Vandaag niet al te vroeg opgestaan, lekker ontbijten, geld afhalen, en dan is het zover: naar Anouks weeshuis! Toch weer een half uurtje rijden met de taxi, gelukkig kosten de taxi's hier niet te veel...
En, daar is het dan!!!!  Hier, op de bovenste verdieping woonde ik tot ik 11 maanden oud was. Nu wonen de baby's in een ander, nieuw gebouw. Daar nemen we straks even een kijkje (we konden er geen foto's nemen, maar het was allemaal mooi in orde)  Dit is het nieuw gebouw: mooi hé!  Deze foto namen mama en papa ook al 12 jaar geleden, leuk hé, sommige zaken veranderen niet....  Als er mensen langskomen moeten de kinderen die geadopteerd werden iets in een boek schrijven, hier een voorbeeld van een meisje uit Nederland:  Dus ik moest er ook in schrijven:  De baby's waren er zeker niet erg aan toe. Sommige hadden wel een zichtbare handicap zoals een hazelip, beentje gespalkt, ...Tcoh waren er van de 50 baby's slechts 5 'echt' gezond. De gehandicapte baby's moeten naar het buitenland omdat de operaties of speciale scholen of behandelingen te duur zijn in China. De 'gezonde' baby's worden normaalgezien door Chinezen geadopteerd. Nu zijn er relatief weinig baby's, in 2003 t.e.m. 2008 waren er altijd een 200-tal. Het weeshuis is één van de oudsten in China, het bestaat al van de jaren '50... Alles is goed georganiseerd, er wonen baby's, gehandicapte kinderen en volwassenen en oma'tjes. De gehandicapte kinderen blijven er de rest van hun leven, gaan werken kunnen ze niet, maar ze krijgen gratis eten en logement. De sfeer leek ons familiaal en gezellig. Toch zou het natuurlijk beter zijn dat elk gehandicapt kind in een echt gezin zou kunnen opgroeien... Dat lukt jammergenoeg niet altijd.
Na het bezoeken van de baby's kregen we eten.
 Daarna: shoppen! We starten met het kopen van 2 wasmachines, 'because with all this children, we have wash a lot...' De machines worden geleverd binnen 2 weken.
  Na de wasmachines, een boiler. Zo kunnen de kindjes een warm badje krijgen in de winter.  Daarna zijn er nog heel wat centjes over, dus lege karretjes nemen en verder shoppen!  Voor de baby's die beginnen te lopen: een loopstoeltje. Het zijn veel meisjes dus we kiezen het roze model! Lilou kijkt naar de pluchen beesten  terwijl de mensen van de winkel het loopstoeltje ineen zetten 'because the nanny's cannot do it'  Speelgoed kiezen...  En ondergoed voor de meisjes die naar school gaan. Ze gaan op internaat vanaf september, dus hebben ondergoed nodig.
 Hier sta ik nu met mijn leeftijdsgenoten hun onderbroeken, terwijl de madame de 'towers' uitkiest...
|
