Wij zijn mensen van vandaag, die thuishoren in deze maatschappij.. Geef ons tijd om ziek te zijn en te herstellen de tijd om verdrietig te zijn en blij te zijn de tijd om te wenen en te lachen de moed te hebben om te zeggen " zo is het genoeg " wij zijn mensen van deze tijd.
Iedere dag word er ergens een nieuw blog gestart een blog, een soort online dagboek, waarin wij onze gedachten de vrije loop laten. Dit hier is er ook zo eentje, wereld nieuws zul je hier niet vinden vriendschap en een heleboel knuffels kun je hier wel krijgen.
De druk moet een beetje afnemen. Ik stel mezelf de vraag : "Wat is op dit moment belangrijk!" Geen verleden.. Geen toekomst.. aandacht aan wat er hier en nu gebeurd Het verleden kun je niet veranderen De toekomst: " die ken je niet."
De natuur is te mooi om zo maar voorbij te laten gaan. Gisteren ben ik eens gaan wandelen, wat je ziet is zo prachtig, ik kon het niet laten nog een winterplaatje te bewerken.
Het is nog stil buiten.. De tuin heeft zijn wit kleedje aan Eensklap vallen mijn ogen op een bevroren roos Ze is bloedrood En gehuld in fijne diamanten Ze schitterd in de prille zonnestralen Het is alsof ze wil zeggen : "Neem jij mijn diamanten maar."
Ze was moe, en keek door het raam en dacht "Waarom ik !" Ze was een mooie inteligente vrouw, toen het noodlot toesloeg. Enkele jaren terug kreeg ze borstkanker, alles werd gedaan om te genezen, even had ze weer wat geluk, en kon ze terug van haar kinderen en kleinkinderen genieten. Toen een mokerslag "MS" Ze was nog een schim van haar zelf. Kerstavond was een prachtig familiefeest... Ze was moe, en sprong door het raam, Zaterdag werd ze begraven. Ze was moe.
Ik heb een klein valiesje open gedaan van 2008 Wat heb ik daarin gevonden ? Heel veel..... De start van een heel avontuur "bloggen" De vele vriendschappen die ik koester De hulp van geroeteerde bloggers Ik heb die mensen zeker grijs haar doen krijgen ! Zonder dat stond ik niet zo ver... De mooie crea's die ik mocht lenen Van hier en elders waar ik enorm fier op ben. Mijn nominatie , en de buttons van Katrien. Teveel om op te noemen... Maar voor mij het allerbelangrijkste De mensen die ik heb leren kennen. Je knuffelmaatje "Labores"
