vandaag geen tijd om te dagdromen,daarbij het is veel te zwoel. maar ik blijf eventjes met mijn gedachten staan aan al die vriend(inen) die ik op internet heb leren kennen, sommige zijn al persoonlijke vrienden geworden,en het doet mij soms pijn dat ik ze niet alle dagen kan begroeten,de kinderen eisen nu de volle aandacht. langs hier wil ik al de blogmaatjes die mij helpen een stevige knuffel geven in mijn hart is er een deurtje daar zitten jullie in, en het sleuteltje heb ik weggestopt.
toen ik op de radio het liedje van Wim Sonneveld "ons dorp" hoorde moest ik denken aan het oude huis, waar we 30 jaar hebben gewoond,waar we veel vreugde maar ook leed hebben gekend, waar al de kinderen zijn groot geworden, en een voor een het nest hebben verlaten,een huis met een ziel. toen ik voor het laatst de deur achter mij dichttrok, was dat een blz..die ik omdraaide. ik vergeet nooit meer de laatste dag in dat huis, waar ik kamer per kamer inging, om voorgoed afscheid te nemen, allebei wisten we dat we een nieuwe richting uitgingen. eventjes getwijfeld of we er wel goed aan deden. maar de pijn verdween, en nu zijn we hier op ons plekje heel gelukkig. "ons dorp" schald nog altijd door de luidsprekers. Labores
vandaag word het haar van mijn kleindochter geknipt, terwijl ik hier aan tafel zit, en aan het luisteren ben naar mijn kapster, zie ik haar lokken vallen op het ritme van knip-knip-knip bij ieder lok die op de grond valt, gaat er een stukje van haar kindertijd verloren. knip-knip ze is twaalf jaar en al een dametje in spe. knip-knip waar is de tijd toen ze pasgeboren in mijn armen lag, en met grote ogen mij aankijkte. knip-knip waar is de tijd toen ze haar eerste stapjes zette, toen ze voor het eerst naar de kleuterschool ging vol vertrouwen de toekomst tegemoet. knip-knip toen ze met ons meereisde naar spanje, toen ze haar eerste verdrietjes had, toen ik bij haar aan bed zat en een verhaaldje vertelde... knip-knip toen ze als ze wat ouder werd terug naar haar mama ging toen ik ziek van verdriet werd iedere keer dat we haar terug moesten doen. knip-knip maar wat is ze een prachtige meid geworden, als ik haar nu bekijk dan denk ik, "het is het allemaal waard geweest." knip-knip ons meisje word groot.
terwijl de laatste zomergeluiden in de verte wegebben een zacht briesje opsteekt, zit ik hier buiten met een fris glaasje wijn en een bordje kaas te genieten. het was een drukke week, en de warmte die ik weer moest gewoon worden, het geloop en gekros gans de dag, om alles in goede banen te leiden, soms dacht ik: "ik loop mijn eigen voorbij." tja we zijn geen twintig meer, en dat zullen we geweten hebben,terwijl ik mijn week de revue laat passeren,en hier in mijn tuin alles zo eens bekijk, en zie hoe de vogeltjes de laatste kruimeltjes opeten, wel voor mij is dit het aards paradijs. ik hoef geen exsotiche oorden, ik ben hier in mijn eigen tuin volmaakt gelukkig.mijn man is erbij komen zitten, en samen genieten we van de zwoele avond. zo dagboek, ik ga je sluiten en in het schuifje stoppen en ga rustig van onze avond genieten. labores
"....Wat zie je, zuster? Wat zie je? "...Wat zie je,zuster?Wie zie je?
