13-02-2012

Vandaag hebben we ons saunabezoek voor de eerste keer op de echte Finse wijze gedaan,

poedelnaakt dus!  (Voorheen deden we het stiekem altijd als er geen volk was, zodat we in bikini konden gaan.)

We waren hier een beetje zenuwachtig voor, het was toch maar een rare gedachte, elkaar zo zien.

Maar aangezien we van plan waren ons helemaal te integreren, zouden we dit zeker zo moeten doen!

Tijdens het binnengaan van het pashokje zagen wij al een oudere vrouw volledig in haar naakte zelve naar de  ruimte voor de sauna gaan. Lotte begon toen even te panikeren en wou er onderuit muizen, maar met behulp van wat peer pressure, kregen we haar toch zo ver. Spannend!

Wij al giechelend met onze handdoeken naar die hete kamer. Eenmaal binnen ontdekten we dat die oudere dame toch nog een bikini had aangetrokken! Ooooh, hoe vals!

Toch lieten we onze verlegenheid snel varen en algauw waren we het naakt samen zijn gewend.

We begonnen ons echter af te vragen of de publieke sauna’s wel naakt waren?

Iets later kwam er  een Fins meisje binnen, ook poedelnaakt.( Oef, ze hadden ons dus niets wijsgemaakt. ) Met  fierheid kan ik jullie dan ook vertellen dat wij weer iets meer echte Finnen zijn geworden! En bezoekers, wees gewaarschuwd, zonder bikini raak je de sauna niet meer binnen!

13-02-2012, 19:22 Geschreven door Lieve Conickx  

06-02-2012

Zaterdag hadden we weer een geweldig plan om wat tijd te verdrijven op een nuttige manier. Althans, dat dachten we. We moesten nog heel wat inkopen doen om dit weekend  te kunnen koken en aangezien alle studenten weer naar huis waren vertrokken, hadden we het plan opgevat om te voet naar de winkel te gaan. Naïeve Belgjes als we zijn, vertrokken we vol moed bij een temperatuur van -18 graden. Al na 10 minuten hadden we bevroren wenkbrauwen, wimpers en haren. En wat je vooral moet weten,  we hadden zes kilometer heen en zes kilometer terug voor de boeg!

Eenmaal in de winkel aangekomen had ik de hoop dat mijn handen zouden ontdooien. Toen we 20 minuten later de winkel verlieten, waren ze echter nog steeds twee klompjes ijs. Ik  begon mezelf serieus af te vragen waarom we aan deze tocht begonnen waren! Ik had zo het gevoel dat mijn handen verlamd zouden zijn of zich van mijn lichaam zouden scheiden tegen de tijd dat we terug aan het hotel zouden zijn.

 Na 15 minuten was ik echter al aan het zweten, ik had zelfs zin om mijn handschoenen uit te doen! We moesten nu ook een overvolle rugzak meesleuren en dat was eraan te voelen. 

De tocht leek eeuwig te duren en we verzonken elk in onze eigen gedachten. Op automatisch wandelend, slenterden we tot aan het hotel. We hadden het gehaald! En al mijn lichaamsdelen waren nog intact! Eenmaal binnen en lichtjes ontdooid hebben we ons verder opgewarmd met een grote tas hete chocolademelk, gevolgd door  een lang, heet saunabezoekje.

Eind goed al goed.

07-02-2012, 19:16 Geschreven door Lieve Conickx  

Terve!

 Minun nimeni on Lieve Conickx. Minä olen tyttö.

Minä olen belgialainen. Brysseli on Belgian pääkaupunki.

Minä puhun Hollantia.

 
Minun silmäni ovat siniset.

Mieke on minun siskoni.

Minä olen opiskelija.

Minä opiskelen suomessa.

Minä opiskelen Humakissa.

Minä opiskelen Nuorisotyön ja kansalaistoiminnan koulutusohjelmassa.

Minä opiskelen suomea.

 Tämä ei ole helppo.  Minä en osaa...

Täällä on kylmä.

Minä luen nyt ‘The disappearance’.

Tuo kirja on helppo.



Voor de geïnteresseerden: de vertaling.

