'k mis je slechts half,

want je bent nog in mij ...

je zit diep, diep genoeg

om voor altijd verborgen te blijven

soms lijkt het alsof je me helemaal niet nodig hebt,

op andere momenten kus je zo vol overgave

alsof je zonder mij zal sterven

 ik hoor en voel je schreeuw,

ik voel dat je me wil slaan,

ik wil zelf ook schreeuwen,

zodat iedereen weet wie in mijn hart woont

maar het kan niet, onze liefde moet verborgen blijven,

en niemand mag erdoor gekwetst worden ...

jij niet, vooral jij niet,

maar ook onze partners niet, en ook ik niet

 maar steeds is er die knagende pijn ...

waarom moet ik je telkens verliezen,

en telkens terugwinnen ..

omdat jij niet zonder mij kan,

en ik niet zonder jou ...

want je bent elke dag m'n eerste en m'n laatste gedachte,

in alles wat ik deed probeerde ik jou te plaatsen ...

soms lijkt het alsof je het wil verknoeien, op de valreep

waarom wil je me dwingen om nu voor jou te kiezen,

alles achter te laten ?

tijd brengt raad

nu zijn we er niet klaar voor

je zegt zelf dat je nog steeds van me houdt

'k hou van je, liefje, 'k zie je graag

voor altijd, voor minder gaan we niet ...
maar de tijd zal raad brengen

poly  

je kijkt naar je blad,

in je boek,

maar niet naar mij . . .

waar is je schalkse blik waarop ik zo verliefd was ?

je guitige ogen die me alles vertelden ?

je bent ook ongelukkig ...

je kijkt afwezig,

waar zijn de sterretjes in je ogen,

waar is de zachtheid in je gezicht ?

je wil exploderen,

schreeuwen

misschien wel slaan . . .

hoe geraak ik door de muur die je rond jezelf opbouwt ?

heb ik je gekwetst ?

ben ik oneerlijk geweest ?

heb ik beloften gedaan die ik niet wou nakomen ?

ik heb je losgelaten,

fysiek,

de vrijheid gegeven,

    maar je nam zoveel meer mee . . .

  je bent boos, teleurgesteld . . .

je wil niet vluchten,

je wil gewoon weg

want je voelt je als een poes die in 't nauw gedreven wordt . . .

misschien, ooit, in een ander leven .. ..

misschien besef je dat ooit,

besef je dat een zwart-wit oplossing geen oplossing is

minnaars, gewoon geliefden en minnaars

zoals je zelf zegt

jij kan niet zonder mij . . .

en ik niet zonder jou . . .

poly  

zie me graag,

want ik heb je nodig

om me goed te voelen in m'n vel

om door te kunnen gaan met m'n leven

nog zoveel om voor te leven . . .

waaronder jij

m'n lieve prinses,

m'n onweerstaanbare vlam die mijn kaars laat branden

desolaat, als in een woestijn, zo eenzaam voel ik me

eenzaam en alleen,

de wreedste combinatie

verlaten door m'n liefste . . .

hoe kan je zo realistisch en consequent zijn

door wat we hebben zo naast je neer leggen

alsof wij nooit bestonden

ik heb je vrijgelaten,

je sloeg je vleugels uit,

maar je hebt zoveel meer van mij meegenomen . . .

poly