Vandaag wil ik het eens over dementie hebben,over zoveel honderden mensen, die we in een "kastje" steken. En als we tijd hebben tijd-tijd-tijd gaan we wel eens op bezoek.Ik weet het, de verpleging en verzorging doen hun best, maar tijd ontbreekt om er echt mee bezig te zijn, en vele worden daarom niet begrepen. Vandaag vond ik bij een goede vriendin, een stukje wat hierover gaat, ik vond het zo mooie verwoord, dat ik het nu eens wil neerpennen
Zie jij een kribbige vrouw, niet meer bij de tijd. Een beetje onzeker, met starende ogen. Een oude vrouw, die met haar eten knoeit en die geen antwoord geeft, als je met een hard stemmetje tegen haar zegt 'Ik wou dat je het nou maar eens probeerde! Zie je een oude vrouw die schijnbaar niets merkt van de dingen die jij doet. Die steeds weer iets kwijt is, een kous of schoen. Die zonder tegenstribbelen laat doen wat jij wilt.Die met wassen en eten de lange dagen laat vullen. Denk je dat? Zie je dat? Doe dan je ogen eens open, zuster, want je kijkt niet eens naar me. Ik zal je zeggen wie ik ben,als ik hier zo zit.Als ik plas op jou bevel, en eet, wanneer jij het wilt.
Een jong meisje van tien ben ik, met een vader en een moeder, met broers en zusters, in een gezin vol liefde en geborgenheid, mensen rondom me die van elkaar houden.
Een bruid van twintig ben ik en mij hart springt op als ik denk aan de belofte die ik deed. Vijventwintig ben ik, en ik heb zelf kinderen die me nodig hebben om een veilig, gelukkig huis te bouwen.
Een vrouw van dertig ben ik en de kleintjes worden snel groot, verbonden door banden die zullen blijven.
Een vrouw van veertig ben ik, mijn kinderen zijn volwassen geworden en uitgevlogen. Maar mijn man is bij me om te zorgen dat ik niet treur.
Een oma van vijftig ben ik, en weer krijg ik veel liefde en aandacht van de kinderen die spelen op mijn schoot.
Dan komen er donkere dagen, mijn man is dood. Ik kijk naar de toekomst en ik huiver van angst.Want mijn kinderen hebben nu zelf een gezin. Ik denk aan de jaren van liefde die ik kende, nu ben ik "ineens" een oude vrouw. De tijd is wreed. Het is een grap van de tijd,ouderen als dwazen te laten uitzien. En er zit nu een steen op de plaats waar ik ooit een hart had. Maar...binnen in dat oude karkas woont nog dat jonge meisje. Wonen nog al die personen die ik eens was.Soms klopt mijn oude hart wat sneller. Ik herinner me de vreugde en de pijn. Ik heb weer lief. Ik leef mijn leven opnieuw. Ik denk aan de jaren die voorbij zijn, te snel vervlogen, en ik accepteer de harde waarheid dat niets kan duren.
Dus doe je ogen open zuster, en kijk alsjeblieft eens naar mij. Kijk net naar die kribbige oude vrouw. Kijk eens goed zuster, kijk eens naar ...mij"
morgen ga ik op bezoek , en zal ik haar zien als die jonge vrouw Labores
het leven is een reis en je weet niet waarheen. soms ga je met iemand soms reis je alleen. maar hoe het ook gaat en waar je ook blijft, vergeet nooit de vriendin die dit voor je schrijft.
wat een hektiche week, ik ben blij dat het voorbij is. met de kids was het heel goed en gezellig we hebben veel lol gehad. het weer daar gaan we niet over naar huis schrijven he!! mijn blogje daar gaan we dit weekend aan werken (leren) ik heb een goede blogvriendin ze zal mij wel helpen zeker!!! voor al de mensen die op mijn blogje op bezoek zijn geweest
voor al de bezoekjes die ik heb afgelegt "tof ik heb er van genoten."
vandaag kreeg ik een heel mooie pps van een lieve vriendin, het was een pps-je met een liedje van Dana Winner en het ging :" geef de kinderen een wereld..." en ik vroeg mij af WELKE WERELD. ik moest direkt aan de kleine Michael denken die door de vriend van zijn moeder werd doodgeslagen. de twee kindjes die door hun vader werden vermoord (onlangs) en nog zo veel kinderen die het op dit moment moeilijk hebben, en waarvan wij niets weten. dan kijk ik naar mijn kleinkinderen, die spelen lachen kattekwaad uitsteken, en die vragen: meme waarom ben jij verdrietig? dan vertel ik hun, dat er veel kindjes zijn die geen goede mama en papa en meme's en pepe's hebben. dan kijken ze verwonderd en zeggen ze: dat kan toch niet..papa's en mama's zijn toch lief. eventjes breekt mijn hart en weet ik niet wat zeggen ik hoef niks te zeggen ze verstaan het zonder woorden en ik krijg een dikke knuf...