05-02-2012, 10:10 Geschreven door Lieve Conickx  

01-02-2012

We hebben nu  een aantal lessen Fins achter de rug. Deze lessen werden volledig in het Fins gegeven; zelfs de vervoeging van de werkwoorden, wat tot vele frustraties leidde bij ons allemaal. Na een hele dag Fins werden we depressief, we begonnen spontaan te lachen van ergernis en we hadden er helemaal niet zoveel van opgestoken als we hoopten. Dat ligt dan ook volledig aan de didactische methodes van onze leerkracht, gewoon brabbelen en blijven doorgaan is haar meest gebruikte werkvorm. Herhaling? Nee hoor. Misschien wat grammatica uitleggen in het Engels? Een prentje gebruiken? Vertragen?   HOPELOOS. Hebben wij op onze tong moeten bijten na onze jarenlange opleiding en kennis van taalinitiatie!  En het grappigste van al: tegen vrijdag moeten we een essay schrijven; in het Fins! Gelukkig maar tien regels. We hebben al een deal gemaakt met onze Finse kotgenoten; in ruil doen wij de afwas.

 We waren nochtans zo enthousiast om deze taal te leren, maar het zal dus voornamelijk zelfstudie worden indien we het Fins ook maar een ietsepietsie willen beheersen. Ik beloof jullie dat ik mijn Fins essay vrijdag zal posten, kunnen jullie eens lezen wat we al kunnen. Geloof me, je zal er niet veel van begrijpen.

Gisteren hebben we als volwaardige cultuurparticipanten eindelijk eens een wintersport kunnen beoefenen. Voor Tina en ik was het de eerste keer dat we op de latten gingen staan om te skiën. Gelukkig hadden we Mieke en Lotte voor de nodige uitleg. We begonnen dan ook op het ‘kinderheuveltje’, na een paar keer zag ik het volledig zitten! Ik begon dat kleine heuveltje dan ook algauw saai te vinden en Lotte en Mieke overhaalden me om mee van een ‘groter heuveltje’ af te gaan. Dat ‘grotere heuveltje’ leek me eigenlijk heel steil en ze hebben me even moeten overtuigen. Maar dapper als ik ben, besloot ik mee ta gaan.  Het eerste deel ging super (naar mijn normen), maar plots werd het heel wat steiler en gladder. Ik maar ‘ploegen’ (blijkbaar noemt afremmen zo), maar aangezien ik net op een ijsvlak zat , ging ik steeds sneller. Ik zoefde Lotte voorbij, die keek me angstig aan en riep nog iets, maar dat kon ik niet horen omdat ik zelf allicht aan het gillen was.

Tegen grote snelheid ben ik dan ook gevallen en nog 15 meter verder gegleden. Ik zag mijn leven al aan me voorbij gaan.  Toen ik net weer (al liggend) tot stilstand kwam, stond Lotte bezorgd bij me en riep Mieke van beneden ook of alles oké was. Ik wist het zelf toen nog niet zo goed want ik was wat in shock. Ik denk dat ik “jaja” gepiept heb en vervolgens al mijn lichaamsdelen op breuken of andere pijntjes gecontroleerd heb.  Maar bon, alles hing er nog aan, dus ik heb met een klein hartje de rest van dat stomme heuveltje gedaan.

Hierna hebben we ons even opgewarmd binnen. Blijkbaar was het toch niet zo’n makkelijk heuveltje als Mieke en Lotte dachten, ze gingen er toen samen met mij ook de eerste keer af en waren wel wat verschoten.

Na een donut, warme chocomelk en veel aanmoedigingen, heb ik dan een ander heuveltje geprobeerd, dat eerst uitgetest werd door Mieke en Lotte. Met een klein hartje ben ik dan weer aan de afdaling begonnen, om  uiteindelijk uit pure paniek mezelf te laten vallen. Stak ik daar weer in de helft van die berg. De Finnen zullen nogal gelachen hebben! (Neenee, ze kwamen eigenlijk heel bezorgd vragen of het ging.) Ik heb serieus overwogen om dat laatste stuk op mijn kont naar beneden te gaan, maar ze hebben me dan weer overhaalt om mijn latten aan te doen. Heb ik dan ook gedaan. Met mijn ogen dicht het laatste stuk om ergens in een hoopje sneeuw tot stilstand te komen. Ik heb dan ook besloten dat ik een veel te grote angsthaas ben om deze sport te beoefenen!

