Dag lieve mensen die blijven volhouden mijn blog te lezen J
Ik doe even een korte samenvatting van wat ik de laatste tijd zoal gedaan heb zodat ik jullie vanaf nu hopelijk weer regelmatiger op de hoogte kan houden!
Vorige week was er op dinsdag een Spaanse Botellon op de campus. Iedereen verzamelde op een grasplein, bracht iets om te drinken mee, stelde zich rond de barbecue om gezellig te praten. Het was wel voor het eerst een heel koude avond. Het weer blijft mooi maar de avonden worden stilaan koud. Iedereen had dus mutsen, wanten, sjaals en dekentjes uit de kast gehaald om er toch nog een gezellige avond van te maken.
Op donderdag was het Italiaanse avond, georganiseerd door een Italiaanse vriend van hier met 2 van zijn landgenoten uit een andere residentie. Ze kookten voor ons in de grootste keuken van ons gebouw die nog steeds te klein was voor de 25 man, mmmmm tagliatelli met garnalen en groentjes, echt heerlijk! Wat Italiaanse liederen op de achtergrond, een wijntje erbij en het werd weer een mooie avond. Leerde veel mensen eens wat beter kennen want de ganggesprekken zijn vaak nogal oppervlakkig. Op zn Italiaans met iedereen samen afwassen en het was alweer bedtijd.
Vrijdag was het begin van mijn geweldige weekend samen met Kristof, enkel jammer van mijn TGV die 2,5 uur vertraging had in Lyon maar ik vat het weekend gewoon samen als: FANTASTISCH!
Woensdag, gisteren dus, was er een Soirée de Cuisine Internationale. Dat houdt in dat iedereen iets om te eten of te drinken meebrengt wat typisch is voor zijn land en daarmee wordt dan een groot buffet georganiseerd. Dat was echt een hele nieuwe ervaring. Vooraleer we aan het buffet mochten beginnen hadden we met de 4 Belgische meisjes een heel plan uitgedokterd. We keken eerst eens goed rond waarvan we allemaal wouden proeven, verspreiden ons en konden zo bij het startsignaal van alles iets voor alle vier bemachtigen. Zo aten we Italiaanse pastaslaatjes, Spaanse Tortillas, Amerikaanse cupcakes, Japanse sushi, Duitse Stollen, Zweedse Kladkakka (soort chocoladetaart), Franse tartiflette, pannenkoeken uit Koeweit, een Braziliaans frambozenschuimpje, enz. Achteraf hadden we allemaal echt buikpijn van het vele eten maar het was zeker de moeite waard! We keerden na het eten meteen naar huis waar iedereen in de keuken verzamelde voor de verjaardag van Ed (de Engelsman). Hij praatte ons zelfs het idee aan van in juni naar Glastonbury te gaan omdat het dit jaar de 40ste verjaardag van het festival is en alle headliners van de afgelopen 40 jaar komen optreden! WAaaaaaaaaaaaaaauw! Rond een uur of 10 besloten we een grote kom warme chocomelk met Belgische chocolade te maken voor iedereen. We moeten de wereld tenslotte toch laten zien wat lekkere chocomelk is nietwaar J
Op donderdag geen les dus bij gebrek aan iets beters te doen was het grote schoonmaak in mijn kamer. Daarna zijn we maar weer eens de administratie ingedoken voor korting op onze huur, onze Franse bankkaart en onze gsm. De laatste twee zijn trouwens nog altijd niet in orde, de mooie, blinkende, witte, zeer elegante gsm blijft dus nog steeds buiten bereik helaas!
Dit weekend vertrekken we hoogstwaarschijnlijk op een minireisje naar Italië: namelijk Asti en Turijn.
Eerst en vooral: ik mis jullie allemaal verschrikkelijk! Niet dat de mensen hier niet sympathiek zijn, maar niets kan toch familie en vrienden van thuis vervangen!
Zondag heb ik samen met Nathalie scampi's met tomaat-basilicumsaus gemaakt voor de aanwezigen in de gang. Echt superlekker, ik mag alweer trots op mezelf zijn!
