In september 2025 trapten we ons 21ste seizoen op gang drie herenploegen (La Doce A, actief in 2de prov Futsal Voetbal Vlaanderen en La Doce B en C, beiden actief in 3de prov Futsal Voetbal Vlaanderen).
Onze dameswerking "La Doce Spritz" (fusie van La Doce Flames en La Doce Lames) start aan seizoen 8, dit voornamelijk met matchen in Ovemrere, Zele en Hamme (Zeelse Liga). Daarnaast hebben we ook nog een G-werking en een jeugdwerking (La Doce A&F U13, La Doce U11, La Doce U9, La Doce MU13 en La Doce MU16).
de blogsite van de lichtblauwe zaalvoetbalhelden en heldinnen uit Overmere 3 herenploegen 2de prov. en 3de prov. (x2) Futsal Oost-Vlaanderen Voetbal Vlaanderen --- 2 damesploegen (Flames en Lames) Zeelse Liga VZVB --- G-werking --- Jeugdwerking (La Doce A&F U11)
05-12-2017
Matchverslag 17-18 12
Real Sint-Niklaas - La Doce Overmere: 8-7
De heenronde werd afgesloten op een maandagavond. Op bezoek tegen het voor ons nog onbekende Real Sint-Niklaas. Gezien hun zeer vergelijkbare uitslagen met die van ons beloofde het op voorhand een pittig duel te worden. Op en afgaand spel in de aanvangsminuten. Thomas, ik speel echt niet graag op maandagavond, Van Laere opende de score, 0-1. Real liet ons niet verder uitlopen en maakte snel gelijk, 1-1. Kort later moest Piet weer stevig ingrijpen. Bal netje in de klem, snelle uitworp naar de doorgebroken Thomas. Schitterende schijnbeweging, of gewoon los over de bal met rechts, en dan met links toch binnen leggen, bijzondere goal, 1-2. Real versnelde en wij moesten pompen. Desondanks we achterin met Robin en Koen ons beste voetje er voor zetten, gingen we toch met een achterstand rusten, 3-2. Kort voor rust trapte de thuisspits trouwens nog bewust een opgelegde kans over de zijlijn, dit doordat de thuisploeg zeer foutief wisselden en met 6 man op het terrein stond. Respect Lambert Schack!
De rust deed ons deugd, want na de koffie stormden we als jonge veulens naar voor. Kristof hing al snel de bordjes gelijk, 3-3. Thomas kon niet achter blijven en bracht ons weer op voorsprong, 3-4. Weer was het Kristof zijn beurt, 3-5. En we bleven gaan, Steven D met zijn 3de assist op rij, Sim bedankte met de 3-6 met nog een twaalftal minuten te spelen. Met een gelukje ging Real naar 4-6, maar ook een frommelgoal geeft blijkbaar vleugels. Met nog 4 te spelen maakten ze zelfs de 7-6. Ze kozen voor een time out, en daar konden wij van profiteren. Timo dwong de thuisgoalie tot een owngoal, 7-7 met nog 2 minuten op de klok. Deze match verdiende een puntendeling, maar je voelde dat er iemand 3 punten ging pakken. En jammergenoeg voor ons was het de thuisploeg. Vrije trap, afgeweerd door de muur... maar de bal rolde richting laatste man. De vlam van zijn leven en de lokale Roberto Carlos zorgde voor een 8-7 stand voor de lokale Galacticos... zure nederlaag!
La Doce: Piet, Quinten, Robin, Koen, Kristof, Steven D, Timo, Thomas en Sim
deleguer/coach: /
doelpunten: Thomas (3), Kristof (2), Sim en owngoal
Een half depressieve kern door gesloten cafetaria deuren en dan kregen we nog het nummer 6 op bezoek, niet simpel! Sinaai bracht ook enkele spelers in stelling die in september nog in eerste provinciale speelden. Met open vizier en met directe hoge pressing begonnen we rond de klok van 21u aan deze partij. Ibrahim bedankt voor de het vertrouwen om hem enkele meters hoger op te stellen, 1-0. We bleven Sinaai goed opvangen en door de vele wissels kon iedereen telkens stevige inspanningen bieden. Rond de 10de minuut kon Kristof de geboorte van zijn zoon op het veld vieren, 2-0. Sinaai zette meer druk, maar Timo forceerde op zijn eentje de 3de van de avond, 3-0. We gingen op onze lauweren rusten en Steven Vp en Koen moesten alle zeilen bijzetten om Autoschade op te vangen. Ook Piet toonde zijn form en stak van tijd tot tijd een stevig handje bij. Op de counter kon Mattias ons naar 4-0 brengen. Sinaai bleef er wel in geloven en maakte er net voor rust dan toch de 4-1. Tijd voor een zelf meegebracht flesje water.