01-02-2012, 19:34 Geschreven door Lieve Conickx  

27-01-2012

Deze week hadden we eindelijk eens iets te doen! We moesten op dinsdag The International School of Helsinki bezoeken en donderdag een NGO:  MLL (Children Welfare). Deze reisjes naar Helsinki waren heel spannend, voornamelijk omdat de meeste buschauffeurs geen Engels praten.  We zaten dinsdag met geluk toch op de goede bus, en het was een tripje van 1 uur en 3 kwartier eer we eindelijk aankwamen. We werden in Helsinki meteen geholpen door een Finse vrouw, die ons de weg naar de school toonde. Ze maakte daarvoor zelf een hele grote omweg; wat een lieve mensen eigenlijk! We kwamen er weer goed vanaf, zonder kaartlezen! Almaar goed, want het was  -7 graden, het sneeuwde en we bevonden ons vlak aan een voormalig havengebied waar de wind vrij spel had. (En ik was mijn handschoenen vergeten!) Deze Internationale school bleek een zeer dure te zijn; 3000 euro registratiegeld en 1000 euro per jaarinschrijving! We voelden ons dus niet echt gemakkelijk tussen al die rijke kindertjes. Bleek ook dat je als leerkracht hier maximum vijf jaar kon werken, dan moest je op zoek naar een andere job want dan werd je een ‘local’. Ze gaan er daar dus prat op dat ze enkel internationale leerkrachten hebben. De kinderen zelf zijn ook van 42 verschillende nationaliteiten en de instructietaal is  Engels. Ik kan nog heel wat over deze school vertellen; maar dat ligt waarschijnlijk niet in jullie interessegebied.

De grote vraag dan; hoe is Helsinki als stad?

Eerste conclusie: weinig mensen voor een hoofdstad. Er wonen ‘maar’ 50 000 mensen in Helsinki en dat merk je vooral in het bus- en treinstation, je wordt er helemaal niet omvergelopen, je komt niet in een mensenmassa terecht zoals bij ons in Brussel.

Tweede conclusie: De shoppingcentra zijn geconcentreerd op en rond het busstation. Ideaal dus!

Derde conclusie: MC Donalds, Subway en Pizzahut zijn heel goed vertegenwoordigd, je vindt ze soms zelfs 2 maal in 1 straat. (Middagmaal verzekerd.) Het maakt het wel moeilijker om iets typisch Fins te vinden…

Vierde Conclusie: Deze conclusie namen we nadat we met een megachocolademuffin wat voorbijlopend Fins volk hadden bekeken. Wat een gek volkje toch! We moesten heel goed zoeken om een normale Fin(se) te vinden. Veel knapperds zitten er ook niet tussen. Viel dat tegen.

De busrit naar huis verliep niet zo vlot, Tina en ik waren onze halte al een tijdje voorbij eer we dat doorhadden. Alles is hier immers bos en sneeuw. Dat maakte dat we nog eens moesten overstappen op een andere bus; na een halfuur wachten. Uiteindelijk zijn we toch zo’n drie uur onderweg geweest naar huis. Wat waren we blij om weer in ons ‘afgelegen boerengat’ te zijn!

We zijn sinds gisteren met 1 Erasmusstudent meer, HIP HOI!  Een Hongaars meisje, Eboya (ik denk dat ik het zo moet schrijven).  Zij is hier samen met haar verloofde, hij wil hier immers werk zoeken zolang haar studies duren. We vrezen er echter allemaal wat voor aangezien de jongen enkel Hongaars en Japans (??) spreekt.

Nog wat goed nieuws om af te sluiten: Tina en ik hebben een grotere kamer met eigen douche en toilet! We voelen ons al een pak minder opgesloten.

27-01-2012, 16:55 Geschreven door Lieve Conickx  

17-01-2012

Gisteren was het blijkbaar -20 graden Celsius, en we hebben het overleefd!!!

’s Avonds hadden een paar Finnen ons uitgenodigd om met hen mee naar het Finse sportgala te gaan. Dat vonden we natuurlijk geweldig, hoewel we er niets van verstonden. Al die mensen in hun galakleren bekijken was ook wel tof. Blijkbaar zijn er wel een aantal knappe sportieve dames in Finland. Vandaag hebben we heel de dag les gehad, en zijn daarna de fitnessaccomodatie van ons ‘hotel’ gaan testen. Viel goed mee, we zullen strak zijn als we terugkomen! (Hopen we.)

