27-02-2011 om 22:07 geschreven door limelightje  

27-02-2011 om 22:05 geschreven door limelightje  

27-02-2011 om 22:04 geschreven door limelightje  

In het vak podium koos ik voor een dansvoorstelling in het vondel te Halle. Op vrijdag 25 februari ging ik samen met mijn zus naar de voorstelling kijken daarnaast waren er ook nog andere leerlingen van mijn klas aanwezig. De voorstelling begon om 20u30 en duurde ongeveer anderhalf uur. De voorstelling heet ‘Fabuleus’ en is van de groep Everland.

Een dansvoorstelling is één van de activiteiten waar ik het meest naar uitkeek. Dit komt mede doordat ik namelijk zelf dans. Dansen brengt je tot rust en laat je even al je zorgen vergeten. Ik dans al van toen ik 8 jaar was. Vroeger danste ik en daarnaast turnde ik ook. Maar mijn passie lag toch meer voor het dansen. Nu dans ik al zeven jaar bij balletschool ‘limelight’. Mijn dansschool geeft een heel uitgebreid gamma van stijlen. Ik dans o.a. klassiek, Jazz, tapdans, salondansen (tango,samba) en daarnaast wordt er ook gewerkt aan de lenigheid. De lessen gaan door op woensdag, donderdag en zaterdag. Naast het vele repeteren treden wij ‘Limelight’ ook op voor mensen o.a. in rusthuizen. Er is nog een andere reden waarom ik voor deze voorstelling koos. Doordat ik zelf dans zie ik nooit geen anderen dansen. Dit vind ik wel spijtig. Dus dit was de gelegenheid om andere dansers eens aan het werk te zien. Hoe leven andere dansers zich in het verhaal van de muziek? Hoe overtuigen ze het publiek van hun talent? Hierdoor stonden mijn verwachtingen heel hoog!

Voordat ik naar de voorstelling ging, had ik al eens een kijkje genomen op de cultuursite van het vondel. Daar vernam ik dat de dansers zowel op hedendaagse als klassieke muziek gingen dansen. Er stond ook vermeld dat de dansers op muziek van Michael Jackson gingen dansen. De dansgroep die kwam optreden bestond uit 12 professionele dansers. In mijn dansschool dans ik ook op liedjes van Michael Jackson. Maar verder wist ik nog niet zoveel over deze dansgroep. Mijn besluit stond vast: ik was ervan overtuigd dat het schitterend zou worden! 

27-02-2011 om 22:00 geschreven door limelightje  

Ik ben het volledig eens met de recensie van Els Van Steenberghe. De dansprestaties van de dansers waren buitgewoon goed. Ze hadden echt gevoel voor muziek. De dansers wouden meegeven dat dansen is iets waarin je je helemaal kan in uitleven.  Je kan even tot rust komen en je zorgen vergeten Ze waren voor het dansen geboren! Dit lieten ze  ook zien in hun gelaat, ze gaven uit wat ze voelden bij elk toon van de muziek.

Het decor op het podium was simpel maar toch gaf het een bepaald effect. Er werd fel licht gebruik (een soort van spots) en ook een soort van blazers (ventilators). Naast het decor was de kledij van de dansers gevarieerd. Elke danser had een verschillende kleur van kostuum aan dit gaf een mooi effect in de zaal. De dansers waren in totaal met 12: 6 jongens en 6 meisjes. De 12 dansers wisselde elkaar af,er was een mooie samenhang. Soms dansten ze met twee of drie en kwam er telkens nog enkele dansers bij. Heel opmerkelijk was ook dat de dansers steeds gelijk waren, ze dansten op het ritme van de muziek.

Enkele hoogtepunten waren voor mij bijvoorbeeld een jong meisje die een prachtige stem had. Naast het dansen kon ze ook prachtig zingen en dit liet ze ook zien.  Ze blies het publiek achterover met haar stem. Het meisje verwoordde ook wat dansen voor haar is. Ze zei ook dat ze graag nog meer tijd wou vrij maken voor het dansen. Omdat je tijdens het dansen helemaal tot rust komt en je leeft je in op het ritme van de muziek. Na het meisje zei een jongen ook even wat dansen voor hem betekende. Ten tweede was er het moment waarin één van de jonge dansers Michael Jackson imiteerde. De spot werd op hem gericht : hij stond in het middelpunt van de kijker. Ten derde dansten de dansers op het einde allemaal samen op de muziek van ‘Triller’ van Michael Jackson. Dit vond ik heel goed mede doordat ik in mijn dansschool ook op dit nummer van hem dans.

