info over kinder en jeugdboeken Welkom,
Ik ben Amber, toen ik 11 jaar was begon ik met deze blog. Ik lees heel graag boeken.
Ik heb er al heel veel gelezen en vertel op deze blog wat ik ervan vond. Ik schrijf enkel over de boeken die ik gelezen heb en wil jullie graag laten weten welke echt leuk waren.
24-04-2015
De bende van Teresias, Van Zilver zal de Ketel zijn, Mark Tijsmans
Titel : De Bende Van Teresias: Van Zilver zal de Ketel zijn.
Schrijver : Mark Tijsmans
Aantal pagina's : 241
Uitgeverij : Manteau
ISBN : 90 978 223 2920 7
Samenvatting : Anderas is een heel bekende ridder. Hij neemt Floris als schildknaap omdat hij zijn leven heeft gered. In opdracht van de koning gaan ze op zoek naar het kabouterzilver. Dit kabouterzilver hebben ze nodig voor de toverspreuk van het eeuwige leven. Zo kan hun koning die door alle volkeren aanvaard wordt blijven leven en blijft er vrede. Onderweg op hun zoektocht wordt Floris verliefd op de prinses (Catho), en raakt hij bevriend met twee grappige kabouterkinderen van 65 jaar oud. Het wordt een grappige en spannende zoektocht vol avontuur.
Wat ik ervan vond : Het verhaal is heel spannend, ik werd erin meegesleept. Ik hou van de schrijfstijl van Mark Thijsmans. Hij beschrijft zaken heel mooi en gebruikt veel humor. Het boek is niet zo dik, en er staan geen prenten in.
Aan wie zou ik het aanraden : Iedereen moet minstens één Mark Thijsmans boek gelezen hebben, want ze zijn zo goed. Maar dit boek is een deel van vijf boeken, dus, als je begint, weet je dat je de volgende best ook kan bestellen voor je verjaardag, want die wil je dan zeker ook lezen.
Samenvatting : Twan gaat samen met zijn tweelingzus Linde, zijn mama en zijn Oma naar IJsland. Zij moeten zijn overgrootvader, opi Kas overhalen om mee te gaan naar Nederland. Opi Kas wil dat helemaal niet, en heeft een ontsnappingsplan dat hij aan Twan en Linde vertelt. Gelukkig heeft Twan zijn survival boek mee en vertelt hij opi Kas allemaal weetjes, zoals de regel van drie. Opi Kas vertelt hen veel verhalen, en zegt een vrije vogel blijft een vrije vogel dus hij wil niet mee. Zullen Linde en Twan hem helpen met zijn ontsnappingsplan...
Wat ik ervan vond : Het boek heeft hele dikke pagina's, waardoor het heel snel uit is. Het is dus niet zo dik als het lijkt. Er staan helemaal geen prenten in. Het verhaal is vlot geschreven. Op sommige plaatsen was het verhaal spannend, maar meestal was het zoals in het dagelijks leven; gaan zwemmen, in een bruine zetel zitten, gaan slapen, zich omkleden, zich wassen... Ik zou het boek niet zelf gekozen hebben want de kaft spreekt mij niet aan. Heel veel boeken voor 12 jarigen horen blijkbaar te gaan over afscheid nemen en ongesteld worden, ook dit boek gaat hierover. Ik lees liever een ander soort boek. Het boek heeft de Woutertje Pieterse Prijs gewonnen.
Aan wie zou ik het aanraden : Ik zou het aanraden aan kinderen vanaf 11 jaar, het boek is makkelijk te lezen, en als het thema je boeit, dan raad ik het je aan.
Samenvatting : Esmeralda woont samen met haar mama en papa. Haar zus is verdronken. (Hoe dat komt lees je in het boek.) Van haar beste vriend krijgt ze een blauw boekje. Blauw was de lievelingskleur van haar zus, Leonore. Ze schrijft allemaal tekstjes in het boek die beginnen met zeven zeewoorden, zoals zeepaard, zeeleeuw, zeehond,... omdat ze gelooft dat haar zus een zeemeermin is geworden. Op een dag ontmoet ze Julie als ze naar het strand gaat. Julie is haar man kwijt, hij is ook verdronken, ze gelooft dat hij een zeemeerman is geworden. Omdat Esmeralda zo hard op haar zus lijkt, denkt haar mama steeds aan Leonore als ze Esmeralda ziet. Esmeralda wil haar mama geen verdriet doen en loopt weg...
