Vandaag plannen we, na het inleveren van onze limousine, en het uitchecken bij de Douane, onze eerste tocht van 21 mijl (ongeveer 5u varen in goede weersomstandigheden) naar Saint Lucia.

Wanneer we ontwaken om 6u ’s ochtend regent het hevig, wat roet in het eten gooit voor ons vertrek. Gelukkig zijn de burgers hier op zondag pas actief vanaf 9u30 wat ons nog een beetje hoop heeft op beter weer.

Tegen 12u kunnen we aanzetten maar moeten nog even langs de dieselpomp. Er zijn dagtoeristen op appel en hierdoor verliezen wij aanzienlijk wat tijd.

Tegen 13u vertrekken we met schitterend weer. Doch zien we voor en achter ons reeds donker regenwolken opkomen.

Wanneer we goed zijn uitgevaren begint het lichtjes te regen wat nog geen problemen geeft. We zien zelfs de slapende vrouw nog aanzienlijk goed liggen.

Peter stelt wel vast dat de wind volledig verkeerd zit en het redelijk veel moeite zal kosten om Sint Lucia te bereiken. We zien wel ….

… maar het mag niet zijn. Er zet zich een enorme wind op (uit de verkeerde richting) en er zijn enorm golven, daarna volgt enorme stortregen. Gevolg de golven zijn sterker dan mijn maag en ik voel het zeeziek zijn opkomen…

Man man wat een ervaring. Alles draait en ik krijg geen vat meer op mijn maag… Elke beweging is te veel, de boot gaat op en neer en ik besluit mij horizontaal te leggen om het ergste te voorkomen maar neen neen geen avance… een uur later hang ik over de reling en wat dacht je, Peter is in zijn element.

Gezien het zicht nul is met deze hevige onweersbuien, met golven van 3 meter, beslist Peter rechtsomkeer te maken.

We ankeren tegen 17u opnieuw in Le Marin en hopen morgen op beter weer.

Das nu zeilen zé, get niks in de hand. Je hangt volledig af van het weer… dus morgen beter.

Daar we dicht tegen de oever geankerd liggen genieten we voor het slapen gaan nog van een  schitterende caraïbisch live concert, van een of andere lokale band.

20-06-2010 om 00:00 geschreven door Peggy & Peter