De kantwissel was net zoals zo veel een teken voor een heel ander spelbeeld. Sinaai rook zijn kans en drukte ons weg. We kwamen er niet stevig genoeg uit. Ibrahim had te veel last van de spekgladde zaal en ging met tegenstander en bal tegen de grond, penalty vanop 6 meter. Piet zat er nog lichtjes bij, maar de bal hing in de touwen, 4-2 en weer een match.We wouden het niet zo ver laten komen en gingen terug full gas! Sinaai moest achteruit en plots ging het snel, 5-2 en 6-2. Sinaai boog het hoofd niet, 6-3. Slag om slinger werd het 7-3 en 7-4 met nog 10 minuten op de klok. We hadden de drie punten hard nodig dus drukten we nog eens door, 9-4, maar direct ook 9-5. Bij de 10-5 gingen de hoofden van de bezoekers pas naar beneden. De 11-5 volgde ook nog, jammer dat de gedroomde 12de net niet viel. Puike collectieve prestatie. (doelpunten tweede helft= Matthias (3), Kristof (2) en Ibrahim (2))
La Doce: Piet, Quinten, Steven Vp, Koen, Timo, Kristof, Ibrahim, Thomas, Matthias en Steven D
deleguer/caoch: Renaat
doelpunten: Matthias (4), Ibrahim (3) , Kristof (3) en Timo
Na bijna een maand rust trokken we naar het nummer drie in de stand. We trokken ten strijde met zes zeer aanvallend ingestelde veldspelers. Maar de afspraken werden goed opgevolgd, opvangen op middenlijn, stevig verdedigen onder leiding van Koen en er dan proberen uitkomen. De zonnespelers vingen ons goed op en wij hen, in een intensief maar gesloten begin. Het eerste doelpunt was voor ons. Steven D met een bal op een schoteltje, Ibrahim bedankte met de 0-1. De Waaslanders kropen uit hun schulp. Na een hapering bij een intrap ging het ineens snel, 1-1 uit het niets. Beide teams hielden achterin de controle en spaarden hun krachten, 1-1 halfweg.
Na de pauze waren we baas, maar het blok stond scherp bij de thuisploeg. En als er al eens een gat was, dan konden ze rekenen op een solide doelman. Zonneken kwam toch op voorsprong toen doelman Quinten zich volledig verkeek op een zwakke trap op doel, 2-1. We waren van slag en de zwarthemden stoomden door, 3-1 in de korte hoek. We schakelden twee versnelling hoger en gingen hoger druk zetten. Matthias bracht ons op 3-2. Even later ging hij alleen door en werd net voor de bak mijn foutief gehaakt. Geen kaart, enkel een vrije trap op een ongunstige plaats, zonder resultaat. We bleven zoeken naar de via 3-3 en Sint-Niklaas trok de foutenlast omhoog. Na de zesde fout ging de bal op de strafstip, jammergenoeg haalde de thuisgoalie de inzending van kersvers vader Kristof uit doel. Ook ons slotoffensief stuitte telkens op dezelfde kerel. Jammere verliespunten!
La Doce: Piet, Quinten, Koen, Ibrahim, Thomas, Steven D, Kristof en Matthias deleguer/coach: Sim doelpunten: Ibrahim en Matthias strafbal: 1 (gemist door Kristof) penalty: /
Sporting '11 Sint-Niklaas - La Doce Overmere: 3-12
De Waaslander nekten vorige week de puiten van Baert Berlare, we waren dus gewaarschuwd! We begonnen vol concentratie en vanuit een degelijke organisatie. Na 5 minuutjes moest de sterke thuiskeeper zich toch gewonnen geven, Kristof bracht ons op voorsprong, 0-1. We bleven de concentratie houden en Steven D. was goed gevolgd toen Kristof de paal op zijn weg vond, 0-2. De thuisploeg nam het heft in handen, en we moesten alle zeilen bijzetten in onze defensie. Na een knappe individuele actie was er een eerste echte afscheiding, 0-3, droog via Ibrahim. We werden daarna iets te onstuimig en Sporting counterde fel. Ze kwamen dan ook met hun 1-3 terug in de match. We behielden wel de controle en haalden met die stand de rust.
Na de pauze een felle start van beide teams. Kristof diepte verder uit naar 1-4, maar niet veel later was het alweer 2-4. We kregen het lastig, maar gelukkig was Sim helemaal on fire. Met 2 heerlijke goals trok hij de trekker over voor de thuisploeg, 2-6. De veer van Sporting brak, de driehoek Quinten-Koen-Robin hield de deur dicht en het aanvallende compartiment speelde verder op een hoog niveau. Via Steven D en eindelijk Thomas ging het naar 2-8. Met een harde knal werd het nog 3-8, maar daarna ging het via de derde van Kristof en de derde van Sim naar 3-10. We roken de godelijke 12 en stoomden door. Thomas -hoe later op de avond, hoe beter in vorm- wou mee in de hattrickclub en bracht ons persoonlijk naar waar La Doce moet zijn bij een monsterscore, 3-11 en 3-12. Die stand behielden we met veel plezier. Wat de puiten van Baert niet lukt was blijkbaar een eitje voor ons, elke week is het anders in onze reeks. Time for a winfie en 3 weken rust!