Wat ik ervan vond : Het boek heeft een mooie voorpagina, maar ik zou het zelf niet gekozen hebben in de bib. De voorpagina is mooi, maar saai, ze spreekt mij niet aan. Het is een dun boek, zonder prenten. Het boek heeft veel verschillende delen, met hoofdstukken van soms maar twee pagina's. Het verhaal is vlot geschreven, het was een ontroerend en meeslepend. Het einde was emotioneel. Ik heb het gelezen voor de kinderboekenjury en elke letter was het waard om gelezen te worden. Ik hoop dat het een mooie plek krijgt bij de jury, want die verdient het wel.
Aan wie zou ik het aanraden : Ik zou het niet aanraden aan kinderen die bang zijn van de dood, want daar gaat het over. Het is geen dik boek, dus ook kinderen die niet veel lezen kunnen dit boek aan. Je wordt er wel verdrietig van, omdat je helemaal meeleeft met het hoofdpersonage.
Rovers, draken & peperkoeken, Alle verhalen van Astrid Lindgren
Titel: Rovers, draken & peperkoeken, alle verhalen van Astrid Lindgren
Schrijver: Astrid Lindgren
Aantal pagina's: 359
Uitgeverij: Ploegsma
ISBN: 978 90 216 6572 6
Samenvatting: Het is een boek met veel verschillende korte verhaaltjes.
Wat ik ervan vond: Er zijn heel veel verschillende verhalen. Ze spelen zich vooral af in de winter. Ik vind het ontroerendste verhaal: "De rode vogel". Het grappigste vond ik "De koekoek die Grapjas heette". Het is ook leuk dat er een stukje over Astrid Lindgren zelf in staat.
Aan wie zou ik het aanraden: Je kan het vaaf 9 jaar al wel zelf lezen. Het is ook een leuk voorleesboek voor jongere kinderen.
Titel : Het ontwaken der reuzen in de reeks ridders van Fantasia
Schrijver : Geronimo Stilton
Aantal pagina's : 301 en nog wat extra bijlages
ISBN-nummer : 9789085922834
Samenvatting : Voor de ridders van fantasia er waren, regeerden er drie gemene reuzen over het land. Er kwam een jonge elf met felblauwe ogen en krullend ros haar, hij heeft met hulp van vertrouwelingen en Florina de reuzen opgesloten. Nu is er de spinnenkoningin die de reuzen terug wakker wil maken. Maar Karis en haar vrienden proberen hier een stokje voor te steken.
Wat ik ervan vond : Ik vond dit boek beter dan de gewone Geronimo's waar het over Geronimo zelf gaat. Het is veel spannender en er zit een mooi fantasie verhaal in. Er is ook een reeks van Thea Stilton, de ridders van fantasia is een vervolg op de kronieken van Fantasia. Het boek heeft een grote druk en tussenregelafstand. Daarbij komen nog veel prenten, brede titels, en veel alinea's. Het boek is echt niet zo dik als het lijkt. Ik had het snel uitgelezen, maar ook omdat het spannend was. Het neemt je mee naar een andere wereld, eentje met heksen, reuzen, elfen, feeksen, draken, noem maar op...
Aan wie zou ik het aanraden : Kinderen die al verkocht zijn aan de reeks fantasia zullen hier hun hartje ophalen. Vanaf 10 jaar.
Samenvatting : Wanneer Jonas zijn oranje zonnebril opzet verandert heel de wereld. Dan vliegen de dakpannen en lopen de schoorstenen over straat. Op een dag als Jonas visjes gaat halen, neemt hij zijn zonnebril mee, en komt allemaal rare figuren tegen.
Wat ik ervan vond : Ik vond het een redelijk absurd en grappig boek. Er kwam een schrijver in die geen fantasie meer had, en toen hij die zonnebril opzette had hij plots terug fantasie. Het is een dun boek, met een groot lettertype. Er staan grappige prenten in. Ik heb er veel plezier aan gehad. Het lijkt wel een prentenboek voor grote kinderen.
Aan wie zou ik het aanraden : Dit is een boek voor kinderen die nog niet graag lezen, omdat het zo dun en leuk is. Hier gaan ze plezier in hebben.
Samenvatting : Matti's neef komt zijn moeder helpen omdat zijn vader heel ziek is. Matti vindt zijn neef niet zo leuk. Het verbetert er zeker niet op als zijn neef een vissengevecht wil houden met de vissen van Matti's vader. Matti gaat Sirius, de lievelingsvis van zijn vader in veiligheid brengen. Onderweg ontmoet hij een verkleumd meisje, dat blind aan het worden is, dit wordt het begin van een mooie vriendschap.
