met mezelf aan het afspreken dat ik mezelf niet saai vind..Zelfappreciatie (is dat echt een bestaand woord of denkt mijn brein dat gewoon?) ten top !). Voor de rest valt er toch nog even te vermelden dat ik een sublieme zomervakantie achter de rug heb, en dat ik er dus ook alles aan ga doen om mijn zomervakantie volgend jaar even vrij te houden (vandaar mijn ongelooflijke ijver !) En voila, met dit goede voornemen rond ik hier m'n eerste blogje van het nieuwe schooljaar af. Ik doe m'n best om jullie (of mezelf) op de hoogte te houden van mijn avonturen (ja, ik zie het als avonturen. Net als freddie fish zijn zoektocht naar paarse zee-egels ook een avontuur vindt, of Jommeke die met een vliegende bol naar een of ander paradijs vliegen ook een avontuur vindt, ieder zijn eigen visie daarop). GEGROET, MENSJES (of mezelf)
Miljaar het is warm. Zomer is leuk, meestal, denk ijsjes, zon, zwembaden, en van die toestanden. Maar de zon kan ook te warm worden (allee nee, de zon blijft altijd even warm enzo, maar de zon kan de aarde te erg opwarmen, bedoel ik dan), en als je dan geen zwembad ter beschikking hebt, is het je rampzalige lot langzaam te smelten. Smelten is een traag proces dat gemakkelijk versneld kan worden door verscheidene invloeden. Actief zijn is een van de belangrijkste versnellingsfactoren van het smeltproces (onder actief zijn verstaan we hier elke vorm van beweging), daarnaast kan er ook een smeltversnelling optreden door blootstelling aan zon of aan niet verluchte ruimtes. Het smeltproces vertragen is moeilijk, zo niet ondoenbaar, tenzij je beschikking hebt over een zwembad. Dus, mijn beste vrienden, aangezien onze tuin nog altijd niet groter is dan de gemiddelde zwembadmaat, en onze ouders ook niet openstaan voor zwembaden die er wel inpassen, smelt ik hier langzaam weg. Hierbij wil ik dan ook verzoeken om als jullie een plasje Lotte tegenkomen, dat even in de ijskast te plaatsen, dan bestaat de kans dat ik terug ontsmelt. Dus alsjeblieft, eens ik gesmolten ben, leg me in de ijskast, voor ik verdamp, want dan is het te laat.
Oh, help, ik heb er geen rekening mee gehouden dat ik wel eens niet de enige kon zijn die vond dat mijn kleedje de zomer zelve was. Ik oefen blijkbaar een enorme aantrekkingskracht uit op bijen, wespen, en zelfs spinnetjes, HELP !
Kan er stof op een internetpagina komen te liggen? Zo ja, dan is deze pagina zo bestoft als mijn slaapkamer na twee weken examens en werken in de straat. Maar een blog is een blog, bestoft of niet, en mijn blog zou mijn blog niet zijn als er niet een ietsiepietsie stof op lag. Dat noemen ze dan een persoonlijke 'touch'. To the point: De vakantie is begonnen (en ik verveel mij stiekem al een beetje, maar nog lang niet genoeg om al heimwee te hebben naar de schoolbanken), de zon is er weer, en als dat niet zo zou zijn heb ik mij gisteren toch een zomerkleedje aangeschaft waarin een mens zich de zomer zelve zou voelen, zelfs als het regende. Ik zit nog steeds met het probleem wat in september/oktober, maar daar trek ik mij deze week nog niets van aan, want deze week is het relax/uitrust/zonneklop/amusementsweek, vanavond mooi ingezet met het galabal waar iedereen al zes jaar van tevoren naar uitkijkt. Een avondje waarop we onszelf eens even volwassen mogen kleden, en ons toch onvolwassen gedragen, heerlijk (denk ik ;-)). Wat betreft dat volwassen kleden heb ik gisteren ook mijn schoenen gekocht. Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om die schoenen een hele avond aan te houden, maar het geeft toch even een volwassen indruk, en daar doen we het voor, toch? :) Voor de rest wacht er de komende week nog een proclamatie (als ik geen herexamens heb,thumbs up), een dagje zee (kleur pakken!), een familiereünie (al is het moeilijk voor mij om van een reunie te spreken, aangezien ik de helft nog nooit gezien heb, spannend!), een feestje in thema Amerika (iemand verkleedideetjes?), en nog en nog en nog, en zo is ongeveer al heel mijn vakantie volgepland, en dat terwijl ik ook nog ergens tijd zou moeten vinden om te gaan werken. Mensen die medelijden hebben mogen altijd om mijn rekeningnummer vragen. Hier rond ik af, ik ga mezelf in de zon leggen, mijn benen zijn nog net iets te wit voor mijn galakleedje ! Tot de volgende ! :)