Op maandag heb ik geen les dus ik kon me weer eens uitslapen. In de namiddag vertrok ik met Margot naar het centrum om een kado voor Goncalo te zoeken, die was namelijk jarig en aangezien wij geen les hadden kregen wij de verantwoordelijkheid over het kado. We besloten een survivalkit voor Grenoble samen te stellen en waren daar al gauw 2 uur mee bezig. De winkels liggen hier namelijk niet in 1 winkelstraat zoals in alle andere steden maar zowat verspreid over de pleintjes en straatjes van het oude centrum, heel gezellig maar het neemt wat meer tijd in beslag. We keerden terug naar het Rabot en begonnen een doos met foto's te versieren, verloren de tijd een beetje uit het oog en waren nog net op tijd om ons klaar te maken voor de internationale bowling 's avonds. We vertrokken, namen een verkeerde tram, een paar vertragingen later kwamen we toch nog aan in de bowling. Goncalo kreeg zijn kadomoment en de avond kon beginnen. De organisatie van de bowlingbanen was niet zo denderend, met als resultaat dat wij als grote groep van het Rabot zowat ingedeeld werden bij groepjes die nog niet volzet waren. Voor het tweede spel slaagden we er toch in om met 6 van het Rabot een baan te bemachtigen en dat was dan naar goede gewoonte ook weer mijn beste spel. Ik versloeg zelfs heel mijn team met 120 punten, toch een vermelding waard nietwaar =)
Bij de terugkeer met de tram maakten we voor het eerst een abonnementscontrole mee en ik moet zeggen dat het echt indrukwekkend was! In totaal waren er wel 15 mensen die de tram opstapten, politie en controleurs samen. Ik was al heel opgelucht dat ik betaald had! OnzePoolse vriend Timon die had wel een boete aan zijn been want die heeft een fiets maar had geen zin om ons achter te laten dus stapte op de tram... Niet slim natuurlijk!
Dinsdag is de vervelendste dag van de week want dat is een volle dag les, en niet de leuke lessen waarin we met taal bezig zijn (zo heb ik er dan ook maar 3) maar de saaie notitielessen. We beginnen er wat aan te wennen en het is maar 2 weken meer voor de vakantie J
Op woensdag hadden we les van vertalen Nederlands voor het eerst, echt een grappige les want de leerkracht is en Hollander en in zijn teksten staan woorden zoals genept voor bedrogen J Na de les repten we ons naar het centrum, aten snel soep en pannenkoek (wat hier blijkbaar een geweldige combinatie voor een menu is) en trokken naar het museum van Grenoble. Daar wachtte namelijk een rondleiding op ons, gratis, want het was internationale week. Het museum is echt prachtig en onze gids was nog een jonge vrouw die zeer gepassioneerd vertelde, het was dus zeer jammer dat we iets vroeger weg moesten om ons laatste navette naar boven te halen. Bovenaan aangekomen vertrokken we al bijna meteen weer naar beneden om naar de karaoke van de internationale week te trekken. De laatste liedjes pikten we daar nog mee, we gingen nog iets drinken maar gingen snel slapen, het was weer eens genoeg geweest.
Donderdag heb ik geen les, uitslapen dus alweer. In de namiddag ging ik shoppen met Margot en Matteo, in het grote winkelcentrum dat ietwat buiten de stad ligt. Shoppen is NIET goed voor mij, ik herhaal, NIET goed voor mij! Verder dan de eerste winkel (ZARA) ben ik alweer niet geraakt want mijn inkopen waren toen al een enorme zak. Heb ook een winkel gevonden waar ze unieke schoenen verkopen dus daar moet ik zeker nog eens terug naartoe, sneakers die niemand in België zal hebben, das iets voor mij J Ik haastte me terug naar de residentie want de lakens moesten afgegeven worden om te wassen. Dan moet ik dat alvast niet meer doen J
Vrijdag wel weer les, 2 uurtjes notitie nemen maar dus daar konden we ons wel even voor oppeppen. Op zich is het wel interessant de litteraire en politieke geschiedenis van Frankrijk, maar het is enorm lastig om alles tegelijkertijd te kunnen volgen, begrijpen en opschrijven in het Frans. Na 2u zijn we dus altijd enorm blij de buitenlucht weer te zien. Dan ging ik snel mijn TGV-tickets halen, deed een sprintje terug voor het navetteje maar helaas, Charlotte en ik stonden beiden teleurgesteld aan de halte, 3 minuten na het laatste middagnavetteje. Ok, dan maar te voet de berg op alweer! Boven aangekomen restte er ons weer een namiddagje niets doen, met andere woorden, alweer enkele afleveringen van Greys Anatomy erdoor jagen J Charlotte heeft namelijk een heel interessante hobby, het downloaden van series op haar harde schijf, waar wij dan dankbaar gebruik kunnen van maken. We zijn allemaal begonnen met Greys Anatomy, daarna volgt How I Met Your Mother en ook One Tree Hill en Sex and the City zijn van de partij. Joepieeeeeeeeeeeeeeeeeeeee J. s Avonds trokken we met zn allen naar de pizzeria om onszelf eens vrij te stellen van het koken. Het werd een heel gezellige avond, met zn tienen in de pizzeria. Daarna gingen we nog iets drinken in London Pub en gingen we even loos op de ultratop voor de helft naar een discotheek trok en de andere helft (waaronder ik) terug naar boven wandelde om s ochtends vroeg op te staan.