Wat ik ervan vond : Het was een spannend en mooi boek. Ik had van Jef Aerts al het kleine paradijs gelezen, en dit is iets totaal anders. Alhoewel, in allebei komt een wegloper voor. Het verhaal leek wel of het echt kon gebeuren, ik vraag mij af of vissengevechten bestaan. Bij elk begin van een hoofdstuk zag ik een glasraam waarop Sirius afgebeeld is, de papa had dit glasraam ooit gemaakt.
Aan wie zou ik het aanraden : Het boek is vlot geschreven, niet te dik, en een leuk verhaal, het kan wel voor iedereen.
Samenvatting : Het boek begint met hoe de slaven in Brazilië aankomen. Maar gaat eigenlijk over straatkinderen, de nakomelingen van deze slaven, in Brazilië en het harde leven dat ze er hebben. Marcos, Washington, Mico en Sandra zijn straatkinderen in Brazilië, ze doen alles om te overleven. Dit gaat ver, ze moeten soms stelen, en vechten tegen andere bendes, maar ook voor de politie moeten ze opletten.
Wat ik ervan vond : Het was de eerste keer dat ik zo'n hard en gruwelijk boek las. Ik was ervan onder de indruk, maar ik ben blij dat ik het gelezen heb. Ik wist niet dat het leven er voor sommige mensen zo hard aan toe ging, zeker niet voor kinderen. Het boek is nog heel lang in mijn hoofd blijven hangen.
Aan wie zou ik het aanraden : Gevoelige lezers raad ik aan om het toch gewoon te proberen. Aan anderen : lezen dat boek ! Vanaf 11-12 jaar.
de Vreselijke Belevenissen van Barnaby Brocket; John Boyne
Titel : De Vreselijke belevenissen van Barnaby Brocket
Schrijver : John Boyn
Aantal pagina's : 234
Uitgeverij : Het spectrum
ISBN-nummer : 978 90 225 6454 7
Samenvatting : Barnaby is een jongen waarbij iets mis is met zijn oren, waardoor de zwaartekracht hem niet aantrekt. Hij zweeft altijd. Toen hij baby was, hadden ze matrassen aan het plafond gespijkerd zodat hij zijn hoofd niet zou stoten. Hij woont in een te normaal, te saai gezin. Zijn moeder stuurt hem naar een school voor lastige kinderen. Daar wordt hij aan zijn stoel vastgebonden, om niet weg te vliegen. Wanneer een brand uitbreekt, zit hij vast aan zijn stoel. Een jongetje van zijn klas met een haak, redt hem. Uiteidelijk zorgt zijn mama ervoor dat hij wegzweeft, om hem kwijt te raken. Hij botst tegen een luchtballon, waar vriendelijke dames inzitten. Zij pikken hem op, en nemen hem mee naar huis. Na een tijdje verlangt Barnaby terug naar huis, hij vertrekt. Onderweg ontmoet hij lastige mensen....
Wat ik ervan vond : Het verhaal is spannend, het sleept je mee naar gekke avonturen. Het boek is niet zo dik, het heeft geen groot lettertype, en weinig prenten. De voorpagina spreekt mij wel aan, omdat zijn hond erop staat.
Aan wie zou ik het aanraden : Ik zou het aan iedereen aanraden vanaf 10 jaar.
Samenvatting : Dit boek speelt zich af in de eerste wereldoorlog, het begint net voor de oorlog in een dorpje. De eerste dag in het verhaal spelen de kinderen nog rustig buiten, maar 's nachts worden de klokken geluid om alle mannen op te roepen, want de oorlog gaat beginnen. De mannen vertrekken naar het front en het gezin van Margrietje blijft achter. Margrietje heeft nog een mama, twee broers en een kleine zus dat nog een babytje is. Haar broer Basiel verdrok terwijl zij er eigenlijk op moest letten, maar daar geen zin in had. Door de oorlog vluchten ze naar Nederland. Hun hond was nergens meer te zien, en ze zijn zonder hond gevlucht, waardoor ze zelf de veel te zware kar moesten trekken. Onderweg verliest Margrietje haar zusje Jutta, gelukkig vind ze die nog terug. Na een heel avontuur naar en in Nederland besluiten ze om terug te gaan naar hun dorp. Ze vinden hun hond terug maar hun dorp is bezet door de Duisters.