Nog twee maanden en dan de langste zomervakantie van mijn leven (dat is toch wat ze zeggen) ! (oh, by the way, iemand een vakantiejob in de aanbieding die ik kan gebruiken om mijn langste vakantie te financieren?) Beste vrienden van het internet, ik heb goed nieuws ! Ik heb mezelf namelijk een 'netbook' aangeschaft (Da's een ander woord voor: supercute, muug handig minilaptopje), dus ik sta vaker tot de beschikking van deze blog (ha-ha, op deze moment geloof ik mezelf zelfs niet). Ik heb weer een aantal drukke weken voor de boeg (mei en juni mochten ze van mij overslaan), maar toch, misschien vind ik tussendoor wel de tijd om jullie (zijn er nog mensen die dit lezen eigenlijk?) op de hoogte te houden van mijn leventje. Wat ik hier nog niet vermeld had, en waar ik eigenlijk stiekem toch, hoewel het niet echt mijn verdienste is (deels natuurlijk wel :)), trots op ben: Romeo en Julia, de productie waar ik in meespeel tegenwoordig, is volledig uitverkocht ! 'uhu, jaja, ik bestel wel kaarten voor de volgende voorstelling dan' -NEE, volledig uitverkocht, alles, de volle acht voorstellingen die ons nog restten ! Ik maak een klein rekensommetje: Rond de 1000 stoelen dus in het totaal, iets minder misschien. 1000 mensen (ja, ok, het zijn er minder, er zijn mensen die verschillende keren komen kijken en zo, maar toch !), die het toch wel overbekende verhaal nog een keer willen zien, maar dan op onze manier, we zouden het bijna als compliment kunnen opvatten. Voor de rest, zelfde verhaal als vorig jaar: klasconcerten, lierische kunsten in aantocht, muziekschoolexamens in aantocht (alledrie openbaar dit jaar, halleluja), schoolexamens in aantocht, check de berichten van een jaar geleden voor de volledige lijst. Oh nee, ook nog: Studiekeuze in aantocht (en ik sta nog steeds geen stap verder dan 3 maanden geleden, goed bezig !), en hoera hoera, 3 maanden vakantie in aantocht (3 maanden, dat is dus langer dan de tijd die ik nu nog moet wachten voor het echt vakantie wordt, en aangezien die periode mij nog heel lang schijnt, is 3 maanden al zeker een eeuwigheid, en ja, het is eigenlijk maar 2 en een halve maand of zo, naargelang wat je gaat doen en waar en van die toestanden, maar ik ben een positivo en ik rond af naar boven, 3 maanden dus) 3 maanden kampen, reizen, vrienden, (werken?), noem maar op ! LAAT MAAR KOMEN DIE LAATSTE WEEK VAN JUNI !
Joepla, hier ben ik alweer ! Waarom? Omdat mijn papa naar Flandriens zit te kijken.
Ik dacht : 'Oh, gezellig, ik zet mezelf na een avondje schoolwerk gezellig met mijn mammie haar laptop (mama, mag ik alsjeblieft je laptop lenen vanavond?) voor de tv, chilliewillie.' Niet dus. Mijn papa kijkt liever naar wieleroverwinningen van jaren geleden (Eddy Planckaert, alsjeblieft, hoe lang is het geleden dat die nog eens op een fiets heeft gezeten?). En dan heb ik maar een koptelefoon opgezet en ben ik beginnen rondsurfen tot ik dacht: héééééé, een blog, jaaaaa ! Even ter info: Ik heb geen wolk opgemerkt op de SID-inbeurs, maar er zijn mij wel verschillende dingen duidelijk geworden (voornamelijk dan over wat ik vooral NIET wil doen...) Hola, ik zie hier net een jaartal op de tv verschijnen, dus even specifiëren, het gaat over 1994, zijnde zestien jaar geleden, ruim anderhalf decennium, kortom: verouderd, niet het kijken waard. Dat terzijde, heb ik nog boeiende schoolverhalen? Nee, niet bepaald, behalve dan de zoveelste waarschuwing dat ik er niet ga komen volgend jaar met dergelijke notities, die ik, net als altijd, rustig naast mij heb neergelegd, want dat zal ik volgend jaar dan wel zien. En ondertussen is er klassikaal overleg op facebook : 'Die taak van bio, maken we die?' -'Nee.' -'Check.', wat een gemotiveerde klas zijn we toch ! Nog andere ophefmakende dingen gebeurd in mijn leven? Oh ja, ik ben volwassen geworden, maar dat had iedereen vast al wel gemerkt aan mijn maturiteit (zie je wel, ik begin al volwassen woorden te gebruiken !). En, het allerspannendste: Ik vertrek over exact vier dagen naar Italië, op EINDEJAARSREIS (waw). Da's crazy, 15 dagen met klasgenoten, schoolgenoten, en leerkrachten op een hoopje, te beginnen met een hele nacht bus, dat kan nog spannend worden, ik hou jullie op de hoogte. Aha, Flandriens is afgelopen, dan kan ik tv beginnen kijken.
