Ik had beloofd om na afloop van de kuur in La Roche in de Ardennen weer iets van me te laten horen om te vertellen hoe het is geweest. Het was uiteindelijk totaal anders dan ik verwacht had. Op het gebied van zuiveren was het een erg goeie kuur voor me denk ik, maar van vasten was er eigenlijk helemaal geen sprake. We hebben heel wat te eten gekregen!
' s Ochtends (9u15) stond er steeds een ontbijt voor ons klaar van vers fruit. Dit bevatte een halve appel, een kwart van een peer, een stukje van een nectarine, enkele druiven, een stukje banaan of kiwi, wat besjes en een okkernoot. Dat is alvast meer dan wat ik thuis steeds voor ontbijt eet. Thuis eet ik elke ochtend 1 stuk fruit. Dat ontbijt was dus alvast pure verwennerij. ' s Middags (12u) en 's Avonds (19u15) was het menu gelijkaardig. We kregen dan een klein kommetje met rijst en/of quinoa met er een stukje gekookte groente (patatje, broccoli, bloemkool) er op. Naast dat kommetje op ons kleine bordje lagen ook nog een blaadje sla, wat prei-scheutjes en een paar wortelschijfjes of wat andere rauwkost. Er lagen meestal ook wat geroosterde pitjes bij die wel snoepjes leken. Het eten was dus echt tip top in orde. Gino verraste ons soms met de meest originele presentaties. Zo kregen we twee keer een "dessertje" dat bestond uit tot moes gesnipperde rode kool met wat appel erdoor gemixt. Heerlijk!!!!!
Zuiveren deden we dus niet door geen vast voedsel tot ons te nemen. Het zuiveringsproces werd elke dag om 7u op gang gebracht door een wisseldouche. Hieraan nam ik nooit deel omdat ik geen ijskoude afspoeling meer kan verdragen sinds mijn hersenbloeding. Om 8 uur dronken we elke dag een glaasje bitterzout. Dit zorgde voor een reiniging van de dunne darm. En geloof me dat ik dat gemerkt heb! Eens ginds, heb ik geen enkele keer meer vaste stoelgang gemaakt. Het liep er dus langs het achterste gaatje al even vlot uit als langs het voorste. Om 13u, precies op het tijdstip dat de lever aan het werk gaat, werden we steeds met een warwaterkruik-pakking van onze lever in bed gestopt. Daar las ik dan altijd in de Achtste Wet van de Magie die ik nu eindelijk definitief uit heb gelezen.
De dagorde was helemaal afgestemd op mijn eigen natuurlijke bioritme. We rondden de activiteiten af voor 22u, zodat wie dat wilde dan naar bed kon. 22u is het uur waarop ik het liefst van al ga slapen. Ik deed dat dan ook. We werden elke ochtend op een ronduit zalige manier gewekt : Gino wandelde het hele huis door terwijl hij een mooi lied zong en een of andere klank maakte (met gong, regenstok, trom of klankschaal). Ik kon dan altijd nog net iets langer blijven liggen dan de anderen want zij werden bij de Kneipse begieting verwacht. Ikzelf waste me steeds uitgebreid aan een lavabo. Voor 8 uur dronken we ons glaasje bitterzout. !BAH! Om 8 uur deden we samen een drie-tal sacrale dansen in de kapel, een plaats met een heerlijke energie! Om 9u15 was er dan dat lekkere ontbijt. Meestal waren we na het ontbijt vrij. Ik spendeerde die momenten meestal in de mooie natuur rondom het Molenhuis.
's Middags aten we samen rond 12u en daarna lagen we op bed voor de leverpakking. Om 15u was er steeds een groeps-activiteit. De eerste keer was dat een ceremonie boven op de hoogste berg in de buurt. Het was een stevige en moeilijke klim door een gerooid bos, maar het uitzicht was er adembedemend mooi. In een kring verzameld kregen we wat boomolie om ons mee te in te smeren op een zelf gekozen plaats van ons lichaam en even later kregen we stukjes heerlijk geurende tabaksbladeren . Die mochten we aan de goden offeren met onze doelstelling voor de week in gedachten. Gino riep dan de 4 windstreken aan terwijl wij in stilte dezelfde richting uit keken. Hij vroeg steun voor de groep met het oog op de komende week. Het was een beetje indianen-achtig vond ik, maar het was wel heel gezellig en intens. We wandelden allemaal afzonderlijk in stilte terug naar het Molenhuis. De andere dagen gingen we wandelen (soms in stilte) of deden we een soort van teambuilding activiteit. Zo deden we een keer een heel leuke activiteit dat ons vertrouwen in elkaar op de proef stelde. We wandelden per twee in stilte, maar er was wel telkens één van die twee geblinddoekt terwijl de andere haar begeleidde over moeilijk terrein (zelfs een stukje over een stromend beekje via stenen).
' s Avonds deden we na het avondeten meestal niets meer in groep. Eén avond kregen we echter een heerlijk klankschalen-concert van Gino in de kapel. We waren allemaal erg rustig 's avonds. Sommigen deden soms nog een avondwandeling of zo, maar ik ging meestal snel slapen na nog even aan de kachel wat nagepraat te hebben.
In mijn eerdere toevoeging vertelde ik al wat het zuiveren en het eten precies inhield tijdens de kuur in Berismenil (=dorpje op +/-10 km van La Roche). We hebben dus vrij veel te eten gekregen en ik ben niet veel afgevallen, 3 kg om precies te zijn. Ik had vooraf eerlijk toegegeven dat ik het dit keer toch ook wel deed om wat af te vallen voor ik op reis naar Spanje vertrok. Aangezien ik mijn doel nog niet bereikt heb wat mijn gewicht betreft en aangezien Tineke me gevraagd heeft om in Spanje ook min of meer zuiverend te eten, heb ik beslist om met de opbouw te wachten. Ik ben dus nu nog steeds aan het eten volgens het regime van de zuiveringskuur. Ik eet alleen een tikkeltje meer misschien 's middags en 's avonds en ga vandaag zelfs voor het eerst weer eiwitten eten. Ik heb een stukje pangasiusfilet klaarliggen voor bij de pompoen-aardpeerpuree van straks.
