Gisteren, tijdens onze avondwandeling, ontpopten we ons als kerkgangers.
In de 1° iglesia Sint-Nikolaas met prachtig interieur (bladgoud alom) hebben we
2 elektrische kaarsen ontstoken. Eenmaal gebeld aan de sacristie voor de
stempel in onze credential (driemaal was om te biechten) Een oude, dove,
bevende pastoor kwam de trappen af en moest dan nog terug achter zijne stempel.
Leentje is hem een beetje tegemoet gegaan om hem die trappen te besparen.
Volgende kerk een kathedraal Juan XXIII° op de heuvel van Bilbao. Een
man raadt ons aan om de lift te gebruiken want die brengt ons wel 50m hoger. 45
eurocent/pers te betalen aan de liftboy die op een barkruk zit in de liftcabine
(1,5m X 1,5m) en steeds mee op en neer
gaat. De ransel vol wisselgeld en tickets om zijn nek en uit een portatiefradio
die boven zijn hoofd hangt klinkt te luide muziek. (wat een job!) De kathedraal staat op het hoogste punt dus
nog wat trappen maar het was de moeite.xml:namespace prefix = o />
De afdaling van wel meer dan 200 trappen was in de stijl van Montmartre
in Parijs en eindigde op een gezellig pleintje waar we onze 2 cervesas dik
verdiend hadden.
21h, we wippen als eerste klanten een restaurant binnen en de
Spanjaarden arriveren maar rond 22h en zelfs met kleine kinderen bij. Na het
eten direct naar bed want het is weeral half twaalf.
Bilbao, un dia de cultura.
Het Guggenheimmuseum heeft heel wat te bieden, eerst en vooral de
architectuur (zowel binnen als buiten) maar ook de permanente tentoonstelling is
schitterend. Nog meer geluk hebben we met de tijdelijke expositie van de Britse
kunstenaar David Hockney.
We vergapen ons vooral aan een 35 minuten durende videomontage. Met 2 X 9
cameras maakt hij opnames vanuit
verschillende invalshoeken en projecteert die dan op 18 schermen in aangesloten
opstelling 3 X 6. Soms worden dezelfde landschappen in een verschillend seizoen
met elkaar vergeleken en in een ander beeld laat hij dansers van het ene scherm
naar het andere huppelen. FANTASTISCH MOOI!!!!
Alsof we er niet genoeg kunnen van krijgen doen we ook het Museo Bellas Artes de Bilbao aan dat een beetje
doet denken aan ons Gents museum van schone kunsten. We krijgen ook compassie
met de museumsuppoosten. Hoe lang moet de dag van deze mensen wel niet duren,
zo een ganse dag in een zaaltje rondlopen om dan eens uit te rusten op een
stoeltje.
Voor ons middagmaal volstaan weer enkele tapas, die we kiezen uit een
gevarieerd aanbod op de toog; We
beginnen het te kennen en rond 14h30 nemen we onze siesta want het wordt weer
drukkend warm.
Na het dagverslag voor de blog gaan we terug wat flaneren in de stad en
ons avondeten zoeken.
De
rit: 0
km, gemiddelde 0 km/h, 0 hoogtemeters
Logies:
Ibis Bilbao centro
Spreuk
van de dag; Voor cultuur en citytrippen moet je een dagje van het zadel wippen.
|