AJUU MET DE PARAPLU (& hou de paraplu, ik heb liever zon !)
Hier ben ik weer ! En wel met een heel belangrijke boodschap, want ik sta namelijk aan de vooravond van een zeer belangrijke dag in mijn leven: De dag voor Lotte de sid-inbeurs zal bezoeken. Daar op die sid-inbeurs zal voor mij mijn studiekeuze klaarstaan, in het midden van expo Antwerpen, op een witte wolk met een felgekleurd aura afgewerkt met een aureool. Daar zal mijn studiekeuze zweven, wachtend op mij, de ideale student, en dan zal deze studie me roepen, en zeggen: 'Lotte, studeer mij, je gaat me leuk vinden, voor alles meteen slagen, en een fijn beroep vinden als je afgestudeerd bent.' Dat is wat me morgen staat te wachten. Misschien moet ik een beetje zoeken eer ik de wolk vind, en moet ik de aureool en de stem erbij denken, maar vinden zal ik ze ! Morgen dus, uit honderden anderen zal het mij duidelijk worden welke studie voor mij de juiste is. Ik ben benieuwd.En als ik geen wolk vind, kan ik nog altijd een prins op een wit paard meepikken, ermee trouwen, en zo rijk worden en doen wat ik wil. Een mens mag dromen, nietwaar? Ik zal morgen wel weer met mijn pootjes op de grond terechtkomen als ik temidden van al die standjes sta en er nergens een wit licht en engelengezang te bemerken is.
Samen met sneeuw en vrieskou een winters blogje van Lotte. Lotte heeft het koud, maar toch, op een of andere manier, is dit wel een leuk weertje. Het zou kunnen liggen aan de fijne sjaals, mutsen en wanten die ermee gepaard gaan (én de fijne rubberbotjes), het zou kunnen liggen aan het overweldigend warme gevoel dat je krijgt als je ergens binnenkomt, of het zou kunnen liggen aan een vreemde kronkel in mijn hersenen (of is het hersens?). Maakt niet uit, ik vind het soms dus ook leuk. Soms. Meestal als ik binnen ben, om dan als ik buitenkom weer te denken 'Lag ik nu maar ergens op het strand in Benidorm (of Tenerife)'. Oh ja, een prettig nieuwjaar gewenst trouwens, met een goede gezondheid, veel liefde, en bla bla bla...Je weet wat ik bedoel, is het niet? Voor mij mag er gewenst worden: Een prins op het witte paard (nee, het hoeft niet persé een wit paard te zijn, een cabrio is ook goed), een rapport zonder buizen, en een studiekeuze die mij op een zilveren schoteltje wordt aangeboden, zodat ik er zelf niet te veel meer hoef over na te denken. Dank bij voorbaat. Ik begin nu op deze 4e januari 2010 (volgens de media de start van het nieuwe decennium, volgens onze leerkracht fysica de start van het laatste jaar van het oude decennium, dit terzijde) aan mijn laatste semester op het Sint-Gummaruscollege (als alles goed verloopt). Ik ben dus al een volledig semester zesdejaars, en ik geloof nooit dat de eerstejaartjes zo naar ons opkijken als ik deed vroeger. Het gaat volledig de foute kant uit met die jeugd, amper uit de luiers en al een klep van hier tot in Tokio. Ik was anders ja, ik was in mijn eerste jaar namelijk niet zo klein als de eerstejaartjes van tegenwoordig (ben ik ook nooit geweest), en ik was een braaf, bescheiden, stil kind (tenminste tegen onbekenden die ouder waren dan ik). Nu nog steeds trouwens (ha-ha). En nu moet ik jullie laten, want mijn eerste taak van het nieuwe jaar wacht op me. Een quiz over seks, ofzoiets. Gegroet, stervelingen !