La Doce: Piet, Quinten, Robin, Ibrahim, Sim, Koen, Steven D, Kristof en Thomas
deleguer/coach: Timo
doelpunten: Kristof (3), Sim (3), Thomas (3), Steven D (2) en Ibrahim
Op een maandag naar het verre Nieuwkerken Waas om aan te treden tegen een zeer ervaren team dat recent de nodige verjonging toegevoegd heeft aan de kern, geen cadeau! Beide ploegen starten zeer goed georganiseerd, het was wachten op het eerste gaatje om de score te openen. De munt viel gelukkig nog eens naar onze zijde en Kristof bracht ons na 9 minuten verdiend op voorsprong, 0-1. De Orka's moesten hun baai beginnen verlaten, en daar zag Sim wel een voordel in. Bal door de as van het veld, de zee ging open en Sim maakte beheersd af, 0-2. Zijn allereerste doelpunt voor La Doce! We zakten daarna iets te veel in en de tegenstander mocht handbalgewijs te lang zoeken naar het gat. Ze vonden het dan ook nog eens, 1-2 na 16 minuten. Wij wouden uitdiepen en de thuisploeg wou gelijk maken, maar de beide organisaties stonden als een huis. Tom, Steven Vp en Koen hielden netjes de boel toe achterin. De heer Heyninck rook net voor rust zijn kans om de match in een bepaalde plooi te duwen. Een meer dan zuivere terugspeelbal naar de thuiskeeper werd weggewuifd, weg gouden kans om net voor rust de 1-3 binnen te knallen via een zeer dichte vrije trap. Du jamais vu!
Na de pauze hetzelfde spelbeeld. Wij zochten maar namen geen overbodige risico's en de Orka's raakten maar niet bevrijd. Thomas -op maandag speel ik nooit goed- Van Laere bracht ons dan toch richting 1-3. Nog een kwartier op de klok. We trapten in dezelfde val als in de eerste periode. Iets te veel naar achter, iets te veel ruimte en het stond ineens 2-3 met nog 9 minuten te spelen. We kwamen niet meer weg uit de tandenpartij van de thuisploeg en moesten af en toe een foutje maken. Ineens uit het niets besliste de ref dat een bepaalde fout de zesde in deze helft was... bal op de strafstip. Beide ploegen waren er van overtuigd dat de ref verkeerdelijk de fouten uit eerste en tweede helft had opgeteld, maar hij wou zijn duidelijke fout niet toegeven. De thuisploeg nam het cadeau wel aan, maar gelukkig lust doelman Piet al eens een Orka als latenightsnack, de 10 meterbal werd mooi uit de hoek gehaald. Met nog een minuut of vier te spelen waren we nog niet zeker van de zege en moesten we met heel veel aandacht, en schrik voor een zogezegde 7de fout, de boel dicht houden. Twee minuten voor tijd kon Kristof de kloof slaan, 2-4, boeken toe en met drie punten de nacht in! Goeie match tegen een team dat nog veel punten zal pakken dit seizoen.
La Doce: Piet, Koen, Tom, Steven Vp, Sim, Thomas en Kristof
De tweede in de stand kwam op bezoek en wij misten door veldvoetbal, mini en heel wat andere zaken heel wat spelers. Met een moedig zestal, alweer zonder echte spits erbij begonnen we aan de strijd. Maar al bij de start zat het mis, 0-1. Als kort daarna Quinten ook in de fout ging, 0-2, dan weet je dat het wel eens een lastige avond kan worden. Na een leuke actie bracht Ibrahim ons naar 1-2, maar vanaf dan haalde niemand meer zijn niveau, twee stappen te traag, te slap... kortom, 1-5 halfweg.
Na de pauze duidelijke lijnen uitgezet, maar we waren de info nog aan het verwerken toen het al 1-6 werd. Toen sloeg de vlam wel in de pan, Freek in het straatje en koelbloedig 2-6. Ibrahim duwde duur en we gingen via zijn voet naar 3-6 en zelfs naar 4-6. Rond minuut 12 duwde Steven D de 5-6 tegen het net. Onze comeback had ons wel wat kracht gekost want toen de thuisploeg de neus nog eens aan het venster stak waren we net niet stevig genoeg, 5-7. Een nekschot dat we doordat we maar met 6 waren niet meer te boven kwamen. De bezoekers gingen op die manier door richting 5-9. Gestreden voor wat we waard waren, maar het zal voor maandag moeten zijn.
La Doce: Quinten, Freek, Koen, Steven D, Sim, Ibrahim en Piet
September bracht ons 7 op 15, te weinig op goed te zijn. In oktober staan er 4 matchen op de planning, tijd om er direct goed in te vliegen. Het stugge Belsele hield ons goed af en mocht te makkelijk op voorsprong komen, 1-0. We kregen de boel niet georganiseerd en dan krijg je er gewoon nog eentje binnen, 2-0 achter tegen een ervaren team, geen goed idee! Dat vond onze voorzitter ook, op aangegeven van Kristof recht op doel en netjes door de benen van de goalie, 2-1. Verder kwamen we niet, in tegen deel. Het was de thuisploeg die nog een streepje mocht bij zetten na een netjes afgedwongen owngoal van onze kapitein, 3-1. De ref bleef ons op het einde viseren en gaf de thuisploeg een eerste strafbal na onze 6de fout. De kapitein van JC trapte de bal over. Kort daarna zag de ref weer ergens een fout, bal weer op de 10-meter stip. Kapitein terug achter de bal, maar Quinten hield ons in de wedstrijd, 3-1 halfweg.