ik heb een heel warm gevoel, en zou alle kinderen willen knuffelen. zo dagboek slaap lekker morgen komt er een nieuwe dag. Labores
De dag is bijna om, tijd om eventjes na te denken. We werden vandaag wel verwend met het weer,heb er dan ook volop van genoten. ik was deze morgend aan het afstoffen, toen ik 3 varkentjes in mijn handen kreeg. Horen zien en zwijgen..... ik vond deze animatie en dacht er terug aan. Hoeveel keer in een mensenleven hebben we dat al eens nodig gehad ? Hoeveel keer worden we niet bedrogen door familie en vrienden ? En bleven we horen-zien en zwijgen. Hoeveel keer worden er roddels rondgestrooid,die mensen pijn en leed doen ? En bleven we horen-zien en zwijgen. Hoeveel keer is er geen nijd en jarloezie ? En bleven we horen-zien en zwijgen. Hoeveel keer hebben we ook geluk mogen ervaren ? En bleven we horen-zien en zwijgen. Hoeveel keer word er een toneelstukje opgevoerd ? En bleven we horen-zien en zwijgen. Hoeveel keer denkt je nu is alles goed en trap je er weer in ? En bleven we horen-zien en zwijgen. Hoeveel-hoeveel -hoeveel ???
zo voor vandaag hebben we genoeg stof om na te denken... dag dagboek labores
wat is het hier rustig bij mij thuis,ik dacht ga mijn pc eens wat opruimen, wat een mens zoal allemaal bijhoud!! mijn gedachten gaan ook hoe het hier allemaal begonnen is,en wat ik allemaal heb geleerd en nog ga leren, hoe ik dacht echte vrienden te hebben en ondervond dat het niet waar is,hoe ik leerde omgaan met mijn gevoelens, maar in dit grote internet avontuur heb ik wel echte vriendschap ervaren, met de tijd vertel ik er wel meer over. voor vandaag hou ik het voor bekeken, en ga ik een lekker warm badje nemen en mij volledig relaxen. zo dagboek ik zal nog veel in je boekje schrijven.
voor ik met mijn verhaal begin, heb ik wel een uurtje buiten in de wind gezeten, ik moest mijn hoofd even laten leeglopen.
vandaag was het 3 zussen dag , de jongste zus verjaarde vandaag hoeveel jaar ? 15 jaar natuurlijk hihi omkeren he!!! toen we deze morgend samenkwamen was het tijd om haar geschenkje te geven.ze kreeg van ons een gsm. We hebben wat afgepraat, zo eens onder elkaar kletsen kan toch deugd doen. Ikke zo fier als een gieter <hebben jullie mijn nieuw blog al bezocht?> jongste zus ja hoor haar naam is boterbloem oudste zus ik ga ook kijken haar naam is margriet en zeggen dat enkele jaren geleden is dat we de pc ontdekt hebben, en wat we nu allemaal al kunnen! al taterend zijn we gaan eten in de griek, en dat was heel fijn en gezellig, eerst appretievenen een schotel ( mieze) griekse specialiteit. ons hoofd begon al wat te kleuren ,daarna een schotel lamskroon met groenten en de nodige glasjes wijn.( nu begrijp tje waarom ik een uurtje in de wind heb gezeten.) de patron en de medewerkers kwamen binnen al zingend van ( lang zal ze leven...)met een bord ijsroom zus was zeer verrast en wij vonden het erg sympathiek van de patron. we hebben nog genoten van een koffietje met griekse koekjes en als afscheid kregen we van de patron nog een roselikeurtje, heel heel lekker. terwijl ik dit nu neerpen, en aan onze dag denk, ben ik heel heel blij met mijn 2 lieve zussen zo dagboek tot morgen dan maar ik had een heel fijne dag. labores
er valt niet veel te vertellen vandaag..... de dagelijkse beslommeringen met de kids bezig zijn... en luisteren naar het eentonig getik van de regen.... en daar worden we moedeloos van, daarom vandaag een mooie gedichtje. labores
zo, eventjes mijn dag van gisteren... om 7 uur worden de kindjes aan huis geleverd, deze week ban ik oma van dienst, ik vind het niet erg en ze komen graag bij oma.
