Als Mila moe is, maakt ze ons dat duidelijk door een paar keer goed te gapen. En als ze moe is, dan wil ze ook SLAPEN! Lukt dat niet, dan wordt ze gegarandeerd een klein boos meisje. Gelukkig kennen mama en papa al veel trucjes om haar in slaap te wiegen.
Mila snapt niet wat die zotte mama en haar vriendinnen van plan zijn. De blinkende, kleurige pakjes vindt ze wel interessant. Maar is het echt mama die daar inzit? Of is het iemand anders? Volgend jaar is ze misschien groot genoeg om zelf al eens naar de stoet te gaan kijken. Voorlopig blijft ze liever thuis met papa als babysit.
Mila heeft zo haar dagen... De ene dag is ze de allerliefste baby van de wereld en... de dag daarna is ze dat natuurlijk ook nog, maar dan schreeuwt ze wel het hele huis bij elkaar. Zelfs met een droge pamper, een volle buik, mama of papa in de buurt,... Wat een beetje helpt is met haar heen en weer wandelen door het huis, maar dat kunnen we natuurlijk niet de hele dag (of nacht) doen. Gisteravond was ze weer in topvorm. Gelukkig heeft papa het om 23u30 van mama overgenomen, want die wist niet meer welke trucjes ze nog uit de kast kon halen. Papa heeft getroost, gespeeld, gewiegd en in het midden van de nacht zelfs een flesje gegeven. Zo kon mama nog eens een nachtje doorslapen. Of toch iets dat er een beetje op lijkt. Tegen 4u lag ons mie eindelijk rustig te slapen en dat heeft ze volgehouden tot 11u! Ze moet helemaal op geweest zijn van het huilen en het wriemelen. Dan heeft ze lekker gegeten, een beetje met mama gespeeld (ah ja, het was weer haar beurt) en nu ligt ze weer heerlijk te slapen. Dus alles lijkt nu weer normaal. Gelukkig maar...
Weeral op bezoek bij een ander kindje... Mila en Esther hadden duidelijk niet zoveel aandacht voor elkaar. Ze hebben nochthans lang samen in dezelfde bureau gewoond. Er is precies een maand verschil tussen de twee boelekes. Ze zijn ongeveer even groot, maar Mila haar buikje is wel al heel wat ronder.
Vandaag lekker in het zonnetje gaan wandelen met mama. Er was heel wat te bekijken voor Mila. Ze heeft mama ook heeeeeeel vaak lief aangekeken met als gevolg dat er een paar speeltjes mee naar huis zijn gekomen. Mila heeft mama dan wel beloond met een lieve glimlach toen het nieuwe speelgoed werd getest.
(Mila lacht sinds week 8, maar het heeft mama wat moeite gekost om die glimlach ook eens op de foto te krijgen...)
Als mama de paarse (?) giraf in Mila haar handje stopt, vindt ze het fijn om te kijken hoe hij samen met haar handje op en neer huppelt. Zelf pakken lukt nog niet goed, maar oefening baart kunst!
Om één of andere reden kruipt Mila het allerliefst in 'den hoek' van haar wiegje. Ze wriemelt en wroet tot ze met haar gezichtje in de gordijnen zit. Euhm, wat wil dat zeggen?
Vandaag naar K&G gegaan voor de eerste inentingen. Mila kreeg een drankje in haar mond en twee dikke prikken in haar poep. Nu heeft ze op iedere bil een plakker. Net alsof ze ogen op haar achterste heeft. Ze heeft eventjes van zich laten horen bij de dokter, maar gelukkig was ze achteraf ook snel getroost. Ondertussen heeft ze lekker gegeten en is ze in haar bedje aan het bekomen van het avontuur.
Lieve Mila, Al twee maanden ben je bij ons. Twee maanden van vuile pampers, extra was, nachtwerk,... Maar vooral ook twee maanden van extra geluk. Sinds jij er bent, genieten mama en papa vol verwondering van jouw aanwezigheid. Van je gekke gezichtjes, je lieve geluidjes, je warme lijfje tegen dat van ons,... En dan weten we dat je uniek bent, uniek omdat je een deeltje bent van ons twee. Ons kleine meisje. We kijken al uit naar de volgende maanden waarin we je karakter nog beter zullen leren kennen. Waarschijnlijk zullen we af en toe geconfronteerd worden met je eigen kleine willetje, maar dat nemen we er dan graag bij. Hopelijk blijf je lekker groeien en openbloeien zoals je nu al twee maanden aan het doen bent. Heel veel liefs, mama en papa