06-02-2012
Zaterdag
hadden we weer een geweldig plan om wat tijd te verdrijven op een nuttige
manier. Althans, dat dachten we. We moesten nog heel wat inkopen doen om dit
weekend te kunnen koken en aangezien
alle studenten weer naar huis waren vertrokken, hadden we het plan opgevat om
te voet naar de winkel te gaan. Naïeve Belgjes als we zijn, vertrokken we vol
moed bij een temperatuur van -18 graden. Al na 10 minuten hadden we bevroren
wenkbrauwen, wimpers en haren. En wat je vooral moet weten, we hadden zes kilometer heen en zes kilometer
terug voor de boeg!
Eenmaal in
de winkel aangekomen had ik de hoop dat mijn handen zouden ontdooien. Toen we 20
minuten later de winkel verlieten, waren ze echter nog steeds twee klompjes
ijs. Ik begon mezelf serieus af te
vragen waarom we aan deze tocht begonnen waren! Ik had zo het gevoel dat mijn
handen verlamd zouden zijn of zich van mijn lichaam zouden scheiden tegen de
tijd dat we terug aan het hotel zouden zijn.
Na 15 minuten was ik echter al aan het zweten,
ik had zelfs zin om mijn handschoenen uit te doen! We moesten nu ook een
overvolle rugzak meesleuren en dat was eraan te voelen.
De tocht
leek eeuwig te duren en we verzonken elk in onze eigen gedachten. Op
automatisch wandelend, slenterden we tot aan het hotel. We hadden het gehaald!
En al mijn lichaamsdelen waren nog intact! Eenmaal binnen en lichtjes ontdooid
hebben we ons verder opgewarmd met een grote tas hete chocolademelk, gevolgd
door een lang, heet saunabezoekje.
Eind goed al
goed.
07-02-2012, 19:16
Geschreven door Lieve Conickx 
|