Zaterdag: ANNECY!
Een uitstapje dat we al heel lang planden en waar we ons met de Belgen voor ingeschreven hadden. Helaas, ook de vijfde en hoogst irritante Belgische was erbij. We vertrokken met de bus, maakten een tussenstop in Chambéry, waar het water goot, maar wat een heel mooi stadje bleek te zijn. Een warme chocomelk en een busrit later kwamen we aan in Annecy. Daar vond het jaarlijkse culturele festival plaats: geweldig! Allemaal kraampjes met lokale specialiteiten zoals: huisgemaakt appelsap, glühwein, allerlei gebak en soorten worst, Er waren ook verschillende optochten: 1 met lokale instrumenten, 1 met lokale kledij, 1 met dieren J allemaal heel gezellig en amusant. Na een lekkere macaroni in de oven was het dan eindelijk tijd voor het hoogtepunt van Annecy: het meer! Waw, waw en nog eens waw! Wat een prachtig meer! Het water is hemelsblauw en je kan overal gewoon de bodem zien en de bergen die het meer omringen maken het plaatje af. Hier: http://www.facebook.com/home.php#/album.php?aid=111959&id=776359172&ref=mf kunnen de mensen die geen facebook hebben toch de fotos bezichtigen van de maand oktober. We namen plaats op een aanlegsteiger in het meer en genoten er van het heerlijke zonnetje. Frankrijk, zon, een prachtig meer, voetjes in het water, wat moet een mens nog meer hebben! We begonnen zowaar aan een liedjesmarathon en alle voorbijgangers applaudisseerden voor ons en vroegen uit welk land we kwamen, we waren dan ook : Er is een nacht Vandaag is rood en Anne aan het zingen. LA BELGIQUE! was dan ook een vaak gehoorde uitroep. Een lange busrit die ik wegens diepe slaap volledig gemist heb later kwamen we terug aan in Grenoble. We waren al voorbij het laatste navetteje en stapten dus alweer vol goede moed de berg op al zingend: Paradise by the dashboard light! =D Haha, ze kennen ons hier al hoor, iedereen die ons voorbij stapte riep: Aaaaah, voilà les Belges!
De avond is eigenlijk weer te vreselijk voor woorden. Er was helse muziek die van boven op de Bastille kwam dus we besloten daar een kijkje te gaan nemen, voor 12 euro. Bleek een rave-party te zijn met veel rare mensen, vreselijke muziek en niemand bekend. Terug naar beneden dan maar! s Nachts met de téléphérique gaan, alweer een nieuwe belevenis voor mij J We sproken af met de rest van de groep, die naar de cinema was gegaan, en hingen wat rond in het centrum. Uiteindelijk keerden we dan maar terug naar het Rabot, waar we nog wat op het terras zaten, een uitbouw van de eerste verdieping waar je eigenlijk helemaal niet op mag, maar wij klimmen door het raam en brengen er de meerderheid van onze avonden door. Mochten jullie het uitzicht over de stad van daar kunnen zien, jullie zouden me geen ongelijk geven! Bovendien waren Matteos ouders op bezoek dit weekend en hadden die toch wel huisgemaakte confituurtaart (de Italiaanse naam ben ik vergeten) meegebracht zeker! Gezellig aten we die op en dan zochten we allemaal ons bedje op.
Zondag begint elke week op dezelfde manier, met een lange voormiddag in bed, in dit geval sliep ik zelfs tot 3u want ik had gewoonweg echt niets anders te doen. Dan poetste ik mijn kamer een beetje, studeerde een beetje en om 5u vertrokken we (de 4 Belgische meisjes en Margot) naar de cinema om de nieuwe Fame te zien. Helaas, 3x helaas, zoals alles in Frankrijk was ook dit gedubd. Vre-se-lijk in het begin maar na een tijdje ga je zo op in de film dat het niet meer opvalt dat hij in het Frans is. Ik vind dat persoonlijk een goed teken voor mijn Franse vaardigheden J Maar voor de volgende keer gaan we toch op zoek naar een cinema die films in de originele versie met Franse ondertiteling draait. Na de film keerden we terug met het navetteje en kregen we toch wel een andere taart van Matteos mama voorgeschoteld zeker! Mmmmmmmmmmmmm! De jongens trokken alweer de stad in maar wij bleven thuis. Ze hadden geen vast plan en dan riskeer ik mij niet nog een keer een avond rondhangen. Greys Anatomy en mijn bed riepen ook alweer tamelijk luid dus ik ging vredig slapen J
Ben blij te horen dat toch sommigen mijn blog volgen en ik dus niet voor niets zit te pennen!
