De leider liet vorige week de titel liggen. Voor ons mocht dus alles, bij hen was het al bijna van moeten. En dat merkten de talrijke bezoekers ook van in het begin. Het spel ging wel om en weer, maar langs beide kanten was er schrik voor het eerste doelpunt te slikken. Nadat we al eens een doelpunt door een eigen speler zagen gekeerd was het op het kwartier dan toch 1-0 voor ons, Matthias maakte af. Wij kropen in organisatie en Lokeren vond het gat niet. De stress steeg en net voor rust zat het spel even op de wagen. We hielden het hoofd koel en haalden met een voorsprong de rust.

Na de pauze waren we nog geen dertig seconden bezig of we trapten al in de val, 1-1 We krabbelden recht en na 5 minuten bracht Kristof ons terug op voorsprong, 2-1. We zakten direct als een kaartenhuis in elkaar... 2 minuten alter 2-3. Die stand hielden we even op het bord en Matthias bracht ons met nog 10 minuten op de klok zelf terug naar 3-3. Maar weer maakten we dezelfde fout... direct 2 goalen slikken, 3-5. De leider wou nog en bij ons was het op. Vijf minuten voor tijd redde Piet een eerste strafbal, maar we stonden te slapen bij de rebound, 3-6. De 3-7 moest Piet hebben, maar hij maakte dat meteen goed door nog een strafbal te redden. De leider dicht bij de titel en wij met toch een beetje muizenissen richting derby. Nog twee matchen te gaan!

La Doce; Piet, Tom, Steven Vp, Timothy, Thomas, Kristof en Matthias

deleguer/coach: Tommy

doelpunten: Matthias (2) en Kristof

strafbal: / (wel 2 tegen, beiden gepakt door Piet)