Wat is er de afgelopen maanden toch allemaal gebeurd dat ik hier niet meer geweest ben? Wel, niet veel, moeha, ik heb gewoon tijd te kort, as usual ;-). Ik heb namelijk nog steeds heel veel hobby's, en ik doe ze nog steeds allemaal even graag, dus stoppen met iets is geen optie, want ik kan niet kiezen. Ik heb namelijk ook nog steeds veel schoolwerk, en dat zou ik maar al te graag laten vallen om wat vaker te bloggen, maar dan wordt mijn moedertje en mijn leerkrachten boos, en dat willen jullie niet op je geweten hebben, toch? En ten derde is er nog een extra bezigheid bijgekomen, zijnde...*tromgeroffel*...nadenken over wat ik volgend jaar toch zou moeten doen. Want, peopletjes, ik zit in mijn laatste jaar secundair onderwijs (HOERA! 100dagen, Italiëreis, ... ) en daar zit een vervelend kantje aan, namelijk dat je niet nog eens een jaar kan blijven doen wat je altijd al deed. Vorige jaren had ik altijd een antwoord klaar op de vraag 'Wat ga je volgend jaar doen?', namelijk 'Ah, hetzelfde als nu zeker?'. En dat kan ik nu, nu die vraag tot vervelens toe gesteld wordt, niet meer zeggen, want er bestaan geen hogere studies 'Latijn-Wiskunde 8 uur', en als ze bestonden, zou ik toch iets anders kiezen, want ik ben het beu. In een of ander studiekeuzeboekje dat ik onlangs eens doorbladerd heb (ik heb echt de tijd, en de goesting, niet om die allemaal grondig te lezen) stond dat je als mensen naar je toekomst vragen, de vraag moet omdraaien: 'Wat zie jij me later doen?'. Awel, ik heb het geprobeerd, en er kwam tot nu toe niet veel zinnigs uit, tenzij bij mijn mama. Ik heb namelijk niet zo veel normale vrienden, en mijn abnormale vrienden zeggen dan 'oh, anders moet ge maar beroemd worden, dan krijgen wij wel vrijkaartjes hé?', of 'ah, wij gingen toch samen in een kasteel wonen? Zoekt u gewoon ne rijke vent'. En ja, dat zullen allemaal wel dingen zijn die ik ooit gezegd heb, maar daar ben ik nu niet veel meer mee, want tot vorig jaar zei ik zo'n dingen om van die vragen af te raken, en dus niet omdat ik dat serieus meende (ok, misschien zou het een heel klein beetje leuk zijn om echt beroemd te worden, en ok, misschien wou ik vorig jaar nog echt naar het conservatorium, maar ik wil nu toch liever eerst iets anders proberen.). Voorlopig heb ik het volgende verlanglijstje voor mijn studie volgend jaar: *zo weinig mogelijk wiskunde (dat mag ook meer zijn, maar ik kan geen leuke jobs bedenken waarvoor ge wiskunde gestudeerd moet hebben) *zo weinig mogelijk wetenschappen (persoonlijke afkeer :)) *talen mag, maar weet dat ik er niet al te denderend in ben. *ik wil er iets mee kunnen doen, iets leuks. Voilà, iemand suggesties? Laat het mij weten, ik zou u ontzettend dankbaar zijn ! =D
(da's de tekst van de achtergrond van 'de kringloop van het leven', voor wie het zich afvroeg, en voor wie zich nog meer afvroeg, dit is de échte singstartekst jaja (de Nederlandse weliswaar, zou daar verschil op zitten ?))
