Na het eten mag Mila altijd eventjes spelen en dan is ze een heel tevreden klein meisje. Vooral als mama heel onnozel doet, als papa babyverhaaltjes vertelt of als er een heleboel kleurrijk speelgoed aan te pas komt. Mila speelt nu vooral graag met haar 2 giraffen, de kleurige rammelaarbal en de babypiano. Ze begint nu ook stilletjes aan overal zelf aan te friemelen met haar kleine handjes, maar op dat gebied zijn de kleren en de haren van mama favoriet. Mama kan voorlopig best geen lange oorringen dragen...
Als Mila moe is, maakt ze ons dat duidelijk door een paar keer goed te gapen. En als ze moe is, dan wil ze ook SLAPEN! Lukt dat niet, dan wordt ze gegarandeerd een klein boos meisje. Gelukkig kennen mama en papa al veel trucjes om haar in slaap te wiegen.
Mila snapt niet wat die zotte mama en haar vriendinnen van plan zijn. De blinkende, kleurige pakjes vindt ze wel interessant. Maar is het echt mama die daar inzit? Of is het iemand anders? Volgend jaar is ze misschien groot genoeg om zelf al eens naar de stoet te gaan kijken. Voorlopig blijft ze liever thuis met papa als babysit.
Mila heeft zo haar dagen... De ene dag is ze de allerliefste baby van de wereld en... de dag daarna is ze dat natuurlijk ook nog, maar dan schreeuwt ze wel het hele huis bij elkaar. Zelfs met een droge pamper, een volle buik, mama of papa in de buurt,... Wat een beetje helpt is met haar heen en weer wandelen door het huis, maar dat kunnen we natuurlijk niet de hele dag (of nacht) doen. Gisteravond was ze weer in topvorm. Gelukkig heeft papa het om 23u30 van mama overgenomen, want die wist niet meer welke trucjes ze nog uit de kast kon halen. Papa heeft getroost, gespeeld, gewiegd en in het midden van de nacht zelfs een flesje gegeven. Zo kon mama nog eens een nachtje doorslapen. Of toch iets dat er een beetje op lijkt. Tegen 4u lag ons mie eindelijk rustig te slapen en dat heeft ze volgehouden tot 11u! Ze moet helemaal op geweest zijn van het huilen en het wriemelen. Dan heeft ze lekker gegeten, een beetje met mama gespeeld (ah ja, het was weer haar beurt) en nu ligt ze weer heerlijk te slapen. Dus alles lijkt nu weer normaal. Gelukkig maar...
Weeral op bezoek bij een ander kindje... Mila en Esther hadden duidelijk niet zoveel aandacht voor elkaar. Ze hebben nochthans lang samen in dezelfde bureau gewoond. Er is precies een maand verschil tussen de twee boelekes. Ze zijn ongeveer even groot, maar Mila haar buikje is wel al heel wat ronder.
Vandaag lekker in het zonnetje gaan wandelen met mama. Er was heel wat te bekijken voor Mila. Ze heeft mama ook heeeeeeel vaak lief aangekeken met als gevolg dat er een paar speeltjes mee naar huis zijn gekomen. Mila heeft mama dan wel beloond met een lieve glimlach toen het nieuwe speelgoed werd getest.
(Mila lacht sinds week 8, maar het heeft mama wat moeite gekost om die glimlach ook eens op de foto te krijgen...)
Als mama de paarse (?) giraf in Mila haar handje stopt, vindt ze het fijn om te kijken hoe hij samen met haar handje op en neer huppelt. Zelf pakken lukt nog niet goed, maar oefening baart kunst!
Om één of andere reden kruipt Mila het allerliefst in 'den hoek' van haar wiegje. Ze wriemelt en wroet tot ze met haar gezichtje in de gordijnen zit. Euhm, wat wil dat zeggen?
Mila
Mila heeft zo haar dagen... De ene dag is ze de allerliefste baby van de wereld en... de dag daarna is ze dat natuurlijk ook nog, maar dan schreeuwt ze wel het hele huis bij elkaar. Zelfs met een droge pamper, een volle buik, mama of papa in de buurt,... 