Wat ik ervan vond : Ik vond het een heel spannend verhaal. Het verhaal werd vanuit de ik persoon verteld door Margrietje. Als ik het verhaal aan het lezen was kon ik soms niet meer stoppen. Het boek noemt de grote verliezer, omdat Margrietje vanalles verliest, haar papa, hond, zus, broer, mama. Maar misschien ook omdat er in een oorlog alleen maar verliezers zijn. Het is heel een dik boek, zonder prenten. De kaft is mooi ontworpen en je ziet er de meeste personnages op.
Aan wie zou ik het aanraden : Ik zou het aanraden aan veellezers, want het is dik.
Samenvatting : De ouders van David Eliot maken heel veel ruzie en gooien met messen naar elkaar. David Eliot wordt van school gestuurd, en komt in Grieselstate terecht. Dit is een speciale school waar ze van gewone kinderen heksen maken : een heksen academie. Ze leren toveren en voor de bezoekers die er niet hoeven te zijn worden ze heel gemeen. David heeft twaalf oudere zussen, net zoals zijn vader, dat maakt hem de dertiende zoon van de dertiende zoon. Daarom is hij naar de heksenacademie gehaald.
Wat ik ervan vond : Ik vond het een heel spannend boek, het was redelijk griezelig. Het is een fantasie verhaal, en in het begin ging het vooral over ruzie tussen de ouders, omdat hun zoon van school gestuurd is. De schrijver is engelstalig, en dit boek is vertaald, dat merk je aan de namen die erin voorkomen.
Aan wie zou ik het aanraden : Aan kinderen die graag griezelige boeken lezen,
Titel : Uit de lucht geplukt, of hoe Ricky de wereld redt.
Schrijver : Mark Tijsmans
Aantal pagina's : 376
Uitgeverij : Manteau
ISBN-nummer : 978 90 223 2844 6
Samenvatting : Ricky moet een spreekbeurt doen, en doet die over treinen. Hij gaat op zoek naar een professor die in het gekkenhuis zit om hem te helpen. De professor heeft vroeger een trein uitgevonden maar die kon maar in een richting. Ricky had het idee om een soort wissel te maken, en de professor wou er een hendel bij. De professor verdwijnt en laat een briefje achter. Ricky ontcijfert dit briefje, en ontdekt dat dit over een andere planeet gaat. Door hulp van de professoren zijn ruimteschip geraakt hij daar. Ondertussen zoekt de politie achter professor Eustachius. De professor en Ricky beleven knotsgekke avonturen.
Wat ik ervan vond : Ik vond het verhaal spannend. Het nam me mee naar een knotsgekke fantasievolle wereld. Het boek is niet te dik, 376 pagina's, en enkel in begin zijn er prenten. In het begin was er veel informatie, maar die had je nodig voor het verhaal. Mark Tijsmans is een van mijn favoriete schrijvers.
Aan wie zou ik het aanraden : Ik zou het aan iedereen aanraden. Het boek leest vlot, is grappig en spannend. Schitterend boek, zeker lezen, vanaf 10 jaar.
De boeken van Dhübh : Het zwarte geheugen : B.B. Wobbrich
Titel : De boeken van Dhûbh : Het zwarte geheugen
Schrijver : B.B. Wobbrich
Aantal pagina's : 394
Samenvatting : Een man wordt als dood achtergelaten tijdens een gevecht. Als hij wakker wordt is hij zijn geheugen kwijt. Hij gaat op zoek naar zijn verleden, ontdekt dat hij een heel bijzondere krijger is.
Wat ik ervan vond : Ik ben heel fier dat mijn papa zo'n prachtig boek heeft geschreven. Het is een meeslepen boek. Heel erg dik, en zonder prenten, en met een klein lettertype. Maar dat vind ik superleuk dan is er meer verhaal. Het boek heeft een prachtige kaart (die papa zelf heeft getekend), waardoor je het verhaal mee kan volgen. Als papa het niet had geschreven, dan zou ik het ook nog altijd goed vinden.
Aan wie zou ik het aanraden : Iedereen, want mijn papa heeft het geschreven, en ook omdat het gewoon supergoed is.
Samenvatting : Het meisje en de soldaat is één verhaal maar het wordt vanuit twee verschillende personages verteld. Het verhaal van het meisje wordt op witte pagina's gezet en het verhaal van de soldaat op zwart bladzijdes, als de personages samenkomen wordt het op kakiegroen papier gescheven. Het ene verhaal gaat over een blind meisje die elke dag op een bankje voor het cafe van haar ouders zit, je ervaart de oorlog door de zintuigen van een blind meisje. Het andere verhaal gaat over de soldaat aan het front, en ook een beetje over zijn verleden. De twee hoofdpersonages vinden elkaar.
