Zonneke Sint-Niklaas - La Doce Overmere: 3-2

Na bijna een maand rust trokken we naar het nummer drie in de stand. We trokken ten strijde met zes zeer aanvallend ingestelde veldspelers. Maar de afspraken werden goed opgevolgd, opvangen op middenlijn, stevig verdedigen onder leiding van Koen en er dan proberen uitkomen. De zonnespelers vingen ons goed op en wij hen, in een intensief maar gesloten begin. Het eerste doelpunt was voor ons. Steven D met een bal op een schoteltje, Ibrahim bedankte met de 0-1. De Waaslanders kropen uit hun schulp. Na een hapering bij een intrap ging het ineens snel, 1-1 uit het niets. Beide teams hielden achterin de controle en spaarden hun krachten, 1-1 halfweg.

Na de pauze waren we baas, maar het blok stond scherp bij de thuisploeg. En als er al eens een gat was, dan konden ze rekenen op een solide doelman. Zonneken kwam toch op voorsprong toen doelman Quinten zich volledig verkeek op een zwakke trap op doel, 2-1. We waren van slag en de zwarthemden stoomden door, 3-1 in de korte hoek. We schakelden twee versnelling hoger en gingen hoger druk zetten. Matthias bracht ons op 3-2. Even later ging hij alleen door en werd net voor de bak mijn foutief gehaakt. Geen kaart, enkel een vrije trap op een ongunstige plaats, zonder resultaat. We bleven zoeken naar de via 3-3 en Sint-Niklaas trok de foutenlast omhoog. Na de zesde fout ging de bal op de strafstip, jammergenoeg haalde de thuisgoalie de inzending van kersvers vader Kristof uit doel. Ook ons slotoffensief stuitte telkens op dezelfde kerel. Jammere verliespunten!