Lieve vrienden en familie, ik heb het hier enorm naar mijn zin maar besef elke dag weer dat niets het thuisfront kan vervangen!
Ik ga meteen beginnen vertellen want ik heb al enkele dagen gemist =)
Maandag was mijn verjaardag, die wonder bij wonder echt nog een heel leuke dag geworden is! Om 8u30 had ik les, zoals later zou blijken 1 van de leukste van de week, Duitse taalvaardigheid. Daarna kwamen de anderen erbij op de campus om onze laatste regelingen voor de lessen te treffen en vertrokken we naar de Géant (het gigantische warenhuis, ja zowaar nog groter dan de Carrefour bij ons) om inkopen te doen voor de chocoladefondue van 's avonds. Met gigantisch veel fruit en chocolade kwamen we terug thuis aan maar het was nog veel te vroeg om er al aan te beginnen natuurlijk. Aangezien de zon brandde en onze heuvel zo verleidelijk naar ons keek namen we allen ons handdoekje en het zonfestijn kon beginnen. Laptop met feestliedjes, allemaal naast elkaar op ons handdoekje en zelfs een dansje op het muurtje. Ik nodigde meteen Mathias, de duitse buur van Elise, uit voor mijn verjaardag en onze feeststemming zorgde ervoor dat hij niet meer naar beneden raakte om naar zijn les te gaan. Terwijl de anderen fruit sneden, zorgde ik snel voor wat kaarsjes en muziek en dan rennen om met Kristof te bellen. Daarna kwamen langzaamaan de mensen toe die ik uitgenodigd had en die hadden echt gewoon kadootjes mee! Had dat totaal niet verwacht en was er dan ook echt blij mee! Bij verjaardag thuis verwacht je zo min of meer wel van bepaalde mensen iets te krijgen maar hier dacht ik, ja gewoon gezellig samen fondue eten dus mijn feest was al geslaagd =) Het gelukzalige effect van de chocolade werkte al snel en iedereen die voorbijkwam kwam eens gluren en zei zeer jaloers: Dat ziet er lekker uit! Jaja, dat weten we =) het is namelijk BELGISCHE chocoladefondue =) de foto's zijn te zien op Facebook.
Dinsdag was een hele humeurswisseling. Een lange dag les en geen enkele les die echt meeviel of interessant leek. Veel algemeen en een Erasmus-vak waar we niet veel bij leren aangezien de meerderheid minder goed Frans spreekt dan wij. Bovendien voelde ik mij enorm slecht, later bleek ik gewoon echt ziek te zijn. Ik was dan ook geweldig blij dat het avond was! Iedereen verzamelde rond mijn microgolf want niemand scheen nog zin te hebben om te koken en we maakten er nog een gezellige avond van. De andere belgen vertrokken naar beneden om een Erasmus-feestje in een bar te doen maar ik was meer dan gelukkig met mijn warme chocomelk en mijn bedje.
Woensdag had ik als enige les, duits literatuur. Ik moest mij echt slepen want voelde me enorm slap en ziek. De les bleek echt niets voor mij te zijn, oud-duitse gedichten en liederen en enorm jonge studenten en blijkbaar stond de les in relatie met een andere les waardoor ik constant niet mee was. Ik sprak achteraf dan nog met de leerkracht en die zou rekening met mij houden, mag mijn presentatie van een Duits literair werk wat meer naar het einde toe houden zodat ik kan zien hoe de rest ermee omgaat. Ik sleepte mezelf weer de berg op en kroop weer vroeg in bed. No party for me!
Donderdag had ik geen les, de perfecte gelegenheid om nog eens wat uit te zieken, dan mijn kamer te kuisen en weer in bed te kruipen. 's Avonds was er een concert in openlucht op de campus maar ik dacht, 's nachts in openlucht zijn als ik nog niet tip top in orde ben, beter niet! Achteraf bleek dat ik echt iets leuks gemist had maar bon, volgende keer beter! Die openluchtconcerten worden op regelmatige basis georganiseerd dus mijn tijd komt nog wel.