We hebben dit seizoen van nog verder teruggekomen. Dus ook nu staken we een tand bij. De sterk spelende Thomas bracht ons naar 3-2 en zelfs naar 3-3. De verdediging en doelman Quinten stonden in deze wedstrijdhelft goed op scherm en dat resulteert direct in doelpunten in ons voordeel. Op een bepaald moment kreeg Matthias een niet te verklaren gele kaart nadat hij in de rug werd aangelopen door de thuisgoalie, bizarre beslissing van de ref en weer een strafstreepje in ons nadeel. Diezelfde Matthias haalde kort daarna wel zijn gram en bracht ons op voorsprong, 3-4. Kristof al heel de match in een dienende rol zette zichzelf ook op de teller, 3-5, nog 8tal minuten te spelen. De organisatie stond als een huis, maar we kregen de zesde maar niet tegen de touwen. Met nog 2 minuten op de klok vond de ervaren thuisspits dan toch een gaatje, 4-5. Spanning ten top. Helemaal op het einde gaat Kristof alleen door, op de middenlijn werd hij abrupt gestopt. De thuisploeg helemaal over de rooie omdat de scheids fout blies, wij tevreden dat we terug konden organiseren. Raar was dan ook de merken dat de ref de fout in het voordeel gaf van de thuisploeg. Belsele bracht de bal in het spel maar verspeelden die ook snel. Op dat moment viel de ref zijn frank dat deze verkeerd gegeven overtreding dan wel het zesde strafstreepje opleverde voor zijn geliefkoosde thuisploeg. Bal op de 10 meter stip en met nog 10 seconden op de klok ging die bal wel tegen de touwen. De ref kreeg waar hij voor kwam, een gelijkspel, 5-5. Slechte aanvang van de week van de official volgens ons, jammer puntenverlies.
La Doce: Quinten, Piet, Timo, Tom, Sim, Koen, Steven D, Thomas, Kristof en Matthias
deleguer/coach: /
doelpunten: Thomas (2), Steven D, Matthias en Kristof
strafbal: 3 tegen, 1 over, 1 gered door Quinten, 1 binnen
Altijd een stevige derby, ook deze keer. Al na 2 minuten werd er keihard doorgegaan op Piet, maar die loste dat zonder fout en in zijn eigen stijl op. Door de meer dan degelijke verdedigende organisatie konden we lange tijd de deur goed dicht houden. Dit was ook het tactisch plan voor de rest van de match, want we ontbraken heel wat spelers met eerder aanvallende kwaliteiten. Het plan leek te werken, maar we lieten ons in de eerste helft toch twee keer op dezelfde manier pakken. De sterkte Kalkenaar stoomde op langs links, voorzet naar de spits en bingo, 0-1. We probeerden ook wel wat, maar we kwamen toch te moeilijk aan de overkant. Kort voor de pauze slikten we trouwens nog een identiek tegendoelpunt, 0-2.
Tweede helft zelfde tactische plan, maar toch met meer drang naar voor en snellere omschakeling. Het plan leek te werken. Na enkele mooie aanvallende combinaties werd Timo foutief gestopt, bal op de stip. Jammergenoeg trapte Ibrahim op de bezoekende doelman. En dan weet je wat er volgt. Het nummer 7 weer op wandel, twee man een verkoudheid bezorgt en een schicht in de korte hoek, 0-3. Captain Tom bracht er terug vuur en en opende zijn seizoensconto, 1-3. Het geloof groeide, zeker toen we nog een penalty na een handsbal kregen. Tom deze keer achter de bal, maar de bezoekende goalie smeet er neus en oogkas voor, het bleef 1-3. Op het einde maakte Vedett op de gekende manier er 1-4 van. Verdienstelijke match met veel inzet, maar dit Vedett was gewoon efficienter als onze wedstrijdkern.
La Doce: Piet, Sim, Koen, Freek, Tom, Ibrahim en Timo
De kleinste zaal van Vlaanderen, inclusief het ontbreken van een uitloopzone, dan weet je al op voorhand dat het een pittige en doelpuntenrijke kermis zal worden. Nadat wij de eerste kansjes niet benutten deden de Duvels dat wel, 1-0. Gelukkig werd Steven kort daarna in het straatje gestuurd door Kristof, hoofd koel en 1-1. Daarna wouden we wel, maar het was telkens net niet. De thuisploeg loerde op de counter en strafte elke fout af. 2-1, 3-1... alles sloeg tegen. De thuisploeg kwam wel goed weg nadat de goed leidende ref slechts geel trok na een frustratieschop op de enkels van Timo. We waren blijkbaar onder de indruk en de Duvels profiteerden. Halfweg stond het maar liefst 5-1.
Alles op alles in de tweede helft. Vanuit een stevig blok, goeie aanvallen en zeer doelgerichte schoten kwamen we via Matthias direct op 5-2. Ook de 5-3 was van zijn voet. Kristof bleef niet achter en maakte er 5-4. En na nog geen tien minuten in de tweede helft stond het terug gelijk, 5-5, alweer Matthias. Ondertussen was Piet Quinten in doel komen vervangen. Die laatste werd door een goed gemikte trap, ja daar, uitgeschakeld. Onze nummer 1 kon niet verhinderen dat de thuisploeg terug voorkwam, 6-5. Alweer Matthias bracht de bordjes terug in evenwicht, 6-6. We beten door en Thomas tikte ons voor het eerste op voorsprong, 6-7. Met nog 7tal minuten te spelen. We dachten dat de buit binnen was, maar niets was minder waar. De Duvels kwamen gelijk en er zelfs terug over, 8-7. Nog 5 minuten. De thuisploeg miste de 9-7 en moest ondertussen ook hun vaste keeper laten vervangen door een blessure. We roken onze kans en via Kristof werd het 8-8. Organisatie voor het punt, maar ook geloof in de winst. En die kwam er ook. Het was Matthias die de kers op zijn taart zette door de 8-9 en zelfs de 8-10 te prikken. Wat een tweede helft! Op naar de derby tegen Vedett 90 Kalken.