Ik ben er weer ! Na, again een paar weekjes rust, heb ik nu toch weer een uurtje waarin ik mij verveel, want zoals ik zowiezo al eens heb gezegd, is woensdag nog steeds een muziekschoolloze dag, en mijn schoolwerk is al van 16u gedaan. Beste mensen, dit weekend is het Paradeskes Kermis, hét feest van Lier en omstreken. Niet te missen, al is het maar om een authentieke collegewafel met slagroom binnen te steken en dan terug te vertrekken. Maar als je er dan toch bent, daal dan even af naar de kelder, want daar ben ik (is dat niet de moeite?), en daar werk ik, zo goed als heel het weekend, en dan doe ik al eens graag een sociaal klapke als er effie geen werk is. Dus, place to be dit weekend: Het Sint-Gummaruscollege ! Dit festijn heeft ook als gevolg dat wij vrijdag met z'n allen van school verdreven worden, zodat de thuisblijvende leerkrachten alles kunnen verhuizen en klaarstomen. Heel de school op sportdag, elk jaar ergens anders naartoe. En dit jaar vindt onze sportdag plaats in Herentals, en kunnen we kiezen uit een paar (en de jongens uit heel veel, waarom toch?) verschillende sportjes. Sporten is normaalgezien niet aan mij besteed, maar van de 4 activiteiten die je op die dag moet doen, kan ik toch al schaatsen en dansen kiezen, en dat doe ik wél graag, HOERA ! Nog een gevolg van het feestweekend is dat de leerlingen (behalve de 2de-graders die tijdens het weekend niet hebben geholpen) maandag, hou u vast, pas om HALF 11 naar school moeten komen,wat wil zeggen dat ik tot HALF 10 kan slapen ! FEESTJE ! Genoeg over school, ik was even vergeten dat ik ook nog een bangelijk weekend achter de rug heb. Mijn broer hebben de nacht van zaterdag op zondag namelijk doorgebracht in Lokeren, was me dat een feestje ! De belangrijkste sleutelwoorden: Singstar, pizza, chips, k2 zoekt k3n chips, marshmallows, pizza, singstar, pizza, pizza, en nog meer singstar, en ah ja, een beetje slaaptekort. Genoeg sleutelwoorden om u een beeld te vormen van de nacht/de ochtend erna ? Ik zal nog iets verklappen over de ochtend: We zagen er niet uit, en we hebben op de trein maximum 5 zinnen tegen elkaar gezegd, hoewel we geen ruzie hadden, en, ahja, een klein beetje misselijk waren we ook.
Jaja, ik heb weer eens een ontdekking gedaan, en wel de volgende: In het schooljaar heeft Lotte minder vrije tijd dan in de vakantie, maar de verveling slaat wel drie keer harder toe. Wat een ontdekking, en dat eigenlijk gewoon om te zeggen dat ik mij verveel, ja. En dat zal gedeeltelijk komen doordat ik op woensdag, de weekdag met het meeste vrije tijd, niet naar de muziekschool moet (en alle andere dagen wel). En dus heb ik de middag doorgebracht met de grootouders, de nicht en het broertje, en dat ging nog, maar toen kwam de avond. En de avond was langer dan gedacht. En ik heb perongeluk al AL mijn Franse woordjes tegen vrijdag geleerd, en als mijn wiskundeboek naast mij had gelegen had ik dat waarschijnlijk ook al geleerd, maar gelukkig was ik te tam om beneden mijn boek te gaan halen. Geloof mij, als ik uit verveling al op voorhand begin te werken wordt de situatie ernstig en moet er dringend een hobby gezocht worden. Tips zijn altijd welkom, maar ik doe niet aan sport, of het moest per toeval dans zijn. U kan voor tips terecht op mijn gekende e-mailadres, of contacteer me op facebook. De beste tipgever wordt beloond met mijn eeuwig respect (geloof me, dat wordt later nog fortuinen waard!). Voor de rest heb ik eigenlijk niet veel meer te zeggen (heb ik ooit al meer te zeggen gehad ?), behalve dan dat school nog steeds even boeiend als in het begin is, maar dan met meer huiswerk, dat de weekends te kort zijn naar mijn mening (en ongetwijfeld die van vele anderen), en dat ik zin heb in Ben&Jerry's, maar ook dat is niks nieuws onder de herfstzon (nee, de herfst is nog niet begonnen, ik weet het, maar ik vind het toch al herfstweer :)) !
