info over kinder en jeugdboeken Welkom,
Ik ben Amber, toen ik 11 jaar was begon ik met deze blog. Ik lees heel graag boeken.
Ik heb er al heel veel gelezen en vertel op deze blog wat ik ervan vond. Ik schrijf enkel over de boeken die ik gelezen heb en wil jullie graag laten weten welke echt leuk waren.
27-02-2014
Wiet Waterlanders, en de kleine Caroluscode Mark Tijsmans
Titel : Wiet Waterlanders en de kleine Caroluscode
Schrijver : Mark Tijsmans
Aantal pagina's : 440
Uitgeverij : Manteau
ISBN-nummer : 978 90 223 2160 7
Samenvatting : Wiet Waterlanders is verhuisd, op zijn nieuwe school wordt hij gepest, ook Indigo, een jongen met paars haar wordt gepest. Wat later komt een nieuw meisje op school, Ophelia. Iedereen vind Ophelia heel mooi. De pesters slaan Wiet omdat hij naar Ophelia kijkt. Wiet, Indigo en Ophelia worden een clubje, genaamd, de kleine Caroluscode. In dit boek wordt uitgelegd hoe dat komt. Daarnaast is nog een ander verhaal, in anders gekleurde pagina's, over Carolus, en een moord, superspannend!
Wat ik ervan vond : Ik vond het boek heel goed, spannend, vlot geschreven en een brede woordenschat. Aan het boek van de bib is te zien dat anderen dit ook graag lezen, want de hoeken zijn helemaal afgesleten. Het boek gaat over vrienschap. Doordat de twee verhalen afwisselden werd het nog spannender.
Aan wie zou ik het aanraden : Aan veellezers, het is dik boek, gewoon lettertype kleine tussenregelafstand. Mensen die van leuke spannende boeken houden moeten het lezen, en de drie vervolgboeken ook.
Samenvatting : Lotte woont in de kelder van het huis van haar opa Edward. Edward is twee jaar geleden overleden en was kunstverzamelaar. Haar tante is heel hebzuchtig, en wil alle spullen in huis al verkopen. Oma is erg ziek, en tante probeert om zoveel mogelijk van de erfenis te krijgen. Lotte wil dat haar papa, die een zeiltocht doet, rap terug komt.
Wat ik ervan vond : Ik vond het een heel mooi boek. De gesprekken met opa Edward zijn heel filosofisch en die doordenkertjes zijn leuk. Vb: Soms denk je goed, maar doe je iets verkeerd of soms denk je slecht maar doe je iets goed. als je dit wil begrijpen moet je het boek maar lezen. Het boek is vlot geschreven, het gaat vooral over hebzucht en verdriet, maar ik werd er niet verdrietig van, wel wat boos op de tante.
Aan wie zou ik het aanraden : Aan lezers, die graag romans lezen.
Schrijver : Astrid Lindgren ; Ik heb geen lievelingsschrijver, maar ze hoort toch zeker tot de top 3 van de schrijfsters die ik gelezen heb. Astrid Lindgren vertelde verhalen voor haar zieke dochter, en schreef ze op. Gelukkig, zo kunnen wij nog nagenieten van haar verhalen. Wist je dat ze er een verhalenpretpark met speeltuinen en musicals opgericht is over haar boeken? Hier kan je de grebroeders Leeuwenhart in levende lijve aan het werk zien. (Alhoewel, het zijn eigenlijk acteurs.)
Uitgeverij : Ploegsma
Aantal pagina's : 208
ISBN-nummer : 978 90 219 7449 0
Samenvatting : Dit verhaal gaat over twee broers, en hun achternaam is Leeuw. De oudste, Jonathan is heel sterk, knap en vriendelijk. De jongste is Karel is bijna altijd ziek, en kan daardoor weinig doen. Jonathan vertelt Karel verhalen over Nangijala, het land waar je komt na de dood. Als Jonathan op een dag thuiskomt staat zijn huis in brand, zijn zieke broertje Karel is nog binnen. Jonathan loopt het brandend gebouw in en springt uit het raam met zijn broer, hij breekt de val van Karel, en gaat zelf dood. Zo vertrekt Jonathan naar Nangiala, en deed hij zijn eerste heldendaad. Zijn juf noemde hem daarna Leeuwenhart. Niet veel later stierf Karel aan zijn ziekte, en kwam ook in Nangiala terecht, en daar beleven ze een groot avontuur. Als dit avontuur slecht zou aflopen, bestaat er nog een ander land, Nangilima, waar ze na hun dood verder leven.
Wat ik ervan vond : Dit is een heel mooi ontroerend verhaal, met weinig moeilijke woorden. Het boek is heel spannend, en het einde is onverwacht, maar mooi. Het gaat over broederliefde en dood, maar het verhaal is zo spannend dat je er niet droevig van wordt. Het deed mij nadenken over het leven na de dood. Dit boek is niet te klein geschreven en er zijn een paar mooie goed getekende prenten in.
Aan wie zou ik het aanraden : Het verhaal is zo mooi, dat iedereen dit zou moeten lezen, maar voor kleine kinderen is het wat eng. Daarom kan het best voorgelezen worden, voor kinderen die niet graag lezen is er ook nog een luistercd die het hele verhaal letterlijk voorleest. Voor de niet lezers, dit verhaal is ook verfilmd.
Samenvatting : Het boek gaat over een jongen die een ding vindt. Het ding hoort nergens thuis, dus hij neemt het mee naar huis. Zijn ouders vinden dat maar niets. De dag daarna gaat hij met het ding naar de stad. Daar geeft een man hem een pijl, die in een bepaalde richting wijst. Hij volgt de pijl, en komt zo aan een andere pijl, enz.. Uiteindelijk wijst er een pijl naar een knopje. Hij drukt op het knopje dan ....
Wat ik ervan vond : Het boek is een prentenboek, het heeft heel weinig tekst en veel prenten. Ik vond het boek dun, maar wel mooi. Het boek heeft een redelijk groot lettertype. Ik vond het verhaal vreemd, omdat het over een heel gek ding gaat en er geen namen in vernoemd worden. Ik zou dit boek nooit zelf gekozen hebben, de dikte en de kaft spreekt mij niet aan. Ik vond het toch wel leuk dat ik het heb kunnen lezen.
Aan wie zou je het aanraden : Ik zou het vooral aanraden aan niet veellezers, vanaf tien jaar.