La Doce: Quinten, Piet, Koen, Timo, Ibrahim, Steven D, Kristof, Thomas en Matthias
deleguer/coach: /
doelpunten: Matthias (6), Kristof (2), Steven D en Thomas
De wedstrijd begon heel afwachtend van beide ploegen maar naarmate de
match vorderde kwamen we beter en beter in de wedstrijd. Iedereen hield
goed zijn positie, er werd goed gesproken en bewogen en dat resulteerde na
15min spelen in de 1-0 voorsprong via Freek. Freek kreeg, met de rug naar
doel, de bal centraal aangespeeld. Keeper iets te ver uit doel, in de
draai rolde de bal in doel! Leonie begon ons meer en meer onder druk te
zetten en opeens, uit het niets, stonden we 1-3 achter. We bleven niet bij
de pakken zitten en probeerden terug het spel naar ons toe te trekken. Tiki
taka voetbal via Tom en Brahim die mooi de 2-3 net voor de rust tegen de netten
knalde.
We voelden dat deze tegenstander zeker te pakken was en begonnen
uitstekend aan de tweede helft, al snel prikte Brahim zijn 2de van de
avond tegen de netten 3-3! Opeens, om een nog steeds onverklaarbare reden,
zakte onze organisatie in elkaar. Onze aanvallers begonnen achteraan te
lopen, niemand wist precies nog waar positie te houden wat resulteerde in een
aantal tegenprikken van Leonie Moerbeke 3-5. Zonder een aanspeelpunt
vooraan kregen we dan ook geen enkele aanval meer in elkaar
gevoetbald. Leonie Moerbeke was nu helemaal baas en speelde ons volledig
knock out tot overdreven 3-8 cijfers. Niet prettig voor onze debuterende
doelman Quinten. Kopjes nu terug omhoog en volop gaan voor winst volgende
vrijdag!
Een rode kaart, een penalty, een steeds schommelend scoreverloop en een punt voor elk team... deze Donkico had het allemaal.
La Doce stond klaar om 21u, nog geen spoor van Baert te bekennen. Het aanwezig viertal hield zich nog even schuil tot als er versterking kwam vanuit sporthal Berlare, alwaar het eerste elftal van Baert speelde. Rond kwart na negen kon er eindelijk afgetrapt worden. Van in minuut 1 werd er direct een hoog tempo gespeeld. We hielden stand, maar stonden al snel met enkele strafstreepjes. Na tien minuten kon Baert te makkelijk de score openen, 1-0. We kwamen er zelf ook uit, maar we waren iet scherp genoeg. Baert bleef komen en maakte de 2-0. Het tekenen om een tand bij te steken. We lieten de bal beter gaan en achterin vingen we de puiten beter op. Ook debutant Sim trok zijn plan tegen deze stevige tegenstander. Kristof bracht ons verdiend terug in de match, 2-1. Even later startte Thomas zijn doelpuntenkermis, 2-2. Meteen ook de ruststand.
In de tweede periode was de beste start weer voor de thuisploeg. Maar onze goeie organisatie bood perfect weerstand. Na een heet standje met een overtal aan Berlarenaars voor ons eigen doel brulde Piet iemand naar voor. Het leer als een bowlingbal centraal door de as van het veld, prachtig afgewerkt door Koen, 2-3, La Doce voor het eerst op voorsprong. Twee minuten later was het alweer 3-3. Maar we lieten ons niet afschrikken door het snelle en stevige spel van Baert, integendeel. We kwamen zelf terug op voorsprong. Thomas bracht ons richting 4-3. Baert bleek beuken en versierde een terecht penalty na een alles of niets interventie van Piet, bal op de stip, tegen het net en 4-4, alles te herdoen met minuut of 7 op de klok. Berlare hield het hoofd koel en vond het gaatje, 5-4. Tijd voor een gouden wissel, onze moegestreden president naar de kant en Thomas terug tussen de lijnen, nog geen minuut later werden we daarvoor beloond, 5-5. Ondertussen stond de thuisploeg met 4 na een rode kaart (2xgeel). Beide ploegen kregen nog enkele kansen, wij misschien zelf nog de beste, maar de keepers bepaalden de eindstand. Billijk gelijkspel na een intense partij! Tot volgende week!
La Doce: Piet, Koen, Tom, Ibrahim, Kristof, Steven, Sim en Thomas
1 september, niet enkel de schoolstart, maar ook de start van ons 13de seizoen! We lieten er geen gras over groeien. Kristof bracht ons snel naar 1-0 en direct 2-0. Nieuwkomer Ibrahim bedankte voor het vertrouwen om hem direct in de basis te plaatsen, 3-0. En direct ook zijn 2de, 4-0. De Zwaantjes plat op de mat! Het tempo ging naar beneden en we lieten de bal aan de rood-witten. Zelf op penalty lieten we de bal aan hen, Kristofs verdienstelijke poging werd netjes gered door de bezoekende goalie. Net voor de pauze maakte Kristof dat wel goed, met zijn derde bracht hij ons op een droge 5-0 halfweg.