19-01-2012

Gisteren hadden we geluk, onze lessen waren voor de hele dag geschrapt waardoor we weer even op ontdekking konden.  We hebben een wandeling van een uur en half gemaakt rond het meer door een dikke laag sneeuw . We waren echt uitgeput toen we terug in ons kamertje zaten! Mieke en ik zijn echter van plan om volgende maand een tocht rond het hele meer te ondernemen, dus we zullen nog heel veel moeten trainen! We hebben trouwens ook al een noodplan; binnen een maand zou het meer dik genoeg bevroren zijn om er gewoon over te lopen. Moesten we het dan na een tijdje niet meer zien zitten, steken we gewoon het meer over. Er werd ons echter wel aangeraden om dat met drie te doen, voor het geval er iemand toch door het ijs zou zakken. Dan moet 1 iemand hulp zoeken en de andere moet met een sjaal of degelijke de bevroren persoon uit het meer helpen. Gelukkig is Maarten dan hier. Haha.

20-01-2012, 09:47 Geschreven door Lieve Conickx  

16-01-2012

Vandaag hebben we voor de allereerste keer les gehad . Het was best wel leuk, zo met zen vieren privéles. We gaan nog twee weken introductielessen krijgen en dan komt er normaal ook nog een Hongaars meisje bij in onze groep. De lesdagen zijn heel kort, van kwart na 9 tot 15u. ’s Middags hebben we onze eerste warme maaltijd in het studentenrestaurant genuttigd, dat viel supergoed mee. We hadden de keuze tussen twee soorten vis , daarbij was er een salade voorzien met meloen en nog een soort fruit en geraspte wortels. Daar konden we ook nog brood bij eten. Dat viel dus heel goed mee voor de prijs van 2,50 euro! We weten nu dus al dat we enkel in het weekend zullen koken.

Binnen twee weken gaan we een hele week Finse les krijgen. In die week zal onze lector enkel Fins met ons praten. Bens eens benieuwd wat dat gaat geven…

17-01-2012

Gisteren was het blijkbaar -20 graden Celsius, en we hebben het overleefd!!!

’s Avonds hadden een paar Finnen ons uitgenodigd om met hen mee naar het Finse sportgala te gaan. Dat vonden we natuurlijk geweldig, hoewel we er niets van verstonden. Al die mensen in hun galakleren bekijken was ook wel tof. Blijkbaar zijn er wel een aantal knappe sportieve dames in Finland. Vandaag hebben we heel de dag les gehad, en zijn daarna de fitnessaccomodatie van ons ‘hotel’ gaan testen. Viel goed mee, we zullen strak zijn als we terugkomen! (Hopen we.)

17-01-2012, 18:16 Geschreven door Lieve Conickx  

15-01-12

De vlucht naar Finland is een beetje vaag omdat ik gedurende heel de vlucht steeds in slaap dommelde. Eenmaal boven Finland zagen we vooral dennenbossen en grote meren, allen bedekt met een laag sneeuw. Op de luchthaven van Helsinki werden we opgewacht door Nina, zij bracht ons met een oude Volkswagen naar huis. Het was een hele puzzel om 5 meisjes, 8 grote valiezen en 4 rugzakken in de auto te krijgen! Na wat geduw, getrek en het pletten van  ledematen is het echter wel gelukt.  Onderweg toonde Nina ons de dichtstbijzijnde winkel, die ligt nog steeds 6 km van onze campus af! Op de campus ontdekten we dat we eigenlijk in een oud hotel verblijven dat deels nog hotel is, maar nu ook bestaat uit leslokalen en verblijfplaatsen voor studenten. Tijdens het weekend is hier echter geen student te bespeuren  en dus zitten wij hier met ons vieren. Tijdens de week verblijven er ook maar een stuk of 10 studenten hier. We zitten dus zeker gerust!

We hebben samen al spaghetti gemaakt (nadat we een typisch Finse bonensoep hadden geprobeerd), dat is al goed gelukt. Het donkere brood hier heeft trouwens een fel zuur smaakje, viel wat tegen. Morgen gaan we proberen om een warme maaltijd in het studentenrestaurant te nuttigen.

Deze voormiddag hebben we een korte wandeling gemaakt in de buurt van de campus. Zodra we van het pad afweken verschoten we wel even van de hoeveelheid sneeuw, dat bleek toch 20 cm te zijn!

We hebben ondertussen ook al twee studenten ontmoet die hier verblijven en ze zijn heel vriendelijk. Ze zijn nieuwsgierig en blij wanneer ze ons vooruit kunnen helpen.

16-01-2012, 14:22 Geschreven door Lieve Conickx