Op aanvraag nog deze laatste update van mijn blog, met andere woorden: wat heb ik in mijn laatste drie weken nog allemaal uitgespookt...
Vrijdag 8 januari was ik alweer goed ingeburgerd hier, flink aan het studeren en was het tijd om eens te ontspannen. We vertrokken met z'n allen (jawel, ie-de-reen was weer van de partij) naar het Happy Hour in Bar Barberousse. Veel tekeningen moet ik er niet bijmaken, het was half 1 als we terug boven waren, wat eigenlijk perfect was, eigenlijk niet laat om de volgende ochtend goed te kunnen studeren en toch wel lang weggeweest aangezien we om 18u vertrokken waren... Het was nog eens gezellig dansen met de hele bende, het zou een van de laatste keren zijn.
Op zaterdag was het ontspanningsplan van de dag om samen met Micha en Holger chocoladefondue in Häagen-Dasz te gaan eten. Micha wouden we trakteren voor zijn vele autoritjes en Holger wou het fenomeen gewoon eens meemaken. Aangekomen werd onze tafel door 4 razendsnelle Duitsers gestolen, ja, dat is dan al genoeg om mij kwaad te krijgen natuurlijk! Gelukkig besloot een gezin met 4 kinderen na 5 minuten dat ze toch niets gingen bestellen (ik zou persoonlijk voor mijn kind ook geen geweldig lekker, überorigineel en ongelooflijk duur ijsje van Häagen-Dasz kopen als er 2 meter verder een gewoon ijssalon is...) en kregen we eindelijk een tafeltje. Bleek dat er maar 2 fondues (voor 4 personen dus) meer waren, bah! Een beetje delen dan maar, in ieder geval beter voor de lijn! Nadat we weer het heerlijke festijn van brownies, fruit, koekjes en ijsbolletjes in de chocolade gedoopt, naar binnen gewerkt hadden, waren we weer tip top fit om naar boven te stappen en verder te studeren.
Zondag en maandag volgden dan nog 2 ongelooflijk saaie studiedagen met echt alleen maar studeren om dan dinsdag onze eerste 2 examens te mogen maken. Linguistique générale, check! Bases du TAL, je wilt niet weten hoe dat examen eruit zag, gewoon te belachelijk voor woorden (denk aan: de les was eigenlijk overbodig om het examen te maken) maar nog niet zo gemakkelijk. Gelukkig kregen we ondertussen al te horen dat we voor beide vakken geslaagd zijn.
Op woensdag werd het studeren dan weer verdergezet en ondertussen kreeg ik te horen dat mijn mondeling van Duits 's avonds om 17u20 lag, en tot 19u duurde, en dat op de laatste dag als de rest al klaar zou zijn, bah! Leuker nieuws waren dan weer mijn punten van Duits mondeling, 18 dan nog wel! Helemaal in de zevende hemel, ik had dan ook wel 2 mooie presentaties gemaakt, kon ik weer beginnen studeren aan mijn Duits literatuur, het vervelendste stuk van mijn hele Erasmus.
Zo studeerde ik rustig verder en op zaterdag kwam er eindelijk even verlossing. We gingen mjammieeeee pizza eten met een heerlijke tiramisu als dessert. Zo konden Elise, Charlotte en ik even stoom aflaten om er weer tegenaan te kunnen. Terwijl we met veel tegenzin Elise naar boven lieten vertrekken (het is namelijk niet zo gezellig om in het donker de kleine straatjes door en de berg op te wandelen, maar ze stond erop) gingen Charlotte en ik nog iets drinken in "La boîte aux sardines". Dat klinkt kleiner dan het werkelijk is want we konden op ons gemak aan een tafeltje nog wat bijpraten. Op zondag was er weer niet veel te beleven dus deden we met z'n allen een gigantische afwas van alle Duitsers en Belgen samen. Philipp werd meteen ook omgedoopt tot "der Geschirrspüler", oftewel: de afwasmachine! Die Duitsers zijn dan ook gigantisch proper en wassen af als de beste!
Op maandag had ik er geen zin meer in en besloot ik een ganse dag in mijn bed te blijven liggen met seizoen 2 van "The O.C.". Vele traantjes (Ryan is echt wel aandoenlijk in de examens) en lachsalvo's (ja, Seth is een uniek exemplaar qua humor) later was ook deze dag voorbij. Dinsdag nog een dagje studeren en woensdagnamiddag kon ik dan mijn schriftelijk examen literatuur gaan invullen. Dat verliep zo vlot als maar kan, ik had dan ook flink gestudeerd en de volgende dag verliep mijn mondeling ook best vlot! Zo, de anderhalve week studeren en koken met de Duitsers zat er eindelijk op en we konden feesten! Een 80's party in EVE meer bepaald! Marlene en ik hadden al afgesproken om ons te verkleden, we hadden tenslotte te lang binnen gezeten en ik had er wel eens zin in. Gigantische bos haar in een staart op mijn hoofd, diadeempje, massa's paarse oogschaduw en rode lippen zorgden voor een toffe en vooral grappige avond. Het feestje duurde niet lang maar Charlotte en ik gingen de volgende dag snowboarden dus het was best wel tijd om in bed te kruipen.