Wajooo, zo snel al weer een nieuw berichtje uit Lotteland, dat zijn we niet meer gewoon ! Maar als Lotte dan opeens een dagje verlof heeft, en opeens wakker wordt om kwart over 8, en niets gepland heeft voor dat dagje verlof (stuk voor stuk zeldzaamheden), ja dan kan er al wel eens een bloghalfuurtje af. HOERA dus ! Een uitgebreider blogbericht dan gisteren, met als hoofdonderwerp: SCHOOL (aangezien iedereen mijn gezaag al beu is zet ik het gewoon op het wereldwijde web, want daar is men niet verplicht het te lezen :) lang leve het internet !). De school is net anderhalve, oké nee, één week begonnen, en ik ben het al weer beu (aha, herkent de trouwe bloglezer dit? Klopt, dit zal er vorig jaar ook wel opgestaan hebben). Er is niet veel nieuwigheid meer aan dit jaar... De klasgenoten zijn dezelfde als vorig jaar (daar heb ik geen problemen mee, de leerkrachten daarentegen... :) Nee, we zijn een braaf klasje hoor ^^), er zijn maar een paar nieuwe leerkrachten, maar die vinden het blijkbaar overbodig om nog namenrondjes of kennismakingsspelletjes te spelen...Jammer jammer! En het zijn ook dezelfde vakken als vorig jaar...Dus eigenlijk lijkt het gewoon een verlenging van mijn 5e jaar, dat naar mijn mening toch al lang genoeg geduurd heeft. De mensjes die perongeluk mijn berichten van een jaar terug ook al gelezen hebben (of eender welke persoon die ook maar iets te maken heeft met het SGC) weten dan ook dat het weer vestenloop is, Jihaa, en dat ik die vorig jaar niet zo fijn vond (er was iets met...Ah ja, hagel.). Welnu, we zijn begonnen met de voorbereidingen, en ik heb ontdekt dat ik 'm ook dit jaar niet zo fijn vind. Raar hé. Het probleem in vergelijking met vorig jaar is, dat wij L.O. hebben op de slechtste uren EVER . Dus, op een 8ste uur, wat wil zeggen dat al die fietserkes over de vest fietsen als wij aan het lopen zijn (en geloof mij, ik word beter niet gezien als ik aan het lopen ben), en dan nog een keer op een 5e uur, wat wil zeggen dat ALLE 6e jaars van ALLE naburige scholen (want in ALLE naburige scholen mogen de zesdejaars 's middags naar buiten) op de vest, of op de sportvelden rondhangen om hun bokes op te eten, terwijl wij daar dus aan het lopen zijn. Maar er is nog hoop, want de lessenroosters kunnen nog veranderd worden ! Let's hope so. Bon, nog reden tot klagen...Onze plek in de refter. Wij bezitten als school over een cafetaria. Vijfde- en zesdejaars eten 's middags in die cafetaria. In die cafetaria staan übergezellige (en ook wel een beetje vieze) zeteltjes, en dan nog een paar ronde tafeltjes. Maar het zesdejaar is een groot jaar. Dus wat doet onze school: ze zetten er in die gezellige cafetaria nog van die gigalange typische reftertafels bij (en ze zetten die ook heel erg ver van de chocomelkbron) , en ze geven vaste plaatsen. Waar zitten wij? Aan die gigalange typische reftertafels. BOEHOE ! Maar eigenlijk ook wel eerlijk, want vorig jaar zaten we al in zeteltjes ^^. Maar voor de rest amuseer ik mij wel in 't school hoor :). Ik zit naar goede gewoonte vanachter bij zowat alle vakken (behalve bij chemie en esthetica, omdat de banken voor ons niet bezet waren en we dus naar voor moesten schuiven...BUMMER), en naar goede gewoonte staan mijn papieren al vol met tekeningetjes en liedjes. En bij die amusante bezigheden komt dan nog bij dat ik me tijdens de lessen al kan verheugen op mijn naschoolse activiteiten, hetzij hobby's, hetzij theatervoorstellingen of van die dingen. En daar komt dan de volgende dag nog bij dat ik me kan bezighouden met nadenken over wie nu in godsnaam op het idee komt op een paars neon huis ergens in de linkerbovenhoek van een toneel te hangen, terwijl het eigenlijk niet zoveel nut heeft, of waarom die als neger verklede Europeaan (ik weet niet of het een Belg of een Hollander was:)) opeens met een pluimenrokje het podium over liep. Vertier genoeg, zou ik zo zeggen !
Dan toch nog snel even een blogje, voor dat de leerkrachten op dreef geraken en ons elke dag onze vrije tijd ontnemen. Mijn 2 maanden vakantie in het kort: 1 musicalworkshop in Lier, hilarisch en van die dingen, en een mooie opstarter van de vakantie. 1 reis naar Turkije. Dan denkt ne mens: Spannend, eindelijk nog eens met het gezin op vakantie, gezellig, rustig, oké, tot dan na 3 dagen ineens de helft van uw familie (en een opblaasbaar rendier) opduikt! Nog steeds gezellig, maar, helaas voor de medehotelgangers, niet meer zo rustig. We hebben daar zo ook de animatrice die de kinderdisco deed een poepie laten ruiken, hoera ! Vervolgens: 1 muuuug bangelijk kamp in een of ander boerengat in West-Vlaanderen. Vermoeiend, warm op sommige dagen (lang leve de tuinslang!), en o zo sfeervol. Dan hadden we nog, 1 musicalworkshop in Deurne, met als doel: Op 2 weken de héle ABBA-musical 'Mamma Mia' instuderen en dan ook opvoeren. Eerste gedacht: onmogelijk, Werkelijkheid: Superfijne 2 weken, en een opvoering die er, mits wat overuren de laatste week, mocht wezen! We hebben daar in het cultuurcentrum van Deurne zelfs een nacht gespendeerd (De dag erna gingen de repetities toch minder vlot...Bij mij... En dan was er plots nog maar 1 week vakantie over...Fuck. Die week heb ik dan maar volgepland met JTO-promo's, daguitstappen met friendsies die ik tijdens de vakantie niet genoeg gezien had, en slapen. Volgens mij heeft er toch iemand een stuk uit mijn vakantie geknipt ofzo... Ze was korter dan normaal.