Na de pauze maakten we direct duidelijk dat we niet gingen inzakken. Kristof met de 6-0. Eens die goal binnen pakten we het plots te licht op. De Wichelenaars maakten er 2 op 2 minuten. We herstelden direct het evenwicht, maar we vonden elkaar niet meer om tot scoren te komen. In de laatste tien minuten kwamen we terug onder stoom. Robin met de 7-2, Tom na 5 pogingen op 10 seconden net niets, Kristof met een voetje tussen een goeie doelpoging van Ibrahim, 8-2. In de laatste minuten kregen we er nog eentje binnen en zette Koen de kroon op zijn fraaie match, 9-3.
La Doce: Piet, Freek, Koen, Robin, Ibrahim, Tom (c), Steven D en Kristof
deleguer/coach: Timo
doelpunten: Kristof (5), Ibrahim (2), Robin en Koen
La Doce Overmere - Baert Berlare: 7-8 (heenronde 3-4 winst)
Voorlaatste wedstrijd en alweer een kraker, derby tegen het nummer 2 Baert Berlare. We waren voor de match al zeker vijfde, met 2 goeie resultaten en meeval met de andere uitslagen kon plek 4 of 3 nog. We schoten het best uit de startblokken en na een knappe combinatie bracht Kristof ons op voorsprong, 1-0. Het tempo lag hoog en de partij ging goed over en weer. Na tien minuten werd het 1-1. De puiten gingen in overdrive en ineens was het 1-3, dit ook met hulp van onze slecht verdedigend werk. Gelukkig kon Kristof ons net voor de rust terugbrengen naar 2-3.
Na de rust waren de eerste minuten voor ons. Kristof, of toch een Baert speler?, bracht ons op 3-3. Kort daarna zaten we terug op rozen, 4-3 via Thomas. Baert knokte terug en het stond te snel 4-5. Maar alweer was het Kristof die de stand op gelijke hoogte bracht, 5-5. Daarna kwam onze ware aard boven... brave gasten met het hart op de juiste plaats... en op goeie vrijdag horen daar paaseieren bij. Drie grote eieren met een nog grotere strik, 5-8. Terwijl de supporters zich al neerlegden bij een overwinning van Baert schoot La Doce terug wakker. Thomas met de 6-8 en daarna met een knal tegen de lat... al dan niet over de lijn, de doellijntechnologie is nog niet op punt in sporthal Overmere. Met nog 1 minuut te spelen werd het nog 7-8 via Kristof, maar een punt was ons niet gegund. Een verlies dat we eigenlijk enkel aan onszelf te danken hebben. Als we 50' goed verdedigen waren dit zeker 3 punten, jammer!
La Doce: Jonathan, Tom, Koen, Thomas, Tommy, Kristof en Matthias
De leider liet vorige week de titel liggen. Voor ons mocht dus alles, bij hen was het al bijna van moeten. En dat merkten de talrijke bezoekers ook van in het begin. Het spel ging wel om en weer, maar langs beide kanten was er schrik voor het eerste doelpunt te slikken. Nadat we al eens een doelpunt door een eigen speler zagen gekeerd was het op het kwartier dan toch 1-0 voor ons, Matthias maakte af. Wij kropen in organisatie en Lokeren vond het gat niet. De stress steeg en net voor rust zat het spel even op de wagen. We hielden het hoofd koel en haalden met een voorsprong de rust.
Na de pauze waren we nog geen dertig seconden bezig of we trapten al in de val, 1-1 We krabbelden recht en na 5 minuten bracht Kristof ons terug op voorsprong, 2-1. We zakten direct als een kaartenhuis in elkaar... 2 minuten alter 2-3. Die stand hielden we even op het bord en Matthias bracht ons met nog 10 minuten op de klok zelf terug naar 3-3. Maar weer maakten we dezelfde fout... direct 2 goalen slikken, 3-5. De leider wou nog en bij ons was het op. Vijf minuten voor tijd redde Piet een eerste strafbal, maar we stonden te slapen bij de rebound, 3-6. De 3-7 moest Piet hebben, maar hij maakte dat meteen goed door nog een strafbal te redden. De leider dicht bij de titel en wij met toch een beetje muizenissen richting derby. Nog twee matchen te gaan!
La Doce; Piet, Tom, Steven Vp, Timothy, Thomas, Kristof en Matthias
deleguer/coach: Tommy
doelpunten: Matthias (2) en Kristof
strafbal: / (wel 2 tegen, beiden gepakt door Piet)
In het holst van de nacht in het midden van de week aantreden in een zaal die ons niet ligt tegen een ploeg die ons niet bevalt... er zijn leukere woensdagavonden. Ook de opstelling van niet aangesloten spelers in de heenronde zat ons nog hoog. We begonnen wel veel te slap. We vonden het gat niet en als we er al eentje zagen speelden we te flauw en te laconiek in. Na 4 minuten was het dan ook al prijs, 1-0. We wouden in ons spel komen, maar de slordigheden stapelden zich op. Gelukkig konden de Slagers er niet van profiteren. Op het kwartier onze eerste echt goeie combinatie. Joeri fleurde zijn seizoensdebuut direct om met een assist, Kristof zei geen neen, 1-1. Er was nog niet afgetrapt of de sterk spelende Jonathan werd weer in de steek gelaten door zijn verdedigers, 2-1. Maar slag om slinger was het weer aan ons, Joeri met de 2-2. Op het einde waren er nog grote kansen voor ons, maar ook voor de kasteelboys, maar de gelijke stand bleef gelukkig op het bord.
