Na het inklaren, belissen we om de oversteek te maken naar Mustique. De kans is redelijk klein dat wij dit eiland zullen bereiken gezien de wind bij vertrek niet echt in de juiste richting zit en de wind inmiddels de volgende dagen naar het ESE was gedraaid, en Mustique in de ESE corner ligt, tja… :o////

Bekijk filmpje in bijlage

We proberen het eerst via westelijke kant. Dit is volgens Kapitein Peter een onbegonnen zaak. De golven laten het niet toe om vooruit te gaan. Daarom neemt Peter het besluit het te proberen via oostelijke zijde. Het is ons niet gegund, tegenstroom, te hoog aan de wind, en man ik zag al wat golven in mijn leven, maar hier zijn ze de moeite, bon we beslissen koers te wijzigen en  te gaan kijken in Friendship Bay.

Deze Bay leek ons een perfecte ankerplaats maar door het laagseizoen ligt hier geen enkele boot, zijn alle hotels en restaurants dicht, en zie je geen levende ziel, beetje raar hier, je voelt wel dat er ogen jouw bewegingen volgen, maar je ziet geen kat, dus wegwezen hier…. we gaan terug naar Bequia om de nacht daar door te brengen, de “nacht” die met rasse schreden dichterbij komt, en je wilt tussen die eilanden niet navigeren in het donker, bezorgd mij een klein beetje stress om op tijd voor anker te liggen voor de duisternis…

Op weg naar de haven passeren wij nog de bekende Moonholes.

De "Moonhole" is een grote natuurlijke boog op het westelijke puntje van Bequia.

De oorspronkelijke woningen werden gebouwd en uitgehakt in de rotsen door Tom Johnson in de jaren 1960 direct onder de boog, maar vallende rotsblokken bleek te gevaarlijk te zijn voor de voortdurende bezetting. De naam komt blijkbaar uit het feit dat de maan kan worden gezien door de boog op bepaalde momenten van de maand.