Vrijdag voelde ik me beter, we moesten naar de les voor Franse literatuur en ik daarna nog voor Duitse Spreekvaardigheid. Frans is enorm saai, dat zijn eigenlijk gewoon notitielessen maar wij als Erasmusstudenten mogen ter vervanging van het examen een essay schrijven. Niet dat dat veel beter is, ik moet er namenlijk nu al een stuk of 6 schrijven gedurende het semester maar bon, het neemt wel een beetje de stress in de examenperiode weg dus dat valt dan weer mee! 's avonds vertrok de meerderheid van mijn gebouw naar Oktoberfest, wat ik zeer jammer vond. Ik was graag meegeweest om daar de cultuur en de sfeer op te snuiven maar de bus was al volzet. Het zal voor volgend jaar zijn! Dat betekende wel het begin van een nogal saai weekend. 's Avonds weer wat babbelen en mijn bed binnen.
Zaterdag was alweer een saaie dag. Margot, onze Franse vriendin, Nathalie en ik stonden op om boodschappen voor het avondeten en voor zondag te doen in de Géant. We besloten kip met rijst en curry-appelsaus te maken. Ook voor zondag deden we inkopen, scampi's en tomatensaus. Vroeg in de namiddag moest ik met Elise de was doen dus ik moest me terughaasten. Nathalie en ik besloten niet de trappen te nemen met al onze boodschappen maar de gewone weg, nu moet je niet denken dat er iemand van de voorbijrijdende mensen ons meenam naar boven he! Bah, ons humeur verpest natuurlijk! Dan maar snel aan de was beginnen, 2 machientjes laten draaien, hopsakee in de droogkast en we besloten ondertussen chocomousse te maken. Matteo, mijn italiaanse overbuur werd aangesteld om de eieren tot mousse te kloppen omdat onze spierkes al mousse waren... We ontdekten dat Elise een mixer had maar Italianen hebben geen geduld he, dus Matteo goot de 'mousse', die nog maar half mousse en half vloeibaar was, bij de chocolade. Lap, te vloeibaar natuurlijk. Maar hij was zo vriendelijk ons te helpen dus konden we niet protesteren. Dessert: chocoladepudding! 's Avonds liet ik me weer van mijn beste kant zien door mij te ergeren aan alle onuitgenodigde meeëters (echt parasieten lopen er hier jong, toevallig altijd langskomen als ze eten ruiken, mee alle chinezen ma nie mee de deze!) en commentaar op het eten en ... Goed, mijn humeur verpest, iedereen vertrekt naar bar/discotheek in de stad en Liesbeth kruipt (alweer) in haar bed. Achteraf gezien ben ik tevreden, want als ik om 2u wakker werd was er vuurwerk in de stad en wie had het geweldigste uitzicht daarop? Jawel, ik ja =D echt heel erg mooi, donkere stad die verlicht wordt door allemaal lichtjes en daarbovenop nog het vuurwerk! Echt geweldig!
Zondag is vandaag en ziet er naar uit alweer een luie dag te worden. Was opvouwen, pasta maken, beetje vegen, gebeld met het thuisfront en met mijn liefje, bed in en uit, tegen de avond zou ik weer in gang moeten schieten want ik heb beloofd scampi's te maken en ik ga mij daaraan houden!
De tijd gaat gelukkig redelijk snel omdat ik echt massaal veel te doen heb! Als je natuurlijk maar om 2u opstaat en dan internetdingen moet regelen, naar school moet, boodschappen moet doen, moet koken en eten en afwassen, dan is het elke dag snel weer tijd om te gaan slapen!
Voor ik het vergeet, voor iedereen een aangename melding: Liesbeth gaat elke dag naar de Franse WC. Zo, nu jullie allemaal dit aangename beeld in jullie hoofd hebben zal ik eens beginnen vertellen.
Woensdag was een niet zo boeiende dag. Alweer naar school om te vernemen dat de lessenroosters er nog niet zijn. In de vakken begint wel wat vorm te komen, ik weet bijna alles wat ik moet volgen. Na school weer enorm veel tijd over die gepland was om aan de uurroosters te puzzelen dus gingen we weer boodschappen doen, ditmaal met een doel voor ogen: choc'o-lait stokjes (zo van die stokjes met een blokje chocolade aan om in de warme melk te roeren en zo een kop warme chocomelk te maken). Blijkbaar kennen ze dat hier niet, zoals wij dan ook na 6 bakkers en chocolatiers doorhadden. Mij kennende, een echte marteling! Voorlopig dus geen warme chocomelk meer voor Liesbeth =(. We namen het navetteje naar boven en begonnen aan ons avondeten. 's Avonds was er (zoals elke woensdagavond) een activiteit van onze residentie in de Foyer. Weinig ambiance want iedereen wou gewoon buiten zitten om met elkaar te babbelen, we kennen elkaar namelijk allemaal nog niet zo goed. Onze Braziliaanse vrienden waren dus voor niets helemaal de berg opgestapt maar ze leken het niet zo erg te vinden. Snel in ons bedje dus want na middernacht koelt het toch wel snel af!