Jawel hoor, weer om 6u op, de bus op (met Charlotte haar broer die hier al eventjes aanwezig was) richting Les 2 Alpes. In de voormiddag verliep alles vlotjes, ik kreeg mijn evenwicht en sneeuwgevoel weer terug, het was tenslotte alweer even geleden en begon er weer zin in te krijgen. Helaas, Charlotte en haar broer ski- en snowboarden wel al vele jaren dus in de namiddag werd ik echt heel erg moe en ben ik dan maar met het liftje naar beneden gegaan tegen 4u om een pannenkoek met chocomelk naar binnen te werken. Heerlijk in het zonnetje met zicht op een schans waar skiërs en snowboarders zotte sprongen op deden. Ondertussen kwamen Charlotte en Francis naar beneden op de latten / het bord en konden we de bus terug op naar huis.
Ik had het geniale idee (aangezien ik doodop was) om om 21u al in mijn bed te kruipen zodag ik vlotjes kon opstaan om alweer op de piste te staan de volgende dag. Dat was dan buiten mijn buurvrouw Chloé gerekend. Die bracht haar (voorlopig) laatste avond hier, aangezien ze voor een maand naar Schotland trekt, jawel hoor dat kan hier allemaal zomaar, met een joelende bende op haar kamer door. Geen slaap voor Liesbeth dus! 2 uurtjes dromeland en de wekker ging alweer, gigantisch dodelijk, ik kan het u verzekeren. Deze keer met de auto gaan snowboarden dus weliswaar iets later wakker maar nog steeds dodelijk. Had wel een superdag, was heel gemotiveerd en heb enorm veel bijgeleerd. Resultaat: dikke blauwe knie, blauw achterwerk, koppijn en gigantisch veel spierpijn en algemene pijn overal. Voeg daarbij: een niet zo gemotiveerde Elise en je krijgt en volledig dode Liesbeth. Geveld kroop ik dan ook vroeg in bed, ook al ging iedereen nog weg en wou ik supergraag mee omdat het vast de laatste keer zou zijn. Zo extreem dood was ik ja =S
Zondag werd ik netjes om 11u30 wakker om om 12u met de was te beginnen. Ondertussen werd de afwas gedaan en werd mijn kamer opgeruimd en tegen een uur of 7 zaten mijn huishoudelijke taken er weer op. Zo konden we op tijd beginnen met de voorbereidingen voor onze afscheidschocoladefondue die om 20u zou beginnen. Fruit werd gesneden, chocolade gesmolten en kaarsjes aangestoken. Iedereen kon netjes op tijd beginnen smullen en het werd het begin van een geweldige avond. Al (maar dan ook echt allemaal) onze vrienden waren nog eens verenigd voor een feestje met lekker eten en het werd een avond om nooit meer te vergeten. Een beetje emotioneel, dat wel, maar ik was precies (uitzonderlijk) eens de enige die het allemaal goed aankon en ten volle van de avond kon genieten. Zelfs onze vrienden die niet op het Rabot wonen waren speciaal voor ons de berg opgekomen en dat maakte mij nu eens gelukkig sie =)
Op maandag ging ik shoppen, de Franse solden eens uitproberen en ja hoor, ik kwam toch wel met veel spullen naar huis voor extreem weinig geld... Hier ligt er blijkbaar nog veel meer in de rekken als het solden is, zelfs mijn maat zat er vaak nog tussen. 's Avonds aten Elise en ik nog eens samen met de Duitsers, het was namelijk haar laatste avond, en Charlotte bleef in de stad met haar mama die ondertussen aangekomen was. Later kwam ze ons vergezellen en maakten we nog een laatste keer chocolademelk voor iedereen. Iedereen kwam uit het hele gebouw om afscheid van Elise te nemen en aangezien we niet wouden gaan slapen bleven we nog tot 2u 's nachts bezig met foto's uitwisselen, evalueren van onze ervaring en afspreken om lunchdates in te lassen als we weer in Gent naar de les moeten.
Vandaag, dinsdag, wekte Elise mij om 9u om nog eens afscheid te nemen maar ik slaagde er toch in om nog tot 14u te slapen. Ben dan maar valiezen beginnen maken en straks gaan we nog eens een laatste bezoek aan Häagen-Dasz brengen. De mama van Charlotte moet deze heerlijkheid namelijk toch ook geproefd hebben ;-)
Tot overmorgen jongens, dan ben ik terug in het land en vlieg ik er weer in, in het normale leven! Ciao!!! xxx