Mijn  besluit stond al vast na het eerste nummer waarop de dansers dansten. Dit wordt echt een pracht van een voorstelling. Uiteindelijk werd mijn gevoel ook bevestigd. Ik was echt onder de indruk van de dansprestaties van de 12 jonge dansers. Ze zette elk stuk voor stuk hun eigen talent neer..

Als er nog eens een dansvoorstelling van Everland komt, zou ik dat voor geen geld van de wereld willen missen!

27-02-2011 om 21:59 geschreven door limelightje  

Knack recenseert

Theater ~ Beat it ( * * * )

We hadden onze Barbiepoppen net naar de zolder gebracht. Ineens verspreidde het gerucht zich door de puberklas dat Lenny Kravitz – dé Lenny Kravitz van het coole Are you gonna go my way? – naar Flanders Expo zou afzakken. Zouden we? We gingen! Een ganse klas pubermeiden zou zich samen en voor het eerst naar het magische Flanders Expo begeven waar de (volgens ons) groten der aarde (Rick Astely, New Kids On The Block, Take That, …) zich door hun gillend publiek lieten bewonderen.

 We vonden het concert veel lawaai en weinig muziek maar even in een ruimte vertoeven met de popster, bezorgde ons toen – toegegeven – de hartenklop in dekeel. Voor even.

 Ferme ‘heartbeat’

 fABULEUS’ dansvoorstelling Everland start met zulk een (al dan niet puberale) hartenklop. Voor deze productie sloegen de artistieke leider van fABULEUS Dirk De Lathauwer en choreografe Natascha Pire de handen in elkaar. Beide delen ze een fascinatie voor Michael Jackson én voor jongeren.

De Lathauwer profileert zich vooral met stevige teksttheaterstukken waarin hij, samen met zijn jonge acteurs, op zoek gaat naar de noodzakelijkheid en de actualiteitswaarde van een historisch of repertoireverhaal. Met Wolfsroedel (2006) maakte hij een van Floortje Zwigtmans boeken tot wervelend teksttheater. En samen met de beginnende acteurs Johnny De Meyer en Roos Van Vlaenderen ensceneerde hij Heiner Müllers beroemde “Kwartet” (2004). Die rijke tekst (Müllers vrije bewerking van Pierre Choderlos de Laclos’ “Les liaisons dangereuses”) door zulke jonge acteurs laten brengen, genereerde een heel andere lezing van de tekst. De tekst ging plots (ook) over het ontdekken van en zoeken naar liefde.

De Lathauwer slaagt er geregeld in om de enscenering door jongeren tot een meerwaarde voor die tekst te maken. Er wordt als het ware een nieuwe dimensie van de tekst blootgelegd.

Met Everland slaagt De Lathauwer er niet helemaal in om een extra dimensie van en visie op het oeuvre van The King of Pop te ensceneren.

Dans is toch vooral de taal van choreografe Natascha Pire. Everland ademt haar zwierige en theatrale choreografische taal uit. Niettegenstaande de choreografie in dit geval een collagechoreografie is. De Lathauwer en Pire vroegen tijdens het repetitieproces aan een aantal collega’s (Sidi Larbi Cherkaoui, Koen De Preter, Randi Devlieghe en Christophe Lequesne) om hen bewegingszinnen aan te reiken en enkele uren met de jongeren te werken. Met dit materiaal ging Pire vervolgens aan de slag.

Pires taal kenmerkt zich door wervelende bewegingen die zich vaak in een vrij concreet decor ontplooien en langzamerhand naar een climax toegroeien. Een mooi voorbeeld hiervan is haar funky BBB & wasverzachter (2002) waarin een jonge Sandrine Van Handenhoven haar eerste stappen op de bühne zette.

