Jaja, dit is een blogbericht onder (weliswaar lichte) dwang. Gedwongen door mijn eigen moeder, waar gaat de wereld toch naartoe ?! En dit is ook wel een beetje een blogbericht om te melden dat de geodriehoek, waarvan ik hier een maand geleden de ingebruikneming had aangekondigd, ondertussen is gebroken. Gewoon, ineens, tsjak, hoek eraf, ondanks het feit dat op het zakje 'flexibel/buigzaam' staat. Anyway, ik kan het nog gebruiken hoor, en maar best, want iets of iemand met een hoek af mag je niet discrimineren (het zou nogal een asociale boel zijn in mijn familie, haha, mopje... ) . Verder wil ik dan toch even melden dat ik vandaag vier tot vijf keer bijna ben gevallen, maar nooit helemaal, een prestatie waar ik toch bijzonder trots op ben. Ik wil bij deze ook even aan de mode-ontwerpers van deze tijd vragen om eens mooie moonboots te ontwikkelen, sneeuwbestendig, goed warm, antislip, met een modieuze toets, het is een uitdaging. Ik zou graag morgen al een paar hebben, want het gaat nog harder vriezen, en dus nog gladder zijn, warm aankleden geblazen dus (d.w.z.: kousenbroek onder broek, skisokken over kousenbroek, topje,liefst thermisch en in-de-broek-steekbaar, 2 t-shirts, 2 truien, jas, muts, sjaal, en wanten). Het helpt ook om niet voortdurend te denken 'het is koud', heb ik me laten vertellen, maar probeer maar eens te denken 'oeh, ik heb het zo warm, terwijl het snot uit je neus druipt,je tenen gevoelloos zijn, je oren erafvriezen, en je uit je vel bibbert. Ik hou het dus bij warm aankleden, en natuurlijk zo lang mogelijk blijven binnenzitten tijdens speeltijden en middagpauzes (en dat is een voorrecht dat alleen de laatstegraders van het college gegeven is!).
) . 