Donderdag hadden we besloten om niet naar school te gaan aangezien we waarschijnlijk toch weer geen uren gingen te horen krijgen. We konden dus alweer lekker uitslapen en daarna hadden we besloten een wandeling te maken. We stapten onze berg af en begonnen daar aan onze snikhete, enorm steile wandeling van 4 kilometer naar de Bastille bovenaan. Ik kan het jullie verzekeren, het was afzien! Het uitzicht en de teambuilding onderweg maakten het wel weer de moeite waard. En man man man, ik ga een goed getrainde poep hebben als ik terug kom =D De foto's zijn te bewonderen op facebook. Voor de mensen die daar niet lid van zijn: http://www.facebook.com/profile.php?id=776359172&ref=name#/album.php?aid=107583&id=776359172&ref=mf ziehier de link om de foto's (en alle andere van Grenoble) te kunnen bekijken. Toen we bovenaan de Bastille aangekomen waren, compleet gedehydrateerd en uitgeput was de téléphérique te verleidelijk en keerden we zo terug naar het centrum, waar we het toppunt van Erasmus tot nu toe beleefden: een chocoladefondue van Häagen-Dazs!!! Veeeeeeeeeeeeeel bolletjes ijs, fruit, brownies, cookies, allemaal om in de heerlijke chocoladesaus te dopen. Echt smullen van hier tot in Tokio e!Plezier ten top. En daarna, helemaal vrolijk door zoveel suiker, werden we nostalgisch. Op het busje terug naar onze residentie boven op de berg begonnen we met het zingen van alle Samson en Gert klassiekers, tot groot plezier van de andere busreizigers =) Bovenaan aangekomen gingen we daar nog een hele tijd mee door, met als hoogtepunt het liedje Ochtendgymnastiek: compleet met dansje en al in de gang. HEERLIJK moment! , Vrijdag moesten we helaas al weer naar school, het begin van een deprimerende dag. Blijkbaar kwam onze lessenrooster echt nog niet in orde, kregen we problemen voor ons vak internationaal recht en liep alles in het honderd. We konden ons nog net inhouden om niet nog een chocoladefondue te verorberen en planden dus voor zaterdag een uitstapje. We wouden naar Nice gaan, nu het nog strandweer is. Blijkbaar kunnen we daar enkel met de TGV naartoe, lees: veel te duur. Een auto huren dan: moet je blijkbaar 21 voor zijn. Bus? Weten we helemaal niks over dus we gaan dan maar gewooooooon naar huis. 's Avonds nodigde de sympathiekste Fransman van de residentie (die enkel Erasmus-vrienden heeft omdat hij Fransen maar niks vindt en wel houdt van cultuurmix) ons uit om met allemaal andere Erasmussers de berg af te wandelen om iets gezelligs te doen. We verzamelden in het park achter de téléphérique, een heel mooi park met kiosk en pleintjes en bloemetjes enzo, en maakten er een gezellige avond van. De weg de berg weer op was er natuurlijk weer teveel aan en die duurde dan ook een uur =P met veel en lange tussenpauze's op bankjes om wat te babbelen.
Zaterdag was nog vrij, aangezien we dus wat te laat begonnen waren met het plannen van ons uitstapje. We spraken na de middag af, uitslapen was alweer mooi meegenomen, en namen een tram en een bus naar de Ikea. Aangezien ik heel erg veel van Ikea hou en Charlotte blijkbaar ook konden we ons daar wel enige tijd amuseren. Dan nog een grootwarenhuisbezoekje en alweer huiswaarts. We sleepten onze spulletjes de berg op, jawel ook alle ingrediënten om pannenkoeken te maken, ons plan voor morgen (zondag), en namen weer even tijd voor het internet. Klein detail: het bakje voor internet hangt aan de muur, toch wel net iets te ver van mijn bureau, waardoor mijn laptop dus tot vandaag op mijn rek moest staan om internet te hebben. Gelukkig kochten we vandaag ook een langere internetkabel waardoor we nu allemaal vanuit ons bed en bureau kunnen bellen en schrijven en mailen. Nog geen uur later kwam er een onweer vlak boven onze residentie hangen en knalde het erop los. Veel bliksems, die echt wel indrukwekkend zijn zo tussen de bergen en keiharde regen zodat we zelfs de overkant van de parking niet meer goed zagen. Lekker, zeer verfrissend. Even de ramen open en de kamer is ook alweer afgekoeld! Helaas waren de ramen van de keuken de hele tijd blijven openstaan waardoor het daar nu een beetje een overstroomd gebied is.
