Het Magritte museum is
gevestigd in een prachtig gebouw met een unieke beschildering. In het
museum kun je niet alleen genieten van de grootste collectie van
schilderijen van Magritte, maar ook van de brieven, foto's en tekeningen van de
schilder. Voor alle leuke en interessante feitjes en weetjes kun je je
laten begeleiden door een gids. Deze rondleidingen worden onder andere in
het Nederlands gegeven. Wil je liever zelf het museum ontdekken en toch alle
informatie krijgen, dit kan ook. Er is voor 4 een audiogids te verkrijgen die
je alles vertelt. Geniet van de schitterende surrealistische kunst van Magritte
in het Magritte Museum.
Op woensdag 9 februari was het museumdag. Op die dag
mochten we zelf kiezen welk museum we bezochten. Je kon kiezen uit
verschillende activiteiten. Voorbeelden hiervan zijn het Hortahuis,
Stripmuseum, Muziekinstrumentenmuseum en niet te vergeten het Magritte museum.
Iedereen werd per activiteit in groepjes gedeeld. Ik koos voor het Magrittemuseum.
Leerlingen die voor deze activiteit gekozen hadden, werden om 9uur verwacht aan
het station. De begeleidende leerkrachten die mee gingen met ons telden de
leerlingen alvorens we konden vertrekken. Rond 9u20 namen we dan de trein naar
Brussel-Centraal. Eenmaal we aangekomen waren, vertrokken we allen naar het Magritte
museum. Het museum was niet ver verwijderd van het station. Onze rondleiding
begon om 10u en duurde tot 11u30.
Een week voor het museumdag was, moest iedereen zijn
keuze bekendmaken. Mijn keuze lag alvast. Ik wou heel graag eens het Magrittemuseum bezoeken. Deze kans heb
ik dan ook niet laten liggen. Rene Magritte is voor mij een heel bijzondere
kunstenaar. Hij behoort namelijk tot de surrealisten. Een surrealist is iets
iemand die de verwerkelijkheid op een andere manier weergeeft. Soms schilderen
surrealisten wel ongewone dingen. Magritte heeft zijn eigen stijl gecreerd en
die siert hem wel. Vele mensen vallen wel voor zijn werken. Bij zijn
schilderijen moet je nadenken, verder kijken dan je neus lang is. Vorig jaar
tijdens de lessen cultuurwetenschappen hebben we het ook al even over Magritte
gehad. We bespraken enkele kunststromingen. Magritte plaatsen we dan binnen het
surrealisme. Ik weet al een beetje over Magritte maar ik wil nog veel meer te
weten komen. Bijvoorbeeld : Waar haalt hij zijn ideen? , Hoeveel tijd steekt hij
in één schilderij?,... . Het bekendste schilderij van Magritte kent
ongetwijfeld iedereen wel namelijk Ceci nest pas une pipe. Ik ben heel
benieuwd om nog meer werken van hem te kunnen bewonderen! Tot slot zou ik
willen weten wie de persoon achter Magritte is.
In het kader van expo heb ik gekozen om naar een tentoonstelling te gaan in Bozar .Mijn keuze ging uit naar een tentoonstelling van Wim Delvoye. Deze tentoonstelling heet: Knockin on Heavens Door.Op de laatste dag van de herfstvakantie(zondag 7 november)ben ik samen met mijn zus een namiddag naar Brussel gegaan. We stapten Bozar binnen rond 15u30. Het was voor ons de eerste keer dat we de werken van Wim Delvoye in het echt konden zien.Mijn verwachtingen waren heel hoog gesteld. Dit komt enigszins doordat ik al over deze kunstenaar heb geleerd.Vorig jaar bij het vak cultuurwetenschappen hebben we enkele kunstenaars besproken en wat verder ingaan op hun werken. Een van die kunstenaars was Wim Devolye. Ik vond al vanaf het begin dat hij een eigenzinnige niet alledaagse stijl had. Maar zijn kunstwerken inspireerden mij wel.In de les cultuurwetenschappen hebben we twee van zijn werken uitgebreid bekeken. Dit was de cloaca. De cloaca is een duplicaat van het menselijk spijsverteringsstelsel.Dit is misschien een banaal onderwerp maarhet is wel goed gevonden. Daarnaast hebben we ook gezien dat Wim Delvoye varkens tatoeëerde. Ik wil graag nog andere werken van hem zien, niet alleen beelden maar ook schilderijen. In een schilderij zie je meer met welke emoties het is gebracht en wat het wilt meegeven.Wim Delvoye heeft veel fantasie en is ook ruimdenkend. Voor ik naar de tentoonstelling ging in Bozar wist ik wel al een beetje welke stijf hij heeft. Maar ik was wel benieuwd naar zijn andere werken. Ik kijk er alvast naar uit. In mijn volgend verslagje lees je mijn ervaring.
Mijn reactie op de recensie van Matthias Depoorter.
Mijn ouders zetten mijn zus en ik af in Brussel. Nadien zochten we de weg naar Bozar. Eenmaal aangekomen zochten we onze weg tussen de drukte. Het was al even geleden dat ik in Bozar was geweest. Na enkele minuten stappen door de drukte kwamen we eindelijk aan bij de locatie van Wim Delvoyes tentoonstelling. De locatie was verdeeld in drie zalen. In de eerste zaal hing een grote panoramaTOUR 'Bruxelles', 2010.Dit was oogverblindend. Het was een hele mooie compositie waarbij de gotische toren centraal stond. Deze gotische toren kon je ook in Brussel gaan bezichtigen. Dit hebben we ook gedaan. Maar nu eerst terug naar de tentoonstelling.In de volgende zaal hingen schetsen aan de muur. De schetsen waar heel mooi uitgewerkt. Er hingen viertal schetsen onder elkaar. Op de schetsen was steeds hetzelfde waarnemen namelijk helixen van jezusfiguren. Maar er werd steeds wel gebruik gemaakt van andere kleuren enandere compositie. Ik vond het heel mooi om ook eens schetsen te zien voor iets wordt uitgewerkt. Naast de schetsen stond er ook enkele bronzen beelden. Het waren bronzen beelden van gekruisigde Jezus, vervormd rond een kruis.In de derde en laatste zaal stond een heel mooi gebouw die meteen mijn aandacht trok. Het was een hele mooie compositie waar ik uren kon naar kijken. Toen ik al de drie zalen had bezichtigd, ging ik ook eens een kijkje nemen naar de toren.De toren is 17 meter hoog en is gemaakt van staal. Ik vind dat de toren een meerwaarde heeft, het sprak me meteen aan. Bovenop het dak van Bozar heb je naast de toren een heel mooie skyline van Brussel.
Mijn mening over de tentoonstelling van Wim Delvoye. Ik had eigenlijk een dubbel gevoel nadat ik de tentoonstelling had gezien. Enerzijds heeft de tentoonstelling mij blij verrast mede door de prachtige toren. Nu heb ik een andere kijk op Wim Delvoye. Maar anderzijds was ik wel een beetje teleurgesteld. Ik vond de tentoonstelling nogal beperkt. Ik had verwacht dat ik nog meer werken en beelden van Wim Delvoye kon zien.
Ik ga deels akkoord met de recensie van Matthias Depoorter. Maar als er nog eens een tentoonstelling van Wim Delvoye te zien is, zou ik er zeker naartoe gaan. Ik wil graag nog meerdere werken van hem zien!!