Na de nodige peptalk en duidelijke afspraken gingen we er weer 25 tegenaan. Thomas moest na enkele minuten wel al bijspringen op de doellijn. Het sein voor ons om te verdapperen. Het verdedigende systeem begon te renderen, maar de countermogelijkheden die we kregen lieten we onbenut. Het werd een fysieke en mentale uitputtingsslag waarbij we met nog 7 minuten te spelen dan toch het gat vonden. Libero Bart op de wandel, hoge bal, kapitein Tom perfect in het gezichtsveld van de doelman en de bal tegen de netten, 2-3. We waren iets te euforisch en kregen direct de 3-3 binnen, alles weer te herdoen. Gelukkig kon Matthias ons meteen na aftrap alweer op voorsprong brengen, 3-4 met nog 4 minuten te spelen. De thuisploeg wou wel, maar wij vingen goed op. Helemaal in de slotseconde lukte Matthias zijn tweede, 3-5, boeken toe! De vijfde plek is nu zeker binnen... op naar meer!
La Doce: Jonathan, Tom, Thomas, Bart, Joeri, Kristof, Matthias en Piet
La Doce Overmere - Always Laarne: 6-2 (heenronde: 6-8 winst)
Nog 5 zware matchen te gaan. Eindigen op plek 4 of 3 is ons strijddoel. Dan moest er vandaag gewonnen worden tegen het stevige Always Laarne. Door allerhande kleine kwaaltjes en enkele spelpatronen in het achterhoofd werd er gestart met een kern van 9 spelers. We namen de match direct in handen. Na vier minuten vond gelegenheidskapitein Steven D'haese de perfect opgerukte Robin. Eindelijk zijn eerste voor La Doce, 1-0. We duwden direct het gaspedaal verder in. Kristof bracht ons direct naar 2-0 en Robin maakte er in minuut 7 plotsklaps 3-0, een beauty, droomstart tegen de Kasteeljongens. We zetten een perfecte en degelijke organisatie neer. Als het al eens fout ging, dan was Jonathan steeds bij de pinken. Halfweg werd het 4-0 via Matthias. Bij ons moest het niet meer en de bezoekers konden niet beter. Op die manier kabelde de partij richting rust. Maar net voor rust werd onze voorzitter perfect aangespeeld door Kristof, heerlijk rustig tegen de netten getrapt, 5-0. rust
Na een tasje koffie ging de handrem erop, vooral uit schrik voor blessures, want Laarne speelde echt wel te fel en stevig. Na een 8tal minuten moest Jonathan na een afgeweken bal gaan vissen, 5-1. Maar we bleven de organisatie verzorgen en de wissels brachten telkens stabiliteit. Het was wachten tot de laatste 5 minuten om het scorebord aan te passen. Matthias lukte dan toch zijn tweede en we gaven er ook nog eentje weg... 6-2, perfecte match van dit La Doce!
La Doce: Jonathan, Robin, Timo, Steven VP, Thomas, Steven D, Kristof, Tommy en Matthias
coach/deleguer: Piet
doelpunten: Robin (2), Matthias (2), Kristof en Steven D
Los Amigos Wetteren - La Doce Overmere: 9-5 (heenronde: 3-2 winst)
Afterworkparty, direct, afterwork zaalvoetbal om 19u op een maandag... niet echt ons ding. We konden gelukkig rekenen op een moedig 7tal dat de strijd aanbond met het jonge geweld uit Wetteren. Op onze lege maag kregen we direct een goaltje gesmeten, 1-0. Gelukkig kon Timo ons snel terugbrengen, 1-1. Opnieuw konden we de score niet keren, het werd 2-1. Alweer Timo bracht ons terug, 2-2. Maar ook nu was het weer de thuisploeg die eerst kon scoren, 3-2 halfweg.
Na de pauze speelden we veel te slap. Op 12 minuten stond het ineens 7-2. Thomas geloofde in een mirakel... hij maakte niet, 1, niet 2, maar 3 goals achter elkaar. Ineens was het 7-5 en alles kon nog. We moesten jammergenoeg te veel risico nemen. Daardoor kon de thuisploeg nog 2 keer onze sterk spelende Jonathan verschalken. Op het einde werd de zegezekere thuisploeg ietwat arrogant. Tijdens één van onze laatste aanvallen moest er blijkbaar nog stevig doorgegaan worden. Bjorn zijn voet in de tang met serieuze gevolgen. Na eerste zorgen en ambulancerit naar UZ was een breuk in de voet het verdict! Jammer voor Bjorn die meteen de komende werkweken en het seizoenseinde in rook ziet opgaan. Veel beterschap Bjorn!