En nu is het dus terug school...En ik ben tot de constatatie gekomen dat ik het NIET gemist heb (behalve de chocomelk onder de middag, die heb ik wel gemist). MAAR over minder dan een jaar ben ik er al vanaf, en wat daarna komt (en wat blijkbaar ook iedereen wil weten, behalve ik) is nog een groot mysterie, spannend hé :p
Laten we dan gewoon verdergaan en doen alsof het vorige week was dat ik mijn laatste berichtje schreef, en niet 2 maanden geleden... En het is VAKANTIE. Mijn rapport kon er mee door, geen herexamens, vakantietaken, bon, laat ons het erop houden dat ik mijn vakantie verdiend heb. Een drukke vakantie zal het worden. 1 kamp, 2 musicalstages, en als klap op de vuurpijl, een gezinsreis, hallelujaaah, we zijn nog nooit met ons gezin alleen op vakantie geweest.Er was altijd wel een of andere grootouder bij, kwestie van de kindjes ook eens te kunnen dumpen ;-). Naar waar trekken we? Naar Turkijeeeee, het land van de zon, zwembaden,cocktails en pure ontspanning, hoera ! Volgende week vertrekken we, wie ons uitwuiven wil moet dat vooral doen, we vertrekken rond 3 uur 's morgens. Op het moment is de eerste stage aan de gang; de moevementstage, voor kindjes van 10 tot 16 jaar, moehahahaha, ik ben de alleroudste ! En door die leeftijdsbeperking is het waarschijnlijk de laatste keer dat ik deze stage doe (want volgend jaar ben ik al 18,klinkt het niet volwassen?). Maar bon, ik amuseer me rot, mede door een of andere geschifte blondine die deze stage ook al 3 jaar doet (da's even lang als ik). En ik zie deze blondine 1 keer op een jaar, want door haar sociale leven (dat zich verdorie voor 99% in Hove afspeelt, terwijl ze toch in Lier woont) is afspreken in het jaar niet mogelijk. Waarom is deze blondine geschift? Een voorbeeldje: Er wordt gevraagd van rond een dialoog een situatieschets te maken, dus wie jullie zijn, wat jullie onderlinge relatie is, en waar en wanneer de dialoog zich afspeelt. Iedereen komt heel begrijpelijk af met: we zijn zusjes, beste vriendinnen, en weet ik veel wat voor logische personages, Ellen zegt: 'als we deze dialoog nu eens als 2 Poolse fruitpluksters doen ?'. Geschift. Verder worden er in de oudste groep nogal wat uitdrukkingen dubbelzinnig opgevat, met groepslachbuien tot gevolg (geef toe: bijna iedereen boven de 12 denkt dubbelzinnig als ze de zin 'knijp in je parkietje' horen.). Helaaaaas is deze stage morgen al voorbij, met als afsluiter een toonmomentje om 16u. En aangezien dit toonmomentje nog volledig in mekaar gezet moet worden, kunnen we er op rekenen dat we morgen getiranniseerd gaan worden, en volledig onder stress komen te staan, om dan om 4 uur te merken dat het toch nog goed is gekomen. Hier spreekt een ervaringsdeskundige ;-). Wat ik nog allemaal gedaan heb tot nu toe ? Op het grasveldje van de muziekschool gezeten, ijsjes gegeten, op datzelfde grasveldje gezeten by night, milkshake gedronken, ijsjes gegeten, op café geweest, ijsjes gegeten, frieten gegeten, zelf milkshake gemaakt, koekjes gemaakt én opgegeten... Oké, tel nu de calorieën maar. Gelukkig dat ik er deze week ook al pakken verbrand heb (pakken is relatief). Toekomstige plannen: Shoppen (da's calorieën verbranden), zwemmen, zonnen, lezen, bruinen, lekker eten, en dan zal juli toch al bijna voorbij zijn, en dan zijn we in de helft. Shit zeg.
