Het leven zoals het zou moeten zijn. Ik hoop om elke lezer te kunnen blijven boeien met mijn verhaal. Mocht er iemand menen zich te herkennen in een bepaalde figuur, dan nmoet hij/zij zich vereerd voelen dat ik mij laat inspireren door zijn/haar persoon. Alvast veel leesplezier, en spaar me niet van uw welgewaardeerde opmerkingen of suggesties.
09-04-2013
9 APRIL SPOREN IN DE BIBLIOTHEEK
Blijkbaar heb ik me wat op de hals gehaald! Door de nacht door te brengen met die mooie zwarte nimf, ben ik nu verplicht haar tot mijn bruid te nemen. Maar dat kan alleen als ik volledig als waardig lid in de stam opgenomen word. Daarvoor moetik mij laten opleiden in de gebruiken van de stam; nou dat kan geen probleem vormen want achterlijk ben ik niet. Dus moet ik nu dagenlang doorbrengen in het gezelschap van de tovenaar of een ander lid van de stamoudsten. Zij vertellen mij de hele geschiedenis van hun volk en leren me ook de gebruiken van de stam, waardoor zij al eeuwen weten stand te houden in deze bloedhete savanne. Welk wild er kan bejaagd worden en hoe, welke vissen in het water leven en met welke methode ze gevangen worden, welke pgewassen kunnen geteeld worden en waar de vruchtbaarste ondergrond is, welke planten en vruchten in het wild te vinden zijn die geschikt zijn als voedsel alsook de geneeskundige werking van bepaalde kruiden en gewassen; dat alles wordt me verteld. Plichtsbewust noteer ik alles in de agenda die ik in de koffer in mijn tent vond. Na verloop van tijd raakt de enige bladzijde na de andere volgekribbeld met al de anwijzingen en lessen die de stamoudsten me mededelen. Nadat ik al een heel stuk van hun beschaving opgenomen heb, word ik ook opgeleid in vele praktische toepassingen van hun lessen. Onder andere word ik verschillende keren meegenomen op zwerftocht door de savanne, waar mn mij toont hoe ik sporen van dieren moetlezen en interpreteren. Ook waar er water te vinden is en welke planten me kunnen beschermen tegen uitdroging door het drinken van hun sappen. Ook leer ik er jagen op allerlei klein wild zoals woelmuizen en ratten of stokstaartjes. Groter wild wordt alleen in groep bejaagd alleen is het onmogelijk om grote dieren te vellen. En zo verloopt de tijd. Ik heb geen tijd meer om me zorgen te maken over mijn verleden of toekomst en het meisje dat mijn bruid zal worden, komt in mijn tent wonen. Zij neemt alle huishoudelijke taken voor haar rekening en 's nachts deelt ze mijn bed. Nee, te klagen heb ik niet.Het knaagt alleen maarin mijn binnenste dat ik niet weet hoe ik hier terecht ben gekomen, maar echt zorgen maken kan ik niet. Daarvoor is het leventje dat ik hier leid veel te heerlijk! De week daarop begeven Freddy en ik ons naar de Albertinabibliotheek aan de Keizerlaan in de nabijheid van het Centraal station. We hopen om er een spoor van het amulet terug te vinden in naslagwerken over dekolonisatie van het donker hart van Afrika, wat onze kolonie Congo zou worden. In de databank weten we heel wat boeken en drukwerken over die periode op te sporen. Met die gegevens gaan we naar de balie om die werken op te vragen uit het archief en geladen met een hele stapel naslagwerkenen dagboeken van dievoorvaderlijke vorsers die op risico van hungezondheid of hun leven de brousse introkken om de geheimen van het ongekende gebied te ontsluieren, trekken we naar de leeszaal waar we aan de slag trekken om ergens ook maar iets van het Bavianenamulet op te speuren. Na lang zoeken vinden we in het dagboek van een avonturier toch een verwijzing naar het geheimzinnige voorwerp. Maar het is heel summier. De auteur verwijst wel naar een ander werk van hem! Helaas bevindt er van dit boekgeen exemplaar in deze bibliotheek. De archivaris weet ons echter te vertellen dat we misschien eens in het archief van het museum in Tervuren zouden moeten speuren, de bibliotheek daar is ook rijk gestoffeerd en is veel uitgebreider dan de voorraad boeken over Congo die men hier bezit. We besluiten om de betreffende passage in het dagboek te kopiëren en gewapend met die papieren verlaten we vermoeid maar opgetogen de bibliotheek met het voornemen om onze speurtocht in Tervuren verder te zetten. Maar dat zal voor een andere keer zijn, want de namiddag is bijna om. We trekken naar het café "Falstaff" aan de Beurs, waar we bij een dampende kop koffie de resultaten van onze queeste bespreken.Morgen wacht weer een dag van noeste arbeid op kantoor, maar nu amuseren we ons met verder fantaseren over onze belevenissen en de resultaten van ons bezoek aan de bibliotheek.
