ondanks alle obstakels blijf jij m'n allerliefste,

m'n enige,

het zieltje waarmee ik verwant ben,

nog steeds, gewoon steeds

'k zie je graag liefje,

doodgraag,

écht doodgraag ...

zo graag dat de keuze gewoon onmenselijk is;

iedereen verwacht dat je bij je gezin blijft,

maar niemand mag van verwachten dat je een allerliefste gewoon laat voorbijgaan ;

twee jaar ver, twee jaar dichtbij,

en nu echt bij elkaar ...

dat ik je zelfs nooit zal kunnen overtuigen om gelukkig te zijn,

maar je hebt zoveel, je hebt zoveel te bieden . . .

m'n hart mist slagen als ik je zie en hoor praten ...

gewone gebeurtenissen kan je zo intens vertellen ...

en dan smelt ik

toen, nu ...

waarom moeten we deze verscheurende keuze maken

maar niemand kan mij dwingen jou te verliezen,

want ik verlies nog liever mezelf dan jou

poly  

je bent er van overtuigd dat je alleen zal sterven ...

door iedereen verlaten,

of gewoon alleen ..

zonder dat iemand ooit van je gehouden heeft
maar als tijd raad brengt,

komen we toch samen,

dan ben ik er steeds voor jou,

tenzij ik voor jou "kom te gaan"

leef zoals je herinnerd wil worden

je sterft niet alleen, maar omringd door mensen die om je geven,

en soms zelfs van je houden

leef zoals je herinnerd wil worden , liefje,

in ieder opzicht ...

leef zoals je in mijn gedachten wil leven,

en je zal voor altijd leven ...

want liefde sterft nooit ...

ze wordt uitgehold,

de versmade partner lijdt, maar veert terug op,

aanvaardt elke kwelling omdat hij bemint,

want de liefde sterft nooit ...

'k zal m' n leven niet geven voor jou,

noch zal ik een ander leven nemen voor jou,

nee schat,

jij sterft niet alleen ...

de liefde sterft met jou,

want m' n liefde zal altijd bij jou zijn

poly