Dinsdag 29 juni 2010 â St. George Hbr (Grenada)-Tobago Keys (St. Vincent & the Grenadines) - 30° - Vochtigheid 50% - Zonnig
We verlaten St. George Hbr en zetten onze koers opnieuw noordwaards. Bij ons vertrek lijkt het erop dat de ochtend niet veel goeds gaat brengen wat het weer betreft.
Deze gedachte verandert heel snel na een kwartier. De zon steekt de kop op en de termperatuur stijgt opnieuw naar 30°.
Na een leuke oversteek, met soms iets te weinig wind (in de windschaduw van Grenada) waardoor we aangewezen worden om te motorsailen. Nadien voelen we de wind uit het ENE komen wat dan een hoog aan de windse koers geeft, echter zonder een noemenswaardige zijstroom, komen we, na ongeveer 6u zeilen, opnieuw aan in het Paradijs The Tobago Cays.
Daar je in het Marinepark aan een mooringboei moetankeren, was het even zoeken om terug een idyllisch plekje te hebben...... bon gevonden, nadien vullen we nogonze avond met een frisse duik in het water en genieten al snorkelen van het onderwater leven in The Cays, en geloof mij dat doet deugd na zes uren zeilen in volle zon.
We besluiten morgen een rustdag te nemen om max te genieten van het mooie uitzicht, en van het beetje Robinson Crusoe gevoel dat we hier hebben, nu dat is veel gezegd met nen cata vol met Amerikanen, die blijkbaar nadien,na het zeilen, pas zeeziek worden als ze aangemeerd liggen aan een mooringboei? De vissen hadden weer een (feest)maaltijd .de Peter lachte weer in zijn vuistje, ok ik moet er wel bijzeggen, het begon savonds toch lekker te waaien .doordat een front op korte afstand passeerde, en de jachten toch wat bewogen op de deining maar alé een gek gezicht toch, niet zeilen, stil liggen en dan overboord hangen in stereo dan nog héhé . ik stond wel even stil bij de gedachte, toen Peter zeidat het Horseshoereef, de enige barriere was tussen onze boot en 3000 NM woeste atlantische oceaan, met niks er middenin!
