Dinsdag 6 juli 2010 - Rodney Bay (St. Lucia) â 28° - Vochtigheid 70% - Zonnig
De komende 3 dagen lassen we een rustpauze in, alvorens naar de eindbestemming terug te varen.
We huren 2 dagen een auto en gaan op verkenning op het vaste land.
We zetten aan en rijden in zuidelijke richting. We genieten van de prachtige natuur.
We bezoeken de enige vulkaan drive in ter wereld. Jullie hoeven zich hierbij niks speciaals bij voorstellen. Komt er enkel op neer dat je met je wagen tot aan de Sulpher springs kan rijden.
Wetenschappers veronderstellen dat een volgende uitbarsting ongeveer binnen 100 jaar zou kunnen plaatsvinden waarbij ¾ van St. Lucia van de kaart kan geveegd worden.
Het water kookt aan 100°, maar de super overhitte stoom is heter dan 172°. De zwarte kleuren in de teer zijn de oorzaak van chemische reacties tussen zwavel en ijzer. Kleurrijke minerale afzettingen sieren de vulkaan. Het gaat hier voornamelijk over zwavel, koper, geoxideerd ijzer, alkalische lood, calciumoxide en koolstof.
Tot midden de jaren 1990 konden toeristen nog tot aan het einde van de teerputten lopen. Ten gevolgen van een ongeval, door een plaatselijke gids, Gabriel genaamd, viel door de korst in een van de putten en kreeg 3° graads brandwonden over het grootste deel van zijn lichaam, daardoor kan men nu enkel de kokende putten vanop een afstand bekijken.
Enkele honderde meters stroomafwaarts van de bronnen, is de temperatuur van het water nog steeds heet (ongeveer 45° C) maar fris genoeg om toeristen een modderbad te laten nemen. Eens de modder is opgedroogd, kan men zich wassen in de zwavelstroom als men de hitte kan weerstaan. Er zijn ook zoetwater douches beschikbaar in geval van.
Rondom is er een schitterende natuur. Maar een onhoudbare stank.
Na dit bezoek zetten we onze weg verder naar Malgretout. Daar gaan we Simon Gajadhar bezoeken. Hij is bekend als kunsternaar in het maken van houten maskers vervaardigd uit een harde houtsoort Campeche genoemd waarna hij deze beschilderd met opvallende kleuren.
Om Malgretout te bereiken dienen wij de dorpskern van Soufrière door te rijden. Ik was daar eerlijk gezegd niet op mijn gemak. We reden op een bepaald moment een doodlopende straat in en in geen seconde stonden verschillende zombies rond de auto geklamd om geld te vragen. Je merkte onmiddellijk op dat deze mensen niet echt op deze wereld leefde. Ze waren zo stoned man man was blij dat we daar redelijk ommekeer konden maken.
Tijdens onze terugkeer stoppen we even om een kiekje te nemen van de Pitons. De Pitons zijn twee vulkanische pluggen en werelderfgoed van de UNESCO. The Gros Piton is 771m en The Petit Piton is 743m hoog.
Ze zijn verbonden met de Piton Mitan bergkam. De Vlag van Saint Lucia bestaat namelijk uit een zwart-goud gelaagde driehoek die de Pitons symboliseert.
We hebben een mooie tourdag gehad en kijken reeds uit naar morgen ;o))