 Teer body’

Everland bezit, net als Jackson, een gepassioneerd hart in een broos lichaam. Het is niet volledig duidelijk waar én waarom de dansers precies dansen. Bevinden ze zich in een oefenruimte? Waarvoor oefenen ze? Reperteren ze voor de show die ze op dat eigenste moment brengen?

De sterkste momenten zijn de louter dansante momenten waarin enkele van de meest getalenteerde dansers op klassieke muziek Jackons danstaal ‘toepassen’. Dit is overigens erg geslaagd choreografisch ‘stuntwerk’ van Pire.

Van zodra er moet "geoefend" worden of de andere dansers hun dansende collega’s zogezegd aanmoedigen, ontstaat er een enigszins gekunstelde sfeer.

Naast de dansende jongeren is er ook nog een droogkomische roadie die de moonwalk ten beste mag geven. En, er is de rockgitarist die op zijn dooie eentje voor het meeste integere moment zorgt: al zittend op een muziekbox zet hij die net volgroeide vingers zo stoer en nonchalant mogelijk op de juiste gitaarsnaren. De aandoenlijke concentratie onder de stoere haardos maakt hem opslag tot een icoon van elke jonge generatie. Met het spreekwoordelijke tongpuntje uit de mond uit alle macht proberen om de spelregels en technieken van de volwassenheid onder de knie te krijgen. Zodat ze die volwassenen zo gauw mogelijk kunnen tonen hoe het beter, sneller, gedrevener en schoner kan.

Ook Jackson straalde die kwetsbaarheid én die honger om te imponeren uit. In Everland is het willen imponeren en het durven kwetsbaar zijn iets te veel in verschillende scènes verdeeld, terwijl het simpelweg kwetsbaar zijn terwijl je probeert te imponeren zoveel sterker is.

Els Van Steenberghe

Everland, fABULEUS. Gezien op 27 maart 2010. Meer info: www.fabuleus.be

27-02-2011 om 21:55 geschreven door limelightje  

16-02-2011 om 20:35 geschreven door limelightje  

Ik ben het volledig eens met de recensie. Toen we aankwamen met een groep van 30 leerlingen en twee begeleiders stond er een prachtig gebouw voor ons. Het gebouw doet je even wegdromen van de realiteit. Je kunt uren naar zo’n mooi gebouw staren. Het gebouw stond me zeker en vast aan. Het museum zal me waarschijnlijk nog meer bekoren.

In het museum kregen we een rondleiding van een gids. Het was goed dat we werden begeleid door een gids. Een gids kan je altijd nog meer achtergrondinformatie vertellen. We hadden een vrouw die ons gidste. Ze vertelde ons over Magritte zelf en over zijn beroemde werken. We hebben een 10-tal werken samen met de gids besproken.

De gids ging ook altijd verder in op het schilderij. Ze vroeg ons bijvoorbeeld wat wij zagen in een bepaalde kunstwerk. De vrouw gaf ons altijd even bedenktijd. Het is heel moeilijk om bij de werken van Magritte het verhaal achter zijn werken te zien. Hij neemt namelijk verschillende elementen samen in één schilderij. Bijvoorbeeld: zijn favoriete boek, een zee omdat hij graag naar de zee gaat,.. . Bij zijn werken moet je soms een beetje langer kijken voor je het begrijpt wat hij nu precies bedoelt.

Magritte schilderde naast een vogel of de zee ook zijn vrouw en zijn beste vrienden. De vrouw van Magritte heette Georgette. Ik herriner me nog een schilderij waar Georgette stond op afgebeeld. In het midden van het schilderij stond Georgette en naast haar stond verschillende voorwerpen. Deze voorwerpen waren waarschijnlijk heel belangrijk voor haar. Naast Georgette schilderde hij ook Irene. Zij is een vriendin van Rene en Georgette die vaak bij hen op bezoek kwam.

Bij de werken van Magritte paste steeds ook een eigenaardige titel. Maar Magritte zette niet zelf een titel onder het schilderij. Een titel werd bedacht door andere mensen. De titel was ook steeds ver verzocht. Een schilderij noemde bijvoorbeeld ‘De kus’. Maar aan het schilderij kon je zeker niet afleiden dat het over liefde ging. Op het schilderij zag je twee weiden met in het midden een soort van cirkel en helemaal vanonder op het schilderij zie je dan dat de twee weiden elkaar raken. Dit stelt eigenlijk de kus voor.

