Ziezo, ik ben weer op m'n pootjes hier in Grenoble en ga de rechte (en totally ondergesneewde) lijn in!
Eerst even de laatste dagen voor de kerstvakantie:
Woensdagavond was het tijd voor het Duitse kerstfeestje op de campus met optredens van de verschillende klassen Duits. Er was gigantisch veel kersteten en dus was ik al op voorhand tevreden =P Samen Duitse kerstliedjes zingen, hilarisch optreden van mijn klas (zonder mij weliswaar) die een gedicht uitbeeldden en een mooi kerstverhaal. Iedereen tevreden, Liesbeth inclusief. 's Avonds was er dan het kerstfeest in de Foyer. Er waren 'sexy' danseressen in een kerstpakje. Ja, ik vond dat redelijk degoutant maar kijk, de jongens schenen er nogal in op te gaan =P Eigenlijk waren de meisjes gewoon bewoonsters van onze residentie en snap ik dus niet waarom ze in een überkort kerstrokje rond een paal dansen en lapdances geven aangezien ik daar toch altijd moet aan denken als ik ze tegenkom maar bon, ieder zijn amusement zeker... De sfeer was wel toppie, dus dat viel mee!
Donderdag was wasdag. Elise, Charlotte en ik verzamelden al onze was en reserveerden 6u de wasmachines en droogkast om alles proper te krijgen voor we naar huis vertrokken. Al zeg ik het zelf, alles netjes gewassen en zelfs gestreken (jawel hoor, ik gebruikte alweer mijn bureau om alles (tot op de onderbroeken) te strijken omdat ik niets anders te doen had en ik vind dat mijn kamer dan lekker ruikt) was ik trots op mezelf dat ik geen vuile was mee naar huis moest nemen! 's Avonds was het de verjaardag van Miguel en werd er couscous met groentjes gemaakt (zelfs speciaal een portie zonder vlees voor mij =) ) en nectarine met yoghurt als dessert. Superlekker en gezellig want al onze vrienden van buiten de residentie waren weer de berg opgeklommen om mee te vieren. Even paniek toen Gabriel zich opeens slecht voelde en bijna tegen de grond ging maar hij kon al snel weer socializen. Miguel kreeg een mooie snowboardhelm kado, vond ik persoonlijk toch wel cool. Van ons kreeg hij een wandeling door de Belgische bieren, toch ook niet mis, aan de jaloezie van de andere jongens te zien.
Vrijdag begon de dag rustig. Het sneeuwde bovendien dus besloten Charlotte, Elise en ik om een sneeuwman op de parking te maken (zie foto's). Helaas werd die later bij een sneeuwballengevecht met Julian en Juan Pablo vernietigd doen deze laatste zijn hoofd als gigantische sneeuwbal gebruikte. Na onze reclamaties probeerden ze wel er een nieuw hoofd op te zetten wat een punt geworden is omdat het net iets teveel tijd in beslag nam... Even later op de avond vertrokken we dan om de verjaardag van Julian te vieren. Die had een avondje in een Spaanse tapasbar georganiseerd. We waren uiteraard erg benieuwd want veel speciale dingen hebben we in de stad nog niet gevonden. Echt in een steegje dat we nooit hadden gevonden was er op de hoek een authentiek Spaans café dat enkel op vrijdagavond openwas, om 20u30 en waar we om 19u45 toekwamen om er al een aanschuivende rij te vinden... Hoogst geliefd dus, de tapas daar! Wanneer we verkleumd in de sneeuw drie kwartier later aan tafel schoven en onze tapas uitkozen bleek dat het het wachten waard was. Alle bordjes die we proevden waren gewoon echt eenvoudig en heel lekker. Voor weinig geld hadden we dus gegeten en besloten om met de laatste nachtbus terug te keren aangezien het hard aan het sneeuwen was. Toen we eenmaal buiten kwamen bleek het een heuse sneeuwstorm te zijn, de straten waren volledig ondergesneeuwd en we zagen geen steek. We haalden gelukkig net de bus die vertraging had door de sneeuwval en vonden ons even later op Place Victor Hugo terug. Daar bleek dat we geen taxi meer vonden die nog naar boven wou rijden wegens te gevaarlijk. Ok, de trap dan maar. Na de levensgevaarlijke weg naar de trap door de stad, uitschuivers en geweldige schaatsmoves inbegrepen, kwamen we bij de trap aan. Helemaal ondergesneeuwd, helemaal vers ook want het was nacht en dus niet veel passage meer. GE-WEL-DIG! Charlotte en ik namen rustig onze tijd om alles te fotograferen en ervan te genieten. Zo'n verse sneeuwvlakten zouden we vast niet meer meemaken want normaal gezien wordt er gedurende de week gestrooid en veel over de trappen gelopen. Bovengekomen kropen we snel ons bedje in om de volgende dag naar huis te kunnen.
De TGV-reis is hoogst oninteressant dus die laat ik dan ook helemaal onbestaande hier... Hupsakee, ineens was ik thuis, kon ik mijn liefje eindelijk weer knuffelen en stonden mij twee fantastische weken te wachten! Ook deze sla ik over want, naast het feit dat ze ongelooflijk geweldig en fantastisch waren, zijn ze voor jullie ook niet boeiend.
Gelukkig nieuwjaar allemaal, ik spring meteen naar mijn terugkomst in Grenoble, zondag 3 januari. Nog geen sneeuw, enkel ijs en dus gevaarlijk. Matteo kwam me met de auto ophalen, fjoew, ik hoefde alweer geen valiezen naar boven te sleuren. En aangezien de sneeuw gewoon van mij houdt en mij dus vanuit België naar Grenoble volgde, begon het een uurtje na mijn aankomst alweer dik en vet te sneeuwen. Alle snowboarders blij dus! Een beetje depressie en dus lekker vroeg in bed om medelijden met mezelf te hebben.
Maandag treurde ik verder in mijn bed en dinsdagnamiddag trok ik dan maar eens naar school om mijn mondeling punt voor Duits te gaan verzamelen. Bleek dat ik voor dat vak een 18 behaald heb, hoefde mij daar dus totaal niet druk in te maken, wat ik stiekem eigenlijk ook niet gedaan heb =)
Woensdag was het tijd om erin te vliegen, notities printen en beginnen studeren dus. Ook donderdag werd dit verdergezet en vrijdag trok ik naar school voor mijn presentatie van een Duitse muziekgroep. Het was al de hele dag aan het sneeuwen en dus schaatste ik meer naar beneden dan wat anders maar bon. Wonder boven wonder raakte ik op school zonder te vallen, veel te laat weliswaar want het hele tramverkeer is ontregeld door de gigantische sneeuwval. Na 2 presentaties mochten we weer huiswaarts want we waren maar met 5. Ik besloot dan maar een wandeling met mijn nieuwe sneeuwbotjes te maken omdat het weer zo fantastisch was en de stad er zo mooi bijlag. 700 foto's later stond ik weer boven aan de berg en hoorde ik dat er op zaterdag niet te snowboarden valt omdat er lawinegevaar is. Ik stiekem een beetje blij omdat ik moet studeren =) Dus dit weekend blijft de fantastische sneeuw gewoon verder uit de lucht vallen en op de skipistes liggen voor mijn volgend bezoek =) Woehoew!
Afsluiten dan maar want ik heb nog wat te studeren!
Dag lieverds van me, het zit er hier bijna op. Over een 22-tal dagen sta ik weer met m'n voetjes op Lochristische bodem en is het avontuur achter de rug!