Wat ik ervan vond : Het is een heel ontroerend verhaal, dat soms ook spannend is. In het begin vroeg ik mij af waarom ze alletwee een andere kleur van pagina's hebben, maar uiteindelijk snapte ik het wel. Het meisje is een soort van tweede kind van de soldaat. Ik vind het een prachtig boek, dat heel vlot leest. Het verhaal is heel mooi geschreven. Het boek is niet dik, en heeft hele mooie prenten; het was snel uitgelezen, maar bleef lang in mijn hoofd zitten.
Aan wie zou ik het aanraden : Ik zou het aan iedereen aanraden, ook aan iet veel lezers, maar door het thema oorlog, pas vanaf 10 jaar.
Samenvatting: Het boek is eigenlijk twee dagboeken. Het begint met het dagboek van Albert -Jan, een schooljongen. Het twee deel van het boek is het dagboek van Monique. In Alber-Jan zijn klas komt een nieuw, mooi meisje te zitten, Monique. Zij vertelt dat haar vader in Brazilië woont. Monique woont alleen met haar moeder. Van haar vader weet ze niets, behalve dat hij in Brazilië woont en dat hij bruggen bouwt. Ze heeft hem nog nooit gezien.Veel mensen vinden het heel raar dat Monique en haar moeder het samen kunnen redden en dat Moniques moeder niet getrouwd is. Sommigen vinden dat zo raar dat hun kinderen niet met haar mogen spelen. Haar vader duikt plotsing op en wil met haar moeder trouwen. Monique en haar oma vragen zich af of Moniques moeder terug wil huwen.
Wat ik ervan vond: Ik vond het boek heel mooi. Het is vlot geschreven, als twee dagboeken die elk een helf van het boek vullen. Het gaat over sterke, zelfstandige vrouwen. Het lettertype is redelijk klein. Het thema is wel wat verouderd, het boek is van 1974 en toen waren alleenstaande mama's zeldzaam.
Aan wie zou ik het aanraden: Het boek heeft redelijk weinig pagina's. Ook al staat er +12 op, het kan gerust al vanaf 10 jaar gelezen worden.
Samenvatting: Georges haat school omdat hij gepest wordt. Zijn mama ligt in het ziekenhuis en hij moet verhuizen. Allemaal stomme dingen, voor hem toch. Als hij verhuist ontmoet hij Kitser, die een spionnenclub heeft. Voor de rest zeg ik niets over dit boek, anders verklap ik teveel van wat er gebeurd en is het niet leuk meer om te lezen.
Wat ik ervan vond: Het boek was niet zo dik, 199 pagina's. Er zijn geen prenten in, en het lettertype is niet echt klein. Als ik het zou zien liggen in de bib zou ik het niet kiezen omdat de voorpagina mij niet aanspreekt. Het verhaal is vlot geschreven, het is spannend en een beetje leerrijk. Leerrijk omdat er iets instaat van de smaakpapillen wat ik nog niet wist.
Aan wie zou ik het aanraden: Het boek kan door iedereen gelezen worden vanaf 10 jaar.
Samenvatting : Samuel gaat op vakantie naar zee en komt Tess tegen. Tess kent haar echte vader niet en zegt ook nooit sorry. Heel toevallig komt de papa van Tess naar zee en Tess en Samuel maken kennis met die man. Door opzoekingen van Tess komen ze erachter dat deze man haar vader is.
Wat ik ervan vond : Ik vond het een spannend verhaal omdat ik heel graag wou weten of die papa haar leuk zou vinden en of zij haar papa wel leuk zou vinden. Het is geen dik boek, met een groot lettertype. Er staan geen prenten in. Ik heb het boek gelezen voor de boekenjury, en zou het zelf niet gekozen hebben omdat de voorpagina er nogal vreemd uitziet, en de titel is ook al raar. Maar het is wel een goed boek, en ik heb het graag gelezen.
Aan wie zou ik het aanraden : Het is een mooi boek, niet te dik en het gaat over vriendschap. Ik zou het aanraden vanaf 11 jaar en het is een typisch meisjesboek.
ISBN- nummer : 9789021665856 Het isbn nummer is de vingerafdruk van een boek. Hierdoor kan je een boek ook makkelijker bestellen, maar, ik vermoed dat het bij zo'n oud boek niet zal lukken.