allee vooruit iedereen aan tafel om te ontbijten, is wel gezellig,vlug wat telefoons beantwoorden en een mededeling dat mijn jongste zoon en zijn vriendin en hun 2 pleegkinderen die woonachtig zijn in nederland deze middag ook afkomen. dan maar eten klaarmaken gelukkig ik kook graag en we zijn met 10 personen.ondertussen word er hier gelopen en gekrost . na de gebruikelijke files ariveren ze rond 1 uur.iedereen voldaan, dan naar de pc kamer om mijn eerste blog te leren maken. heb wat afgezweet maar de jeugd is daarvan meer op de hoogte, maar ik ben zeer leergierig ik leer wel bij. de middag was zo om, voor ik er erg in had was het al 6 uur iedereen maakte zich klaar om te vertrekken, mijn huis was wel een ravage maar ik had geen puf meer om nog iets te doen, dus ben ik in mijn luie zetel gezakt en heb nog een rustige avond gehad.
moe en voldaan heb ik mijn dag afgesloten, en heerlijk geslapen... dag dagboek Labores
Voor mij begint er een groot avontuur, na lang wikken en wegen wilde ik ook wel eens een blog hebben. De bedoeling is dat ik een soort van dagboek ga bijhouden, en dit wil delen met jullie. vandaag is het nog een beetje aftasten, wat ik kan en niet kan, ik heb al heel veel blogs gezien, en ik moet zeggen voor elk wat wils. ik wens jullie een fijne avond en ga verder rondneuzen. groetjes Labores
.jpg)
.gif)
poeziegedichtje Labores.
voor ik met mijn verhaal begin, heb ik wel een uurtje buiten in de wind gezeten, ik moest mijn hoofd even laten leeglopen.
ze kreeg van ons een gsm. We hebben wat afgepraat, zo eens onder elkaar kletsen kan toch deugd doen. Ikke zo fier als een gieter <hebben jullie mijn nieuw blog al bezocht?> jongste zus ja hoor haar naam is boterbloem
oudste zus ik ga ook kijken haar naam is margriet
en zeggen dat enkele jaren geleden is dat we de pc ontdekt hebben, en wat we nu allemaal al kunnen!
en een schotel ( mieze) griekse specialiteit. ons hoofd begon al wat te kleuren ,daarna een schotel lamskroon met groenten en de nodige 
glasjes wijn.( nu begrijp tje waarom ik een uurtje in de wind heb gezeten.)
zus was zeer verrast en wij vonden het erg sympathiek van de patron. we hebben nog genoten van een koffietje met griekse koekjes
labores
labores
allee vooruit iedereen aan tafel om te ontbijten, is wel gezellig,vlug wat telefoons beantwoorden en een mededeling dat mijn jongste zoon en zijn vriendin en hun 2 pleegkinderen die woonachtig zijn in nederland deze middag ook afkomen.
iedereen voldaan, dan naar de pc kamer om mijn eerste blog te leren maken. heb wat afgezweet maar de jeugd is daarvan meer op de hoogte, maar ik ben zeer leergierig ik leer wel bij.
de middag was zo om, voor ik er erg in had was het al 6 uur iedereen maakte zich klaar om te vertrekken, mijn huis was wel een ravage maar ik had geen puf meer om nog iets te doen, dus ben ik in mijn luie zetel gezakt en heb nog een rustige avond gehad.
dag dagboek Labores