Ik heb nog groter nieuws zelfs : Ik ben nu van plan om dit eetpatroon te gaan volhouden voor de rest van mijn leven. Als ik er wat bonen voor de eiwitten en wat zeewier voor de mineralen aan toevoeg zou ik volgens Bea, een deelneemster aan de zuiveringskuur, perfect macrobiotisch aan het eten zijn. Ik ga wel die bonen meestal vervangen door vis (of soms vlees), maar zie dat macrobiotische dieet verder volledig zitten. Uiteraard ga ik tussendoor eens een uitspattinkje toelaten in de vorm van chips of zo en ga ik zeker etentjes niet afslaan als ze me aangeboden worden. Ik ga er alleen voor zorgen dat ik met mate eet, ook van die ongezondere dingen. Mijn maag is nu gekrompen tot een formaat waar niet veel meer in kan en dat wil ik graag zo houden.
Laten we echter hopen dat ik het dit keer wél echt volhoud allemaal. In de valkuil waar ik na de vorige kuur in trapte ben ik alvast nu niet getrapt. Toen was ik al na het eten van de eerste zoetigheden verloren. Dit keer heb ik die al dapper getrotseerd. Gisteren tijdens de "Zet je Tanden in de Natuur" activiteit van Natuurpunt, at ik een beetje zoete rijstpap en een zoet boekweitpannekoekje. Ik voelde onmiddellijk het effect van de bloedsuikerpiek, maar presteerde het om mijn zin in zoets onder controle te houden door daarna de aardperen te eten die ik zaterdag wonder boven wonder op de zaterdagmarkt in Geel vond. Gelukkig heeft Pol heel wat van die heerlijke vergeten groente aangeplant in zijn tuin zodat ik daar deze winter alvast al kan op rekenen om mijn bloedsuikerspiegel wat ik evenwicht te krijgen.
De raad die Gino ons meegaf voor de toekomst was : - Probeer kaas en zuivel definitief te weren uit je voedingspatroon. - Gebruik bij voorkeur andere granen dan tarwe en rogge - Gebruik weinig tot geen zout. Ook aan die regels ga ik me grotendeels houden.
Hoe denk ik er in te slagen om mezelf te blijven motiveren? Ik heb een daarnet Excel-file gemaakt met daarin de gegevens van mijn gewicht en een grafiekje ernaast. Ik ben van plan elke ochtend voor het ontbijt op de weegschaal te staan om zo dat bestandje te kunnen opvullen tot het einde van het jaar. Hopelijk blijft de grafiek er zo mooi uitzien als nu. Uit het verleden weet ik echter dat dat soort acties mij het best van al motiveren om vol te houden.
Sinds gisteren ben ik dus wat kritischer geworden wat mijn goed gevoel betreft sinds ik de zuiveringskuur in Berismenil deed. Ik ben nog steeds op dezelfde manier aan het eten, maar ga naar de toekomst toe toch een paar wijzigingen aanbrengen.
Gisteren is het nieuwe schooljaar begonnen en ik zit nu in het tweede jaar van de Levensschool. Onze les gisteren ging over "inzicht in de belangrijkste voedingssystemen". Wat allemaal aan bod kwam was hoogstwaarschijnlijk precies wat ik nu best zou horen. Dokter Geert Verhelst plaatste een zeer grote MAAR bij het strikt volgen van veganistische of macrobiotische diëten. Ze zijn wel OK voor een paar weken omdat ze dan een zuivering in het lichaam teweeg brengen, maar ze worden nadelig als ze lang te strikt volgehouden worden. We zouden dan immers mogelijk in gevarenzones terecht komen qua tekorten van - essentiële aminozuren (methionine, lysine, fenylalanine, tryptofaan) - cysteïne (en dat heb ik zeker veel nodig voor mijn teer geworden haar!) - de aminozuur-achtige stoffen taurine en L-carnitine - vitamine B12 - vitamine A - vitamine D - vitamine B6 - Ijzer - Zwavel - Zink - Selenium - Koper - co-enzyme Q10 - verzadigde vetten
Deze lijst is betrekkelijk lang he! Dat vond ik ook ... Het is wel niet zo dat ik de regels van het veganisme of de macrobiotiek strikt aan het volgen was, maar ik zat er toch mee in mijn hoofd dat ik dat misschien beter wat strikter zou gaan doen. Niet dus ... Volgens Geert zou het strenge dieet bovendien een psychische belasting veroorzaken en van dat soort griezels wil ik vér verwijderd blijven!!!!
Daarom dus heb ik beslist om wel degelijk weinig te blijven eten, maar ik ga er toch eens een keer meer wat vlees of vis bij betrekken. Vooral ook omdat ik bloedgroep O heb, heeft mijn lichaam regelmatig wat rood vlees of vis nodig. (Dat leerde ik ook gisteren, maar dan in het hoofdstuk over het bloedgroependieet.)
Met mijn gewicht gaat het trouwens naar wens. Ik val soms eens een beetje af, andere dagen kom ik een beetje terug bij (omdat ik hier en daar ook wel es wat zondig als er me iets wordt aangeboden). Het is mijn doel om tegen het einde van het jaar de 60 kilo te halen. Daar ben ik nog wel een stukske van verwijderd, maar als ik het zo traag doe, haal ik het wel en kan ik het zelfs daarna ook lang(er) vasthouden.