Aantal pagina's : 144
Uitgeverij : Ploegsma
Samenvatting : Rasmus is een jongen die in een weeshuis woont. De bazin, juffrouw Haviks, van het weeshuis heel streng voor de kinderen. Ze moeten hard werken, om voor zichzelf te leren zorgen. Rasmus wil een ander leven en een echte thuis. Enkel blonde meisjes met krullen worden geadopteerd uit het weeshuis, en dus loopt Rasmus weg. Onderweg komt hij landloper Oskar tegen en samen achtervolgen ze boeven, beleven spannende avonturen en gaan ze op zoek naar een thuis voor Rasmus.
Wat ik ervan vond : Het boek dat ik gelezen heb is van 1964 ik weet niet of je het nog kan terugvinden, het rook heel oud. Maar, het is tijdloos. Boeven, spannende achtervolgingen, een schat, een pistoolschot maken het heel spannend. Vriendschap, liefde en de zoektocht naar een thuis zorgen voor ontroerende momenten. Ik heb dit verhaal al tientallen keren gehoord op een luistercd, en het blijft spannend.
Aan wie zou ik het aanraden : Met zijn 144 pagina's is het boek niet dik, er staan geen moeilijke woorden in, en het verhaal leest als een trein. Dit zeldzame boek kan alleen maar gelezen worden door mensen die er echt achter zoeken, maar het is zeker de moeite waard, zowel voor jong als oud.
Aantal pagina's : 287 en nog heel veel bijlages ik gok op 100 blz. Uitgeverij : De wakkere muis, al denk ik dat dit een grap is.
ISBN-nummer : 978 90 54614234
Samenvatting : Een goede vriend, professor Volt van Geronimo heeft een teletijdmachine uitgevonden. Door Geronimos neef belandt Geronimo in de prehistorie. Gelukkig geraakt hij terug door hulp van zijn vrienden. Maar professor Volt heeft nog heel wat vragen, hoe stierven de dino's uit? Hoe werd de pyramide van Cheops gebouwd? Hoe zat het met Koning Arthur? Geronimo en zijn vrienden zoeken naar antwoorden met hulp van de teletijdmachine.
Wat ik ervan vond : Dit boek is beter dan de eerste verhalen van Geronimo dat ik gelezen heb, het is dikker, spannender, leerrijk. Het blijft wel een Geronimo boek, dat merk je aan de gekke manieren van typen. De bijlages zijn heel leuk, hierin staan gerechten, spelletjes en weetjes over de prehistorie, de middeleeuwen en het oude Egypte. Het is een Geronimo boek, en dat merk je duidelijk aan de vele prenten, het grote lettertype en de tussenregelafstand. Met een kleiner lettertype wordt het boek gemakkelijk gehalveerd.
Aan wie zou ik het aanraden : Als je een spreekbeurt over de middeleeuwen, de prehistorie of het oude Egypte wil maken de kan je in dit boek kijken, met zijn vele weetjes is het een aanrader. Voor kinderen die niet snel lezen is het grote lettertype wel aangenaam.
Wiet Waterlanders en de 9e compagnie van heethoofden, Mark Tijsmans
Titel: Wiet Waterlanders en de 9e compagnie van heethoofden.
Schrijver: Mark tijsmans
Aantal pagina's: 475
Uitgeverij: Manteau
ISBN: 978 90 223 2599 5
Samenvatting: Dit boek bestaat uit twee verhalen die zich elk in een andere tijd afspelen. De witte pagina's gaan over Wiet Waterlanders. Hij ontdekt dat hij een halfbroer heeft. Samen met zijn halfbroer en zijn vrienden gaan ze op stagekamp van een knapenkoor in een abdij. Ze moeten ontdekken wie een heel oud partituur geschreven heeft. Op de grijze pagina's keren we terug naar het jaar 1781. Ludwig van Heethoofden is heel goed in muziek en mag in de abdij gaan studeren. Hij komt terecht bij Solieri, de kapelmeester, die heel gemeen is en een gevangene, Wolfgang, muziekstukken laat schrijven. Hij doet dan net of hij ze zelf geschreven heeft en speelt.
Wat ik erven vond: Ik vond het boek heel spannend.Het is heel vlot geschreven en grappig. Het is een groot lettertype. Elke letter is het waard om gelezen te worden.
Aan wie zou ik het aanraden: Er staan amper moeilijke woorden in, maar voor een beginnende lezer is het nogal dik. Het is te lezen vanaf tien à elf jaar.