Naast de vele schilderijen van Magritte kon je ook brieven en filmpjes van Magritte zien. In de recensie wordt dit ook duidelijk aangehaald. We hebben bijvoorbeeld een filmpje gezien met Rene Magritte en zijn vrouw Georgette. In dit filmpje was Margritte aan het eten.

Ik kan dus zeker besluiten dat dit museum voor mij een ontdekking was. Ik was zeer versteld van Magritte’s werken. Zijn werken waren echt prachtig. Het doet je meer nadenken over het leven. Magritte is een voorbeeld voor vele andere kunstenaars. Hij vindt zijn inspiratie door alles wat hij ziet en meemaakt. Magritte is een kunstenaar die je echt aanzet tot denken. Hij schildert iets door er bij na te denken.

In de toekomst zou ik graag nog museums willen bezoeken waar de werken van Magritte te zien zijn. De kunststroming surrealisme vind ik heel boeiend en interresant. Daarom had ik ook gekozen voor het Magritte museum. Het is eens iets helemaal anders dan dat ik gewoon ben!

16-02-2011 om 20:30 geschreven door limelightje  

Het Magritte museum is gevestigd in een prachtig gebouw met een unieke beschildering. In het museum kun je niet alleen genieten van de grootste collectie van schilderijen van Magritte, maar ook van de brieven, foto's en tekeningen van de schilder. Voor alle leuke en interessante feitjes en weetjes kun je je laten begeleiden door een gids. Deze rondleidingen worden onder andere in het Nederlands gegeven. Wil je liever zelf het museum ontdekken en toch alle informatie krijgen, dit kan ook. Er is voor € 4 een audiogids te verkrijgen die je alles vertelt. Geniet van de schitterende surrealistische kunst van Magritte in het Magritte Museum.

16-02-2011 om 20:28 geschreven door limelightje  

Op woensdag 9 februari was het museumdag. Op die dag mochten we zelf kiezen welk museum we bezochten. Je kon kiezen uit verschillende activiteiten. Voorbeelden hiervan zijn het Hortahuis, Stripmuseum, Muziekinstrumentenmuseum en niet te vergeten het Magritte museum. Iedereen werd per activiteit in groepjes gedeeld. Ik koos voor het Magrittemuseum. Leerlingen die voor deze activiteit gekozen hadden, werden om 9uur verwacht aan het station. De begeleidende leerkrachten die mee gingen met ons telden de leerlingen alvorens we konden vertrekken. Rond 9u20 namen we dan de trein naar Brussel-Centraal. Eenmaal we aangekomen waren, vertrokken we allen naar het Magritte museum. Het museum was niet ver verwijderd van het station. Onze rondleiding begon om 10u en duurde tot 11u30.

Een week voor het museumdag was, moest iedereen zijn keuze bekendmaken. Mijn keuze lag al  vast. Ik wou heel graag eens het Magrittemuseum bezoeken. Deze kans heb ik dan ook niet laten liggen. Rene Magritte is voor mij een heel bijzondere kunstenaar. Hij behoort namelijk tot de surrealisten. Een surrealist is iets iemand die de verwerkelijkheid op een andere manier weergeeft. Soms schilderen surrealisten wel ongewone dingen. Magritte heeft zijn eigen stijl gecreerd en die siert hem wel. Vele mensen vallen wel voor zijn werken. Bij zijn schilderijen moet je nadenken, verder kijken dan je neus lang is. Vorig jaar tijdens de lessen cultuurwetenschappen hebben we het ook al even over Magritte gehad. We bespraken enkele kunststromingen. Magritte plaatsen we dan binnen het surrealisme. Ik weet al een beetje over Magritte maar ik wil nog veel meer te weten komen. Bijvoorbeeld : Waar haalt hij zijn ideen? , Hoeveel tijd steekt hij in één schilderij?,... . Het bekendste schilderij van Magritte kent ongetwijfeld iedereen wel namelijk ‘Ceci n’est pas une pipe’. Ik ben heel benieuwd om nog meer werken van hem te kunnen bewonderen! Tot slot zou ik willen weten wie de persoon achter Magritte is.  

16-02-2011 om 20:27 geschreven door limelightje