Zo, dat was het weer voor even, Goodbye, farewell, auf Wiedersehen, adieu! xxx
Alweer enkele dagen voorbij maar eigenlijk is er niet veel nieuws te melden.
Zondag was eigenlijk een behoorlijk saaie dag, hoewel dat voor mij wel eens mocht. Lang uitslapen en mijn kamer afwerken stonden namelijk bovenaan mijn verlanglijstje. Al mijn fotos hangen nu op, van zodra er een betere internetverbinding is probeer ik het resultaat eens op mijn blog te zetten, dat lukt voorlopig niet.
De andere Belgische meisjes, Charlotte, Nathalie en Elise, hadden pannenkoeken gebakken en kwamen daarmee langs omdat ze zich verveelden, wat dan ook het hoogtepunt van mijn dag was.
Op maandag moesten we naar school om dingen te regelen. We gingen naar de taalverantwoordelijken maar iedereen wist ons te zeggen dat de uurroosters er pas dinsdag zouden zijn. Dan was er een bezoek van de bibliotheek. Ik had de anderen nochtans gezegd dat dat niet nuttig ging zijn, in een bibliotheek wijst alles zichzelf uit want er staan pijlen. Dat was dus enorm saai met een persoon die enorm langzaam sprak en veel herhaalde. Dat was dan weer het enige waarvoor we naar school gekomen waren en ook dat was niet nodig geweest.
s Avonds was er een feestje voor buitenlandse studenten gepland in de London Pub maar ik had geen zin mezelf de berg op en af te slepen voor iets waarvan ik niet kon inschatten of het leuk zou zijn. Achteraf gezien een goede beslissing want de anderen die wel geweest waren zeiden dat er absoluut geen sfeer was.
Dinsdag trokken we dan weer naar school, in de hoop dat de uurroosters er waren, niet s daarvan! Nu zouden ze er pas op donderdag zijn. We vroegen dus al uitstel aan onze coördinator in België want onze lessenovereenkomst zal dus te laat binnen zijn. We hadden een vergadering over de Franse vakken, waaruit we eigenlijk gewoon de uren van 2 vakken moesten weten, dus das ook gebeurd. Verder niet zon nuttige dag.
Terwijl we afzakten naar onze residentie deden we nog inkopen want het busje reed pas voor het eerst om kwart na 4. Geef nog steeds niet veel uit want het meeste heb ik al. Ik zal dus wat kunnen sparen om dan eens te gaan shoppen =)
s Avonds was er nu een welkomstfeestje voor Erasmus-studenten gepland op de campus, bij EVE, de organisatie die zowat alle studentenvoorzieningen overkoepelt. Ik heb mezelf overtuigd ernaartoe te gaan want ik moet me toch eens forceren om nieuwe vrienden te maken. Het bleek echt een leuke avond te zijn. We leerden Finse mensen, Braziliaanse mensen, een Hongaar en Colombianen kennen. We namen noodgedwongen de laatste tram naar het centrum en stapten met een grote groep van de residentie de berg weer op. Eenmaal boven, badend in het zweet want het was ook de hele nacht nog warm weer, was heteven afkoelen en dan snel het bed in voor een toch wel lange nacht =)
Ik heb ook ondertussen al voor mezelf gekookt, heerlijk gevoel om na overkokende patatten, te hard spetterende champignons eindelijk mijn bordje vol eten te hebben! Wat een luxe is dat thuis toch!
Ook het internet betert, in de hal is er nu meestal verbinding, wat een grappig zicht van allemaal studenten met laptops op de trap en op de grond oplevert. In mijn kamer werkt het zelden, dus ik wacht nog hoopvol af tot het nieuwe systeem geïnstalleerd is, dat zou nu ondertussen al pas voor vrijdag zijn
Zo, ik ga jullie laten, moet naar school voor een afspraak met een leerkracht.
Als iemand zich geroepen voelt om mij iets te sturen, een brief of iets anders: Er is maar 1 adres: Liesbeth Van Vynckt - Résidence Rabot - Chartreuse 253 11, Rue Maurice Gignoux 38000 Grenoble Cedex
Ik ben dus aangekomen in het heel heel heel erg mooie Grenoble. Na een rit van een uur of 9 reden we de stad binnen en liet de gps het even afweten. Richtingsveranderingen waar hij niets van wist zorgden voor de nodige frustratie en omwegen. Toen we eindelijk het kleine poortje in een rij huizen vonden waar we in moesten rijden om mijn residentie te bereiken. Een heel steile haarspeldbochtenweg voerde ons naar wat leek op een soort burcht op een berg. Na wat zoekwerk kreeg ik dan de sleutel van mijn kamer te pakken, in een gebouw nog een stuk hoger op de berg.