La Doce: Jonathan, Steven vp, Timo, Thomas, Ben, Steven D en Bjorn
De derby tegen de Unkerzakken, steeds een clash, ook deze keer! De inzet was hoog, want Kalken stond met 1 puntje meer op de 3de plaats. De eerste minuten werden in hoog tempo gespeeld, maar echte kansen waren er niet, de pionen stonden goed. Vedett kon de score openen met een typische en op voorhand verwachte doelkans, 0-1 na 9 minuten. We schakelden direct een versnelling hoger en Kristof trof lat en... al dan niet over de lijn, niemand zal het ooit weten. We bleven het bezoekende doel bestoken. Een hard schot van Matthias kon door niemand meer gekeerd worden, 1-1. Het tempo bleef hoog en beide keepers moesten in het zweet. Bij ons stonden Timo en voral Thomas ook zeer secuur en met veel inzet te verdedigen. De Vedettje moesten wel heel wat fouten gebruiken om een goed spelend La Doce op te vangen. Enkele minuten voor de rust werd de zesde fout gemaakt op onze ervaren libero Bart, die een sterk seizoensdebuut maakte. Kristof aan het tienmeterpunt en knal in de hoek, 2-1. Volgens wetenschappelijk onderzoek niets speciaal, maar psychologisch een enorme boost net voor rust!
Kort na rust alles te herdoen. Wij kwamen slecht van de bank en op de eerste counter was het al prijs, 2-2 op dezelfde manier als het eerste doelpunt. We bleven pompen, Matthias weer aan het kanon, maar het wou maar niet lukken voor onze nummer 17. Kalken bleef heel stevig spelen... en ging door naar 2-3 na zeer slecht uitgevoerde wissel. We bleven wel dreigen en Kalken moest steeds steviger verdedigen. En als je met vuur speelt, dan kan je je wel eens verbranden, dubbel geel en 5minuten powerplay voor La Doce. Maar we bakten er helemaal niets van. Kalken kon met een mannetje minder zelfs 2 keer scoren, 2-5 en met nog 10 minuten op de klok lag La Doce in de touwen. We raapten onze moed samen en bleek gelukkig nog iets in de tank zitten hebben. Kristof bracht ons in minuut 42 naar 3-5. We hadden allemaal naar Barcelona-PSG gekekeken en geloofden ook in een mirakel. We bleven stormen en de enorm goed spelende Thomas maakte met een geniaal hakje de sterke bezoekende doelman eventjes belachelijk. Heerlijke sleep achter het steunbeen en tussen de beentjes, 4-5 met nog 5 minuten. Kalken werd wanhopig en wij roken bloed. De foutenteller ging ook in deze speelhelft richting de 6. Coach Steven zette alles op alle en kort voor tijd kon Kristof ons aan een verdiende gelijkmaker helpen, 5-5. De resterende tijd was te kort om nog een zesde goal of een zesde fout te forceren. Beide ploegen schieten niets op met dit punt, maar er werd wel een heerlijk potje futsal op de mat gebracht. Op naar maandag!
La Doce: Piet, Bart, Timo, Thomas, Kristof, Matthias en Ben
Op zaterdag 4 maart 2017 was Zaalvoetbalclub La
Doce Overmere toe aan hun 9de
algemene kennisquiz. De feestzaal en refter van Vrije Basisschool
Sint-Jozef Overmere was voor het vierde jaar op rij een heuse kwistempel!
De 47 aanwezigen ploegen deden allemaal hard hun
best, maar er kon er maar 1 de beste zijn. Proficiat aan de Botte Bijl!
De volledige eindstand kan je onderaan dit bericht als bijlage terugvinden.
De Zwaan Wichelen - La Doce Overmere: 3-10 (heenronde:7-4 winst)
Een midweekmatch om 22u, niet onze favoriet. We gingen er wel vol voor gaan, want voor Frederik De Keukeleire ging dit zijn laatste match ooit voor La Doce worden, het lijf wil niet meer meer #farewellgame. De opbouw van onze aankomende quiz zat nog wat in de benen blijkbaar, want we namen een mindere start. Kristof nam na 5 minuten wel al wat twijfels weg, 0-1, netjes aan de tweede paal er in gehangen. We vielen terug in slaap en stapelden de slordigheden op. Toen Jonathan rond minuut tien stevig moest ingrijpen werden we terug wakker. Na een goeie kaats met Thomas maakte Kristof de 0-2, Tom maakte de derde en Timo volgde goed op afvallende bal via de keeper, 0-4 na een kwartier. De storm ging liggen, tweetal kansjes voor Robin, maar het was enkel Timo die na een walk in the park de 0-5 kon optekenen. Daarna vielen we in slaap en werd het voor rust nog 2-5.
De thuisploeg geloofde in een comeback na de twee doelpunten voor rust, maar Thomas doorprikte vakkundig hun droom. 2-6 met zijn linker dan nog. In minuut 3 na rust maakte Timo de 2-7 met een mooie vrije trap! De thuisploeg strafte een beetje later een misverstand achterin af, 3-7. Niet veel later, slim balletje van Timo en Kristof maakte vakkundig af, 3-8. Heel de kern had vanaf dan nog maar 1 doel, Fredjes een afscheidsdoelpunt schenken. De Zwanen hielpen een handje, penaltyfout, bal op de stip! Fredjes achter de bal en onze puit maakte het koelbloedig af, 3-9. Foto's en video's zijn daar jammergenoeg niet van. Helemaal op het einde bekroonde Thomas en Timo hun puike wedstrijd. Leuke bal van de eerste en Timo had maar binnen te duwen, 3-10 eindstand!
La Doce: Jonathan, Tom, Fredjes, Robin, Timo, Kristof en Thomas
coach/deleguer: Koen
doelpunten: Timo (4), Kristof (3), Tom, Thomas en Fredjes
