Het is nog stil buiten.. De tuin heeft zijn wit kleedje aan Eensklap vallen mijn ogen op een bevroren roos Ze is bloedrood En gehuld in fijne diamanten Ze schitterd in de prille zonnestralen Het is alsof ze wil zeggen : "Neem jij mijn diamanten maar."
Ze was moe, en keek door het raam en dacht "Waarom ik !" Ze was een mooie inteligente vrouw, toen het noodlot toesloeg. Enkele jaren terug kreeg ze borstkanker, alles werd gedaan om te genezen, even had ze weer wat geluk, en kon ze terug van haar kinderen en kleinkinderen genieten. Toen een mokerslag "MS" Ze was nog een schim van haar zelf. Kerstavond was een prachtig familiefeest... Ze was moe, en sprong door het raam, Zaterdag werd ze begraven. Ze was moe.
Ik heb een klein valiesje open gedaan van 2008 Wat heb ik daarin gevonden ? Heel veel..... De start van een heel avontuur "bloggen" De vele vriendschappen die ik koester De hulp van geroeteerde bloggers Ik heb die mensen zeker grijs haar doen krijgen ! Zonder dat stond ik niet zo ver... De mooie crea's die ik mocht lenen Van hier en elders waar ik enorm fier op ben. Mijn nominatie , en de buttons van Katrien. Teveel om op te noemen... Maar voor mij het allerbelangrijkste De mensen die ik heb leren kennen. Je knuffelmaatje "Labores"
Neem een liter wijsheid van alle volkeren op deze aarde, meng het met respect, voor alles wat leeft. Smelt een klontje verdraagzaamheid, snipper een handjevol wederzijds begrip, laat alles een uur met liefde sudderen, besprenkel met hoop verdeel het met zorg over héél deze planeet
"Zeg he!" zei de kerstboom "Ik hang wel al vol he!" Maar de kerstman dacht er anders over "Pff mijn evenbeeld moet er nog bij" Heel voorzichtig hing hij het in de boom. Goed gemutst vertrok hij weer.