Met het comfort dat ik van thuis gewend ben was de kamer natuurlijk een serieuze tegenvaller. Enorm klein, kaal, ongezellig en 'vuil'. Ze staat natuurlijk al van vorig schooljaar leeg en is sindsdien niet meer schoongemaakt of verlucht. Na een kwartier het raam opengezet te hebben en mijn spullen binnengebracht te hebben begon het wat gezelliger te worden.
Dan trokken we weer de berg af, de rivier over en Grenoble centrum binnen om een hotel voor mijn ouders te zoeken. Eenmaal daar geïnstalleerd konden we gaan eten, in hetzelfde gezellige en lekkere restaurantje waar ik deze zomer met Kristof was. Mijn ouders zetten mij terug boven op de berg af en dag 1 zat erop.
Eenmaal alleen in mijn bedje viel het stil en had ik tijd om alles te beseffen en dus om even een beetje minder enthousiast te zijn ;-) Er was een welkomstfeestje van onze residentie aan de gang maar daar had ik helemaal geen zin in. Nadat ik een uur of 2 het vreselijke lawaai ondergaan had, de gebouwen zijn dan ook NIET geïsoleerd en zelfs een hoestje kan je heel ver horen, viel ik toch in slaap.
Dag 2
Na een veel te korte nacht was er snel weer werk aan de winkel. Ontbijt zat er niet in want mijn melk die ik al de vorige dag snel gekocht had, had ik natuurlijk in het restaurant laten staan, typisch typisch!
Nu ik nog het plezier van een auto had, maakten we er meteen gebruik van om een voorraad voeding en andere benodigdheden in te slaan zodat ik voorlopig niet steeds hoef te sleuren met spullen de berg op, want het busje dat de berg op en neer rijdt naar het centrum rijdt uiteraard niet op zaterdag, de ideale winkeldag. Snel even douchen in het hotel van mijn ouders, lekker privé en zo, nu het nog kan, en dan was het tijd om voor het eerst naar de campus te trekken voor een welkomst- en informatievergadering.
Daar kwam ik de andere studenten van mijn school tegen, een moment waar ik nog niet echt naar uitkeek, aangezien dat het onbekende avontuur nog wat definitiever maakte, maar we hadden al meteen vanalles te vertellen en vergelijken. De vergadering zelf was verschrikkelijk. Denk: 700 slides met informatie over lessen, verzekeringen, uitstappen, organisaties, formaliteiten, in 1 uur. Veel te snel dus. Bovendien werden we nog eens onderbroken voor een brandalarm, waardoor de elektriciteit uit moest en we daarna helemaal niet meer konden volgen. Het was zowat : noteer wat je kan en zoek het vanaf morgen zelf uit.
Mijn ouders kwamen me weer oppikken en dan kon het richting terrasjes en stadje gaan. Al snel begon de honger weer de kop op te steken en kozen we voor de italiaanse straat, vlak langs het water en direkt aan de ingang van de berg. Na alweer een zeer overvloedige maaltijd met een heerlijke tiramisu (ik was er al naar aan het uitkijken van bij het aperitief) moest ik voor het eerst te voet de berg op, mijn ouders gingen te voet de andere kant uit, naar hun hotel. Gezellig was het uitzicht, de smalle straatjes in combinatie met de duisternis deden mij toch wat sneller stappen waardoor ik (mede door de onderschatte afstand) compleet dood boven aankwam. Dagelijkse fitness: check!
Depressief uurtje met foto's kijken en tekstjes lezen en Kristof bellen: check! Oordopjes na het winkelen: check! Slapen na 2 minuten: check!
Dag 3
Vandaag weer vroeg moeten opstaan voor school. Informatievergaderingen van beide talen, algemene vakken, receptie voor buitenlandse studenten (enorm leuk eigenlijk, want er waren zeer veel taartjes =) mmmmmmmmmmm ) , studentenkaart laten maken, ... Enfin, de papierwinkel is er bijna door. Maandag en dinsdag moet ik nog mijn Duitse en Franse vakken in orde brengen, maar voor de rest lijkt het allemaal wel in orde te komen. De donkere wolken in mijn hoofd beginnen wat uit te klaren en ik begin alles wat rooskleuriger te zien. (Wat niet wegneemt dat ik enorm uitkijk naar januari, pfffffffffffffffrt)
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