De zon schijnt hoerahoera ! En een logisch gevolg van de zon is (bij mij dan toch): IJSJES ! Helaas wilt er niet altijd iemand mee, en alleen een ijsje gaan halen is betrekkelijk zielig, dus dat doe ik niet, want ik wil niet zielig lijken. Met andere woorden: Als je iemand zoekt om een ijsje mee te gaan eten: Call me ! Als ik niet midden in mijn schoolwerk zit (tenzij ik het al beu ben) ga ik zowiezo mee ! Verder nog nieuws uit Lotteland: Mijn examen klarinet is al gepasseerd, musical ook, dus nu enkel nog zang te gaan (het weekend voor de examens beginnen begot !). Alles is vrij tot zeer vlot verlopen en ik denk dat ik, voor de eerste keer in 5 jaar, niet gepiept heb tijdens mijn klarinetexamen ! Als dat geen applausje waard is ! Verder ga ik dit weekend doorbrengen in de tuin, mét schoolboeken, want jawel, wonder boven wonder, ik ben begonnen met al voor de examens te leren, en aangezien dat die 9 juni pas beginnen kan dit geklasseerd worden onder VOORUITWERKEN ! Halleluja, da's nog eens een applausje waard (en dat brengt het totale aantal op 2, volgens onze applausmeter) .
!LET OP! Het is niet omdat ik hier nu aan het verkondigen ben dat ik voor school ga werken dat ik niet te vinden ben voor een korte pauze in de vorm van een ijsje, of een drankje ofzo hé, laat dit u dus vooral niet tegenhouden om mijn gezelschap te vragen voor een drie/vieruurtje !
Uitzonderlijke prestatie ook vandaag: ik heb met een frisbee gegooid (meerdere malen zelfs) en minstens 50 % van de worpen konden gevangen worden, per ongeluk, of niet per ongeluk, dat laten we in het midden ! (Komaan, de applausmeter wacht ! ) En verder wou ik ook nog even kwijt dat mijn msn messenger vreemd doet. Hij wil namelijk niet stoppen met aanmelden, en die ronddraaiende ventjes in de rechteronderhoek van mijn scherm irriteren mij mateloos.Naar 'Aanmelden annuleren' luisteren ze ook niet, ik denk dat ze last hebben van dansvibes.
Bon, tot de volgende zullen we maar zeggen! Waarschijnlijk zal dat een examengerelateerde klaagzang zijn, bereid u al maar voor !
(Nog een maand voor de vakantie trouwens, HOERA HOERA HOERA ! )
Woehoew, een half uurtje over ! Al een paar hectische weken zijn achter de rug, nu nog een zestal hectische weken te gaan. De muziekschoolstress is zo goed als voorbij (enkel nog 2 examens, maar dat komt wel goed), en ik heb geen grove fouten gemaakt, tekst vergeten of vals gezongen (denk ik toch). En dat was dan de fijne stress, en nu komt de stoeme stress, die ze ook wel examens noemen. En ik heb mij voorgenomen om op voorhand te werken (net zoals de vorige 5 jaar, vreemd dat het me elke keer weer niet lukt), dus daar mag ik wel eens snel aan gaan beginnen, tussen de grammaire-examens en vertalingen van Latijn door. Extra stressfactor is het feit dat een deel van onze examens deze keer mondeling zijn, wat wil zeggen dat we recht voor leerkrachten komen te zitten, en dat die u dus kunnen uitlachen in uw gezicht. En ik vind het bij schriftelijk al zo ambetant als leerkrachten over mijn schouder zitten mee te lezen, omdat ik af en toe wel eens héél belachelijke dingen opschrijf als ik het antwoord niet weet. En als ik dus nu een antwoord niet weet heb ik waarschijnlijk zoveel schrik om mij belachelijk te maken dat ik pas, en dat is allesbehalve positief, want, héél soms, kloppen mijn verzinsels wel. Bon, nog effie stressen dus. Niet zo fijn, en ik wou dat het weer vorige week was ! Of terug krokusvakantie. Of al zomervakantie. Of al eind volgend jaar. Niet dat ik al weet wat ik dan ga doen, maar dan heb ik wel 3 maanden vakantie, aha ! En wat er daarna komt dat zien we dan wel, maar ik weet nu al zeker dat het niets met Frans, Latijn of andere talen (behalve misschien Nederlands) zal zijn. En ook niets met wetenschappen of wiskunde, want dat ben ik al beu. Blijft er nog veel over? Iemand suggesties ?
